- 10 Haziran 2023
- 777
- 2.063
- 33
- Konu Sahibi isirgantohumu
-
- #1
Konu açma sırası artık geldi diye düşündüm.
Herkese tavsiye için şimdiden teşekkür ederim.
İki oğlum var 5 ve 6 yaşlarında.
6 yaşındaki oğlum doğumundan itibaren sessiz sakin uyumlu bir çocuktu,baya çocuk gibi değil sanki büyümüşte küçülmüş özgüveni yüksek bir çocuk.Çok hareketli asla oturmaz ve susmaz ama kesinlikle karnım acıktı demiyor hatta Survivor da yemek vermiyorlar lafı edildi yanında keşke bende gitsem deyip duruyor.Buna rağmen en azından sevdiği meyve,sebzeler yemekler var.Üstelemeden önüne koyunca yer içer.Değerleri gayet normal olduğu için bende saldım artık,zayıflığını dert etmiyorum.
5 yaşındaki oğlum ise bambaşka bir kişilik,küçücük bir çocukta böyle bir inat olamaz,hayır dediyse asla yapmıyor.Abisinin aksine konuşmaz pek,hatta geç konuştu,çok ses olursa sus artık diye bağırır abisine.Dışardaki çocuklar ve abisiyle oynarken tam ponçik ama garezi resmen ana babasına.
Bezi zar zor 5 yaşına girdiğin de bıraktık,çok zeki bir çocuk ingilizceyi baya anadili gibi konuşup,teknik birşeyler görsün koştur koştur bitene kadar izleyip inceliyor.Ama bazen bu uyumsuz hali beni yoruyor.
Sebze görünce öğk der,sofraya oturmaz.
Meyve zaten bir kere tatmadı, domates, salatalık meyvelerden hiç birini ağzına koyup tadına bakmadı.
Gördüğü an hayır hayır diyor.
Değişik tarifler yaptım içindeki elmanın tadını alıp çıkarttı. Meyveli kek dahi yemez.
Hadi zararını geçtim jelibon,şeker falan özenipte tatmak bile istemez.
Reçel,bala bayılıyor tatlı şeyleri sevmiyor desem hiç alakası yok bitirene kadar yer.
Bu çocuğun meyveyi karşıdan hissedip reddetmesini anlamlandıramıyorum artık.
Var mı böyle çocuğu,eşi dostu yeğeni olan?
Bu çocuğa ben nasıl meyve tattıracağım?
Normal mi bu durum?
İnat zaten diye üstelemiyorum ama insan bir tadına bakar sevmedim der, bebeklikten beri büyüdükçe biraz biraz tadar, elbet birini sever dedik en kötü abisi yedikçe o da tatmak ister diye düşündük(ne yapsa onu yapmaya çalışır çünkü yaşıt oldukları için) ama yok bu böyle gidecek gibi ve baya içime dert ettim bu durumu tamam tatsın hiçbirini yemesin ama niye asla tatmıyor gördüğü an hayır hayır diye kaçıp en uzak köşede oturuyor.
Biri bana akıl versin,ne yapayım?
Herkese tavsiye için şimdiden teşekkür ederim.
İki oğlum var 5 ve 6 yaşlarında.
6 yaşındaki oğlum doğumundan itibaren sessiz sakin uyumlu bir çocuktu,baya çocuk gibi değil sanki büyümüşte küçülmüş özgüveni yüksek bir çocuk.Çok hareketli asla oturmaz ve susmaz ama kesinlikle karnım acıktı demiyor hatta Survivor da yemek vermiyorlar lafı edildi yanında keşke bende gitsem deyip duruyor.Buna rağmen en azından sevdiği meyve,sebzeler yemekler var.Üstelemeden önüne koyunca yer içer.Değerleri gayet normal olduğu için bende saldım artık,zayıflığını dert etmiyorum.
5 yaşındaki oğlum ise bambaşka bir kişilik,küçücük bir çocukta böyle bir inat olamaz,hayır dediyse asla yapmıyor.Abisinin aksine konuşmaz pek,hatta geç konuştu,çok ses olursa sus artık diye bağırır abisine.Dışardaki çocuklar ve abisiyle oynarken tam ponçik ama garezi resmen ana babasına.
Bezi zar zor 5 yaşına girdiğin de bıraktık,çok zeki bir çocuk ingilizceyi baya anadili gibi konuşup,teknik birşeyler görsün koştur koştur bitene kadar izleyip inceliyor.Ama bazen bu uyumsuz hali beni yoruyor.
Sebze görünce öğk der,sofraya oturmaz.
Meyve zaten bir kere tatmadı, domates, salatalık meyvelerden hiç birini ağzına koyup tadına bakmadı.
Gördüğü an hayır hayır diyor.
Değişik tarifler yaptım içindeki elmanın tadını alıp çıkarttı. Meyveli kek dahi yemez.
Hadi zararını geçtim jelibon,şeker falan özenipte tatmak bile istemez.
Reçel,bala bayılıyor tatlı şeyleri sevmiyor desem hiç alakası yok bitirene kadar yer.
Bu çocuğun meyveyi karşıdan hissedip reddetmesini anlamlandıramıyorum artık.
Var mı böyle çocuğu,eşi dostu yeğeni olan?
Bu çocuğa ben nasıl meyve tattıracağım?
Normal mi bu durum?
İnat zaten diye üstelemiyorum ama insan bir tadına bakar sevmedim der, bebeklikten beri büyüdükçe biraz biraz tadar, elbet birini sever dedik en kötü abisi yedikçe o da tatmak ister diye düşündük(ne yapsa onu yapmaya çalışır çünkü yaşıt oldukları için) ama yok bu böyle gidecek gibi ve baya içime dert ettim bu durumu tamam tatsın hiçbirini yemesin ama niye asla tatmıyor gördüğü an hayır hayır diye kaçıp en uzak köşede oturuyor.
Biri bana akıl versin,ne yapayım?