7 yaş kızım ve kötü beyin senaryoları

Öncelikle iyi akşamlar arkadaşlar
Konu belki buraya ait değildir ama burda cevap veren daha çok olduğu için buraya yazıyorum lütfen bir süre konum taşınmasın

Sorunumuz şu 7.5 yaşındaki kızımda son 1 haftada istenmeyen düşünceler başladı.
Bunları benimle paylaşıyor örneklendirecek olursam

Geçen gün dışarı çıktık eve dönünce bana ağlayarak dedi ki anne içimdeki kötü beynim bana annenden utan diyor, neden kızım dedim saçını toplama açık kalsın makyaj yap vs dedi sonra bilmiyorum ben öyle bişey söylemem anne kötü beyin söylüyor dedi

Geçen gece içindeki kötü beyni ona inşallah annem ölür demiş ve hemen koşarak yanıma geliyo ağlıyor anne içimden böyle bir düşünce geçti ama ben böyle bişey düşünmem içimde biri öyle dedi sanki

Geçen tv de sünnet düğünü sahnesine geldi ve yine ağlayarak anne bu sahnede babamın özel bölgesi aklıma geldi tabi yine ağlayarak

Bugünde içinden benim için annemin kolu olmasın diye geçirmiş ağlıyor ve söylüyor anne ben böyle şeyler söylemem ne oluyor bana neden söylüyorum diye

Odasında yatağa girmiş ağlıyordu akşam üzeri hemen yanına gittim anne ben böyle şeyler düşünmek istemiyorum ben seni çok seviyorum böyle şeylerin aklımdan geçmesini istemiyorum videolarda anneler ve kızları iyi anlaşırken benim aklımdan böyle kötü şeyler geçmesine dayanamıyorum dedi o ağladı ben ağladım o ağladı ben ağladım

Onun küçücük kalbiyle bu duygularla başedemeyip ağlaması beni çok yaraladı

Kızımdan bahsedecek olursam akıllı, derslerinde başarılı 1.sınıfa gidiyor öğretmeni çok memnun ve güzel bir kız yoldan geçenlerin bile sürekli iltifat ettiği bir kız çocuğu. Herhangi bir takıntısal davranışı yok sadece istenmeyen düşünceler
2 yaşında da kız kardeşi var

hayatımızdan bahsedecek olursam bulunduğumuz şehirde kimsemiz yok anane babane uzakta ayda 1 babaneyi görüyoruz 4-5 ayda bir ananeyi
Eşim çalışıyor esnaf çocukların çoğu sorumluluğu bakımı benim üstümde

Ar kızlar çok karışık yazdım affedin ağlayarak ve çaresizce yaşıyorum bu satırları

Ben şimdi ne yapmalıyım
Pedagog a mı götürsem
Çocuk psikiyatrisine mi

İstanbul veya Tekirdağ’da alanında uzman iyi pedagog öneriniz var mı ?

Nayro .!.:

Öncelikle iyi akşamlar arkadaşlar
Konu belki buraya ait değildir ama burda cevap veren daha çok olduğu için buraya yazıyorum lütfen bir süre konum taşınmasın

Sorunumuz şu 7.5 yaşındaki kızımda son 1 haftada istenmeyen düşünceler başladı.
Bunları benimle paylaşıyor örneklendirecek olursam

Geçen gün dışarı çıktık eve dönünce bana ağlayarak dedi ki anne içimdeki kötü beynim bana annenden utan diyor, neden kızım dedim saçını toplama açık kalsın makyaj yap vs dedi sonra bilmiyorum ben öyle bişey söylemem anne kötü beyin söylüyor dedi

Geçen gece içindeki kötü beyni ona inşallah annem ölür demiş ve hemen koşarak yanıma geliyo ağlıyor anne içimden böyle bir düşünce geçti ama ben böyle bişey düşünmem içimde biri öyle dedi sanki

Geçen tv de sünnet düğünü sahnesine geldi ve yine ağlayarak anne bu sahnede babamın özel bölgesi aklıma geldi tabi yine ağlayarak

Bugünde içinden benim için annemin kolu olmasın diye geçirmiş ağlıyor ve söylüyor anne ben böyle şeyler söylemem ne oluyor bana neden söylüyorum diye

