- 15 Haziran 2008
- 8.766
- 36.677
-
- Konu Sahibi simonskitty
- #141
Bu rahatliktan ben de istiyorum
Son düzenleme:
Bu rahatliktan ben de istiyorumha 3 ha 4 ALLAH SAGLİKLİ HUZURLU BÜYÜTMEYİ NASİP ETSİNALLAH VERMİŞSE Bİ HİKMETİ VAR
Piraye senin yorumlarını çok beğeniyorum ama bu yoruma pek katılmıyorum. Parkta ya da havuzda oğluma bir sürü çocuk yardımcı oluyor, oynatıyorlar. Benim oglanda daha küçüklere yardımcı oluyor, onlarla oynuyor. Tehlikeli şeyler yaparlarsa uyarıyor bile artık. Çocuklar neden kardeşi ile birlikte oynamasın, göz kulak olmasın ki?7 yasinda ve sağlıklı hiçbir çocuk, annesi veya babası tarafından manipüle edilmiyorsa veya zorlanmiyorsa kendiliğinden, parkta kardeşiyle ilgilenmek istemez çunku 7 yasindaki her sağlıklı çocuk, parkta sadece doya doya ve özgurce oyun oynamak ister...
Canım benim, senin söyledigin doğru olan ama o işler yüzde doksan öyle olmuyor bizim ülkemizde... Zaten benim yanıt verdiğim ilk üye de , acaba dogursam bakabilir miyim endişesi taşıyan konu sahibine , daha ilk mesajında "bakarsın, kızın da yardımcı olur" diyerek senin dahil olduğun yüzde onluk kesimden olmadığını çok net ifade etmişti . Sonra lafı değiştiriyorlar tâbi, bin iyle dimidim, kıdın kıdinin dişmıni seviyesine düşülüyor hemen kaçınılmaz olarak ama zihniyet çok net ortada maalesef...Piraye senin yorumlarını çok beğeniyorum ama bu yoruma pek katılmıyorum. Parkta ya da havuzda oğluma bir sürü çocuk yardımcı oluyor, oynatıyorlar. Benim oglanda daha küçüklere yardımcı oluyor, onlarla oynuyor. Tehlikeli şeyler yaparlarsa uyarıyor bile artık. Çocuklar neden kardeşi ile birlikte oynamasın, göz kulak olmasın ki?
Yorumu yapan kişi sanki kız çocuğu alsın kardeşini büyütsün demiş gibi yorumlar yapılmış. 8 yasindaki çocuk ufak tefek şeylerde gayette yardımcı olabilir. Kardeşinin bezini getirme, anne mutfaktayken göz kulak olma vs kötü şeyler değil. Eve alınan kedi köpek içinde çocuklara sorumluluk veriyoruz, kardeş icin neden vermeyelim?
Tüplerinizi bağlattığınız halde hamile mi kaldınız?Ben de 3. Yü düşünmezken ve 2 çocuktan sonrasını yapanlara kızarken, bu sebepten hemen tüp ligasyonu oldum çünkü 2 çocuk çok yeterliydi, bize idealdi.
Sonra tüp ligasyonlu olduğum halde hamile kaldım ve büyük şok yaşadım. Psikolojim bozuldu, kabul edemedim. İstemiyorum, doğsa bile sevemem ben bunu dedim. Yani çok reddettim kendimce.
Aldırmaya gittim, bebeği gördüm (adet geciktirici almıştım, regl gecikince ona bağlamıştım) büyümüştü. Doktordan, yarim saat müsade istedim düşünmek için.
Tavuk döner sevmem, tiksinirim hatta şu an bile asla yemem. Yıllardır ağzıma sürmem. O an felaket derecede canım tavuk döner çekti ama öyle böyle değil. Resmen gözüm döndüben çocuğu falan unuttum, koşa koşa döner yemeye gittim Sonra aldırmadım.
Şu an 4 yaşında, çok zor geldi ve plansız olunca alt üst oldum. Neden bilmiyorum ama oğlum, çok dilli ve aşırı sevimli bir çocuk oldu fakat çok hareketli.
İşten gelince (2.5 yaşından bu yana) yorgunsam "Anneciğim, kuzum seni üzdüler mi? Acıktıysan yemek yapayım" Sinirlenmişsem "Sakin ol anneciğim, ben yanındayım, benimle konuşabilirsin" "Ellerine sağlık, yemek çok güzel olmuş, teşekkürler güzel annem, sen çok güzel bir kadınsın vs. Vs." Diyen yani bıcır bıcır bir şey oldu maşallah.
