22 yaşında üniversiteye başlamak, ailem ve kaygılarım.

heatmiser · 28 Temmuz 2023

Merhaba. İçimi dökmek istiyorum umarım çok kötü cümleler kurmam, elimden geldiğince de uzatmamaya çalışacağım zaten. Öncelikle ben bölümümde çok mutsuz olduğum için ve bu mesleği yapmak istemediğim için bölümümü bıraktım. Sınava tekrar hazırlanıyorum fakat geç kalmışlık hissi içimi yiyip bitiriyor, babamın yüzüne bakamıyorum annem zaten sürekli beni kötüleyip duruyor yüzüme vuruyor. Sizce 26 yaşında mezun olmak kötü müdür? Üniversite sırasında kendimi cidden geliştireceğimi ve elimden geldiğince çalışacağımı düşünüyorum.

Şimdi asıl konum şu ki babam 61 yaşında hala çalışıyor emekli fakat işi gerçekten kas gücü ve ciddi mental isteyen bir iş. emekli maaşıyla asla bir ömür geçmez.. annem zaten çekilecek biri değil pek her şeyi burnumuzdan getiriyor. şu an çalışmak istiyorum iş bulamıyorum kardeşim küçük daha 17 yaşında babam her zaman ölene kadar çalışacak mıyım tarzı laflar söylüyor elimden hiçbir şey gelmesi beni bitiriyor yani bu mentali gerçekten çok kötü bir şekilde kavradım ve geleceğime çok büyük zarar veriyorum bunları düşünmekten ders çalışamıyorum mutsuzum kafam dağınık.. hedefim de oldukça yüksek. ben 26 yaşında mezun olacağım için o zaman tam olarak yardımım dokunur gibi hissediyorum ama üniversitemi de şehir dışı istiyorum. odtü veya ankara üniversitesi hedefim, yapabileceğimi de biliyorum geleceğimi düşünmek istiyorum bunlar beni çok heyecanlandırıyor ama aileme yük olma hissinden nefret ediyorum babamın gittikçe çöküşünü görmek kalbimi paramparça ediyor.. şu an evinde olabilirdi mesela. Ne yapacağım bilmiyorum direkt hiç okumadan dümdüz bir işe mi girsem diyorum bunu da kendime yakıştıramıyorum ne bileyim hayallerimi gerçekleştirmek istiyorum. zaten üniversiteli falan gördükçe de içim mahvoluyor. iyice hassaslaştım para kazanmayı bir şekilde öğrenip hem aileme hem kendime yetmek istiyorum. kendimi düşünmeyi öğrenmek istiyorum

VenusYumi · 28 Temmuz 2023

heatmiser .!.:
Merhaba. İçimi dökmek istiyorum umarım çok kötü cümleler kurmam, elimden geldiğince de uzatmamaya çalışacağım zaten. Öncelikle ben bölümümde çok mutsuz olduğum için ve bu mesleği yapmak istemediğim için bölümümü bıraktım. Sınava tekrar hazırlanıyorum fakat geç kalmışlık hissi içimi yiyip bitiriyor, babamın yüzüne bakamıyorum annem zaten sürekli beni kötüleyip duruyor yüzüme vuruyor. Sizce 26 yaşında mezun olmak kötü müdür? Üniversite sırasında kendimi cidden geliştireceğimi ve elimden geldiğince çalışacağımı düşünüyorum.

Şimdi asıl konum şu ki babam 61 yaşında hala çalışıyor emekli fakat işi gerçekten kas gücü ve ciddi mental isteyen bir iş. emekli maaşıyla asla bir ömür geçmez.. annem zaten çekilecek biri değil pek her şeyi burnumuzdan getiriyor. şu an çalışmak istiyorum iş bulamıyorum kardeşim küçük daha 17 yaşında babam her zaman ölene kadar çalışacak mıyım tarzı laflar söylüyor elimden hiçbir şey gelmesi beni bitiriyor yani bu mentali gerçekten çok kötü bir şekilde kavradım ve geleceğime çok büyük zarar veriyorum bunları düşünmekten ders çalışamıyorum mutsuzum kafam dağınık.. hedefim de oldukça yüksek. ben 26 yaşında mezun olacağım için o zaman tam olarak yardımım dokunur gibi hissediyorum ama üniversitemi de şehir dışı istiyorum. odtü veya ankara üniversitesi hedefim, yapabileceğimi de biliyorum geleceğimi düşünmek istiyorum bunlar beni çok heyecanlandırıyor ama aileme yük olma hissinden nefret ediyorum babamın gittikçe çöküşünü görmek kalbimi paramparça ediyor.. şu an evinde olabilirdi mesela. Ne yapacağım bilmiyorum direkt hiç okumadan dümdüz bir işe mi girsem diyorum bunu da kendime yakıştıramıyorum ne bileyim hayallerimi gerçekleştirmek istiyorum. zaten üniversiteli falan gördükçe de içim mahvoluyor. iyice hassaslaştım para kazanmayı bir şekilde öğrenip hem aileme hem kendime yetmek istiyorum. kendimi düşünmeyi öğrenmek istiyorum

