- 2 Temmuz 2023
- 7.418
- 20.042
-
- Konu Sahibi simonskitty
- #161
Hosgeldin yeni fobi. Gidem de tuplerimi baglatam ben de bu sans varken aynisini yasarim.
Hosgeldin yeni fobi. Gidem de tuplerimi baglatam ben de bu sans varken aynisini yasarim.Ben spralle üçüncü çocuğuma tek ilişkiden hamile kaldığımda ne linç edilmiştim bu topikte zaten kendim de kabul edemediğim bir haldeydim 26 yaşındaydım o zaman
Sonrasında dördüncü çocuğuma çok isteyerek hamile kaldım Ama ben hem maddi hem manevi yetebilecegimden emindim
Burada herkes kendi hayat şartlarına göre yorum yapıyor sizin durumunuzu da bilmiyoruz ne maddi ne manevi olarak o yüzden karar verirken bunların hesabını yapın eşinizle ve hayırlısı olsun hakkınızda
Karnınızdakininde size ihtiyacı var.Herkes yeri geliyor daha sık aralıklarla doğum yapıyor.Ablamın 82-83 ve 86 doğumlu 3 çocuğu var.Evet zorlandı ama büyüdüler6. haftadayim. Gebeligim sorunsuz gider de dogum olursa ne derim ne dusunurum pek emin değilim ama kızım daha çok küçük 8 yasinda. Ondan böyle bir şey beklemem onun bana ihtiyacı var hala.
Şu anda kendimi de dahil ediyorum çocuklara yapılan harcamalar tüketim cilginliginin bir parçası haline geldi. Şu kursa da göndereyim şu oyuncağı da alayım. Kiyafetleri en kaliteli yiyecekleri en organik. Aman eksik kalmasın geç mi kaldık. Çocuğum en birinci süper zeki süper yetenekli olsun. Sınavlarda birinci olsun hep koşsun koşsun...
Ama bu o kadar yorucu bir hayat ki. İlk cocugumda bu sarmalin içine öyle saplanmisiz ki bi gün bi durdum ve etrafıma baktım. Başım döndü küçük bir cinnet aninda eşyaların yarısını elden çıkardım. Hala iki çocuk için fazlasıyla eşya var evde... Yok blw yemeli en organiginden alayım en temizi ben yapayım her seye yetiseyim...
Çocukların gelişimsel ihtiyacı kac yaşında olursa olsun en başta koşulsuz, şartsız, basariya ve yaptiklarina endekslenmeden sevildiğini hissedebilmesi. Önceliğim bunu sağlayabilmek.
Mutlu huzurlu bir ailede ozguven kazanarak büyümesi. Kurstan kursa koşturmak yerine gerçekten nerede mutluysa orada bulunmasını sağlamak. Yeni ufuklar yeni bakış açıları kazandırmak açık fikirli merhametli çalışkan çocuklar yetiştirmek. Öncelik bunları yapabilirsek ne mutlu bize...
Yok ya ben unutmuştum bile büyükler ilkokula başlamıştı kontrole gitsem belki hamile kalmazdım zaten ilk regl dönemini geçip ikinci ayki gecikmede farketmistimHosgeldin yeni fobi. Gidem de tuplerimi baglatam ben de bu sans varken aynisini yasarim.
Evdekini ne demek? Bir cocuktan bu sekilde bahsetmek ne kadar hastalikli bir bakis acisi. Ülkemizde 10 haftaya kadar yasal kürtaj süresi var. Devlet de bu cinayete ortak mı oluyor sizin düşüncenize gore? Oldu olacak tüm spermleri saklayın bir kenarda onlar da potansiyel. Kıymayın onlara. Biraz biyoloji, biraz empati ve biraz akıl sağlığı lütfen...Ve evdekini öldürmekle aynı şey aldırmak
Tüplerinizi bağlattığınız halde hamile mi kaldınız?
Tıbben mümkün olmayan bir şey rahim kapalıyken nasıl olmuş doktorunu ne dedi bu konuda
İnanın yargılamak için söylemedim. Gerçekten merak ediyorum. Ama bu kararı kendiniz vermeniz gerekiyor.Benim annemin arkadaşı 40 yaşında doğurdu. Gayet güzel baktı. Bu tamamen kişi ile alakalı bir durum. Hakkınızda hayırlısı olsun.
Ben fikrimi belirttim.Evdeki demeyelim de madem doğmuş kızımızı/oğlumuzu diyelimEvdekini ne demek? Bir cocuktan bu sekilde bahsetmek ne kadar hastalikli bir bakis acisi. Ülkemizde 10 haftaya kadar yasal kürtaj süresi var. Devlet de bu cinayete ortak mı oluyor sizin düşüncenize gore? Oldu olacak tüm spermleri saklayın bir kenarda onlar da potansiyel. Kıymayın onlara. Biraz biyoloji, biraz empati ve biraz akıl sağlığı lütfen...
