Yazdıklarınızı okuyunca kendi annemin kıymetini anladımR RenklirenkliAijoo üçümüz de dertliyiz analardan desenize
ben gülüyorum artık o kadar alıştım ki. Biz 2,5 senedir konuşmuyoruz. Belli bi yaştan sonra bişey oluyor bence ebeveynlere …
Bazen düşünüyorum kızlarıma annemin bana yaptığını yapabilecek miyim diye doğum dönemindeki lohusalıktaki yardımlarını unutmamSizi de hatırladım hâla goruşmuyorsunuz demekyani benim ki çok büyük sorun sayılmaz ama işte ne bileyim hep hasta ki hep, maddi olarak destek olurlar ona lafım yok Allah razı olsun derim her zaman. Ama manevi olarak hiç olamadi yanımda. Ne cocuklukta, ne genç kızlığımda ne de anne oldugumda
Çok şanslısın o zaman her zaman şükret. Yine de Allah başımızdan eksik etmesin...
O yüzden şükret canım . Bazen senin de modun düşüyordu gelecek kaygısı yaşıyordun yanlış hatırlamıyorsam . Geçmişin yaralarını sarmaya çalışmıyorsun en azından bizim gibi . Her halimize şükür yine de …
Çok şükür canım atlattınız sayılır
doya doya yer kuzum bi iyileşsin de tamamen. Bi de kusura bakmayın demiş canım dünüşüm ya sen kusura bakma Biz de merak ettik işte 
Aynen cnm insallah . Angarya kismi cok zorladi bizi ama degdi gercekten ilk gece varya deliksiz uyudu biz sok oldukÇok şükür canım atlattınız sayılır
Kıyamam yavrum İnşallah bir daha sıkıntı yaşamazAynen cnm insallah . Angarya kismi cok zorladi bizi ama degdi gercekten ilk gece varya deliksiz uyudu biz sok olduk
İnsan annesini seçemiyor maalesef.Sen de ona göre davran canım napıcan artık.Benimkinin tek kusuru çok kanışması,çok karışması ama genel olarak çok fedakardır gereğinden fazla.Bazen faturalarını yorulmasın diye netten öderim parasını vermeye çalışır yok kenara koy lazım olur derim gider çocuklara harcar.Bize gelir iş yapmaya çalışır evinde dur dinlen derim yok torunlarım beni iyileştirir der.Benimki iki gün görmese zor dayanır.
Biz de böyle fedakar anne olalım inşallah
R Renklirenkli özeniyorum valla görünce . Benimki çok şeyler yaşamış . Annesiz büyümüş istemediği bitiyle evlenmiş yıllarca şiddet görmüş alkol bağımlısı bi koca.. o yüzden yıllarca sesimi çıkarmadım Davranışlarına ama …Benim annem gariban bi ailede büyümüş tek sorun o, 5 kardeslermiş annem 4 numara. 2 kız 3 erkek. Erkeklere maddi olarak daha gazla iltimas geçilmiş düğünlerinde fln, başka bi problem yok aslında. Bunun dışında anneannem ve dedem aslında kötü insanlar değiller. Hatta benim dayımı taa 15-20 yıl önce Kıbrıs’ta özel okutmuş dedem. Portakal ekmek, süt ekmek yiyerek yani.Biz de böyle fedakar anne olalım inşallah
Yaşadıkları zorluklardan böyle oluyorlar düşünceleri değişiyor yaş aldıkça , onları böyle kabullenmemiz gerekiyor , olduğu gibi sevmemiz diyor bir ünlü düşünür
ünlü düşünür değil de pskilologlar vs anla . Ama olamıyor bi süre sonra dediğin gibi . Benimki annesiz büyümüş beni de annesiz bırakıyor . Seninki varlık için de yokluk çekmiş belki hala öyle devam ediyor . Benim kp de çok küçük yaşta hem annesini hem babasını kaybetmiş. Ama çocukları için yaşıyor resmen. Adam hastalandı da hala çalışamıcam diye kahroluyor hasta olduğuna değil. Herkesin kişiliği mi desem bilemiyorum renkli. Bazen çok üzülüyorum neden böyle bir aileye denk geldim diye. Sonra diyorum ben evladımı en azından sevgi dolu bi ailede büyütmeliyim ..Yani yapılmaması gerekenleri gördün renkli diyorum kendi kendime. Bari sen yapma ilerde yani.Yaşadıkları zorluklardan böyle oluyorlar düşünceleri değişiyor yaş aldıkça , onları böyle kabullenmemiz gerekiyor , olduğu gibi sevmemiz diyor bir ünlü düşünür
Kız bildiğin görümce gibiYani yapılmaması gerekenleri gördün renkli diyorum kendi kendime. Bari sen yapma ilerde yani.
