Benim yaşım 37, bir çocuğum var 3 yaşına girecek. Tek çocukta kalmak istediğimde illa kardeşi olsun diyorlardı. Biz ne düşünürsek düşünelim insanlar illa kendi fikirlerini söyleyecekler. 3 çocuklu ve 4 çocuklu tanıdıklarım var, onlar bu tip zorbalığa çok maruz kaldılar. Aslında kime ne... En büyük zorluğu zaten anne çekiyor, ama evlat sevgisi dünyaya bedel.
Hele bir de şu cinsiyet mevzusunu hiç anlamıyorum. Kızın oldu, bir de oğlun olsun demek o kadar düşüncesiz bir söylem ki. Sağlıklı sıhhatli olsun da kız, erkek ne farkeder sanki...
Benim de en gıcık olduğum konu; çocukla alakalı bir yorgunluğumu dile getirdiğimde 2 veya 3 çocuğu olanların "benim ×2, bir de beni düşün" diye dert yarıştırmaları. Ya da "seninki kız, bir de erkek çocuğu hareketliliği bilsen" tarzında söylemleri. Tamam, en çok anne sensin demek istiyorum yüzlerine