Bu benim hayat görüşümün en temel maddelerindendir lakin göz göre göre ne açlığa, ne yalın ayaklılığa, kışın montsuzluğa, bir oyuncak alamadığım, çikolata isteyince para hesabı yaptığım dünyaya da doğurmayıveririm.
Bakın, önce maneviyat çok haklısınız lakin onu algılayacak, benimseyecek beden ruh ve zihnin zinlediği için ise her biri adına ‘sağlık’ temeldir.
Sağlıklı olmanın şartları da bellidir.
Çocuğuna öğreti olarak her şeyi sınırlayan bir anneyim ama o çocuk onu yokluktan değil, hem sağlığı adına hem de başka şeylerimize para kalması ve dünyada ihtiyaçları olanlarla paylaşma adına bunu yaptığımı biliyor.
Keza suyu tasarruf etmenin tüm canlıların geleceğini korumak olduğunu da biliyor.
Karnı aç olan çocuğa maneviyatı öğretemezsiniz, eğri oturup doğru konuşalım şimdi.
Akmayan musluktan suyun israfını ve dünya canlılarını nasıl anlatayım ben?
Nasıl benimsesin bu manevi yönü?
Bir şeyin ulaşılmazlığı onu ancak değerli kılar, bu perspektifte ‘erişip’ değerin onda olmadığını göstermek esastır.