- 5 Nisan 2016
- 10
- 23
- 35
-
- Konu Sahibi Kirmizipanjurluev
- #41
Yüzümü guldurdunuz teşekkür ederim.. ne kadar güzel bu kalbiniz var..
Yüzümü guldurdunuz teşekkür ederim.. ne kadar güzel bu kalbiniz var..Aferin sana. Her şeyi eşine olduğu gibi anlatıp da ablanatepki geliştirmesine sebep olmamışsın. Ne kadar iyisin canım benim eminim ki allahım gönlüne göre verecek. Benim de bebek çok isteyen ama her yolu denemesine rağmen olmayan bir arkadaşım var. Bi başka arkadaşla2. Çocukları çok istememize rağmen dualarımızda hep önce ona sonra bize nasip et dedik. Hamile kaldı:) hemen arkasından diğer arkadaş( sonradan öğrendik ki aynı haftadalarmış:)) şimdi hayırlısıyla bende sıra:) senin de gönlüne göre olacak emin ol. Bu kadar iyi niyetli ve ince düşünmeye devam et. O senin ablan. Annen ana yüreğiyle çok haklı olarak önce ondan bekliyor.
bu arada diğer örneği de unutmuşum,
eşim tarafından da abisinin uzun yıllardır çocuğu olmuyordu.
yine benim oğluma çok sevindiler, çok sevdiler.
Bir yıl sonra onlara da allah verdi, kısmet...
yeğen sevilmez mi :)
Ablanızın şüphesiz içi burulur, kolay değil, evlat istiyor.
Ama siz de istiyorsunuz. Bakın bir çocuğunuz olsa ikinciyi istiyor olsanız, biraz bekleseniz mi acaba derim belki ama şu anda inanın fazla hassas düşünüyorsunuz.
Ablanız elbette burulur ama eğer o da sizin gibi bir insansa sevinir de yeğeni olduğu için.
Bakın benim ablam 40 yaşında bir kez evlendi boşandı, olmadı, sonra da kafasına göre birini bulamadı evlenmedi, muhtemelen çocuğu olmayacak, aslında içten içe istiyor ama bir yandan da 40 yaşına kadar başına buyruk yaşadı, şimdi bebektir, uykusuzluktur falan gözü de kesmiyor.
Ama bana her seferinde der ki nan koca kafa bir evlenip de yeğen doğuramadın bana, seveyim.
Ablaların kalbi büyüktür, sizi de çok sever, yeğenini de çok sever. Elbet burulacaktır ama çok da sevinecektir. Ben olsam deli gibi mutlu olurdum en azından.
Bazen ailede kardeşlerden biri daha narin, nazlı olur ya, öyle bir durum varsa anne narin olanı koruyordur kendince.+1
Ben de ablayım, bilirim.
Bazı hallerde belki içinden burulur ama inan kardeş sevgisi - sevinci - gururu ona yüz bin kez ağır basar, sen kadar mutlu da olur.
Esas benim anlamadığım nokta annenin inatla üzerine bastırması "Önce ablan önce ablan" diye.
Ya öyle bi şey diyecek benim anne, kardeşimle bir olur makaraya sararız kadıncağızı :)
Tövbe yarabbim.
Bazen ailede kardeşlerden biri daha narin, nazlı olur ya, öyle bir durum varsa anne narin olanı koruyordur kendince.
Öncelikle konuyu bir derdim var başlığına mi yoksa hamilelik başlığına mi yazsam arada kaldım..
Ben size durumunu anlatayım kızlar 7 yıllık iliskimin ardından eşimle evleneli 8 ay oluyor 27 yaşındayım. Ablam da 33 yaşında ve o da evleneli 1 yil oldu. benim nisanlanma donemim biraz sancili oldu cunku o donemde ablamin hayatinda birisi olmadigi icin ailem de ben de ablam incinmrsin diye erkek tarafını hep erteledik. Fakat en sonunda nasıl olsa hemen evlenmeyecekler gözüyle bakıldı ve nisanlandik. Ablam 30 yasini gectigi icin onun uzulmesi kirilmasini inanin hic istemedim aylarca hep dua ettim inşallah ben evlenmeden ablam evlenir de onu uzmem diye. Bu arada yanlış anlamayın ablam benim küçük annemdir herseyimdir hep de yanımda oldu nisanimda hicbiseyim eksik olmasın diye pervane oldu etrafimda.
Neyse nisandan 2 yıl sonra ablam aşık oldu ve hizli bir kararla evlendilerve biz de 4 ay sonra evlendik.ne çok dua etmişim ki allahım da kabul etti.