Yapabileceğini biliyorsun madem, mutlaka peşinden git. Hem okur hem çalışırsın ve onlara yük olmazsın, vicdanın rahat olur. Çok gençsin, kendini ve geleceğini düşünmek zorundasın. Anne baba da olsa böyle büyük fedakârlıklar yapılmaz, sevdiğin ve istediğin şeyin peşinden git. Ömür boyu o mesleği yapacaksın, sen çekeceksin. Ben istediğim yer olmamıştı, ama yine de iyi bir yere girmiştim, severek de okudum ama pek de işimi yapamadım. Orada burada, kısa kısa çalıştım. Hiç içime de sinmedi, dikiş de tutturamadım açıkçası. Şu an 30 oldum ve çok şükür anca atandım. Bu süre zarfında 2 tane istediğim bölüm yine okuyabilirdim, düşün yani geçen süreyi. Belki de o mesleği yapardım ne güzel... Belki bu yaştan sonra girerim tekrar Kendine odaklan. İnş istediğin yer olur ve mutlu olursun

zxshermine · 28 Temmuz 2023

heatmiser .!.:
Merhaba. İçimi dökmek istiyorum umarım çok kötü cümleler kurmam, elimden geldiğince de uzatmamaya çalışacağım zaten. Öncelikle ben bölümümde çok mutsuz olduğum için ve bu mesleği yapmak istemediğim için bölümümü bıraktım. Sınava tekrar hazırlanıyorum fakat geç kalmışlık hissi içimi yiyip bitiriyor, babamın yüzüne bakamıyorum annem zaten sürekli beni kötüleyip duruyor yüzüme vuruyor. Sizce 26 yaşında mezun olmak kötü müdür? Üniversite sırasında kendimi cidden geliştireceğimi ve elimden geldiğince çalışacağımı düşünüyorum.

Şimdi asıl konum şu ki babam 61 yaşında hala çalışıyor emekli fakat işi gerçekten kas gücü ve ciddi mental isteyen bir iş. emekli maaşıyla asla bir ömür geçmez.. annem zaten çekilecek biri değil pek her şeyi burnumuzdan getiriyor. şu an çalışmak istiyorum iş bulamıyorum kardeşim küçük daha 17 yaşında babam her zaman ölene kadar çalışacak mıyım tarzı laflar söylüyor elimden hiçbir şey gelmesi beni bitiriyor yani bu mentali gerçekten çok kötü bir şekilde kavradım ve geleceğime çok büyük zarar veriyorum bunları düşünmekten ders çalışamıyorum mutsuzum kafam dağınık.. hedefim de oldukça yüksek. ben 26 yaşında mezun olacağım için o zaman tam olarak yardımım dokunur gibi hissediyorum ama üniversitemi de şehir dışı istiyorum. odtü veya ankara üniversitesi hedefim, yapabileceğimi de biliyorum geleceğimi düşünmek istiyorum bunlar beni çok heyecanlandırıyor ama aileme yük olma hissinden nefret ediyorum babamın gittikçe çöküşünü görmek kalbimi paramparça ediyor.. şu an evinde olabilirdi mesela. Ne yapacağım bilmiyorum direkt hiç okumadan dümdüz bir işe mi girsem diyorum bunu da kendime yakıştıramıyorum ne bileyim hayallerimi gerçekleştirmek istiyorum. zaten üniversiteli falan gördükçe de içim mahvoluyor. iyice hassaslaştım para kazanmayı bir şekilde öğrenip hem aileme hem kendime yetmek istiyorum. kendimi düşünmeyi öğrenmek istiyorum

Bıraktığınız bölüm neydi ve kaçıncı sınıfta bıraktınız ? İstediğiniz bölüm nedir ?