Hastalığınız gözden geçirin sizi riske etmesin, eğitebilir misiniz? Madden yeter misiniz? Maddi gücüm iyi olmasa, eğitimimi veremesem, sağlığımı etkilese farklı düşünürdüm.
Merhaba. Oncelikle umarim gonluzce olur hersey. Bence anne olmanin yasi yok. Dediginiz gb eger imkanlar el veriyorsa ve hala bunun icin enerjiniz varsa ister 40 olsun yas ister 50 farketmez bence. Esinizin bu haberden mutlu olmasi bile iyi bir dogurma sebebi aslinda :) benim.bir oglum var 4 bucuk yasinda ve ben ikinciyi bile dusunmuyorum mesela. Kimi kadin benim gb bi tane yaptim tamam artik calismaya devam edicem kendime daha cok zaman ayiricam tum imkanlarimi bir cocuguma kullanicam gb dusunurken kimi kadin da cok cocuga enerji bulabiliyor. Ben ozeniyorum acikcasi ama dedgnz gb tam artik kivamina geldi derken ayni surecten bir kez daha gecmek dusuncesi beni vazgeciriyor. Bunun icin de tum onlemleri almis bulunmaktayim :) ama.sizin gb bir durumum olsaydi yani ben istemesem de boyle bir gebelik yasiyor olsaydim asla sonlandirmayi dusunmezdim. Kendimi mecbur buna hazirlar ve hayatimi ona gore sekillendirirdim.. her iste vardir bir hayir :) neyi neden yasadigimizi hc bir zaman bilemeyiz :) umarim hayirlisi olur..Hayat sen plan yaparken başına gelenlermiş. O kadar ihtimal vermiyordum ki hatta menopoza mi girdim diye bile aklıma gelmişti. Gebelik testi yaptım sonuç pozitif. Kan verdim beta hcg almış başını gidiyor. Doktora gittim kese var dedi kalp atislari icin haftaya gun verdi. Baska bir doktora gittim şüpheli bir kese daha var ikiz mi acaba demesin mi...
İlk gebeligimde düşük yaşadım. 10 cm miyom ve 5 cmlik lik kistlerimi laporoskopik ameliyatla aldırdım. Trombofili panelinde kan pihtilasmasi çıktı. Ameliyattan kısa süre sonra kızıma hamile kaldım. Sonra bir kardeşi olsun dedik 4 yıl sonra da oğlum dünyaya geldi. İki gebeligim boyunca kan sulandirici iğne vurdum karnıma. Artık tamam başka çocuk istemiyorum derken büyük bir sürpriz oldu bu haber.
Bu arada 5 yıldır devam eden tiroit nodulu problemim vardi. Bu sene bir de graves hastalığı eklendi üstüne. Biyopsilerim negatif çıktı ama yıllardır ameliyat olmalisin dendiği için bu sene eylülde doktorumla operasyon planlamistik. Şimdi onu da mı erteleyecegim...
Kadin dogum doktorum karar sizin risklerin var elbette ama bunları sorun ortaya çıkınca da düşünebiliriz diyor. Eşim pek mutlu şimdiden hayaller kuruyor. Ben ise bir hissizlik halindeyim. Bu yaştan sonra sil baştan nasıl olacak? Diğer çocuklar da küçük hepsine nasıl yeteceğiz maddi manevi? 3 cocuk fikri hadi belki bir nebze de 4 çocuk nasıl olur bu yaşta? Kafamda deli sorular...
Kimseyle paylaşmadık henüz bu haberi o yüzden içimi dökmek istedim sizlere...
Evet, o şekilde hamile kaldım. Çok düşük bir ihtimalde olsa var zaten 2. Yi oldum şu an sorun yok. Korkumdan komple üreme takımını çıkarın demiştimTüplerinizi bağlattığınız halde hamile mi kaldınız?
