S.ke s.ke geleceksin dedi. Bu konu açılmayacak dedi. Evden çıktı ben de yarım saat sonra babamı aradım evden ayrıldım. Saat 10 buçuk gibi eşim babamın telefonu üzerine eve geldi. Köye gelmeyeceğim dedikçe dellendi. 4 gün orda 3 gün burada kalırız dedi bazen 10 gün orda kalırız dedi beni yumuşatmak istedi sonrada pazartesiye kadar kal sen burda ben pazar gelirim yok gelemem maç var dedi gitti. Pazartesi gelse de o bana bi öneri getirmeyecek çünkü evden gitmeden önce ben anneme bir sorayım onlarla konuşayım dedi. Adamı karısı hamile haliyle bırakmış o halen annem diyebiliyor.. Paraları var ama özel hastaneye gittiğim için kaynanamın gözüne batıyor devlete git ben sana Dr bulurum millet tarla da doğurmuş diyebiliyor. Ben epilepsi hastasıyım Dr eşimin yanında sinir gerginlik stres yasak ona dedi iyi bakacaksın hamileliği özel geçecek dedi buna rağmen nöroloji doktoruna gitmeye ne gerek var iyisin ya dedi. Ailesi epilepsiyi bilmiyor. Annesi beni uysallaştıracakmış komşusuna hava atarken öyle dedi. Ne demekse artık sanki hayvanım ben. Eşime göre o beni almış gelinmişim ben annesine hizmet edecekmişim onla yaşayacakmışım.. Annem ona bizimle 1 hafta kal rahat olacakmışım dedi de olur mu öyle şey rahat edemem dedi. Peki kızımız nasıl rahat olacak deyince gelin o dedi. Annesi herşeyime karışıyor yatağıma kadar.. Ben onlarla yaşasam ölürüm. Eltimin ruhunu emmiş kadın eltim sadece bedenen orada çocuklarına dahi karışamaz. Herşeyi kaynanam bilir. Eşim de ona çok düşkün. Annesi öl dese ölecek.. Şimdi boşanmak istemesem de olay oraya giderse hakim çocuk doğsun diye bekler mi yoksa hemen boşar mı.. Eşimi seviyorum yuvamı yıkmak zoruma gidiyor ama eşim dünden beri 1 kez aramadı beni. İş sarpa sarıyor bu belli.. Siz olsanız ne yapardınız doğru bir karar mı veriyorum diye sorguluyorum hep. Korkuyorum bir de.. Çocukla kalıcam 8 aylık evlilik uğruna mıydı herşey diyorum.. Genç kızlık hayallerim yıkıldı. 26 yaşında karnımda bebeğimle baba evine girdim.. Çok ama çok üzgünüm Nolur bir şeyler yazın bana..