Queen Teyze · 28 Temmuz 2023

Evlendim ayrıldım. 26 yaşındayım ünide ilk senem bitti önümde daha üç sene var.
Üniversitede yaş skalası 7 den 70'e.

Herkes kendi zamanını yaşar derler. Hiç takılma böyle şeylere ve anne baba rollerini üstlenmeye çalışma, bırak herkes kendi rolünün sorumluluğuyla uğraşsın. O zaman kendi omuzlarına ne kadar da fazla yük koyduğunu görmüş olursun.

sel90 · 28 Temmuz 2023

heatmiser .!.:
Merhaba. İçimi dökmek istiyorum umarım çok kötü cümleler kurmam, elimden geldiğince de uzatmamaya çalışacağım zaten. Öncelikle ben bölümümde çok mutsuz olduğum için ve bu mesleği yapmak istemediğim için bölümümü bıraktım. Sınava tekrar hazırlanıyorum fakat geç kalmışlık hissi içimi yiyip bitiriyor, babamın yüzüne bakamıyorum annem zaten sürekli beni kötüleyip duruyor yüzüme vuruyor. Sizce 26 yaşında mezun olmak kötü müdür? Üniversite sırasında kendimi cidden geliştireceğimi ve elimden geldiğince çalışacağımı düşünüyorum.

Şimdi asıl konum şu ki babam 61 yaşında hala çalışıyor emekli fakat işi gerçekten kas gücü ve ciddi mental isteyen bir iş. emekli maaşıyla asla bir ömür geçmez.. annem zaten çekilecek biri değil pek her şeyi burnumuzdan getiriyor. şu an çalışmak istiyorum iş bulamıyorum kardeşim küçük daha 17 yaşında babam her zaman ölene kadar çalışacak mıyım tarzı laflar söylüyor elimden hiçbir şey gelmesi beni bitiriyor yani bu mentali gerçekten çok kötü bir şekilde kavradım ve geleceğime çok büyük zarar veriyorum bunları düşünmekten ders çalışamıyorum mutsuzum kafam dağınık.. hedefim de oldukça yüksek. ben 26 yaşında mezun olacağım için o zaman tam olarak yardımım dokunur gibi hissediyorum ama üniversitemi de şehir dışı istiyorum. odtü veya ankara üniversitesi hedefim, yapabileceğimi de biliyorum geleceğimi düşünmek istiyorum bunlar beni çok heyecanlandırıyor ama aileme yük olma hissinden nefret ediyorum babamın gittikçe çöküşünü görmek kalbimi paramparça ediyor.. şu an evinde olabilirdi mesela. Ne yapacağım bilmiyorum direkt hiç okumadan dümdüz bir işe mi girsem diyorum bunu da kendime yakıştıramıyorum ne bileyim hayallerimi gerçekleştirmek istiyorum. zaten üniversiteli falan gördükçe de içim mahvoluyor. iyice hassaslaştım para kazanmayı bir şekilde öğrenip hem aileme hem kendime yetmek istiyorum. kendimi düşünmeyi öğrenmek istiyorum

Direkt düşünmeden üniversite için çalışmalısın! Ben de 21 yaşında girdim üniversiteye. 25 yaşımda okul bitince atamam olmuştu. Şuan iyi ki çalışıp emek vermişim diyorum. Maddi olarak işe başlayasıya kadar sıkıntı çekersin ama başarılı olmanın hissini bir kez tadınca bunlar dert bile değil diyeceksin…
Lütfen hayallerinden vazgeçme. Yaşın çok genç. Ben şuan 33 yaşındayım. Ve 21 yaşımda kendimden vazgeçmediğim için gurur duyuyorum. Yoksa şuanki konumumda olamazdım.
Ayrıca yüksek hayallerin var. Demekki kendinde o potansiyeli görüyorsun. O potansiyel olduğu içinde herhangi bir işe girmeyi kendine yakıştıramıyorsun. Lütfen en güzel yaşların olduğunun farkına var. Kimseyi düşünme kendini düşün. Sen kendine yatıırm yap ki ilerde ailene daha çok faydan olsun

