40 derece ateş mi daha kötü ailem mi bilemedim.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
bence bunu en cok kendini daha fazla severek yaparsin.
gonlunun en birinci koltuguna kendini oturtursan sorunlarinin hepsi cozulur.
hadi tamam oglundan sonraki koltuga olsun :KK45:

gecmis olsun, umarim cabucak fiziken iyilesirsin

:) evet benim asıl sorunum kendimi yeterince sevmemek sanırım. Yani kendini beğenmek, kendini önemli görmek, yeterli görmek değil gerçek manada sevmek gerekiyor ki insanlar bu kadar etkilemesin.
 
Teşekkür ederim birkaç soru sormak istiyorum sakıncası yoksa. Geçen yıl da aynı durum başıma gelmişti ve bir hafta geçmemişti. Bu sefer doktor "kalbe ve böbreğe zarar verebilir" gibi bir cümle kurdu. Tam olarak böyle söylememiş de olabilir çok net hatırlamıyorum. Bunun gerçeklik payı nedir ve ne durumda zarar verir, müdahale edilmezse mi? Verdiği iğne tek doz vurulması gereken bir iğneymiş ve antibiyotik kullanımını kesmemi söyledi. Sadece ağrı kesici ateş düşürücü içmemi söyledi. Ancak boğazım hala aşırı şiş. İğnenin iki gün içinde emilim sağlayacağını, iki gün sonunda hala aynı olursam tekrar gitmem getektiğini söyledi.

Bu hastalık insanı bu kadar yamultuyor mu yahu. Ben ömrümde bu kadar yattığımı hatırlamıyor
Geçmiş olsun ,ağrıdan acıdan hastanede ağladığımı biliyorum ki canım hiç tatlı değildir ,Bir ara bende böyle oluyordum ,senede 1 olunca sorun yok bol su ,meyve suyu c vitamini alın ateş 40 dereceye gelince kalp kapakçığını bozuyor ,onca ilaç vs böbreği doktorun demek istedipi bu ,
Benim en son 2 ayda bir şişmeye başladı bademciğimi aldılar bitirdik,
Korkmayın siz yılda 1 bişi olmaz ,ailenizide aramayın uzak kalsınlar
 
:) çok teşekkür ederim bunu teklif etmeniz bile sevindirici. Aynı zamanda üzücü. Beni hiç tanımayan bir insan bile gelip temizlik yemek yapayım diyebiliyor. Ancak ailem yemeğe ve temizliğe ihtiyacım olabileceğini düşünmüyor. Tekrar teşekkür ederim, kalkacağım ayağa elbet. Az kaldı şu iki günü atlatayım. Oğluma çok üzülüyorum iki gündür dibimden ayrılmıyor, ilgilenemiyorum. Dün babasını aramış "baba anneme yardım et" Demiş. Koşa koşa geldi eve eşim. Ağlamaktan içim çıktı dinleyince. Eşimin telefonu konuşmaları kaydediyor. 4 yaşındaki oğlumun merhameti, vicdanı yetişkinlerde olsaydı dünya daha iyi bir yer olurdu zaten.
Yavrum ya maşallah, çocuklardaki merhamet çoğu yetişkinde yok maalesef dediğiniz gibi.

40 derece ateş ve ailenin tavrının dışında bu hastalıkta eşinizle aranızdaki buzları eritmeye vesile olur umarım yazmadan geçemeyeceğim 🤭 İşte sorun yaşamasına rağmen destek olmaya çalışmış size ne güzel.
 
Merhaba hatunlar
Buraya konu açmayacağım bir süre demiştim ama üç gündür yatak ve acil arasında gidip geldiğim ve bugün gözümü hafiften açmayı başarabildiğim için yazmak istedim. Zira epey yalnızım ve paylaşmaya ihtiyacım var. Neyse ki bu sefer ruhsal değil fiziksel sorunum var.

