37+4 te bebeğimi kaybettim/ 7.11.2018

can09e .!.:

Ayyy canım başın sağolsun... Rabbim acını dindirsin içini ferahlatsın.. Ne büyük acı...
doğurup da kucağına alamamak.. Ama bir arkadaşın dediği gibi, Tevekkülün daim olsun..
kasım annelerinde miydin? takip ediyor muydun orayı?
bu aralar okuyorum orayı yazını görmedim.

Genişletmek için tıkla...

marbling10 .!.:

Yok canım kasım annelerine hiç yazmamıştım çoktandır girmiyordum en son kızıma isim ararken yazmıştım sonra da başka bir hamilelik forumu takip etmeye başladım. Bu olay olunca oradan ayrıldım çünkü beni anlayabilecek insanlar yok hepsi bebek bekliyor ve ben onlarla dertleşmeye çalıştığımda hepsi üzülüyor. Burada benim gibi olanlar da var bu yüzden buraya yazdım. Duaların için çok teşekkür ederim. Sen hamile misin peki?

Genişletmek için tıkla...

can09e .!.:

Yok degilim ben.. 3 kaybim var.. acini cok iyi anlayabiliyorum..

Genişletmek için tıkla...

marbling10 .!.:

Allah size de sabır versin inşallah. Sizinki daha zor maalesef. Kaç haftalıklardı bebekleriniz

Genişletmek için tıkla...

can09e .!.:

Yok seninki daha zor benimkiler kucuktu daha dogmadilar... ama simdi bunu demeye de gerek yok.. :/ herkesin acisi kendine ates dustugu yeri yakiyor....
Rabbim kucagini saglikla doldursun insallah en yakin zamanda.

Genişletmek için tıkla...

honey bunch .!.:

Allah size sabır versin güc versin

Genişletmek için tıkla...

Bktaygn .!.:

Başınız sağolsun cok üzüldüm. Allah rahmet eylesin Allah size sabır versin. Bebeğiniz cennette sizi bekliyordur eminim. O güne kadar her şey normal miydi tansiyon gebelik zehirlenmesi belirtileri falan mı vardı?yani doktorlar plasentanın neden erken ayrıldıgına dair ne dediler? Kusura bakmayın soruyorum ama amacım acınızı hatırlatmak değil yanlış anlamayın.

Genişletmek için tıkla...

marbling10 .!.:

37+4 te, 6 kasım akşamı belimden kasıklarıma ve kalçama vuran bir ağrı vardı ve kasılmalar oluyordu. Süresi kısa aralıklıydı. Sanırım doğum başlıyor diye düşünüp biraz daha belirtilerin artmasını bekledim. Duş aldım. Ağrılar dayanılmaz değildi. Gece 12 gibi yarım saat kadar uyumuşum. Uyandığımda tuvalete gitme ihtiyacı oluştu. İshal olmuştum. Geri geldim yattım. Sancıları evde çekme konusunda çok şey okumuştum. Uyuyamadım kalktım salona gittim oraya yatacakken suyum geldi. Eşim uyandı biraz bekleyelim dedim. 5 dk olmadan tekrar suyum geldi ped koydum, hastaneye doğru yola çıktık. 15 dk sonra hastane acile geldik asansörden çıkarken yine suyum geldi hemen ebeyi çağırdık. Altını çıkar dediğinde pedde komple kan vardı. Endişelendim sordum normal dedi ebe doktoru çağırdılar açıklığa baktı muayene etti kanama sürüyordu. Plasenta erken ayrılmış acil sezaryene almaları gerekiyordu. Doktor bir de ultrasonda baktı. Kocam ağlayarak yanıma geldi onu sakinleştirmeye çalıştım. Hazırladılar doğumhaneye gittik genel anestezi uygulandı. Uyandırdılar kocama bebeğimizi sordum, Yenidoğan ünitesine aldılar 2550 gr 44 cm doğdu Dedi saçlarını başını anlattı. Ben sürekli uyudum uyandım uyandıkça ne zaman gelecek kızımız diye sordum. Hep birşeyler söylediler ama bi aksilik olduğunu anlıyordum. Sabaha karşı eşim bebeğimizin karnımda öldüğünü Söyledi. Doktor ona sezaryen öncesi anlatmış bebeğimiz artık yaşamıyormuş. Yıkıldım üzüldüm ağladım herkes çok ağladı. Sabah 8 gibi bebeğimi morgtan aldılar getirdiler. Kucağıma aldım o kadar masum o kadar minikti ki çok güzel bir bebekti. Onun için yaptırdığım müslin örtülerden birine sardılar kucağımda tutmaya sarılmaya bile kıyamadım. Öpemedim koklayamadım. Belki şok yüzünden belki narkoz ve sakinleştiricinin aptallığı ama şimdi çok üzülüyorum neden daha çok tutmadım öpmedim diye. Beş dk bile tutmamışımdır belki minicik yumuşak yanağına dokundum sadece sonra kocam kucağına aldı ve defnetmeye götürdü. Allahtan gelen Allaha döner. Bizi bekleyecek bir meleğimiz var artık. Ama bu acı çok farklı. İki gün sonra hastaneden çıkarken(aşırı kan kaybetmiştim) kucağımız boştu. Kadın doğum servisinden eli boş çıkan biri gerçekten çok üzücü ve ben bunu yaşadım. Evimize elimiz boş geldik. Eve geldiğimde göğüslerim şişti süt oldu. Her anne sütü olsun diye uğraşırken ben sütüm gitsin diye uğraştım ağrılar çektim. Bebeğim kendisi için oluşan sütten bir damla içemedi. Minicik bir mezarda minicik bedeni yatıyor. Bizi cennette bekliyor inşallah. Dün memlekete gitmek üzere yola çıktık ziyaretine gittik kuzumuzu. Yeni bir bebek gömmüşler yanına. Saygısızın biri benim kuzumun mezarının üstüne basmış çok üzüldüm. Bugün 10 gün oldu hala o sarıldığı müslin bezle yatıyorum. Bebek ördürmüştüm ona sarılıyorum. Çok özlüyorum kıymetlimi ama dayanmak zorundayız. Bu acıları yaşayanlar eminim vardır. Sizlerle paylaşmak istedim yazmak anlatmak istedim. Allah kimseye yaşatmasın bu durumu diyeceğim ama en iyisini O bilir.

Genişletmek için tıkla...

Ytmz .!.:

başiniz sağolsun gercekten tarifsiz bir aci aglayarak okudum rabbim kimse
ye evlat acisi yasatmasin cok cokk zor rabbim sabrini versin guzel kardesim

Genişletmek için tıkla...

-Asmin- .!.:

Rabbim sabır versin
Ben de oğlumu kaybettim
Hayatımda ilk gördüğüm bebek mezarı
Kendi evladımın oldu ..

Evlat acısını yaşamayan bilmez..
çok zor ..

Bu seneyle 3 sene olacak..
Acısı dün gibi taze yüreğimde..

Sütünüzün gelmemesi için bir ilaç vermeleri gerekecek.. Düzenli kullanın faydasını görürsünüz..

Genişletmek için tıkla...

marbling10 .!.:

Siz nasıl kaybettiniz başınız sağolsun. İlacı doktor 8 kapsüllük vermişti eczacı 2 lik olanı vermiş bir tane eşim de akıl etmemiş birkaç tane alayım diye. İkisini kullandım bitti şimdilil sıkıntım yok umarım devam etmez

Genişletmek için tıkla...

marbling10 .!.:

37+4 te, 6 kasım akşamı belimden kasıklarıma ve kalçama vuran bir ağrı vardı ve kasılmalar oluyordu. Süresi kısa aralıklıydı. Sanırım doğum başlıyor diye düşünüp biraz daha belirtilerin artmasını bekledim. Duş aldım. Ağrılar dayanılmaz değildi. Gece 12 gibi yarım saat kadar uyumuşum. Uyandığımda tuvalete gitme ihtiyacı oluştu. İshal olmuştum. Geri geldim yattım. Sancıları evde çekme konusunda çok şey okumuştum. Uyuyamadım kalktım salona gittim oraya yatacakken suyum geldi. Eşim uyandı biraz bekleyelim dedim. 5 dk olmadan tekrar suyum geldi ped koydum, hastaneye doğru yola çıktık. 15 dk sonra hastane acile geldik asansörden çıkarken yine suyum geldi hemen ebeyi çağırdık. Altını çıkar dediğinde pedde komple kan vardı. Endişelendim sordum normal dedi ebe doktoru çağırdılar açıklığa baktı muayene etti kanama sürüyordu. Plasenta erken ayrılmış acil sezaryene almaları gerekiyordu. Doktor bir de ultrasonda baktı. Kocam ağlayarak yanıma geldi onu sakinleştirmeye çalıştım. Hazırladılar doğumhaneye gittik genel anestezi uygulandı. Uyandırdılar kocama bebeğimizi sordum, Yenidoğan ünitesine aldılar 2550 gr 44 cm doğdu Dedi saçlarını başını anlattı. Ben sürekli uyudum uyandım uyandıkça ne zaman gelecek kızımız diye sordum. Hep birşeyler söylediler ama bi aksilik olduğunu anlıyordum. Sabaha karşı eşim bebeğimizin karnımda öldüğünü Söyledi. Doktor ona sezaryen öncesi anlatmış bebeğimiz artık yaşamıyormuş. Yıkıldım üzüldüm ağladım herkes çok ağladı. Sabah 8 gibi bebeğimi morgtan aldılar getirdiler. Kucağıma aldım o kadar masum o kadar minikti ki çok güzel bir bebekti. Onun için yaptırdığım müslin örtülerden birine sardılar kucağımda tutmaya sarılmaya bile kıyamadım. Öpemedim koklayamadım. Belki şok yüzünden belki narkoz ve sakinleştiricinin aptallığı ama şimdi çok üzülüyorum neden daha çok tutmadım öpmedim diye. Beş dk bile tutmamışımdır belki minicik yumuşak yanağına dokundum sadece sonra kocam kucağına aldı ve defnetmeye götürdü. Allahtan gelen Allaha döner. Bizi bekleyecek bir meleğimiz var artık. Ama bu acı çok farklı. İki gün sonra hastaneden çıkarken(aşırı kan kaybetmiştim) kucağımız boştu. Kadın doğum servisinden eli boş çıkan biri gerçekten çok üzücü ve ben bunu yaşadım. Evimize elimiz boş geldik. Eve geldiğimde göğüslerim şişti süt oldu. Her anne sütü olsun diye uğraşırken ben sütüm gitsin diye uğraştım ağrılar çektim. Bebeğim kendisi için oluşan sütten bir damla içemedi. Minicik bir mezarda minicik bedeni yatıyor. Bizi cennette bekliyor inşallah. Dün memlekete gitmek üzere yola çıktık ziyaretine gittik kuzumuzu. Yeni bir bebek gömmüşler yanına. Saygısızın biri benim kuzumun mezarının üstüne basmış çok üzüldüm. Bugün 10 gün oldu hala o sarıldığı müslin bezle yatıyorum. Bebek ördürmüştüm ona sarılıyorum. Çok özlüyorum kıymetlimi ama dayanmak zorundayız. Bu acıları yaşayanlar eminim vardır. Sizlerle paylaşmak istedim yazmak anlatmak istedim. Allah kimseye yaşatmasın bu durumu diyeceğim ama en iyisini O bilir.

Genişletmek için tıkla...

-Asmin- .!.:

Benim erken doğum oldu, ciğeri gelişmediği için yaşamadı.
Size tavsiyem sonraki gebeliklerde bütün tedbirleri alın.
Genetik ve pıhtılaşma testlerinizi yaptırın.
Eğer pıhtılaşma çıkarsa bebeğe giden damarlarda sıkıntı oluyo
oda gebeliği sonlandırıyor.

Bunun için gebelik boyunca karından kan sulandırıcı iğne oluyosunuz..
Rabbim bi'daha evlat acısı yaşatmasın inşallah.. Başınız sağolsun.. Çok üzüldüm..

Genişletmek için tıkla...

Anneyimbenanne35 .!.:

rabbim birdaha yasatmasin başımız sağolsun yeri hemen dolsun insalah cennette sefaatciniz OLSUN melek bebek sabrınıza sukrunuze isyan etmeyisinize inancınıza hayran kaldim allah sabır versin

Genişletmek için tıkla...

H E .!.:

Ah Allahımmm benım çektiğim acı ne k i .
Bende 5 haftalık kalbını bile duyamadıgım bebeğimi kaybettım .
Seenn ahh sen butun hareketlerını hıssettın .
Allahım yardımcın olsun

Genişletmek için tıkla...