23-24 hatta 25 yaşlarımda iken "ay ben hiç evlenemicem galiba" tarzı düşüncelerim vardı, erkek arkadaşlarımı "sen benle evlilik düşünmüyosun di mi, hıh!" şeklinde darlar, üzülürdüm bu konuya biraz.
Şimdi yaşım 29, açıkçası hiç isteğim yok evliliğe dair, geç kalmış da hissetmiyorum (gerçi ben çocuk istemiyorum, ondan olabilir). Günün birinde aşık olursam, bir adamın çeşitli sıkıntılarına, kayınvalide ıvır zıvır bir şeylerine katlanabilecek olgunluğa erişirsem anca o şekilde. Ama pek sanmıyorum
28 bana kalırsa hiç de geç değil, elalemin lafına bakıp evlenmiş olmak için aşık olmadığınız, sevmediğiniz biri ile aynı eve girip hayatınızı karartmayın lütfen. Ne güzel işiniz gücünüz de varmış, misss gibi ya, daha ne :)) yukarıda da söylendiği gibi, çeşitli kurslara katılın, gezilere gidin, ne bileyim spor salonuna vs gidin, bolca gezin (gerçi şu pandemi zamanı zor olabilir ama), hem mutlu olursunuz, kendinize yatırım yapmış olursunuz, hem de evlilik için uygun bir adayla tanışma ihtimaliniz artar.
Milletin laflarını da boşverin. İnanın hiç kafaya takmaya değmez.