Lütfen bu yazdıklarımı yadırgamadan yorum yapın. Bazı yorumlar gerçekten cok kırıcı. Öyle çok evlilik meraklısı olan bir insan değildim. Ama çevrem öyle bir hale getirdi ki beni. İnanılmaz bir şekilde artık uykularım kaçmaya başladı. Calısıyorum 6 yıldır memurum. Aileme de yardım ediyorum. Çocukluk arkadaşlarımın hepsi evli çoluk çocuk sahibi. Ben de oldum olası cocuk Sahibi olmAyı istemisimdir. Ama is hayatım dısında hic bir şey istediğim gibi gitmedi Yani özel hayatım.. Ailem evlilik icin üstüme gelmeye başladı, çevrem güzel de kızsın neden olmuyor ki demeye başladı. Çevreden anneme gelen kızın evli değil mi sorusuna karşın annem de ee olmadı nasip iste diye üzgün cevaplar vermeye başlayınca ben iyice bunalıma girdim. Hele üniversite zamanında bit kız arkadaşım suan hayatında kimse yoksa artık zor demisti öyle üZüldüm ki ve gercekten haklıymıs. Yani öyle cok kısmet de cıkmadı ki değerlendireyim. İsim var ve aileme yardım ediyorum. Anneme geçenlerde artık size yardımcı olamam araba almak istiyorum dediğimde evlen sen de o zmaan demisti. Yani bu benim elimde olan bir şey mi? Kim istemez bir ailesi olsun bir yuvası olsun. Kendine değer veren eşi olsun mutlu olsun. Herkes ister. Bu benim elimde olan bşsey mi? Nasip olayına cok inanıyorum. Belki de zamanı değildir deyip susuyorum ama insan çevreden gelen hala kimse yok mu sorularına gercekten cok üzülüyor. Babam uzun yıllar bizimle değildi, yaklaşık 15 yıl. Başkasıyla evlendi gitti sonra geri döndü annem affetti. Öyle cok güzel bir aile hayatım olmadı. Zor günler geçirdik, yeri geldi okuldan ac geldim. Yeri geldi yoksulluktan dolayı annem üzülüyor diye namazlarda allahtan ölmeyi diledim( 13 14 yaşlarımda) cünkü abim okula ac giderdi, kardeşlerim başkasının eskisini giyerdi. Bu yüzden hep içimde bir aile Özlemi var. Cok istediğim icin mi Allah beni sınıyor diyorum bazen de. Bana ve benim durumumda olan arkadaşlara dua eder misiniz. Lütfen kınamayın. Evlilik delisi değilim. Sadece yoruldum