Toplum baskısına cozumumuz aynıymış. Kimseyle görüşmek istemiyorum çünkü konular hep aynı ve beni incitmekten başka bir işe yaramiyor . Çalışıyorum bu sebeple birkaç arkadaşım biliyor ve dikkat ediyorlar. Ailelerimiz biliyor geçmişte yaşananları bildikleri için tek şansımız tüp bebek bunun çok şükür farkindalar
ama eşim dışında beni kimse anlamıyor. anlamaya çalışıyorlar bir cümle kuruyorlar herşeyi yikiyorlar farkında değiller. Birkaç yıl çocuk sahibi olmak isteyen arkadaşlarım bile anlayamiyor. İmtihanları bitince çoğu kişi unutuyor. Bende sessiz ıssız bir kişiliğe büründüm... Bir mecburiyet yoksa yada kırıcı olmayacaksam kimseyle görüşmüyorum... Elhamdülillah bu konuda eşimle el ele elimizden geleni yapıyoruz ve yapmaya devam edeceğiz inşallah .. yoğun çalışan bir koca ama olsun imkanları olsa ozellikle bu aşamalarda daha cok yanımızda olurlardı. Yani eşim için bunu yürekten söyleyebilirim