- 27 Şubat 2018
- 3.666
- 5.470
- 158
Bunlarin hormonlardan kaynaklanan bir ruh hali olduguna inanmak istiyorum.değersiz değilsin asalak hiç değilsin sistem bozuk ve bu senin suçun değil! Herkes rızkını yer unutma herkes kendi mesleğini malesef yapamıyor bu ülkede. Bende çok ii bir kariyere sahiptir evlenmesem yurtdisina yerlesecektim evlendim.7 yılda kaç il gezdim bilmiyorum:) ne kadar gezeriz onuda bilmiyorum diplomamı astım mesleğimi sorana vasıflı diplomalı ev hanımı diyorum:) kendimle barıştım sende barış herşey çalışmak değil ayrıca dünyanın en güzel mesleğine adım atıyosun anne oluyosunBurda öğretmen olan arkadaşlarımızı okudukça o kadar çok etkileniyorum ki( lütfen yanlış anlamayın sizin suçunuz yok hiç) sonra bir düşünce deryasına dalıp gidiyorum. Mezun olalı 4 yıl oldu. Olması gereken yaştan küçük bitirdim üniversiteyi çünkü okula küçük başlamıştım. İlk yılımda iyi bir üniversiteyi kazandım. Yıl ve dönem uzatmadan okulu bitirdim. Sonuç koca hiç. 3 kez kpssye girdim teki hiç çalışmadan deneme amaçlıydı. Diğer ikisine çalıştım ve hep kıl payı kaçırdım atamayı. Benimle aynı yıl giren benden düşük puan almış arkadaşlarım güle oynaya atandı sırf farklı branş oldukları için ve ben mülakat illeti yüzünden belki atanabilecekken atanamadım. Eşimin ailesi ve memur emeklileri okumuşlar. Kendi ailemdekiler memur. O kadar ezik hissediyorum ki. Okuyorum diye hiç ev işi yemek yaptırmadı annem. Atanırım garantisiyle de gönül rahatlığıyla evlilik yoluna girdim( eşimle evlendiğim için zerre pişman değilim) ama çok ezik hissediyorum. Çünkü ne ev işi yapıyorum güzelce ne para kazanıyorum. Hamile kaldım çok şükür Rabbim bir an arattırmadan nasip etti. Ama o kadar işsizlik psikolojisindeyim ki her gün karamsarım. Ha ama asla hırslı biri değilim( bu özelliğimi sevmiyorum) kpssye çalışmıyorum artık çünkü umudum yok. Kamçılayan hiçbi şey yok. Çünkü emeğimin karşılığını alacağım bir sistem yok. Atanmış olmak bana o kadar utopik geliyor ki artık sanki onlar ordinaryus bense lise mezunuymuşum gibi fark yaratıyor onlarla aramda. Çünkü toplum gözünde de böyle. Çok özgüvensizleştim. Depresyona girdim. Bebek eşyaları çok pahalı. Eşimin ve kendi ailemin yanına ne zaman gitsem huzursuz oluyorum. Babaannemler bile kardeşimin kendilerine kendi maaşıyla aldığı şeyleri ballandırarak anlatıyorlar. Hiç kimseye katkım yok. Eve katkım yok. Asalak gibi yaşıyorum. Çok uzun oldu. Kusuruma bakmayın. Ağlamaktan bıktım, bunları düşünmekten bıktım, eğitim sisteminden bıktım. Eşim sana sonra iş buluruz diyor da işte bomboşum. İçimde kocaman eksiklik var. Keşke büyümeseydim hiç. O yüzden bu iğrenç sistemde atanabilmeyi başarmış öğretmenleri tebrik ediyorum. Şu saatten sonra atansam da büyük bir yılgınlık var üzerimde ve yıllarca atamam sanırım.