Bence siz hiçbir şey demeyin. Bu bir fikir değil bilimi ve gerçekleri yadsiyip kendi kafanızdan değer yargısı yaratma ve etrafınıza bu nefreti yaymaBen fikrimi belirttim.Evdeki demeyelim de madem doğmuş kızımızı/oğlumuzu diyelim
İş çıkışı size bir kahve ismarlayim orda.devam edelim benceÇocuklarda benlik bilincinin, sosyal gelişiminin önemini, emin olun en az sizin kadar biliyorum.(Hem sağlık hem eğitim alanında çocuklara yönelik mesleğim var.)
Ancak ben yorumumda daha çok, maddi unsurların çocuk üzerine etkisinden bahsetmek istedim, biraz daha açıklamak isterim.
"En zeki benim çocuğum olsun" algısından ziyade, herkes çocuğunun bir meslek sahibi olup , ayakları üzerinde durmasını ister. Ülkemizde maalesef geçerliliği olan sayılı meslekler var ve bu bölümleri okuyabilmek için de belli bir seviyede başarı şart. O başarıyı da maalesef sadece okul ile sağlayamıyoruz çoğunlukla. Yani kişi diyor ki " Benim çocuğum başarılı, okul birincisi" ama bir giriyor ulusal sınava, hiç olmayacak bir puan almış. Bakın bu önemsiz değil. Teoride önemsiz diyoruz ama bunun aileden önce , çocuğa direkt etkisi oluyor. Çocuk mühendis olmak istiyor, doktor olmak istiyor ama o başarıyı sağlayamıyor. Mecbur desteklenmesi için kurslara ihtiyaç duyuyor. Çoğu kişinin maddi imkanı kurslara yetmiyor veya sadece son sınıfta gönderiliyor ve yetersiz kalıyor. Şart mı iyi bir bölüm okumak ? Yoo değil. Ama sonrasında bu kişiler iş bulamıyor, toplum tarafından değer görmüyor. Yani yetişkin olduğunda daha da ciddi problemlere yol açıyor.
Ben size ülkemizin gerçeklerini yazıyorum, yanlış anlamayın.
Ya da kurs denince sadece ders üzerinden de düşünmemek lazım. Sanat, spor alanlarında da kurslara gitmek isteyebilir çocuk. Yüzme bilmediği için tatile gitmek istemeyen birini okudum mesela geçen gün farklı bir forumda. Ya da günümüz şartlarında 4 çocuğa tek maaş ( eger çok üst seviyede bir meslek değil ise ) zaten yetmeyecektir ve kadının da çalışması gerekecektir. Bu defa da bakıcı ve özel kreş/ okul işleri devreye giriyor ve yine maddiyata dayanıyor.
Kaliteli kıyafet konusuna şöyle yorum yapabilirim, kendim bebeğim için uygun kıyafet aldığımda ya yıkadığım zaman çekti/ küçüldü. Ya da kumaşı öyle sert ki. Esnek olmayışı yüzünden bebek hareket edemiyor , beli sıkıyor vs. Dolayısıyla elin kaliteli olanına gidiyor. Bu anormal değil ki. Hemen hemen her çocuğun bisikleti, akülü arabası var dışarıda. İstiyor çocuklar. Almak istiyorsun. Yani ben istiyorum. Çünkü çocuğun gözünde o heyecanı, hevesi gördüğümde hayır diyemiyorum.
Yüzyüze konuştuğumuz bir alanda olsak eminim daha iyi ifade ederdim ama bu şekilde de anlaşıldım sanıyorum. Herkesin bakış açısı, çocuk yetiştirmesi vs farklı tabi. Ama işin özünde maddiyat maalesef çok etkili. 4 çocuğa maddi desteği sunabilmenin zor olduğunu düşünüyorum. Ama çocuğu sadece mama, bez vs olarak düşünürsek ( eski zamanlarda ki gibi) o zaman 4 değil 5 de bakılır. Ama ama ama anladınız işte. Herkes çocuğunu iyi şartlarda yetiştirmek ve belli bir seviyenin üzerinde tutmak ister.
Kaç yaşında doğum yaptınız?Annem kardeşimi 43 yaşında doğum yapmışdı.Biraz zorlandı tabii ama büyüdü sonuçdaBen 40 değilim ama 37 yaşındayım ve gayet rahat büyütüyorum oğlumu.
Cevremde benden 10-15 yaş daha genç olan annelerle aramda bir fark görmüyorum.
Ben biraz daha relax, biraz daha oturakliyim. Tek fark bu. Ne bilim, oğlumu daha hiç acile götürmedim mesela.
Maddi acidan oğlum güvencede. Bugün ölsem onu güzel bir seviyede tutacak bir birikimi hazır. Bunu 15 sene önce sunamazdim mesela.
Kendi sağlığım dersek, ne bilim annem beni 21 yaşında doğurmuş. Tam 42 yaşında malasef vefat etti. Ayni şekilde eşimin babasi.
Eğer insanin maddi ve manevi durumu varsa yaş hakikaten sorun olmuyor.