Odasında yatağa girmiş ağlıyordu akşam üzeri hemen yanına gittim anne ben böyle şeyler düşünmek istemiyorum ben seni çok seviyorum böyle şeylerin aklımdan geçmesini istemiyorum videolarda anneler ve kızları iyi anlaşırken benim aklımdan böyle kötü şeyler geçmesine dayanamıyorum dedi o ağladı ben ağladım o ağladı ben ağladım

Onun küçücük kalbiyle bu duygularla başedemeyip ağlaması beni çok yaraladı

Kızımdan bahsedecek olursam akıllı, derslerinde başarılı 1.sınıfa gidiyor öğretmeni çok memnun ve güzel bir kız yoldan geçenlerin bile sürekli iltifat ettiği bir kız çocuğu. Herhangi bir takıntısal davranışı yok sadece istenmeyen düşünceler
2 yaşında da kız kardeşi var

hayatımızdan bahsedecek olursam bulunduğumuz şehirde kimsemiz yok anane babane uzakta ayda 1 babaneyi görüyoruz 4-5 ayda bir ananeyi
Eşim çalışıyor esnaf çocukların çoğu sorumluluğu bakımı benim üstümde

Ar kızlar çok karışık yazdım affedin ağlayarak ve çaresizce yaşıyorum bu satırları

Ben şimdi ne yapmalıyım
Pedagog a mı götürsem
Çocuk psikiyatrisine mi

Yoksa kendiliğinden geçer mi

Genişletmek için tıkla...

Tableti varmı bir yerde video görüp korkmuş olabilir yada okulda arkadaşları arasında dönen muhabbetten düşüncelere kapılıyor bilemedim 3 tane çocuğum var. Benimde kızımın o yaşlarda deprem korkusu vardı deprem yaşamadı ama Tv'de haberden görüp çok etkilenmişti 3 yıldır hala ara ara geceleri yatınca aklına geliyor düşündükçe dahada korkutuyor kendini. Sizde neyden etkilenmiş olabilir bunu bulmaya çalışın

Nayro .!.:

o ağladı ben ağladım o ağladı ben ağladım

Genişletmek için tıkla...

Çocuğun önünde ağlamadınız değil mi? Siz lidersiniz yol göstereceksiniz. Kızım bu işin uzmanları var hemen randevu alalım niye oluyormuş öğrenelim diyerek içini rahatlatmalısınız. Kendiliğinden geçer ne demek? Kolu bacağı kırılsa kendiliğinden geçiyor mu? Lütfen hemen bugün randevu ayarlayın. Bir üye var burada, o da sizin gibi geçer dedik büyüyünce durulur dedik diye diye 13 yaşında kızla uğraşıyor. Ben hastane doktor ilaç meraklısı biri değilim, sadece ağrı kesici var evde ama böyle durumlarda ilk işim doktora gitmek götürmek olur. Çünkü sebebini bilmediğim ve kontrol edemediğim bir şey bu psikolojik huzursuzluklar. Çocuğa yardım etmenin tek yolu neyi olduğunu öğrenmek ve ona göre hareket etmektir.

Valerya- .!.:

Çocuk resmen kendi içinde başka bir beyin ile savaşıyor, çok şanslısınız ki en azından bunu dile getiriyor ve siz hala pedagog desteği alıp almamayı mı düşünüyorsunuz ? Hangi aşamada gideceksiniz ?

Belki akran zorbalığı yaşıyor,
Belki izlediği bir şeyin travmasını yaşıyor,
Belki içselleştirdiği bam başka durumlar var,
Belki psikoz gibi çok daha zor bir hastalığın başlangıcını yaşıyor,
belliki anlam veremediği soyut duygular ile savaşıyor. Anlattığınız her şey ciddiyetle ele alınması gereken şeyler. Okurken tüylerim ürperdi.
Bu durumda her ihtimalin sonu pedagog değil mi ? Neyi bekliyorsunuz, burada kim çocuğunuza profesyonel bir destek verebilir ?

Şu satırları ağlayarak yazan bir anne olarak, lütfen vakit kaybetmeden harekete geçin..

Genişletmek için tıkla...