Üç gün önce durduk yere titremeye başladım. Bir belirti yoktu sadece bir hafta önce boğazımda dışarıdan büyük bir şişlik oluşmuş, sonra inmişti. Ağrı sızı yoktu. Neyse uzatmayayım titreme nöbetleri bitmeyip ateşim 40'ı gösterince eşim işten gelip acile götürdü. Serum, iğne, antibiyotik alıp geri döndüm. Birkaç saat etki etti sonra yeniden başladı titreme hali. Antibiyotik de ateş düşürücü de zerre etki etmedi. Üç gün boyunca su dışında hiçbir gıda almadan ve yataktan çıkmadan yattım. En son dün akşam ateşim 40'ı geçince tekrar acile gittik eşimle. Önümde 20 kişi olmasına rağmen beni içeri aldılar. Doktor boğazıma bakıp "oovv" tepkisini vermesinin ardından hastanede bulunmayan bir iğne temin etmemizi istedi. Neyse iğneyi aldık nöbetçi eczaneden, bir başka iğne daha yazdı onu da alıp birkaç kağıt imzalayıp riskleri öğrendikten sonra vurdurdum. Bacaklarımda kısmi felç oluşmasının dışında bir sorun yok. En azından artık titremiyorum ancak hala bir şey yiyemiyorum. Bacağımın üstüne basmakta zorlanıyorum. Su içmek bile eziyet ve acıkmıyorum da. Bunlar fiziki sıkıntılar geçer elbet en nihayetinde. Asıl canımı yakan mevzuyu yazayım altta.

Ben annemi genellikle her gün ararım. Bir gün aramasam ertesi gün mutlaka ararım hal hatır sormak için. Dört gündür gözümü açamadığım için aramadım. Bilin bakalım merak edip, acaba neden aramadı deyip aradı mı? Tabi ki hayır. Şu meşhur serumlu instagram fotoları var ya, benim dalga geçtiğim ve dahi "ulan insan hastayken paylaşım yapmayı nasıl düşünür ki" diye eleştirdiğim fotolar. Tuttum instagrama serum fotoğrafı attım. Varsın dalga geçsinler en azından ailemin haberi olur dedim. Kardeşim dalga geçer gibi fotoğrafı beğenmiş :) bursadan halam, başka şehirden kuzenim, falanca yerden akrabam aradı da ailem aramadı...

Öte yandan kayınvalidem organ nakli olduğu için kesinlikle mikrop almaması gerek. Dolayısıyla yanıma gelemiyor. Ancak günde on kere arayıp sepetle her sabah çay, çorba veriyor. Elinden geleni yaptı sağolsun. Onlarda da temizlik hastalığı olduğu için, bana destek için uğrayan görümcemin "ay idrak ev çok pis. On kere falan yerlerin silinmesi lazım. Akşam silsen mi ki. Ay en son ne zaman sildin yerleri" şeklindeki konuşmalarına cevap vermeye bile mecalim yoktu. Gözümü açmayı başarsam "şu an tek derdimiz temizlik mi" derdim belki. Yine de hiç aramayan aileme kıyasla en azından destek oldular gıcık davranmalarına rağmen.

O kadar merak ediyorum ki yine neye takıldılar. Muhtemelen kıymetli torunlarının doğum gününde ufaktan hastalanma emareleri başladığı için yeterince verimli ve güleryüzlü olmadığım için kızdı ve aramadılar. Mutlaka günün sonunda suçlu ben olacağım biliyorum.

Şu süreçte eşim defalarca işten izin alıp yanıma geldi. Müdürüyle tartıştı, yine de geldi. Sabahın köründe su vermek için kalktı, günde kırk kere aradı. Benim öz ailem hala aramadı...

Yanlış anlamayın ben son ana kadar yatağa yatmayan, genellikle gribi ayakta atlatan, ameliyat olduğu gün ayağa kalkan, doğum sonrası yatmayan bir modelim. Hani desem ki fazla hassasım ve bundan bıktılar, yok o da değil. Bu sefer gerçekten çok ağır geçti hastalık, bugün dördüncü gün ve hala yemek yiyemiyorum.

Peki neden fiziksel bunca sancım varken benim hala ruhum acıyor? Totomun lobları iğnelerden dolayı kaskatı kesilmişken niye benim kalbim aileme karşı kaskatı olamıyor da canım acıyor?

Ben şu son olaydan sonra artık kabullenmek istiyorum. Ailemle duygusal hiçbir bağımın olmaması gerektiğini, ara ara sarf ettikleri sevgi sözcüklerine kanmamam gerektiğini, her türlü vicdan sömürüsüne karşı yıkılmadan aynı katılığı sürdürmem gerektiğini kabul etmek istiyorum.

Oğlumu sürüne sürüne okula bıraktım. Okulun müdürü halimi görüp "idrak hanım lütfen beni arayın çok kötü görünüyorsunuz. Acil bir durum olursa arayın beni okuldayım. Aileniz yok mu gelsinler" dedi. Var ama yoklar diyemedim.

Bana sakın arayıp siz söyleyin yardım isteyin demeyin. Siz evladınızdan günlerce ses çıkmayınca merak etmez misiniz? Bir şekilde öğrenince aramaz mısınız? Kardeşim yahu. Ben büyüttüm onu. Veli toplantılarına ben gittim, altını ben değiştirdim, her gün ben uyuttum. Parka ben götürdüm. Herkes derdi onun annesi sensin diye. Kardeşim, paylaşımı beğenmiş şaka gibi. Lan hiç mi merak etmedin öldü mü kaldı mı neden hastanede ablam diye.

