Benim çilem evlenmeden başladı. Eşimin ailesi kilolu olduğum için istemedi beni, ama inanılmaz politiklerdi eşime beni çok sevdikleri söylerlerdi, öyle de görünürlerdi ama mesela biz hiç yalnız sinemaya gitmedik, sabah brunch yapmadık. Hep abisi takılırdı bize. Akşam geç kalsa kıyamet kopardı. İş ciddiye binip eşim bana evlenme teklif ettiğinde annesi gitsin kendine spor araba alsın diye kanına girdi. 26 yaş erkenmiş evlenmeye.
Neyse bir şekilde istendim. Turp gibi annane dede, babanne dede gelemediler 2 saatlik yoldan da enişte istedi beni. Bir tek tek taş istedi annem. Kuyumcuyla anlaşıp en küçük ve düşük kalite taşları koydular önüme. Nışanı bize otelde yaptırdılar. Mobilyaları alıcaz dediler. Kendi mobilyacılarına götürüp bana ödettiler. Rahmetli babamdan kalan çeyiz parasıyla aldım salon takımımi anneme duyurmadan. Nikah yemeği içinbir yerle anlaşmamışlardı bile, 1 önce eşimin kolundan çeke çeke ben ayarladım. Nikah yemeğine 1000 km yoldan gelen amcalarımı götürmemeye çalıştılarKına da ne giyilir sizin buralarda dedim kayın validen siyah pantolonunla siyah bluzunu giy dedi ki kına günü gördüm ki kendine tuvalet diktirmişti. Düğün alıs verişini ne yapalım dedim. Sen al ben sana öderim dedi. Benim cezvem olmayışıni doladı diline oğluna çeyiz olarak kola bardağı getirdi 30 tane kadar. Gelinliğin 250 tl sini ödememişler ben teslim almaya gittiğimde vermediler rezil oldum. Nikah sonu altınları vermedim kasaya koydurdum diye tatsızlık çıkardılar balayında eşim benle konuşmadı, burnumdan geldi. Bu kadar olaya niye katlandın derseniz hem eşimi seviyordum hem de eşime güveniyordum. Her şeyi elele yaptık, hep bana destekti, sahip çıktı. 1 sene nerdeyse hiç görüşmedik.
Aileyiz dedim yanaştım. Bayramda seyranda. Anneler gununde, doğumgünunde anneme, kardeşime ne yaptiysam emsalini onlara yaptım. Annesine mutfağ tv, bekar abisine 82 ekran lcd, babasına netbook aldım. Özel günlerde gittik, evim dışında kalmaktan hiç hoşlanmam ki yatıya bile kaldım. Abisinin okulu abitirmesini torpille sağladım, oratağı olduğum şirkete işe aldırdım.
Sonra ne mi oldu hamile kaldım. Tuzlu yasaktı, kayınvaldeciğim bütün yemekleri tuzlu yaptı trende tansiyonum firladi bayram zehir oldu. Doğum yaptım, yattığım hastaneyle hava atabilmek için herkesi çağirdı odada bi canımla uğraşamadım. Eve çıktım kendine yemek koydu, oğluna yemek koydu geçti karşıma yedi, beni unutmuş öyle dedi. Bebk için ne istersin dedi, istediğimi almadı, parasıyla 1 tam altın alıp salonun ortasında 3 foto makinesi eşliğinde düzenlediği takı merasimiyle takti. Benim annem, 2 teyzem ve ortağım gizli saklı takmıslardı ayni tamı. Lohusaligimin 3 günu olay çıkardı karın beni istemiyor ben hissediyorum bi daha da gelmem dedi doğum günümu rezil etti. Akşamına geldi surat salladı, laf değirdi, pasta kesti gitti.
Benim evime yaktığım gaza, pişirdiğim yemege laf ettiler, cok luks dediler. Benim işletmeciliğimi beğenmediler kayınpederim işlerin başına geçip beni kurtarmaya kara verdi. Annemi usulünce kovup eve yerleşmeye karar verdiler 15. Gunumde. Siz yoruldunuz gelmeyin biz halledelim dediler. 28 gün boyunca kendi yatağima çıkamazken karnımda 8 kat dikiş fellik fellik emzirecek delik aradım evdeki erkek populasyonundan kaçarak. Eşime gaz verdiler annemle sidik yarıştırdılar ki. Gebeliğim boyunca her doktora gidişimde annem vardı. Bebeğime dünya kadar masraf yaptı, 2 tulumla arayı kapattıklarını sandılar. Sonunda lohusalık depresyonum artti, sütüm kesildi. Ortagimla dertleşirken eşim duydu kavga koptu. Huzurumun, mutluluğumun içine tükürdüler gittiler.
Ama bitmedi eşimin abisi iş yerinde çalışmadi, çalışmadi çemkirince ben suçlu oldum. Tekarar kavga koptu bebegimi de alip anneme gittim. 2 gün oluyor eşimle barıştık gibi, şimdile torun bahane yatıli gelmek istiyorlar. Ben gene ses etmezdim de eşim artiik elimi uzattığımde tutmuyor. Beni, kızımi değilde annesini, babasını asıl ailesi görüyor. Yoruldum. Tükendim. Ben yalnız kalmak için evlenmedim ki...
Ayrılık çok üzer, çok seviyorum ama kafam çok karışık...
Bu arada ben doktorum, klinik işletiyorum, eşiminden de yüksek gelirim var. Ama bir evlilikle başa çıkamadım. El imdat...