cunkuneden · 28 Temmuz 2023

heatmiser .!.:
Merhaba. İçimi dökmek istiyorum umarım çok kötü cümleler kurmam, elimden geldiğince de uzatmamaya çalışacağım zaten. Öncelikle ben bölümümde çok mutsuz olduğum için ve bu mesleği yapmak istemediğim için bölümümü bıraktım. Sınava tekrar hazırlanıyorum fakat geç kalmışlık hissi içimi yiyip bitiriyor, babamın yüzüne bakamıyorum annem zaten sürekli beni kötüleyip duruyor yüzüme vuruyor. Sizce 26 yaşında mezun olmak kötü müdür? Üniversite sırasında kendimi cidden geliştireceğimi ve elimden geldiğince çalışacağımı düşünüyorum.

Şimdi asıl konum şu ki babam 61 yaşında hala çalışıyor emekli fakat işi gerçekten kas gücü ve ciddi mental isteyen bir iş. emekli maaşıyla asla bir ömür geçmez.. annem zaten çekilecek biri değil pek her şeyi burnumuzdan getiriyor. şu an çalışmak istiyorum iş bulamıyorum kardeşim küçük daha 17 yaşında babam her zaman ölene kadar çalışacak mıyım tarzı laflar söylüyor elimden hiçbir şey gelmesi beni bitiriyor yani bu mentali gerçekten çok kötü bir şekilde kavradım ve geleceğime çok büyük zarar veriyorum bunları düşünmekten ders çalışamıyorum mutsuzum kafam dağınık.. hedefim de oldukça yüksek. ben 26 yaşında mezun olacağım için o zaman tam olarak yardımım dokunur gibi hissediyorum ama üniversitemi de şehir dışı istiyorum. odtü veya ankara üniversitesi hedefim, yapabileceğimi de biliyorum geleceğimi düşünmek istiyorum bunlar beni çok heyecanlandırıyor ama aileme yük olma hissinden nefret ediyorum babamın gittikçe çöküşünü görmek kalbimi paramparça ediyor.. şu an evinde olabilirdi mesela. Ne yapacağım bilmiyorum direkt hiç okumadan dümdüz bir işe mi girsem diyorum bunu da kendime yakıştıramıyorum ne bileyim hayallerimi gerçekleştirmek istiyorum. zaten üniversiteli falan gördükçe de içim mahvoluyor. iyice hassaslaştım para kazanmayı bir şekilde öğrenip hem aileme hem kendime yetmek istiyorum. kendimi düşünmeyi öğrenmek istiyorum

Grubun yaş ortalaması ve dolayısıyla farkındalığı da yüksek genel anlamda. 26 yaş ne ki ya? Burda kaç yaşında boşanan, yeni hayat kuran kadınlar var. Yaş meselesine takılma; işlevsel bir bölüm oku ama

Rezzene · 28 Temmuz 2023

Ay hiç dert etme bunları. Sen derslerine bak. Annelerin çoğu ömür törpüsüdür. Hele ki evde oturuyorsa bütün ev halkına dünyayı dar eder. Babanız siz okusanız da çalışacak okumasanız da. Bu konuda vicdan azabı duyacak kişi siz değilsiniz. Çünkü bunu düşünmesi gereken babanızın hayat arkadaşı. Evlatları olarak da sizin geleceğinizi düşünmek zorundalar. Kaldı ki siz zaten gününüzü gün etmek için üniversite okumuyorsunuz. Hedefiniz var. Annenizin neler diyebileceğini tahmin edebiliyorum hiç takmayın. Mezun olup meslek sahibi olduğunuzda sizi en çok anneniz sevecek

tetka · 28 Temmuz 2023

Bunları düşünmesi gereken siz değilsiniz. Sizin para kazanıp ailenize yetmek gibi bir göreviniz de yok.Üstünüze size ait olmayan sorumluluklar ve yükler yükleyip altında ezilmeyin.

Spizella · 28 Temmuz 2023

Sınava seneye mi gireceksin bu sene girdin de yerleştirme mi bekliyosun?

