Arkadaşlar hepimizin bildiği benim de mesleğimden dolayı çok yakın şahit olduğum bir durum var ki, Tüp bebek yoluyla sahip olunan bebeklerin ebeveynlerinde kaybetme korkusu çok yoğun oluyor. Kaygı hormonlar aracılığı ile bebeğe geçiyor. Bebek anne karnından itibaren kaygılı bir ortamda büyümüş oluyor ve maalesef çocuğu etkiliyor. Kaygılı, kaybetme korkusu olan bir çocuk olabiliyor.
Bir diğer husus da kayıplardan sonra gelen sağlıklı bebek. Anne diğer kaybının acısını hala çok aktif yaşıyorsa iki bebeğin sürecini karıştırırsa yine aynı şekilde ikinci bebeğe anne karnında bazı korkular geçiyor. Yaşadığı için suçluluk hissetme ya da ölüm korkusu gibi.
Kendimizi rahatlatmanın yolu ise, şimdi ve buradaya gelmiş olmak. Yani evet geçmişte çok zorluk yaşadım ama şuan sağlıklı bir bebeğe sahibim. Şuan sürecim gayet iyi gidiyor. Geçmişte yaşadıklarım geçmişte kaldı. Şimdi bebeğimle birlikte yeni bir sayfa başladı. Her sağlık anne gibi ben de çocuğuma kavuşabileceğim gibi telkinlerde bulunmak.
Ya da evet diğer çocuğumu kaybettim, demekki öyle olması gerekti. Onun için gerçekten üzgünüm. ancak şimdi yeni çocuğum ile yeni bir sayfa başlıyor. İkisinin kaderi birbirinden bağımsız. Biri diğerinin yerine gelmiyor. Çocuğum kendi kaderiyle geliyor. Şimdi onunla yeni güzellikleri birlikte deneyimleyeceğiz. Gün gün yaşayacağız. Zihnimi geçmişe gitmeden burada tutmak için elimden geleni yapacağım gibi.
Eğer haddimi aştıysam özür dilerim. Sadece bildiğim bir hususu sizlerle paylaşmak istedim.