- 12 Aralık 2009
- 3.061
- 5.085
- 358
- 40
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
-
- #81
canim bulusma nasil gecti?
Bundan sonraki surecte senin tavirlarin cok onemli. Simdi ben degistim artik eskisi gibi olmayacagimi veriyosun ama onun buna inanci pek yok. Cidden ona degistigini eskisi gibi olmayacagini inandirmalisin.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Bence eski olumsuzluklardan korkuyor ve burnunu surtmek istiyor seninams sevdigi belli sabahta tekrar bir iletisim baslatip gunaydin demezdi.. Soguk duruyor sen eski haline donme diye.. inan bitiren erkek arkasina bile bakmaz. Hayirlisi olsun hakkinda sevindim senin adina
olsun buda güzel bekle bakalim biraz neler olacak, vazgecmediyse bence eskisi gibi olursunuz merak etme.
bence sevgilinde fazla dayanamaz ve sana yakinlasir.
evet söylerken iyi hoş ama gene aynı şeylerin olmasından korkuyor...bir de hep içine atma huyu var, mesela taa bizim yıllar önce olan tartışmalarımızı kafaya takmış. o zaman atlattık hallettik denen şeyler şimdi gene karşıma çıkıyor. iyi de biz bir şekilde halletmişiz ki yolumuza devam etmişiz, 1,2,3 sene değil 6 sene beraber olmuşuz dediğimdeyse o zamanlar konuşarak halledemeyeceğimiz için, sen kendini hep savunacağın için konuşmadım. sevgimden dolayı kaldırabildim herşeyi, demek ki benim de tahammül eşiğim yüksekmiş o zamanlar diyor. artık değil diyor. kesinlikle yorulmuş, çok yormuşum...onun sevgisine o kadar güvenmişim ki, ilgisinin azalacağını, soğuyabilecrğini hiç hesaba katmamışım. hakikaten dünyada inanmazdım. ben herşeyi hallettik yolumuza devam ettik derken onun kırgınlıkları kızgınlıkları hep kalmış...ama ben konuşarak halletmekten yanaydım hep, keşke içine atmasaydı, keşke kavgalarımızı zamanında etseydik de şimdi bu kadar birikmeseydi...
Evet kızlar buluştuk, konuştuk...Aklımdan ve kalbimden geçen her şeyi anlattım. Bu belirsiz aranın beni çok yıprattığını, iyi gelmeyeceğine inandığımı, herşeyi konuşarak, birlikte çözebileceğimizi, benim artık olaylara daha pozitif, daha sağduyulu yaklaşacağımı...Onu deli gibi sevdiğimi, ilişkimiz için mücadele etmekten çekinmeyeceğimi...Hepsini dinledi, çok güzel konuşuyorsun tamam ama kaldığımız yerden devam ettiğimizde gene hiçbir şey yokken birden parlamalar kavgalar olursa ben bunları gerçekten kaldırabilecek durumda değilim, çok yoruldum dedi. Bu bir haftada enine boyuna düşündüğümü, zaten problemler benim uzakta ve stres altında olmamdan kaynaklandığı için artık olaylara çok daha sağlıklı yaklaşabilecğimi vs söyledim.
Aslında bir sürü şey konuştuk kızlar, inanın hepsini anlatmaya kalksam sayfalar sürer :) Ama özetle şu; bizden vazgeçmediğini anladım. Evet bazı yıpranmaları ve soğumaları olmuş, bu açık. Ama eğer bitirmeyi düşünseydim bunun provasını filan yapmazdım dedi. Bu konuda çok net. Seni bu kadar çok seviyor olmasaydım bu kadar şeyi kaldırmazdım, arkamı dönüp gitmek çok daha kolay olurdu ama seviyorum dedi. Bunu biliyorsun dedi. Hakikaten öyle, cidden bitirecek olsa böyle ara verme vs gibi şeylere girecek bir insan değil. Ara vermek istedim çünkü benim de tahammül seviyem düştü, seni istemeden de olsa kırabilirim, küçük tartışmaları büyütebilirim dedi. Bunu yapmamak, kendimi dinlemek içn ara vermek istemiştim dedi.
Ben gene bir süreçte olalım, gene düşün, üzerinde hiçbir baskı hissetme dedim. Seni hiçbir şey için zorlamayacağım, üzerine gelmeyeceğim. Nasıl hissediyorsan öyle davran. İlla bir araya geldiğimizde veya konuştuğumuzda bu sorunlardan konuşmak zorunda değiliz, biraz eskiden nasıl olduğumuzu hatırlayalım dedim. Sonuçta biz sadece sevgili değil, çok iyi iki arkadaştık da. Tamam dedi, kabul etti. Bu konuşmalardan sonra havadan sudan konuştuk muhabbet ettik. Akşam ayrıldıktan sonra mesajlaştık, sabah da günaydın mesajı atmış.