Lanet olsun artık gerçekten. Ben ailemi ruhumdan, kalbimden, zihnimden söküp atmadığım sürece iyileşemeyeceğim bunu anladım.

Kusura bakmayın benzer konuda tekrar yazdığım için. Birilerine anlatmam gerekiyordu. Her yerim sızlıyor, kalbim de dahil.
İdrak seni çok iyi tanıyorum bütün konularını takip ediyorum.Ve her defasında ulan bu kadar derdin arasında, bu kadar güçlü duran bir kadın, bunları haketmiyor diyorum. Umarım çok çabuk iyileşirsin yavrunla da hak ettiğin mükemmel hayatı yaşarsın. Umarım hayat seni şaşırtıp hakkettiğin tüm güzellikleri kaderine yazar❤️
 
:) evet benim asıl sorunum kendimi yeterince sevmemek sanırım. Yani kendini beğenmek, kendini önemli görmek, yeterli görmek değil gerçek manada sevmek gerekiyor ki insanlar bu kadar etkilemesin.

ya maalesef,
bu yaslarda insan kendini yeniden kesfediyor resmen.
Yani hep boyleymis ailen ama aklin basina yeni geliyor gibi hissediyorsun degil mi.
Halbuki her zaman kendimizi onemsesek ve kendi tarafimizdan bakabilsek olaylara, hic bu kadar uzulmeyecegiz,
hatta bir sey diyim mi sagliksiz iliskilerimizi de tamir edebilecegiz.

Ailenin su anki davranislarinin sebebi de senin onlardan bu kadar talepsiz olman, sevgini karsiliksiz sunman ve hep verici olmaz aslinda. Arada sen de talep eden olabilseydin onlar da kendilerini sorgularlardi diye dusunuyorum.
 
geçmiş olsun

hep dik duran idrak olduğun için cidden idrak edememişlerdir

bence kardeşin seni tanıdığı için o serumun gerçek olduğunu dahi düşünmemiştir. yani bizimki biriyle dalgaya paylaştı demiştir

hep dik hep güçlü olana kimse yardım etmez

ben bir gün hasta oldum kalkamıyorum vs dedim eşim dahi inanmadı ciddi misin sen dedi

sonra anladı ciddi olduğumu ama beni görmeseydi güler geçerdi

örneğin oğlum kolay kolay hasta olmaz ayy oram ağrıyor buram ağrıyor demez

geçen sene bir sefer dedi

kursa gidecekti kursa gitmek istemediği için bahane uyduruyor sandım meğerse cidden hasta imiş 10 günde zor iyileşti

bu tarz zor hasta olan canı kıymetli olmayana kimse inanmıyor

limonata vs içmeye çalış

yoğurt vs

bir de dondurma mesela

hani onu yemiyorsun ağzında eriyor vs

en azından kan şekerin vs düzelir

Gerçekten inanmıyorlar. Hayret edilecek bir durum ama inanmıyorlar. Eşimin ailesi derecedeki 40 yazısını görene dek inanmadılar mesela. Hatta gördükten sonra bile görümcem "e normalde senin şu an baylman lazım ayaktasın" dedi. İnatla inanmamaya devam ediyor duruma şahit olmasına rağmen. Gidip gelip "telefonla konuşuyorsun iyisin sanırım" diyor. Lan hastayım işte ne yapmam lazım sürünmem, ağlamam, inlemem mi lazım bilmiyorum ki.

Evet kolay kolay yatmam ben. Hani devasa böbrek taşlarının ağrısıyla kıvranırken, kıpkırmızı kan işeyip en nihayetinde ameliyat olurken bile yatmadım. Doğumdan yürüyerek çıkıp iki saat sonra dolaşmaya başladım. O kadar alışmış ki insanlar ayakta durmama inanmıyorlar.

İyi de aksi olması gerekmiyor mu? Bak bu kadın kolay kolay hastayım demez yatmaz. Bunu diyorsa demek ki gerçekten hasta demeleri gerekmez mi?
 
Gerçekten inanmıyorlar. Hayret edilecek bir durum ama inanmıyorlar. Eşimin ailesi derecedeki 40 yazısını görene dek inanmadılar mesela. Hatta gördükten sonra bile görümcem "e normalde senin şu an baylman lazım ayaktasın" dedi. İnatla inanmamaya devam ediyor duruma şahit olmasına rağmen. Gidip gelip "telefonla konuşuyorsun iyisin sanırım" diyor. Lan hastayım işte ne yapmam lazım sürünmem, ağlamam, inlemem mi lazım bilmiyorum ki.

