Ben o annelik hüznü içerisinde nelerle uğraştım. Annemler bebeğin yoğun bakımdan çıkacağı günü beklemeden gitti ona çok ağladım. Ama eşin ailesine gıcık olma konusunda bence bomba bendedir.
Daha 6-7 gün olmuş doğuralı bir duyarım ki eşimin amcası uçak bileti almış maaile 4 kişi yatıya gelecekler. Çocuğu yoğun bakımdan yeni almışız, kv kp eşimin kardeşi herkes hasta kusma ishal salgınına yakalandı her akşam birini acile götürüyoruz. Çocuğu kimseye veremiyorum dinlenmem sıfır. Eşim de çalışmaya başlamıştı. Ödüm kopuyor bebeğe bir şey bulaşacak diye sarılığı var sürekli besliyorum falan. Sormadan etmeden misafir geliyor hem yatılı kaç gün kalacaklar belirsiz. O gece sinir olmak ne demek sinirimden uyku tutmadı. Uyuduğumda da rüyamda bile bu konuyu gördüm. Sabahına hemen kv ile konuştum dedim gelmesinler ben kimseyi ağırlayamam bu halde. Halen düşündükçe kan beynime sıçrıyor ya. Nitekim gelmediler biletleri yandı da. Nasıl düşüncesizlik bu aklım almıyor.
zaten bez degistirmesi ayri terane, banyoda mosmor oluyo aglamaktan. Ciplakliktan hoslanmiyo. Hep hayalimdi banyo sonrasi kremler masajlar. Kremi masaji gec nasil giydiricem diye aklimi sasiriyorum . Insallah zamanla alisir
birinin altını değişiyorum öteki acıktım diye ağlıyor ağız açık 
sorma mutsuzum valla az az yiyesim var ama korkuyorum iste