Yazın çok hoşuma gitti. Çok teşekkürler. Çok tatlısın :)Bunlarin hormonlardan kaynaklanan bir ruh hali olduguna inanmak istiyorum.değersiz değilsin asalak hiç değilsin sistem bozuk ve bu senin suçun değil! Herkes rızkını yer unutma herkes kendi mesleğini malesef yapamıyor bu ülkede. Bende çok ii bir kariyere sahiptir evlenmesem yurtdisina yerlesecektim evlendim.7 yılda kaç il gezdim bilmiyorum:) ne kadar gezeriz onuda bilmiyorum diplomamı astım mesleğimi sorana vasıflı diplomalı ev hanımı diyorum:) kendimle barıştım sende barış herşey çalışmak değil ayrıca dünyanın en güzel mesleğine adım atıyosun anne oluyosun
Kızlar nasıl olmuş ben yaptım sanki kızım olucak gibi hissediyorum :) şimdi de dinozor yapicam erkekte olabilir diye :)
Selam kızlar bu hormonlardanmıdır bende de ağlama krizi tuttu biraz önce. Dün eşim yine annesinin dolduruşuna geldi sanırım dün akşamdan beridir suratı beş karış. Bugün de kahvaltı hazırladım mutfağı toparladım. Silip süpürmeye başladım yarın eşimin kuzenleri gelmel istiyo diye. Sildim süpürdüm toz aldım oda oda. En son yatak odasına gelince biraz yardım edermisin dedim elinde telefon oyun oynuyo. Bende nevresimleri değiştiricektim yorganı tek başıma geçirmek zor oluyo diye yardım istedim. Adam gitti boş olan çocuk odasını sildi. Sonra yağmur yağıyo diye ta diğer taraftaki balkona çıktı yağmur izledi. Seslendim gelmedi duymadı belkide ama nasıl hıçkıra hıçkıra ağladım ben bile şaşırdım. Tek başıma yaptım yine yapacağımı sonra bi baktım diğer oda da yine telefonla oynuyo. Allah annesinide kendisini de islah etsin. Annesi dün duadan sonra kendi akrabaları varken eşimde yanımdayken herkesin içinde boy boy lafları soktu ortaya konuşuyorum deyip. Sonra kayınvalidemin evine gittiler ikisi 15 20dk eşimin surat beş karış döndü hala da öyle devam ediyor.
Benimde belim çok ağrıdı uzandım yatak odasına
Çok teşekkür ederim canım :)Çok güzel olmuş ellerine sağlık bende suan baykuş yapıyorum sonrada tavşan yapcam bitirebilirsem bende atarım buraya. Epey yavaş gidiyorum çünkü :))
Çok teşekkürlerÇoktan beğendim bayıldım hatta eline sağlık.
Selam kızlar bu hormonlardanmıdır bende de ağlama krizi tuttu biraz önce. Dün eşim yine annesinin dolduruşuna geldi sanırım dün akşamdan beridir suratı beş karış. Bugün de kahvaltı hazırladım mutfağı toparladım. Silip süpürmeye başladım yarın eşimin kuzenleri gelmel istiyo diye. Sildim süpürdüm toz aldım oda oda. En son yatak odasına gelince biraz yardım edermisin dedim elinde telefon oyun oynuyo. Bende nevresimleri değiştiricektim yorganı tek başıma geçirmek zor oluyo diye yardım istedim. Adam gitti boş olan çocuk odasını sildi. Sonra yağmur yağıyo diye ta diğer taraftaki balkona çıktı yağmur izledi. Seslendim gelmedi duymadı belkide ama nasıl hıçkıra hıçkıra ağladım ben bile şaşırdım. Tek başıma yaptım yine yapacağımı sonra bi baktım diğer oda da yine telefonla oynuyo. Allah annesinide kendisini de islah etsin. Annesi dün duadan sonra kendi akrabaları varken eşimde yanımdayken herkesin içinde boy boy lafları soktu ortaya konuşuyorum deyip. Sonra kayınvalidemin evine gittiler ikisi 15 20dk eşimin surat beş karış döndü hala da öyle devam ediyor.