Yok zaten götürücem pedagog mu çocuk psikiyatri mi hangisine götürmeliyim daha çok yeni 1 haftadır yaşıyoruz bu durumları
Önerebileceğiniz bir pedagog var mı Tekirdağ da yaşıyoruz

Nayro .!.:

Öncelikle iyi akşamlar arkadaşlar
Konu belki buraya ait değildir ama burda cevap veren daha çok olduğu için buraya yazıyorum lütfen bir süre konum taşınmasın

Sorunumuz şu 7.5 yaşındaki kızımda son 1 haftada istenmeyen düşünceler başladı.
Bunları benimle paylaşıyor örneklendirecek olursam

Geçen gün dışarı çıktık eve dönünce bana ağlayarak dedi ki anne içimdeki kötü beynim bana annenden utan diyor, neden kızım dedim saçını toplama açık kalsın makyaj yap vs dedi sonra bilmiyorum ben öyle bişey söylemem anne kötü beyin söylüyor dedi

Geçen gece içindeki kötü beyni ona inşallah annem ölür demiş ve hemen koşarak yanıma geliyo ağlıyor anne içimden böyle bir düşünce geçti ama ben böyle bişey düşünmem içimde biri öyle dedi sanki

Geçen tv de sünnet düğünü sahnesine geldi ve yine ağlayarak anne bu sahnede babamın özel bölgesi aklıma geldi tabi yine ağlayarak

Bugünde içinden benim için annemin kolu olmasın diye geçirmiş ağlıyor ve söylüyor anne ben böyle şeyler söylemem ne oluyor bana neden söylüyorum diye

Odasında yatağa girmiş ağlıyordu akşam üzeri hemen yanına gittim anne ben böyle şeyler düşünmek istemiyorum ben seni çok seviyorum böyle şeylerin aklımdan geçmesini istemiyorum videolarda anneler ve kızları iyi anlaşırken benim aklımdan böyle kötü şeyler geçmesine dayanamıyorum dedi o ağladı ben ağladım o ağladı ben ağladım

Onun küçücük kalbiyle bu duygularla başedemeyip ağlaması beni çok yaraladı

Kızımdan bahsedecek olursam akıllı, derslerinde başarılı 1.sınıfa gidiyor öğretmeni çok memnun ve güzel bir kız yoldan geçenlerin bile sürekli iltifat ettiği bir kız çocuğu. Herhangi bir takıntısal davranışı yok sadece istenmeyen düşünceler
2 yaşında da kız kardeşi var

hayatımızdan bahsedecek olursam bulunduğumuz şehirde kimsemiz yok anane babane uzakta ayda 1 babaneyi görüyoruz 4-5 ayda bir ananeyi
Eşim çalışıyor esnaf çocukların çoğu sorumluluğu bakımı benim üstümde

Ar kızlar çok karışık yazdım affedin ağlayarak ve çaresizce yaşıyorum bu satırları

Ben şimdi ne yapmalıyım
Pedagog a mı götürsem
Çocuk psikiyatrisine mi

Yoksa kendiliğinden geçer mi

Genişletmek için tıkla...

Merhaba kızınızın hislerini çok iyi anlıyorum . Çünkü çocukken bu tarz bir vesvese benim de başıma gelmişti. İçimden bir ses anneni öldür gibi bir şey söylüyordu ki anneme çok düşkün ve çok seviyordum. Anneme de anlatmıştım aynen ağlayarak , annem de bu bir vesvese diyerek bana açıklamıştı anlayabileceğim dilde. Çok sevdiğiniz birisi hakkında saçma sapan bir düşünce aklınıza gelince, bu insanı daha da yıpratıyor ve düşünmemeye çalıştıkça daha çok bu tarz düşünceler geliyor , aklın insana oynadığı bir oyun. Vicdanınız sizi üzüyor, nasıl böyle düşünürsün diye. Annem bana o zaman şöyle demişti. Bu düşüncenin kafandan geçmesine izin ver ve kendini kötü hissetme. Bu sadece aklına gelen saçma bir düşünce, senin gerçek hislerinin bu olmadığını biliyorsun gibi bir şey söylemişti ve dediğini yapmıştım. Düşüncenin aklımdan geçmesine izin verdim, kendime bunu nasıl düşünürüm diye kızmadım ve zamanla bu tarz düşünceler oluşmadı, kendiliğinden yok oldu. Kızınıza şunu da söyleyebilirsiniz, insanlar düşüncelerinden sorumlu değildir, yaptıklarından sorumludur. Beynimizi her zaman kontrol edemeyiz, düşünceler bir anda iyi ya da kötü bir anda belirebilir. Kötü bir düşünce ise bunun geçici bir şey olduğunu , herkesin bir anlık aklına gelebileceğini söyleyin.