Ciela · 28 Temmuz 2023

Ben de 27-28 gibi mezun olacağım, pişman değilim valla. Kendinizi geliştirdiğiniz sürece okumanın yaşı olmaz. Sadece kariyerinizde birkaç sene dezavantajınız olacak onu kapatmak için 2 kat çalışacaksınız. Maddi durumunuza bağlı olarak üniversitedeyken hem çalışıp hem okuyabilirsiniz

Magrat · 28 Temmuz 2023

heatmiser .!.:
Merhaba. İçimi dökmek istiyorum umarım çok kötü cümleler kurmam, elimden geldiğince de uzatmamaya çalışacağım zaten. Öncelikle ben bölümümde çok mutsuz olduğum için ve bu mesleği yapmak istemediğim için bölümümü bıraktım. Sınava tekrar hazırlanıyorum fakat geç kalmışlık hissi içimi yiyip bitiriyor, babamın yüzüne bakamıyorum annem zaten sürekli beni kötüleyip duruyor yüzüme vuruyor. Sizce 26 yaşında mezun olmak kötü müdür? Üniversite sırasında kendimi cidden geliştireceğimi ve elimden geldiğince çalışacağımı düşünüyorum.

Şimdi asıl konum şu ki babam 61 yaşında hala çalışıyor emekli fakat işi gerçekten kas gücü ve ciddi mental isteyen bir iş. emekli maaşıyla asla bir ömür geçmez.. annem zaten çekilecek biri değil pek her şeyi burnumuzdan getiriyor. şu an çalışmak istiyorum iş bulamıyorum kardeşim küçük daha 17 yaşında babam her zaman ölene kadar çalışacak mıyım tarzı laflar söylüyor elimden hiçbir şey gelmesi beni bitiriyor yani bu mentali gerçekten çok kötü bir şekilde kavradım ve geleceğime çok büyük zarar veriyorum bunları düşünmekten ders çalışamıyorum mutsuzum kafam dağınık.. hedefim de oldukça yüksek. ben 26 yaşında mezun olacağım için o zaman tam olarak yardımım dokunur gibi hissediyorum ama üniversitemi de şehir dışı istiyorum. odtü veya ankara üniversitesi hedefim, yapabileceğimi de biliyorum geleceğimi düşünmek istiyorum bunlar beni çok heyecanlandırıyor ama aileme yük olma hissinden nefret ediyorum babamın gittikçe çöküşünü görmek kalbimi paramparça ediyor.. şu an evinde olabilirdi mesela. Ne yapacağım bilmiyorum direkt hiç okumadan dümdüz bir işe mi girsem diyorum bunu da kendime yakıştıramıyorum ne bileyim hayallerimi gerçekleştirmek istiyorum. zaten üniversiteli falan gördükçe de içim mahvoluyor. iyice hassaslaştım para kazanmayı bir şekilde öğrenip hem aileme hem kendime yetmek istiyorum. kendimi düşünmeyi öğrenmek istiyorum

Tabi ki üniversite.
Sakın bu kararınızdan vazgeçmeyin, o kadar pişman olursunuz ki...
Ben 25 yaşında mezun oldum, ne var ki bu yaşlarda? Lütfen yaşa hiç takılmayın ve hayallerinizi gerçekleştirin.

EloraViolet · 28 Temmuz 2023

heatmiser .!.:
Merhaba. İçimi dökmek istiyorum umarım çok kötü cümleler kurmam, elimden geldiğince de uzatmamaya çalışacağım zaten. Öncelikle ben bölümümde çok mutsuz olduğum için ve bu mesleği yapmak istemediğim için bölümümü bıraktım. Sınava tekrar hazırlanıyorum fakat geç kalmışlık hissi içimi yiyip bitiriyor, babamın yüzüne bakamıyorum annem zaten sürekli beni kötüleyip duruyor yüzüme vuruyor. Sizce 26 yaşında mezun olmak kötü müdür? Üniversite sırasında kendimi cidden geliştireceğimi ve elimden geldiğince çalışacağımı düşünüyorum.