Evet kolay kolay yatmam ben. Hani devasa böbrek taşlarının ağrısıyla kıvranırken, kıpkırmızı kan işeyip en nihayetinde ameliyat olurken bile yatmadım. Doğumdan yürüyerek çıkıp iki saat sonra dolaşmaya başladım. O kadar alışmış ki insanlar ayakta durmama inanmıyorlar.

İyi de aksi olması gerekmiyor mu? Bak bu kadın kolay kolay hastayım demez yatmaz. Bunu diyorsa demek ki gerçekten hasta demeleri gerekmez mi?

bir de bu yuzden bu kadar etkileniyorsun.
Ben de kendi isimi kendim gorenlerdenim normalde.
Ama hamileyken tasinmistim ve fiziken cok zorlanmistim.
Uzerinden yillar gecti, hala malum tayfa yardim etmedikleri icin sinirim gecmedi.
Ya kirk yilin basi bir isimiz dusmus demistim, unutmadim unutmam da herhalde
 
cok geçmiş olsun arkadaşım... Bazen anlamlandıramıyorsun sonra uzaklaşıyorsun malesef... ben bu önemsenmeme sorununu nasılsa o arar sorar nasılsa hep yanımda düşüncesinden kaynaklandığını düşünüyorum yani herkes gibi yoğunum işiim var birşey olmaz diyemediğimiz için sorun yaşıyoruz belkide ...

Aslında bunu birkaç aydır dediğim için kinlendi ailem bana. Oğlumla ilgilendiğim için...
 
Gerçekten inanmıyorlar. Hayret edilecek bir durum ama inanmıyorlar. Eşimin ailesi derecedeki 40 yazısını görene dek inanmadılar mesela. Hatta gördükten sonra bile görümcem "e normalde senin şu an baylman lazım ayaktasın" dedi. İnatla inanmamaya devam ediyor duruma şahit olmasına rağmen. Gidip gelip "telefonla konuşuyorsun iyisin sanırım" diyor. Lan hastayım işte ne yapmam lazım sürünmem, ağlamam, inlemem mi lazım bilmiyorum ki.

Evet kolay kolay yatmam ben. Hani devasa böbrek taşlarının ağrısıyla kıvranırken, kıpkırmızı kan işeyip en nihayetinde ameliyat olurken bile yatmadım. Doğumdan yürüyerek çıkıp iki saat sonra dolaşmaya başladım. O kadar alışmış ki insanlar ayakta durmama inanmıyorlar.

İyi de aksi olması gerekmiyor mu? Bak bu kadın kolay kolay hastayım demez yatmaz. Bunu diyorsa demek ki gerçekten hasta demeleri gerekmez mi?

Yok demezler maalesef :KK43: Çünkü sizi hiç öyle algılamamışlar ki, hatta bazı ailelerde ailenin sizin gibi güçlü olan bireyi hafif kıskançlığa bile maruz kalır. Hani neredeyse adım gibi eminim, siz şimdi açıp anlatsanız, sorgulasanız, şunu bile duyabilirsiniz: "İyi tamam ama biz de o ara ne yaşadık biliyor musun? Sen açıp merak ettin mi bizi? Şu an aradığına göre iyisin demek ki. A sahiden neyin vardı canım yavrum?" deyip önce sert başlayıp sonra hiç bir şey olmamış gibi konuşmya devam bile edebilir anneniz.

Üzgünüm ama muhtemelen empati yoksunular?

Normalde de başkalarının dertlerini tam olarak idrak edemeyen, içselleştirmeyen hatta "o da öyle olmuş ama zamanında da şunu yapmıştı" gibisinden düşünce eğilimleri olan biraz da şüpheci insanlar mıdır kendileri? Merak ettim?
 
Aslında bunu birkaç aydır dediğim için kinlendi ailem bana. Oğlumla ilgilendiğim için...

Bahane bahane bahane... Onlar kafalarında kinlenmeye yer arıyorlar... Muhtemelen ailede kendi ayakları üzerinde duran ve muhtemelen görece diğerlerinden zeki olan sizsinizdir... Hiç şaşmaz genelde.
 
çok geçmiş olsun. bence ailenizle artık aranıza mesafe koyun aramayı bırak instadan beğeni atan bir mesajda yazabilirdi.

AA olur mu ciddi uğraşları var canım kardeşimin. Arkadaşları ile kahvede okey oynaması gerek. Beynini okey masasında bırakıp, bıyığı sigaradan sararmış emekli amca olma gayreti var ve bu çok mühim bir mesele. Vakti yok, çok yoğun.
 