Tıbben mümkün olmayan bir şey rahim kapalıyken nasıl olmuş doktorunu ne dedi bu konuda
Olmayana takılı kalmaktansa şu ana odaklanıp en güzel şekilde değerlendirmek önemli olan. Ne guzel kızınız çok merhametli belli. Geçmiş olsun bu arada.40 yaşındayım. 5 yaşında çok şükür bir kızım var Rabbim ona uzun ömürler versin. Bir takım sağlık sorunlarım var (Düşük düzeyde mitral kapak yetmezliği, yüksek tansiyon vs)
Kızım deli gibi kardeş istiyor. Hele ki bu günlerde "anne neden benim kardeşim yok, size birşey olsa ben yalnız mi kalacagim, yalnız kalırsam ben korkarım, size birşey olmasın,kardeşim olursa ben onu sever korurum" diyor surekli. Bu da benim aklımı celiyor. Acaba 2. düşünmeli miyim diyorum. Sonra yaşımın 40 olduğunu, ev hanımı olmadığımı, sabah 8 akşam 6 çalıştığımı, kızımı mecburi kreşlerde büyüttüğümü, ikinciyi kreşe verecek ve iki çocuğu özele gonderecek maddi durumum olmadığımı düşünüyorum ve ardından da bu yaştan sonra ruhsal ve fiziksel sağlığımı kaybetme ihtimalim geliyor. Vazgeçiyorum ama ikinci çocuk kalbimde hep bir yara olarak kalacak.
Bir arkadaşım bana şu cumleyi kurmuştu, bir cocugun kardeşten çok sağlıklı ve mutlu bir anneye ihtiyacı var demişti. Sanırım bu cümle bakış açımı değiştirdi.
Rabbim hakkınızda hayırlısını versin. Eşiniz destek ise ve çalışmıyor iseniz neden olmasın
Hay ağzından öpeyimAllah askina artik rizkiyla gelir, bak kimler bebek istiyorda olmuyor sukret temali söylemleri birakabilir miyiz ulkece.
Bebek rizkiyla falan gelmiyor, bu ulkede acliktan cocuklar ölüyor, farkindasiniz degil mi? Ne yani o çocuklar dogustan gunahkar mi da acliktan olecek kadar cile cekiyorlar.
Ikincisi birilerinin bebegi olmuyor, benim veya bir baskasinin oluyor diye ben niye kefaret oduyorum? Teknoloji gelisti, yapay rahimle gebe kaliniyor artik imkanlar o kadar cogaldi, su oksimoron dusunceyi de silip atabilir miyiz artik?
Allah isteyen ve hakedebilecek herkesin kucagini doldursun diyebilecegim tek sey bu.
Şu anda kendimi de dahil ediyorum çocuklara yapılan harcamalar tüketim cilginliginin bir parçası haline geldi. Şu kursa da göndereyim şu oyuncağı da alayım. Kiyafetleri en kaliteli yiyecekleri en organik. Aman eksik kalmasın geç mi kaldık. Çocuğum en birinci süper zeki süper yetenekli olsun. Sınavlarda birinci olsun hep koşsun koşsun...Tebrik eden çok olmuş. Bu konuyu 30 yaşında biri yazsaydı, daha çok linç edilirdi sanki. Bazı kadınların 40+ üstü doğumlara çok pozitif yaklaşımı var. Ben onlardan değilim doğrusu. Konu sahibi artık gebe olduğu için aldırın asla demem ama.. Kendi tercihi.
Benim bakış açım şöyle,
Günümüz şartlarında her ne kadar ölüm yaşı ilerlemiş olsa da, biyolojik bazı gerçekler hala var. Örneğin 35+ gebelik 10 sene önce de riskliydi, şuan da riskli. Gelişmiş teknoloji ile birçok şey önlenebilir halde ama çocuk kavramı sadece gebelik ve doğumdan ibaret değil. İnsan enerjisini sadece bebeklik döneminde harcamıyor. Okul çağında da destek olmak istiyor, genç dönemlerinde de. Yaşın ilerlemis olması illa ki bazı zorluklar yaratır. İstediği kadar ruhu genç kalsın.
Ya da şöyle diyeyim, sürekli geçmiş ile kıyaslanıp " Günümüzde.. " diyoruz. Öyleyse günümüzde maddi harcamalar da çocuklar üzerinde eskisi gibi değil. Eskiden oyun grupları, oyun alanları, kreşler vs yaygın değilken, şuan her çocuk okul öncesi eğitim alıyor. Ne bileyim bisikleti, akülü arabası vs olmayan çocuk yok neredeyse. Gelişimsel ihtiyaçları ( tiyatro, özel kurs vs ) bu dönemde çok daha belirgin karşılanıyor ve hepsi maddiyata dayalı.
Çocuk sahibi olunca gelir düzeyi artmadığına göre, çocuk sayısı arttıkça var olan gelir düzeyi bölünecektir. İmkanlar illa ki azalacaktır. Manevi açıdan da dört çocuğa birden zaman ayırmak neredeyse mümkün değil. "Maddi manevi gücümüz var" deniyor 3. Çocuk fikri için mesela. Peki ölçü ne ? Kiminin tek çocuk için sunduğu imkanı, başka biri üç çocuğa paylaştırıp, dördüncü için imkanım var diyor.