Şimdi asıl konum şu ki babam 61 yaşında hala çalışıyor emekli fakat işi gerçekten kas gücü ve ciddi mental isteyen bir iş. emekli maaşıyla asla bir ömür geçmez.. annem zaten çekilecek biri değil pek her şeyi burnumuzdan getiriyor. şu an çalışmak istiyorum iş bulamıyorum kardeşim küçük daha 17 yaşında babam her zaman ölene kadar çalışacak mıyım tarzı laflar söylüyor elimden hiçbir şey gelmesi beni bitiriyor yani bu mentali gerçekten çok kötü bir şekilde kavradım ve geleceğime çok büyük zarar veriyorum bunları düşünmekten ders çalışamıyorum mutsuzum kafam dağınık.. hedefim de oldukça yüksek. ben 26 yaşında mezun olacağım için o zaman tam olarak yardımım dokunur gibi hissediyorum ama üniversitemi de şehir dışı istiyorum. odtü veya ankara üniversitesi hedefim, yapabileceğimi de biliyorum geleceğimi düşünmek istiyorum bunlar beni çok heyecanlandırıyor ama aileme yük olma hissinden nefret ediyorum babamın gittikçe çöküşünü görmek kalbimi paramparça ediyor.. şu an evinde olabilirdi mesela. Ne yapacağım bilmiyorum direkt hiç okumadan dümdüz bir işe mi girsem diyorum bunu da kendime yakıştıramıyorum ne bileyim hayallerimi gerçekleştirmek istiyorum. zaten üniversiteli falan gördükçe de içim mahvoluyor. iyice hassaslaştım para kazanmayı bir şekilde öğrenip hem aileme hem kendime yetmek istiyorum. kendimi düşünmeyi öğrenmek istiyorum

Part time çalışıp sınava hazırlanabilirsin. Üniversitede de yine çalışıp az biraz harçlığını çıkartabilirsin.

Birde şu var senin öncesinde 2-3 senelik üniversite kaydın varsa, dersleri geçmişsindir, bu şekilde yeni kaydında ders saydırabilirsin. 4 seneden önce bitebilir okulun. Şehir dışı istiyorsan, ailene bu çok yük olabilir, gelecek yıl kardeşin de sınava girecek, ister istemez ikinize yetmeleri çok zor olacak. Sen bu yüzden bu yazdan çalışmaya başlayıp para biriktirsen ailen için çok iyi olur.

sevimlicosh · 28 Temmuz 2023

heatmiser .!.:
Merhaba. İçimi dökmek istiyorum umarım çok kötü cümleler kurmam, elimden geldiğince de uzatmamaya çalışacağım zaten. Öncelikle ben bölümümde çok mutsuz olduğum için ve bu mesleği yapmak istemediğim için bölümümü bıraktım. Sınava tekrar hazırlanıyorum fakat geç kalmışlık hissi içimi yiyip bitiriyor, babamın yüzüne bakamıyorum annem zaten sürekli beni kötüleyip duruyor yüzüme vuruyor. Sizce 26 yaşında mezun olmak kötü müdür? Üniversite sırasında kendimi cidden geliştireceğimi ve elimden geldiğince çalışacağımı düşünüyorum.

Şimdi asıl konum şu ki babam 61 yaşında hala çalışıyor emekli fakat işi gerçekten kas gücü ve ciddi mental isteyen bir iş. emekli maaşıyla asla bir ömür geçmez.. annem zaten çekilecek biri değil pek her şeyi burnumuzdan getiriyor. şu an çalışmak istiyorum iş bulamıyorum kardeşim küçük daha 17 yaşında babam her zaman ölene kadar çalışacak mıyım tarzı laflar söylüyor elimden hiçbir şey gelmesi beni bitiriyor yani bu mentali gerçekten çok kötü bir şekilde kavradım ve geleceğime çok büyük zarar veriyorum bunları düşünmekten ders çalışamıyorum mutsuzum kafam dağınık.. hedefim de oldukça yüksek. ben 26 yaşında mezun olacağım için o zaman tam olarak yardımım dokunur gibi hissediyorum ama üniversitemi de şehir dışı istiyorum. odtü veya ankara üniversitesi hedefim, yapabileceğimi de biliyorum geleceğimi düşünmek istiyorum bunlar beni çok heyecanlandırıyor ama aileme yük olma hissinden nefret ediyorum babamın gittikçe çöküşünü görmek kalbimi paramparça ediyor.. şu an evinde olabilirdi mesela. Ne yapacağım bilmiyorum direkt hiç okumadan dümdüz bir işe mi girsem diyorum bunu da kendime yakıştıramıyorum ne bileyim hayallerimi gerçekleştirmek istiyorum. zaten üniversiteli falan gördükçe de içim mahvoluyor. iyice hassaslaştım para kazanmayı bir şekilde öğrenip hem aileme hem kendime yetmek istiyorum. kendimi düşünmeyi öğrenmek istiyorum

Bende 26 da mezun oldun arada bolum degistirdim .sıkıntı cekmezsin korkma .bide sen kendine bu kadar sorunluluk dahibi hissederken -baban hep valisacak miyim diyorya- eger senden calismani ima ediyorsa karin evde oturuyor koy birnise diyiver.evi gevindirmek cocuklarin degil ana babanin gorevi.sen sorumluluk hissediyorsun ama bak annen hic hissetmiyor sorumluluk .annen bisi dersede sen babanin evinde calistin mi diye sorarsin .