Mavistez .!.:

Tableti varmı bir yerde video görüp korkmuş olabilir yada okulda arkadaşları arasında dönen muhabbetten düşüncelere kapılıyor bilemedim 3 tane çocuğum var. Benimde kızımın o yaşlarda deprem korkusu vardı deprem yaşamadı ama Tv'de haberden görüp çok etkilenmişti 3 yıldır hala ara ara geceleri yatınca aklına geliyor düşündükçe dahada korkutuyor kendini. Sizde neyden etkilenmiş olabilir bunu bulmaya çalışın

Genişletmek için tıkla...

Tableti var ekranda izliyordu bu düşünceler başlayınca bıraktırdım oda zorluyor istiyor tablet izlemek
Genelde herşeyi benimle paylaşıyor ne yaşarsa yaşasın ufak şeyleri bile anlatıyor

Nayro .!.:

Yok zaten götürücem pedagog mu çocuk psikiyatri mi hangisine götürmeliyim daha çok yeni 1 haftadır yaşıyoruz bu durumları
Önerebileceğiniz bir pedagog var mı Tekirdağ da yaşıyoruz

Genişletmek için tıkla...

Kendiliğinden geçermi demişsiniz o yüzden cevapladım,
Çocuk psikiyatrisi tabiki öncelikli tercihiniz olmalı, Tekirdağ hakkında bilgim yok ama istanbulda var, eğer gidebilirseniz.

Aklından geçenler normal değil mi ya, çocukken bir çoğumuz benzer şeyler düşünmüşüzdür.

Düşünceleri değil de aşırı yanlış bulup ağlamaya kadar varması sorun, bunun sebebini bulmak lazım.

Valerya- .!.:

Çocuk resmen kendi içinde başka bir beyin ile savaşıyor, çok şanslısınız ki en azından bunu dile getiriyor ve siz hala pedagog desteği alıp almamayı mı düşünüyorsunuz ? Hangi aşamada gideceksiniz ?

Belki akran zorbalığı yaşıyor,
Belki izlediği bir şeyin travmasını yaşıyor,
Belki içselleştirdiği bam başka durumlar var,
Belki psikoz gibi çok daha zor bir hastalığın başlangıcını yaşıyor,
belliki anlam veremediği soyut duygular ile savaşıyor. Anlattığınız her şey ciddiyetle ele alınması gereken şeyler. Okurken tüylerim ürperdi.
Bu durumda her ihtimalin sonu pedagog değil mi ? Neyi bekliyorsunuz, burada kim çocuğunuza profesyonel bir destek verebilir ?

Şu satırları ağlayarak yazan bir anne olarak, lütfen vakit kaybetmeden harekete geçin..

Genişletmek için tıkla...

Kızım herşeyi benimle paylaşır genel olarak okulda olan veya herhangi ufacık bir şeyi bile benimle paylaşıyor bu tarz bir şey yaşasa paylaşırdı diye düşünmek istiyorum

PinkMermaid .!.:

Merhaba kızınızın hislerini çok iyi anlıyorum . Çünkü çocukken bu tarz bir vesvese benim de başıma gelmişti. İçimden bir ses anneni öldür gibi bir şey söylüyordu ki anneme çok düşkün ve çok seviyordum. Anneme de anlatmıştım aynen ağlayarak , annem de bu bir vesvese diyerek bana açıklamıştı anlayabileceğim dilde. Çok sevdiğiniz birisi hakkında saçma sapan bir düşünce aklınıza gelince, bu insanı daha da yıpratıyor ve düşünmemeye çalıştıkça daha çok bu tarz düşünceler geliyor , aklın insana oynadığı bir oyun. Vicdanınız sizi üzüyor, nasıl böyle düşünürsün diye. Annem bana o zaman şöyle demişti. Bu düşüncenin kafandan geçmesine izin ver ve kendini kötü hissetme. Bu sadece aklına gelen saçma bir düşünce, senin gerçek hislerinin bu olmadığını biliyorsun gibi bir şey söylemişti ve dediğini yapmıştım. Düşüncenin aklımdan geçmesine izin verdim, kendime bunu nasıl düşünürüm diye kızmadım ve zamanla bu tarz düşünceler oluşmadı, kendiliğinden yok oldu. Kızınıza şunu da söyleyebilirsiniz, insanlar düşüncelerinden sorumlu değildir, yaptıklarından sorumludur. Beynimizi her zaman kontrol edemeyiz, düşünceler bir anda iyi ya da kötü bir anda belirebilir. Kötü bir düşünce ise bunun geçici bir şey olduğunu , herkesin bir anlık aklına gelebileceğini söyleyin.

Genişletmek için tıkla...

Tam olarak sonda yazdığınız cümleyi kurmuyorum ona sürekli düşüncelerinden sorumlu değilsin yaptıklarından sorumlusun herkesin aklına zaman zaman gelir bu tarz düşünceler kendini üzme diye ama düşüncelerinin yanlış olduğunun ve onu çok zorladığının farkında

kahvetelvesi .!.:

Aklından geçenler normal değil mi ya, çocukken bir çoğumuz benzer şeyler düşünmüşüzdür.

Düşünceleri değil de aşırı yanlış bulup ağlamaya kadar varması sorun, bunun sebebini bulmak lazım.

Genişletmek için tıkla...

Nasıl desen algıları çok açık bir çocuk neyin yanlış neyin doğru olduğunu biliyor ve bu onu rahatsız edşyor

Çocuk psikiyatristine zaten direkt götüremezsiniz önce çocuk doktoru görüyor o sevkediyor önce bir pedagog ile görüşseniz daha iyi olur o fikir verir ona göre davranırsınız.

Nayro .!.:

Öncelikle iyi akşamlar arkadaşlar
Konu belki buraya ait değildir ama burda cevap veren daha çok olduğu için buraya yazıyorum lütfen bir süre konum taşınmasın

Sorunumuz şu 7.5 yaşındaki kızımda son 1 haftada istenmeyen düşünceler başladı.
Bunları benimle paylaşıyor örneklendirecek olursam

Geçen gün dışarı çıktık eve dönünce bana ağlayarak dedi ki anne içimdeki kötü beynim bana annenden utan diyor, neden kızım dedim saçını toplama açık kalsın makyaj yap vs dedi sonra bilmiyorum ben öyle bişey söylemem anne kötü beyin söylüyor dedi

Geçen gece içindeki kötü beyni ona inşallah annem ölür demiş ve hemen koşarak yanıma geliyo ağlıyor anne içimden böyle bir düşünce geçti ama ben böyle bişey düşünmem içimde biri öyle dedi sanki

Geçen tv de sünnet düğünü sahnesine geldi ve yine ağlayarak anne bu sahnede babamın özel bölgesi aklıma geldi tabi yine ağlayarak

Bugünde içinden benim için annemin kolu olmasın diye geçirmiş ağlıyor ve söylüyor anne ben böyle şeyler söylemem ne oluyor bana neden söylüyorum diye

Odasında yatağa girmiş ağlıyordu akşam üzeri hemen yanına gittim anne ben böyle şeyler düşünmek istemiyorum ben seni çok seviyorum böyle şeylerin aklımdan geçmesini istemiyorum videolarda anneler ve kızları iyi anlaşırken benim aklımdan böyle kötü şeyler geçmesine dayanamıyorum dedi o ağladı ben ağladım o ağladı ben ağladım