Bende geleyimmi kahve içmeye?İş çıkışı size bir kahve ismarlayim orda.devam edelim benceyok ben sizi anlıyorum. Sizi eleştirmek için yazmadim elbette maddiyat en temel ihtiyac. Ama iste ne kadar maddi girdi o kadar iyi cocuk ciktisi gibi bisey yok. Çocuk bir proje değil. Mesela bir arkadaşım var tek çocuğu var. Maddi durumları gayet iyi. Tüm imkanlar önünde. Kızı da acayip başarılı bir kız çok iyi bir okulda okuyor. Lgs sınavında 5 yanlış yaptı. Gunlerce kendi de kızı da ağladı. Onları gördükçe kızına o kadar üzüldüm ki...
Kesinlikle. 2 gün once bir topluluktaydım, 2 kız çocugu, biri abla ve sorumluluk altında belli. Annesi parka gidin dedi, fakat o kadar kontrollu tutuyor kı kaşıyla gozuyle, annelerimiz gibi. Kız, gitmek istemiyorum, ona bakmaktan sallamaktan bıktım, ben mi salıncağa binebilecegim sankı dedi. Üzüldüm, geçmişe gittim,tüm oyunlarım yarım kaldı, oyle ki Deniz birazdan gider zaten deyip oyuna almıyorlardı artık:/Çocuklar çocuk olsun bir dönem, gerçi böyle süreçten güçlü ve karakterli insanlar olarak cıktık, bizim büyüttüklerimiz naif, dayanıksız, pratik hayatta beceriksiz, artık dogru nedir yanlış nedir onu da sorgular oldumNeden kızı konu sahibine yardım etsin ? Annesiyle babasının sorumsuzluğu yüzünden Küçücük yaşta çocuk sorumluluğu almak zorunda mı ?
Kaç yaşında doğum yaptınız?Annem kardeşimi 43 yaşında doğum yapmışdı.Biraz zorlandı tabii ama büyüdü sonuçda
Ne kadar güzel. Tebrik ederim sizi. Aynı zamanda başınız sağolsunBen 40 değilim ama 37 yaşındayım ve gayet rahat büyütüyorum oğlumu.
Cevremde benden 10-15 yaş daha genç olan annelerle aramda bir fark görmüyorum.
Ben biraz daha relax, biraz daha oturakliyim. Tek fark bu. Ne bilim, oğlumu daha hiç acile götürmedim mesela.
Maddi acidan oğlum güvencede. Bugün ölsem onu güzel bir seviyede tutacak bir birikimi hazır. Bunu 15 sene önce sunamazdim mesela.
Kendi sağlığım dersek, ne bilim annem beni 21 yaşında doğurmuş. Tam 42 yaşında malasef vefat etti. Ayni şekilde eşimin babasi.
Eğer insanin maddi ve manevi durumu varsa yaş hakikaten sorun olmuyor.
Hayırlı olsun. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki, içinde bulunduğunuz durum dile getirdiğiniz kadar zor bir süreç hemde 2 çocuk daha varken ama veren Allah her zorluğun bir kolaylığını da verecektir. Herkesin ne söylediğini bır kenara bırakıp kendıniz de bu gücü bulabiliyor musunuz bunu düşünün ve kararınızı ona göre verin derim. Çünkü iş yine sizde bitecek burdan yada başka biryerden fikirlerini söyleyen bizler size yardıma maalesef gelemeyeceğiz.Hayat sen plan yaparken başına gelenlermiş. O kadar ihtimal vermiyordum ki hatta menopoza mi girdim diye bile aklıma gelmişti. Gebelik testi yaptım sonuç pozitif. Kan verdim beta hcg almış başını gidiyor. Doktora gittim kese var dedi kalp atislari icin haftaya gun verdi. Baska bir doktora gittim şüpheli bir kese daha var ikiz mi acaba demesin mi...
İlk gebeligimde düşük yaşadım. 10 cm miyom ve 5 cmlik lik kistlerimi laporoskopik ameliyatla aldırdım. Trombofili panelinde kan pihtilasmasi çıktı. Ameliyattan kısa süre sonra kızıma hamile kaldım. Sonra bir kardeşi olsun dedik 4 yıl sonra da oğlum dünyaya geldi. İki gebeligim boyunca kan sulandirici iğne vurdum karnıma. Artık tamam başka çocuk istemiyorum derken büyük bir sürpriz oldu bu haber.
Bu arada 5 yıldır devam eden tiroit nodulu problemim vardi. Bu sene bir de graves hastalığı eklendi üstüne. Biyopsilerim negatif çıktı ama yıllardır ameliyat olmalisin dendiği için bu sene eylülde doktorumla operasyon planlamistik. Şimdi onu da mı erteleyecegim...
Kadin dogum doktorum karar sizin risklerin var elbette ama bunları sorun ortaya çıkınca da düşünebiliriz diyor. Eşim pek mutlu şimdiden hayaller kuruyor. Ben ise bir hissizlik halindeyim. Bu yaştan sonra sil baştan nasıl olacak? Diğer çocuklar da küçük hepsine nasıl yeteceğiz maddi manevi? 3 cocuk fikri hadi belki bir nebze de 4 çocuk nasıl olur bu yaşta? Kafamda deli sorular...
Kimseyle paylaşmadık henüz bu haberi o yüzden içimi dökmek istedim sizlere...