Moonse · 28 Temmuz 2023

heatmiser .!.:
kalmışlık hissi içimi yiyip bitiriyor

Buradan sonrasını okumadım bile. Çünkü insan hayatta hiçbir şeye geç kalmaz. Sen istediğin bölümü okumasan bile bir gün sana o büyük görünen yaşa geleceksin ve mutsuz biri olacaksın belki de. Belki işsiz olacaksın, sevmediğin bir mesleğin olduğu için işini iyi yapmayacaksın. Bu böyle uzar gider. 26 yaş inan bir şey değil. İnsan sayılardan ibaret olmuyor. Nispeten küçük yaşlarda bu 26lar insana 30 yaşı çağrıştırdığı için kulağa bi halt gibi geliyor ama öyle değil. Neyi istiyorsan onu oku. 60 küsur yaşına kadar bu işi yapacaksın. Lamı cimi yok.

milas1625 · 28 Temmuz 2023

Bıraktığınız bölüm ne istediğiniz bölüm ne bunlar çok önemli... insan önce kendi gerçeğini pembe gözlüklerle değil net görmeli... eğer kendinizine net baktığınızda "yaparım kapasitem var"diyorsanz devam edin... malum üniversite tercih dönemindeyiz bu noktada dikkatimi çeken bir husus var örneğin EA 500bindeki öğrencim bir sene daha çalışıp hukuk kazanmak istiyor gerçekçi mi değil anlatmaya çalşmaktan canm çıktı. Eğer durumunuz bu tarzsa gerçekçi olun derim ama istediğiniz bölüm kazanabileceğiniz bir bölümse hayallerinize sımsıkı tutunun. 30unda iki çocuk annesi olarak örgün üniversiteye başlayıp 33ünde bitiren biri olarak hiç bir şey için geç değil bilmenizi isterim. Birde önceki üniversiteden aldığınz derslerden muaf sayılacağınız için okul erken biter. Ben muafiyetlerim ve üstten dersle 1 yıl kısalttım 3 yıla bitrdm sizde yapabilirsiniz..

Blanc12 · 28 Temmuz 2023

Asla hayalerinden vazgeçme. Hiç bir şey düşünme sadece kendini düşün. 26 yaşında mezun olmak ta gayet normal.

zeynones · 28 Temmuz 2023

Üniversitede yaşı büyük olan arkadaşlarımız vardı. Ne yapmak istediklerini bildikleri için doğru hedeften şaşmadılar. Özellikle bir iki tanesi çok çok iyi yerdeler mesleki anlamda.

burcubahar0635 · 28 Temmuz 2023

Bu yaşa kadar naptınız

rainyy · 28 Temmuz 2023

Parttime calisabilirsin belki hazirlanirken..

sufisentir · 28 Temmuz 2023

Hangi şehirde yaşıyorsunuz bilmiyorum ama pek çok şehirde hafta sonu marketlerde stand işi oluyor.
Günlük para veriyorlar sürekli bir iş yerine bu tarz işlerde çalışıp harçlığınızi çıkartabilirsiniz en azından.

Okulu birakmayip bitirip gene iş bulamayabilirdiniz ben ailenizin bu tavrını yanlış buluyorum o nedenle.
İnsanlar mezun olup pat diye ise giremiyor artık kpss var torpil var şu var bu var devir onların sandığı gibi değil ki artık.
Hedefiniz nedir bilmiyorum ama gerçekten çalışkan ve disiplinli biriyseniz yaparım diyorsanız yola çıkın anlık hevesle değil.

22 yaşında üniversiteye başlamak, ailem ve kaygılarım.

Yeni Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Nirvana

Üslubumla ağırlar, üslubunla yolcu ederim. :))

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Guru

Üye

Realist

Aktif Üye

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Aktif Üye

Pati krallığında bir kraliçe...

Popüler Üye

Nirvana

what u get is what u give

Popüler Üye

İnsandan örülmüş duvarlar içindeyim.

Benzer Konular