Herkesin bakış açısı farklı tabi.
Ben çocuğum olduktan sonra "aman şu da böyle oluversin" diyemedim hiç. Kıyafeti, araç gereci, ek gıda ürünleri vs her şeyde elim hep iyiye gitti - gidiyor. Belki başka birinin üç çocukla yapmadığı harcamayı ben tek çocuğa yapıyorumdur. Çok olup, kalitenin azalmasındansa, az olup kalitenin artmasından yanayım kısaca.
Biraz soğuk bir yazı olmuş olabilir. Fazla çocuk üzerine yorumlar okuduğum için yazmak istedim ben. Konu sahibine yönlendirme yapmak istemem asla. Sonradan doğurup çok mutlu olduğunu söyleyenler de var nitekim. İyi düşünülmeli.
Bence ona sorma şansım olsa gelmek isterdi ya. Eglenceli bir aileyizZaten doğurmak istediğinizi söylemişsiniz. Bir çocuğun bakımı nasıldır onu da biliyorsunuz. Siz düşünün biz ne desek boş. Ben 30 yaşındayım çocuğum yok. çevreden de doğur diye baskı geliyor, fantazide doğurmayı çok isterdim ama dünya kaynaklarının tükenmesi, mültecilerden kaynaklanan güvenlik sorunu, ekonomik anlamda tamamen yetebilmek, eşimle ilişkimin sağlam olması gibi dertlerim olduğundan dolayı yapmıyoruz. Yani bence kendi isteğinizden önce, o çocuk şuanki ailenize gelmek ister mi, gelirse de mutlu büyür mü diye düşünmelisiniz
Şu hamileligi oyle veya boyle atlatayim tuplerimi baglatayim artik diyordum. Boyle bir ihtimal varsa o da gelir beni bulur. Soylediginiz iyi oldu. Yoksa ben 50ye kadar doğurmaya devam edebilirmisimBen de 3. Yü düşünmezken ve 2 çocuktan sonrasını yapanlara kızarken, bu sebepten hemen tüp ligasyonu oldum çünkü 2 çocuk çok yeterliydi, bize idealdi.
Sonra tüp ligasyonlu olduğum halde hamile kaldım ve büyük şok yaşadım. Psikolojim bozuldu, kabul edemedim. İstemiyorum, doğsa bile sevemem ben bunu dedim. Yani çok reddettim kendimce.
Aldırmaya gittim, bebeği gördüm (adet geciktirici almıştım, regl gecikince ona bağlamıştım) büyümüştü. Doktordan, yarim saat müsade istedim düşünmek için.
Tavuk döner sevmem, tiksinirim hatta şu an bile asla yemem. Yıllardır ağzıma sürmem. O an felaket derecede canım tavuk döner çekti ama öyle böyle değil. Resmen gözüm döndüben çocuğu falan unuttum, koşa koşa döner yemeye gittim Sonra aldırmadım.
Şu an 4 yaşında, çok zor geldi ve plansız olunca alt üst oldum. Neden bilmiyorum ama oğlum, çok dilli ve aşırı sevimli bir çocuk oldu fakat çok hareketli.
İşten gelince (2.5 yaşından bu yana) yorgunsam "Anneciğim, kuzum seni üzdüler mi? Acıktıysan yemek yapayım" Sinirlenmişsem "Sakin ol anneciğim, ben yanındayım, benimle konuşabilirsin" "Ellerine sağlık, yemek çok güzel olmuş, teşekkürler güzel annem, sen çok güzel bir kadınsın vs. Vs." Diyen yani bıcır bıcır bir şey oldu maşallah.
Hastalığınız gözden geçirin sizi riske etmesin, eğitebilir misiniz? Madden yeter misiniz? Maddi gücüm iyi olmasa, eğitimimi veremesem, sağlığımı etkilese farklı düşünürdüm.
Ailede var bizim 40 yaş üstü 4 çocuk :) tek fark planlı ve menepoz değildi. Eşin bukadar heyecanlıyken ben olsam aldırmam bi şekilde büyüyor çocuklar büyütmüşsün diğerlerini kıskançlık krizleri olmayacak mesela diğerleri zaten ergenliğe girmişlerdir tabi 3 ünü büyütüp çocuksuz olucam oh derken 4. Numara gelmesi senin açından şaşırtıcı olmuştur anlıyorum :) hayırlısıyla gelsin inşallah eşinin mutlu olmasına ayrıca çok sevindim her erkek sevinmiyor benceHayat sen plan yaparken başına gelenlermiş. O kadar ihtimal vermiyordum ki hatta menopoza mi girdim diye bile aklıma gelmişti. Gebelik testi yaptım sonuç pozitif. Kan verdim beta hcg almış başını gidiyor. Doktora gittim kese var dedi kalp atislari icin haftaya gun verdi. Baska bir doktora gittim şüpheli bir kese daha var ikiz mi acaba demesin mi...