Bi de annem , sürekli kendiyle, kendi hayatıyla kıyaslar beni özelllikle , ve kız kardeşimi de. Sanki etliyiz ya da görümceyiz gibi. Evliliğimin en basından beri bu böyle. Mesela, evlendikten iki yıl sonra ikinci bi tv aldık. Özellikli büyük fln. Kıskandı annem resmen. Neyse aradan zmn geçti. 4 tane en büyük boy almışlar, ama şöyle ; markası bilinen markalardan değil de daha alt olanlardan. Bir taneye vermek yerine, 4 taneye o parayı vermeyi tercih ettim dedi. İyi anne güle güle kullanın dedim. Sonra geçenlerde dert yanıyor, vay efendim bizim tv iyi değil de, özelliği yok da. Basladı acındırmaya
Kıyafet konusunda da bu böyle. Ben çalışan ınsanım. Sürekli göz onundeyım; ya da en basiti canım öle istiyor. Bazı şeyleri marka alıyorum mesela; beğeniyor annem cok. Sonra babama, bak gördün mü renkli böyle para verip alıyor dıo. Ben o paraları vermem diyor; evimin başka bi şeyini alırım diyo. Alıyor da. Aradan zaman geçiyor; başlıyor dırdıra. Bende o markadan bi şey alcam diye. Sürekli itişmece. Ama ben artık evdeyım diye, sarmıyor bu konuya şimdilik.
Kız kardeşim gecen gün diyor ki, beni aradı üstündekiler güzelmiş nerden ne karara aldın cok pahalı belli. Ya da kız diyor ki; haftalık temizlikçi geldiğini söylemiyorum ; söyleyince fesatlanıyor diye. Mesela başlıyor , işte bi temizlikçi var, cok eli yavaş, aslında benim temizlikçi iyi ama paraya bakıyor bu işler , cok veremiyorum bende diye.
Daha uzar da uzar bitmez benim derdim
ay vallahi bi değişikler ya .. ergenleşiyorlar yaşlandıkça .. Canım ben travmalarımı hiç unutmuyorum kiKızlar iyileşen anneliğim ve çeyiz kitaplarını okuyorum. Biraz daha aydınlanma geliyor ufaktan
sıkıntım o , çözemiyorum . Kabullenemiyorum yada affedemiyorum . Yani bi işe yaramıyor o tarz şeyler bende . Yengem bu konularda ustadır. Kız pcosunu iyileştirdi çözdüğü travmalarla ve hamile kaldı 2 yıl sonra . İnanıyorum ben de ama yapamıyorum Zaten mesele orda. Bende biliyorum bazılarını ama asıl zor olan yüzleşmek zaten, kabullenmek.. mesela dün okuduğum kısımda yazıyordu bazen yüzeye çıkmak için önce iyice dibe batmak gerek...Canım ben travmalarımı hiç unutmuyorum ki
Katılıyorum. Ama ben ilk kez burda dile getiriyorum ailemle ilgili bu sıkıntıları, bir de yaşadığım yerdeki bi arkadaşıma. Tabiki bu kadar detay vermiyorum nolur nolmaz diye. Ama kendimi suçlu hissediyorum aslında. Ama bazı şeyleri dile getirince de rahatlamış hissediyorum.
Değişmeyeceğini bilerek kendini geri çekmek gerekiyor işte. Belki küçük çocuk renkliyi bugünde değiştiremezsin, ama şuanki sen olarak seni çok daha iyi yerlere taşıyabilirsin. Evet anne kimliğimiz var, çocuk kimliğimiz var ama en başta en önemli olan kendi kimliğimiz olmalı. Ben artık buna yöneliyorum. Baktığımızda en büyük yazarlarin, oyuncuların hatta bilim adamlarinin bile travmaları vardır, yok mudur? Ama baş etmeyi öğrenmişler. Benim de bu aralar gördüğüm üstünü örtükce beklenmedik bir anda karşina çıkıyor ve asıl o zaman bugünü de yikiyor. Ama aslında o kendiliğinden çıkmadan biz biraz aralasak ve baksak yüzleşme yapıp kabullenebilsek asıl o zaman bugünü iyileştirecegiz
Haklısın canım. Sana başarılar
ama su an yatırımım anca anne olan, es olan renkliye. Daha fazlası sıkar biraz 