Ama bir arkadaş gibi davranıyor bana şu an. Elini tuttum, sarıldım mesela. Karşılık verdi, reddetmedi ama ben istiyorum diye yapıyor sanki o belliOff, buna nasıl alışacağım ve sabredeceğim onu hiç bilemiyorum işte. Umarım fazla uzun sürmez...
Ben de kendi dusuncelerimi yazmak istedim.
Her ne kadar su an onu kaybetme korkusunun verdigi bir hisle ona sımsıkı sariliyor olsan da, bu acinin ve hayal kırıklığının sende birakacagi seyler olacak. Hakli bulsan da bile ofken olacak ona karsi nasil bunu yapar diye (ki ben onu hakli bulmuyorum o da ayri konu). Yeniden biz yaratacagim kaygisindan siyrilip kendine zaman ver.
Sevgilin seni seviyorsa zaten sana gelecektir sevmiyorsa da gelmesin deyip bir kenara çekil. Motoru bozuk bir arabayi arkadan ne kadar itebilirsin ki...
Sevgilin sensizligi bir tatsin bundan korkma. Sonunun hayırlı olmasi icin dua et gerisini Allaha birak. Kalpleri eviren ceviren O'dur.
Onu yeniden kendime aşık edicem dusuncesi ve bu yonde tavirlar seni cok yoracak.
Uc senenin ardindan sevgilim benden sogumustu ve aglamaktan gozlerim kan canagi olmustu. Sonra ben de senin gibi yaptim aradim bi sekilde yeniden basladik ve evlendik de...ama sonra yine terketti ve bosandik ve bir bebek varken ortada.
Simdi en buyuk pismanligim keske o universitede kafam karisik falan dediginde hic umursamasaymisim. Ya daha cok anlayacakti kiymetimi ya da defolup gidecekti ki her ikisi de hayirli olacakti.
Birak gitsin canim bırak...
ona eski hataları yapmayacağını düzeldiğini göstermen lazım. bu süreçte üzerine gidip hiçbir şeyi üsteleme bence. daha çok yorulur. kendi haline bırak ama ona sevgini ilgini kesme. o zaten karşısında sorunsuz ve ilgili bir insan görünce kendiliğinden gelecektir. şu an soğuk durması normal. onu çok iyi anlıyorum çünkü ben de yaşadım aynısını. ama inan sevmedğinden değil yorulduğundan ve sana inanmak istiyor şu an. onun sana inanmasını sağla. bunaltmadan ve sıkmadaneskisi gibi olacaksınız inanıyorum:)
Eskiden kalma kizginliklar,kirginliklar ve o dediginiz artik tahammul sinirinin olmamasi dogal ve artik eskisi gibi sabirli olmasini sende bekleme..Sartlanmis artik biraz eskiden kalma kavgalariniz sebebiyle ve su anlik duzelecegine inanci yok iste o inanci olusturmak senin elinde.Ama eskisi gibi olacagini bekleme iliskinin cunku oyle olmuyor malesef.Eskisi gibi olsun beklentisiyle kendini sartlama yani uzulursun.Bu klasik uzun sureli iliskide sureci yipratma oluyor.O yipranma surecini fazlasiyla yasamissiniz..
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
her şeyi anlıyorum ama madem dediği gibi duygularında değişme yok ve beni hala seviyor; nasıl o kadar mesafeli duruyor bunu hiç anlayamıyorum.
her şeyi anlıyorum ama madem dediği gibi duygularında değişme yok ve beni hala seviyor; nasıl o kadar mesafeli duruyor bunu hiç anlayamıyorum.
Sürekli eskiyi hatırlayarak acı çekiyorum...Sanırım hemen eskisi gibi olmayı, düzelmeyi beklemek büyük hata. Ama bu süreç uzadıkça bize zarar verecek...
her şeyi anlıyorum ama madem dediği gibi duygularında değişme yok ve beni hala seviyor; nasıl o kadar mesafeli duruyor bunu hiç anlayamıyorum.
Ben hep hareketli, aklından geçeni rahatça ve bazen düşüncesizce söyleyen bir insandım, o ise daha sessiz sakin, beni her zaman kırmaktan çekinen...Zamanında kırıldığı şeyleri bana rahatça ifade etseydi belki de böyle olmayacaktı. İçinde bu kadar biriktirmeyecekti...
