Yalnız istemsizce güldüm kusuruma bakma :) yok şimdi haksızlık etmeyeyim annemin telafi safhası var. Seninkinden farklı olarak son anda telafi etmeye çalışır yetiştiği ölçüde. Bak mesela cumartesi gelecek sağolsun. Canım kızım diyecek, annesi kurban olsun yat yat sen çay neredeydi çocuklar da acıktı ne yapsak ki acaba diyecek. Ay dur kalkma tamam ben bulurum tencereyi diyecek. İyileşince geliyor Allah bin kere razı olsun :)
Yalnız senin anneni şu an boğmak istedim kusuruma bakmazsan. Benzer anneleri görünce çok aşırı sinirleniyorum.
Bak mesela benimki şöyle ameliyat konusunda. Kötü değil ama sinir bozucu. Böbrek ameliyatı oldum. Tek gelmesini rica ettim çünkü oğlan küçüktü birinin bakması gerekiyordu. Abim, babam, kardeşim, yeğenlerim ve kendisi geldi :) sabah beşte ameliyata gitmem gerek evde duş alıp çanta falan hazırlıycam. Dedi ki gel ben ananene geldim orada oturalım sonra sen dönersin oğlanı bırakıp. Dedim anne çocuk zaten huysuz benden ayrı ilk kez uyuyacak kendi evinde olsun burada rahat durmaz. Yok dedi ben burada kalıcam teyzen de yardım eder bakmaya. Peki dedim. Oturduk gece saat 12 oldu tam kalkıcam çünkü daha hazırlık var. Bu arada ben oğlanı yedirip uyuttum. Dediler ki burada yer yok babanla kardeşin sende kalsın :) çünkü dört saat sonra ameliyathanede olmak zorunda değilim ben. Peki dedim hadi gidelim. Eve geldim aaa acıkmışlar :) bir şeyler hazırla yatak aç pijama ver duş almak isteyen kardeşe hazırlık yap. Duş al çanta hazırla oldu mu sana saat 4. Neredeyse uyumadan yola çıktım.
Neyse ameliyat oldum çıktım iki gün kalmam gerek hastanede. Akşam oldu baktım bir grup insan odaya doluştu. Geçmiş olsun kızım iyisin iyi. Bir sıkıntı yok değil mi deyip gittiler ahsjsjs. Oğlum nasıl demiştim ki narkozluyken de yemek yedi mi oğlum demişim. Artık nasıl güveniyorsam.
Eve geldim annem ortada yok. Evde bir gram besin yok. Benim midem havalandı zaten sarhoş gibiyim. Sağolsun eltim bir sürü yemek yaptı salatasına kadar. Annemler gelecek çünkü hazırlık lazım. Yanlış anlama bana bakmaya geldi. Akşama doğru geldi annemler. Acıkmışlar kıyamam. Sofra hazırladım annem dedi ki e çorba az ahsjsjs. Çorba yaptım ama dünya hala dönüyor. Narkozu bir şekilde çıkarmam lazım. Neyse daha fazla dinlenmeden koşturmaya dayanamadım koştum banyoya. İçim dışıma çıktı. Annem kapıya vuruyor ben de sandım ki beni soracak.
-yeğenin yetim onunla biraz oyna ilgilen hiç merhamet etmiyorsun.
Oldu. Kusmam bitince oynarım anne.
Söyleyeceklerim bu kadar.
Biz 40 kişiyiz,birbirimizi biliriz diye bir söz var ya,biz de az çok tanıdık burada birbirimizi.
Benim bir mesajimda"Ben içimdeki küçük kızı iyileştirdim artık"gibi bir şey yazmıştım da demistin ki,ben de iyileşmek istiyorum.
İyilesememenin 2 nedeni var bence.
1cisi,annen manipulelerine hala devam ediyor,benim annem ben el altından kayıp gidince baltaları gömdü.
Yeni bir sayfa açtı tabii hemen olmadı bu.
Ben uzun yıllar sonra senin gibi sorunun bende olmadigini anladığında sağlam durdum.
2cisi O her durumu annesinin lehine çeviren,yollarına kaldırım taşı döşeyen,her sorunu kendinden bilen Deniz'e "sen bir çekil"dedim.
Ben ben oldum zamanla.Kendime alan bıraktım.
Haklılık alanı.
Örneğin çocuklarım küçük,annem komşularıyla oturmaya gelecek,evim eski ve elverissiz.
Üstelik asla hayatımda gamsız ve rahat olmamışken beni uyarıyor"bak komşularım bir kusurunu görürse affetmez,hazırlığını iyi yap,evin temiz olsun"
Ki biz adeta çerkeslerin bir alt versiyonu gibi disiplinli yetistirilmisiz,hazırlıkta olsun,ağırlamakta ve değer vermekte olsun.
Bu yükü üzerimde uzun yillar hissettim,o da bunun farkında olduğu için evimde müfettiş gibi gezerdi.
Sonra sonra kenara köşeye baktığında,toz mu var,e vardır,almadım epeydir diyebilmeye başladım.
Baktım ben boyle yaptıkça,tabi ya,yapamazsın,telâşın çok senin,olsun olur arada demeye başladı.
O manevi ağırlık çok yoruyor insanı,bırak yere hafifle,inan nasıl taşımışım bunca zaman diyeceksin.