Onun küçücük kalbiyle bu duygularla başedemeyip ağlaması beni çok yaraladı

Kızımdan bahsedecek olursam akıllı, derslerinde başarılı 1.sınıfa gidiyor öğretmeni çok memnun ve güzel bir kız yoldan geçenlerin bile sürekli iltifat ettiği bir kız çocuğu. Herhangi bir takıntısal davranışı yok sadece istenmeyen düşünceler
2 yaşında da kız kardeşi var

hayatımızdan bahsedecek olursam bulunduğumuz şehirde kimsemiz yok anane babane uzakta ayda 1 babaneyi görüyoruz 4-5 ayda bir ananeyi
Eşim çalışıyor esnaf çocukların çoğu sorumluluğu bakımı benim üstümde

Ar kızlar çok karışık yazdım affedin ağlayarak ve çaresizce yaşıyorum bu satırları

Ben şimdi ne yapmalıyım
Pedagog a mı götürsem
Çocuk psikiyatrisine mi

Yoksa kendiliğinden geçer mi

Genişletmek için tıkla...

Bir de şu makaleyi okumanızı tavsiye ederim Tekrarlayıcı, Rahatsız Edici Düşüncelerle Nasıl Başa Çıkılır? - Prof. Dr. Özgür Öner - Çocuk ve Ergen Psikiyatristi

bafelis .!.:

Çocuğun önünde ağlamadınız değil mi? Siz lidersiniz yol göstereceksiniz. Kızım bu işin uzmanları var hemen randevu alalım niye oluyormuş öğrenelim diyerek içini rahatlatmalısınız. Kendiliğinden geçer ne demek? Kolu bacağı kırılsa kendiliğinden geçiyor mu? Lütfen hemen bugün randevu ayarlayın. Bir üye var burada, o da sizin gibi geçer dedik büyüyünce durulur dedik diye diye 13 yaşında kızla uğraşıyor. Ben hastane doktor ilaç meraklısı biri değilim, sadece ağrı kesici var evde ama böyle durumlarda ilk işim doktora gitmek götürmek olur. Çünkü sebebini bilmediğim ve kontrol edemediğim bir şey bu psikolojik huzursuzluklar. Çocuğa yardım etmenin tek yolu neyi olduğunu öğrenmek ve ona göre hareket etmektir.

Genişletmek için tıkla...

Ağladım onu öyle görmeye dayanamadım ve ağladım küçücük kalbiyle bu düşüncelerin ona ağır gelmesine dayanamadım
Mutlaka götüreceğim nerden başlamam gerektiğini bilmşyoeum

Nayro .!.:

Tam olarak sonda yazdığınız cümleyi kurmuyorum ona sürekli düşüncelerinden sorumlu değilsin yaptıklarından sorumlusun herkesin aklına zaman zaman gelir bu tarz düşünceler kendini üzme diye ama düşüncelerinin yanlış olduğunun ve onu çok zorladığının farkında

Genişletmek için tıkla...

Bir yetiskin olarak anksiyete okb gibi rahatsızlıklar bizleri zorluyorken yavrucuk o küçük hâliyle neler çekti kimbilir hiç durmayın hemen götürün lütfen sizin ona yaptığınız açıklamalar yeterli gelmeyebilir mutlaka bir uzmana götürün.

Valerya- .!.:

Kendiliğinden geçermi demişsiniz o yüzden cevapladım,
Çocuk psikiyatrisi tabiki öncelikli tercihiniz olmalı, Tekirdağ hakkında bilgim yok ama istanbulda var, eğer gidebilirseniz.

Genişletmek için tıkla...

Giderim tabiki İstanbul’a varsa öneribileceğiniz bir isim her halükarda götürürüm

Nayro .!.:

Nasıl desen algıları çok açık bir çocuk neyin yanlış neyin doğru olduğunu biliyor ve bu onu rahatsız edşyor

Genişletmek için tıkla...

Çocukken siz hiç yaşamadınız mi benzer bir şey, dinle ilgili olan daha yaygındı galiba.
Allah için kötü sözler söylemek tek benim yaptığım bir şey zannederdim, büyüyünce aslında sandığımdan yaygın olduğunu öğrendim.
Söylerken yanlış olduğunu bilerek söylerdik tabii.
Ağlaması kaygı düzeyiyle ilgili olabilir belki.