Ablamlar evlendikten iki ay sonra çocuk sahibi olmak için çalışmaya başladılar ablamin yaşını göz önüne alınca stresli adet dönemleri yaşıyor ve olmadıkça üzülüyor ağlıyordu. Bu arada ben de evlenmiştim. Bu dönemde annem her konuşmamızda bana "sakın hamile kalmak yok" diye şaka yollu ikazlarda bulunuyordu. Evlililigimun ilk aylarindan itibaren eşim cocuk istiyordu zaten yıllardır birlikteyiz biz ben senden eminim çocuğumuz olsun diyordu ilk aylar eşimi geçiştirmek daha kolaydı. Biraz gezelim evliligimizi yasayalim diyordum ki öyle de düşünüyordum. Fakat evliliğimizin altıncı ayı olduğunda eşim yigenleriyle ilgilenip bana muzip bakislari ve sürekli çocuk konusu açmasından ben de etkilenmedim değil iki aydır ictenice çocuk istiyorum eşime diyemiyorum çünkü ablam hamile kalmayı o kadar çok istiyor ve vher ay aglayip üzülüyor ki önce onun çocuğu olsun üzülmesin diyorum. ama esim bu aralar artik cocuk icin beklemek istemedigini dile getiriyor. Inanin cocuk gibi heyecanli simdiden.
Annem ablamla konuşurken çocuk yapmaları konusunda gözlerinin içi parlıyor inşallah diyor bana gelince aman sakın haa sakının diyor. Arada da tamammen açık konuşup "önce ablan tamam mi kızım nasıl üzülür şimdi sen kalirsan içten ice" diyor. Eşime bu durumu söyleyemem zaten evlenmek konusunda ablami bekledim bi şekilde ve eşimle ablamin arasına soğukluk girmesini istemiyorum. Kafam çok karışık nolur bana akıl verin. Ben mi ne istiyorum ben kesinlikle ablamin uzulmemesini ve bi an önce inşallah bir çocuğu olmasını istiyorum ve ben de anne olmak istiyorum. Arada kaldım. Sizce abladan önce hamile kalmak hem de o bu kadar çok isytiyoken dogru mu. Nolur yardimci olun ne anneme ne esime ne ablama bisey diyebiliyorum.
Belki de... Bizde öyle narinlik olmadığından bilakis iki kız kardeş kendi aramızda enseye şaplak modda olduğumuzdan, ilginç geldi :)
' öncelikle o kadar çok 'sacma' kelimesi kullanmissiniz ki şunu söyleyeyim insan o durumun ailenin yaşantının içerisinde olunca sacma gibi gelmiyor. Belki beklemek yanlış ama artık benim ailem var ben evlendim diye de taş kalpli bi insan olamam bu benim yapıma aykırı. Ertelemem belki yanlış ama bir saçmalık diye gormemelisiniz. Sonucta herkes ayni seyi mantikli bulsa hiç birimizin bir derdi olmazdı.bastan sona sacmalik bence, ne yani 30 dan sonra evlenince ``evde mi kalmis``oluyor ?? Neden 30 una gelmis ama evlenmemis kadinlara eskinin cuzzamlisi gibi davraniliyor ve kendilerini hastalikli gibi hissetmeleri saglaniyor ? Erken evlenmek , evlenmek icin evlenmek, 2 yil dolmadan bosaninca iyimi oluyor. Al iste baski baski baski 2 aydir tanidigi adamla evlenmis Allah sonlarini hayirli etsin diyorum ama bakis aciniz cok yanlis.
Evlenmek icinde cocuk icinde kimse kimseyi beklemek zorunda degil sacma sapan seyler bunlar, anneniz resmen sacmaliyor herkes evlenmis barklanmis tamam ablan icin uzulebilirsin tamam yaninda olabilirsin ama kendi hayatini ertelemek nedir yaa bundan daha sacmasini duymadim hayatimda. Ne yani ablanin hic cocugu olmazsa ne yapacaksiniz ?
Yada tedavi gormesi gerekse mesela 1-2 yil sizdemi bekleyeceksiniz bebek icin.
Birakin bu isleri herkes evli oldugunu ve artik herkesin kendi hayati ozeli gelecek plani oldugunu bir anlasin ve fark etsin. Aile planlamaniza anneniz karar verecek degil sanirim.
' öncelikle o kadar çok 'sacma' kelimesi kullanmissiniz ki şunu söyleyeyim insan o durumun ailenin yaşantının içerisinde olunca sacma gibi gelmiyor. Belki beklemek yanlış ama artık benim ailem var ben evlendim diye de taş kalpli bi insan olamam bu benim yapıma aykırı. Ertelemem belki yanlış ama bir saçmalık diye gormemelisiniz. Sonucta herkes ayni seyi mantikli bulsa hiç birimizin bir derdi olmazdı.