İlk gebeligimde düşük yaşadım. 10 cm miyom ve 5 cmlik lik kistlerimi laporoskopik ameliyatla aldırdım. Trombofili panelinde kan pihtilasmasi çıktı. Ameliyattan kısa süre sonra kızıma hamile kaldım. Sonra bir kardeşi olsun dedik 4 yıl sonra da oğlum dünyaya geldi. İki gebeligim boyunca kan sulandirici iğne vurdum karnıma. Artık tamam başka çocuk istemiyorum derken büyük bir sürpriz oldu bu haber.
Bu arada 5 yıldır devam eden tiroit nodulu problemim vardi. Bu sene bir de graves hastalığı eklendi üstüne. Biyopsilerim negatif çıktı ama yıllardır ameliyat olmalisin dendiği için bu sene eylülde doktorumla operasyon planlamistik. Şimdi onu da mı erteleyecegim...
Kadin dogum doktorum karar sizin risklerin var elbette ama bunları sorun ortaya çıkınca da düşünebiliriz diyor. Eşim pek mutlu şimdiden hayaller kuruyor. Ben ise bir hissizlik halindeyim. Bu yaştan sonra sil baştan nasıl olacak? Diğer çocuklar da küçük hepsine nasıl yeteceğiz maddi manevi? 3 cocuk fikri hadi belki bir nebze de 4 çocuk nasıl olur bu yaşta? Kafamda deli sorular...
Kimseyle paylaşmadık henüz bu haberi o yüzden içimi dökmek istedim sizlere...
Sevişmemek?Şu hamileligi oyle veya boyle atlatayim tuplerimi baglatayim artik diyordum. Boyle bir ihtimal varsa o da gelir beni bulur. Soylediginiz iyi oldu. Yoksa ben 50ye kadar doğurmaya devam edebilirmisimÜretimi durdurmanın kesin çözümü nedir acaba?
Ben kazayla hamile kalmaya asla inanmazken ve yer yüzünde aklımıza gelebilecek her türlü önlemi almışken şu an aslan gibi 8 yaşında maşallah. Büyük konuşmamak lazımmış öğrendimAnladığım kadarı ile yaşları 8 ve 4 çocuklarınızın. Bu bebek ya da bebekler doğarsa hala oldukça küçük olacaklar.
Ben hamile kalsam aldirmazdim ama hamile kalmamak için üstüne beton dökmedigim kaldı sadece.
Yanlış okudunuz herhalde. 8 ve 4 yaşında 2 çocuğum var. 3 değilAilede var bizim 40 yaş üstü 4 çocuk :) tek fark planlı ve menepoz değildi. Eşin bukadar heyecanlıyken ben olsam aldırmam bi şekilde büyüyor çocuklar büyütmüşsün diğerlerini kıskançlık krizleri olmayacak mesela diğerleri zaten ergenliğe girmişlerdir tabi 3 ünü büyütüp çocuksuz olucam oh derken 4. Numara gelmesi senin açından şaşırtıcı olmuştur anlıyorum :) hayırlısıyla gelsin inşallah eşinin mutlu olmasına ayrıca çok sevindim her erkek sevinmiyor benceama tabi senin kararın eşinle konuş içim kötü oldu bunu derken ama yani 3 çocuk var 4. Sana gerek yok deyip aldırmak içim çiz etti belkide benim yok diye bukadar duygusalım bilmiyorum hayırlı olsun yine de
Ben spralle üçüncü çocuğuma tek ilişkiden hamile kaldığımda ne linç edilmiştim bu topikte zaten kendim de kabul edemediğim bir haldeydim 26 yaşındaydım o zamanBence ona sorma şansım olsa gelmek isterdi ya. Eglenceli bir aileyizDoğurmak istiyorum demedim aslında. Şu an bir kaç değişken var. İlk etap cumartesi günü kadin dogum doktorumla görüşme. Onu başarıyla atlatırsam haftaya salı endokrin doktorumla görüşme. Sonrasında daha sağlıklı dusunebilecegim.