PinkMermaid .!.:

Merhaba kızınızın hislerini çok iyi anlıyorum . Çünkü çocukken bu tarz bir vesvese benim de başıma gelmişti. İçimden bir ses anneni öldür gibi bir şey söylüyordu ki anneme çok düşkün ve çok seviyordum. Anneme de anlatmıştım aynen ağlayarak , annem de bu bir vesvese diyerek bana açıklamıştı anlayabileceğim dilde. Çok sevdiğiniz birisi hakkında saçma sapan bir düşünce aklınıza gelince, bu insanı daha da yıpratıyor ve düşünmemeye çalıştıkça daha çok bu tarz düşünceler geliyor , aklın insana oynadığı bir oyun. Vicdanınız sizi üzüyor, nasıl böyle düşünürsün diye. Annem bana o zaman şöyle demişti. Bu düşüncenin kafandan geçmesine izin ver ve kendini kötü hissetme. Bu sadece aklına gelen saçma bir düşünce, senin gerçek hislerinin bu olmadığını biliyorsun gibi bir şey söylemişti ve dediğini yapmıştım. Düşüncenin aklımdan geçmesine izin verdim, kendime bunu nasıl düşünürüm diye kızmadım ve zamanla bu tarz düşünceler oluşmadı, kendiliğinden yok oldu. Kızınıza şunu da söyleyebilirsiniz, insanlar düşüncelerinden sorumlu değildir, yaptıklarından sorumludur. Beynimizi her zaman kontrol edemeyiz, düşünceler bir anda iyi ya da kötü bir anda belirebilir. Kötü bir düşünce ise bunun geçici bir şey olduğunu , herkesin bir anlık aklına gelebileceğini söyleyin.

Genişletmek için tıkla...

Her çocuk sizin gibi anlayamayabilir veya bu sizin başınıza gelenle aynı olmayabilir. Ya kendiliğinden geçmezse çocuk daha da kaygılı olursa? Uzmanına götürmesi gerekiyor lütfen kendiliğinden geçer bişey olmaz yazmayın. Teşhise ve gerekiyorsa tedaviye uzmanı karar versin.

Nayro .!.:

Ağladım onu öyle görmeye dayanamadım ve ağladım küçücük kalbiyle bu düşüncelerin ona ağır gelmesine dayanamadım
Mutlaka götüreceğim nerden başlamam gerektiğini bilmşyoeum

Genişletmek için tıkla...

Mesela size attığım linkte en etkili kısım şu bölümler bence ve kızınızı rahatlatabilir

• DÜŞÜNCELERİMİZİ KONTROL EDEBİLİRİZ: Hayır!
  Düşüncelerimizi kontrol edemeyiz ve onlardan sorumlu değiliz. Düşünceler birden bire ortaya çıkarlar, dolaşırlar ve bizi dinlemezler.
• DÜŞÜNCELERİMİZ KARAKTERİMİZİ YANISITIR: Hayır!
  Karakterimizi sadece davranışlarımız yansıtır. Karakterimizi hayatımızda yaptığımız seçimler belirler, aklımıza gelenler değil.
• DÜŞÜNCELERİMİZ İÇİMİZDE YATANLARI GÖSTERİR: Hayır!
  Düşüncelerimiz içimizde, derinde yer alan istekleri vs göstermez. Onlar kontrol edilemeyen ve kendiliğinden gelip giden şeylerdir.
• BİRŞEYİ DÜŞÜNÜRSEM ONUN OLMA OLASILIĞI ARTAR: Hayır!
  Düşüncelerin gücü yoktur.
• SADECE HASTA İNSANLARIN AKLINA İSTEMEDİKLERİ DÜŞÜNCELER GELİR: Hayır!
  İnsanların %90’ının aklına böyle düşünceler gelir.
• HER DÜŞÜNCE DEĞERLİDİR: Hayır!
  Düşünceler aklımıza kendiliklerinden geldiği için bazıları “çöp” düşüncedir, üzerlerinde durmaya ve vakit harcamaya değmezler. Takıntılı/istenmeyen düşünceler de böyledir.
• BİR DÜŞÜNCE TEKRARLIYORSA ÖNEMLİ DEMEKTİR: Hayır!
  Bir düşünceyi ne kadar kafamızdan atmaya çalışırsak o kadar çok tekrarlar.