Elbette vardır bahanesi canım ama bahane kabul edilemez ya bir alo diyecek kaç dakika sürebilir ki?
Ben annemi hergün ararım bir gün aramayim annem arar aramadin sesin çıkmadı iyi misin diye...
Sadece sana mi böyleler yoksa diğer kardeşlerine de mi aynı?

İşte ben de ona şaşırıyorum. Dört gün yahu. Dört gündür sesim çıkmamış bir ara sor merak et değil mi. Onlar hep birlikte yaşadıkları için onlara aynı değil tabi. Uzakta olan bir ben varım. Diğerleri aynı evde. Ben evlenip soyadımı değiştirdim ocak dışıyım artık :)
 
Ya bu arayan soran akrabalar da mı aileye haber vermediler?

Beğeni atan kardeş çok küçük de şaka mı yapıyorsun sandı?

Ay ne olur ara, ölüyorum bir yalandan soranım çıkmadı de. Ben arayıp kardeşinize burayı mı okutsam? Fitil oldum.

Eşiniz de mi ailenize yansıtmamış durumu? Haberleri var ama umusamıyorlarsa bitmiştir. Her şerde bir hayr varmış derim ben. Eşinizle ilgili de bir konunuz vardı, ama size ailenizden daha gerçek bir aile, yoldaşmış adam meğer. Çekirdek ailenize tutunmanız gerekiyormuş demek. Bunu görmüş oldunuz bu vesile ile.

Çok geçmiş olsun. Rabbim acil şifalar versin. :KK200:

Halam aradı annene haber vermedim şimdi üzülür çocukları bırakıp gelmezse, panikler dedi. Hee öyledir dedim ben de. Annem kendini dünyanın en zayıf en hassas insanı olarak tanıttığı için mühim olan onun sağlığıdır. Aman o panikleyip bayılmasın. Çok da panikler ya benim hastalığıma.

Kardeşim 25 yaşında. Böyle bir şaka yapmayacağımı bilir. Gayet idrak etmiştir ciddi olduğumu ki, yazıda da dalga geçtiğim şaka yaptığım tek bir cümle dahi yok. Önemsememiş işte. Dün gece 1de abim aramış ben uyuyordum. Bu sabah geri aradım açmadı. Bir daha da aramadı zaten :)

Haberlerinin olmadığını sanmıyorum. Otu boku sorun edip saatlerce üzerine konuşan, saçma sapan mevzuları uzattıkça uzatan insanlar bunu mu duymayıp öğrenmeyecek.

Eşim benim hastanede üzülüp ağladığımı görünce "üzülme ben yanındayım" dedi sadece. O müdahil olmak istemez aile mevzularına. Beni kırmamak için. O yüzden aramadı kimseyi. Destek oluyor kendisi sağolsun elinden geldiğince. Öğlen işten çıkıp lahmacun alıp getiriyor. Akşam gelip yemek ısıtıyor falan. Temizliği beceremiyor o yüzden evi bok götürüyor şu anda :)
 
Keşke hiçbirşey atmasaydınız en azından haberleri olmazdı.bu serumla resim atanlara vs ben çok sinir oluyorum.o kadar kötü durum olsa bunu düşünmezlerdi diyorum.bu tür insanları tepki olarak aramam sormam ama ailemden biri olsa tabiki istisna yapardım.gelmeye niyetleri yoksa arasalardı en azından çok ayıp olmuş.
 
Çok geçmiş olsun ..
yani ne bileyim kardesi anlarımda bi anne aramaması demekki oluyormuş..
Sizde ailenize ona göre yön verirsinz yada yol..
Eşinizin tarafı annesi eşiniz daha bi iyiler sanki helal olsun..
en yakının yapmadıgını el yapıyor ..
eee öyledir bi cümle vardı ..

AĞAÇ BALTAYA DEMİŞ Kİ ;
"BEN SENIN BENİ KESTIGINE DEĞİL ,
SAPININ BENDEN OLMASINA ÜZÜLÜYORUM"
İŞTE SİZ DE KENDİ CANINIZDAN KENDİ KANINIZDAN OLANLARA HEP AKREPTİNİZ. .

benmde Ailem var adı aile işteee... ama o aile de bir tek Annem bana Tam Aile gerisi varlar işte eve gittiğimde oturuyolrlr maksat koltuklar boş kalmasın :KK70: demek ki sizde artık kendnize bakacaksanz kendnzden baskasını dusunmeyeceksınz .. Etme Bulma Dünyası bugun size yarın onlara. .
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X