Devamlı gözümün iine bakan, öpmek dokunmak isteyen, her söylediğim ilgiyle dinleyen o insan yoktu sanki en son buluşmamızda...Zaten son 5-6 aydır azalan ilgisini fark etmiş ve üstüne üstüne gitmiştim. O ilgisini azalttıkça ben hırçınlaştım, ben hırçınlaştıkça o daha da uzaklaştı. Böyle bir kısır döngüydü. En son tartışmamız ve bir haftalık konuşmama ise üstüne tuz biber ekti. Bir haftalık sürede sen de aramadın, ben senin de düşünmek istediğini, uzaklaştığını sanmıştım dedi. Ben de evet bu süre içinde binbir tane ihtimali gözden geçirdiğim doğru ama seni görünce o bin birinci ihtimal uçtu gitti, sen çok özlemişm dedim. Bende aır basan şey sana olan sevgim ve özlemim, ama sende ağır basan şey uzaklaşma duygusu galiba dedim. Bende ağır basan bir şey yok şu an, ne düşüneceğini bilmiyorum. Birbirimizi çok yıprattık, sağlıklı karar alabilmek için düşünmeye ihtiyacım var dedi. Ağladım, sesim titredi, yıkıldım. Belli etmemeye çalıştım, bu çabamı da anladı ama hiçbir şey onu etkilemedi. Karşımda sanki 6 yıldır benim hayatımın anlamı olan insan yoktu. Severek bakan o gözleri böylr bomboş bakıyordu, beni görmüyordu sanki. Bu kadar mı soğutmuşum seni kendimden dedim, hç mi özlemedin dedim. Bir aydır görüşmüyorduk. Özledim evet ama aradaki sorunlar öylece dururken başka türlü davranamıyorum dedi.
Canım çok ama çok yanıyor. Bana hiç dokunmadı bile. Sarılmak öpmek istediğimde reddetmedi ama ben istediğim için izin verdiğini hissettim. İçi nasıl soğumuş...Deli gibi kırıldım. Bana ara vermek vs dese de, duygularım aynı sadece düşünmek için dese de ben gördüklerim, yaşadıklarımdan çok etkilendim, anladım...Bana dokunmadan duramayan insan nasıl öyle buz gibi davrandı...Bu noktadan sonra nasıl düzelebilir ki..Nasıl iyiye gidebilir...Ertesi gün upuzun duygusal bir mail döşedim ama değişen bir şey olmadı. Biz zaten bu konuşmaları yaptık, dediğim gibi benim araya ihtiyacım var vs yazmış. Aynı şeyler yani...
Bensizliğe alışması en büyük korkum. En son mailine cevap olarak seni özgür bırakıyorum, sana istediğin kadar zaman. Konuşmak istediğinde sen beni ararsın dedim ama bekleyemiyorum kızlar...Bu belirsizlik beni çileden çıkarıyor. Kalbim acıyor...Bana bitirmiş gibi geliyor, ayrılık provası gibi geliyor. Ordayken tamam ama bak geldi İstanbulda artık ve ben hala onla buluşmak istemiyorum desin istemiyorum...Ama mail de attım, daha ne yapabilirim ki...
Onun hayatımdan çıktığı, beni hiç özlemedği, kendi yolunu çizdiği vs düşünceleri adeta delirmeme sebep oluyor. Soğukkanlılığımı, mantığımı kaybettm...
Onu çok yıprattığım doğru...Geri dönüp baktığımda kendimi eleştirdiğim pek çok nokta var. Fakat onu yıpratmamın, onu bu kadar yormamın ve hırçınlaşmamın sebebi ise onun günden güne azalan ilgisiydi. Bunu fark ettim, önlemek istedim ama önlemek için yanlış yolları seçtim...Çalışma hayatı onu çok yoruyor, bazen hafta sonları da çalışıyor. Aslında işlerin kötüleşmesi benim başka şehre gitmemle değil, onun işe girmesiyle başladı. Bir şekilde uzaktam da idare edebiliyorduk ama ne zaman ki işe girdi, yorgunum halim yok vs sızlanmalar başladı...Ankara'ya defalarca çağırmama rağmen asla gelmedi, hatta zaten en büyük kavgalarımız hep bundan çıkardı. Ben hep beni özlemedin mi, bak kaç zamandır görüşmüyoruz vs diye hep onun bir gece de iki gece de olsa gelmesini kalmasını istedim, o da hep senle alakası yok ama bir hafta sonum var, onu da evde dinlenerek geçirmek istiyorum diye cevap verdi. Ben onun yanına geldiğimde ise mesela pazarları hiç buluşmazdık, çünkü pazar günü onun pazartesi sendromu yaşama günü...Evden hiç çıkmak istemiyor. Veya buluşacağımız zaman hep onun evine yakın yerlerde vakit geçirmemizi isterdi...Bütün bunlar beni yorduğu üzdüğü için ben de onun üstüne gittim, değişsin diye. Seven adam böyle mi yapar, sen hiç böyle değildin eskiden, başbaşa vakit geçireblmek için elinden geleni yapardın vs dedim. O da hep senle alakası yok, elbette seviyorum özlüyorum ama çok yoruluyorum inan vs derdi...
Şu anda alttan alıyorum ve ilişkimizin düzelmesi için sabrediyorum ama bu adamın bu halleri değişecek mi ,işte pek umudum yok...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?