Benimde belim çok ağrıdı uzandım yatak odasına
Canım branşın nedir? Seni o kadar iyi anlıyorum ki. Herkes başka yerden imtihan oluyor okuyunca bunları düşündüm.Rabbim verdiklerini almasın. Acı üzüntü göstermesin inşallah. Diğer arkadaşımızın dediği gibi bu senin suçun değil sistem çok kötü. Bir sürü üniversite bir sürü öğrenci ama iş imkanı bunların çeyreği kadar. Sen vücuduna Cebrail'in(as) uğrayıp yavruna ruh üflemiş olduğu değerli bir varlıksın artık, annesin. Kendine asalak asla deme. Cenneti senin ayaklarının altına sermiş Yaratan ve senden ekstra çalışmanı istememiş.Sen zannediyor musun ki çalışanlar her şeye yetiyor. Onlarınki daha da yarım yamalak. Her gün vicdan yapıyorlar yavrularına eşlerine zaman ve enerjileri kalmadığı için Kadın hassastır narindir duygusaldır Ve en çok yakıştığı yer evi. Bunu çalışan biri olarak söylüyorum. Lütfen üzülme Bir sıfır öndesin güzel anne :)Burda öğretmen olan arkadaşlarımızı okudukça o kadar çok etkileniyorum ki( lütfen yanlış anlamayın sizin suçunuz yok hiç) sonra bir düşünce deryasına dalıp gidiyorum. Mezun olalı 4 yıl oldu. Olması gereken yaştan küçük bitirdim üniversiteyi çünkü okula küçük başlamıştım. İlk yılımda iyi bir üniversiteyi kazandım. Yıl ve dönem uzatmadan okulu bitirdim. Sonuç koca hiç. 3 kez kpssye girdim teki hiç çalışmadan deneme amaçlıydı. Diğer ikisine çalıştım ve hep kıl payı kaçırdım atamayı. Benimle aynı yıl giren benden düşük puan almış arkadaşlarım güle oynaya atandı sırf farklı branş oldukları için ve ben mülakat illeti yüzünden belki atanabilecekken atanamadım. Eşimin ailesi ve memur emeklileri okumuşlar. Kendi ailemdekiler memur. O kadar ezik hissediyorum ki. Okuyorum diye hiç ev işi yemek yaptırmadı annem. Atanırım garantisiyle de gönül rahatlığıyla evlilik yoluna girdim( eşimle evlendiğim için zerre pişman değilim) ama çok ezik hissediyorum. Çünkü ne ev işi yapıyorum güzelce ne para kazanıyorum. Hamile kaldım çok şükür Rabbim bir an arattırmadan nasip etti. Ama o kadar işsizlik psikolojisindeyim ki her gün karamsarım. Ha ama asla hırslı biri değilim( bu özelliğimi sevmiyorum) kpssye çalışmıyorum artık çünkü umudum yok. Kamçılayan hiçbi şey yok. Çünkü emeğimin karşılığını alacağım bir sistem yok. Atanmış olmak bana o kadar utopik geliyor ki artık sanki onlar ordinaryus bense lise mezunuymuşum gibi fark yaratıyor onlarla aramda. Çünkü toplum gözünde de böyle. Çok özgüvensizleştim. Depresyona girdim. Bebek eşyaları çok pahalı. Eşimin ve kendi ailemin yanına ne zaman gitsem huzursuz oluyorum. Babaannemler bile kardeşimin kendilerine kendi maaşıyla aldığı şeyleri ballandırarak anlatıyorlar. Hiç kimseye katkım yok. Eve katkım yok. Asalak gibi yaşıyorum. Çok uzun oldu. Kusuruma bakmayın. Ağlamaktan bıktım, bunları düşünmekten bıktım, eğitim sisteminden bıktım. Eşim sana sonra iş buluruz diyor da işte bomboşum. İçimde kocaman eksiklik var. Keşke büyümeseydim hiç. O yüzden bu iğrenç sistemde atanabilmeyi başarmış öğretmenleri tebrik ediyorum. Şu saatten sonra atansam da büyük bir yılgınlık var üzerimde ve yıllarca atamam sanırım.
Sevkde de ek dersin kesiliyor ki.
Burda öğretmen olan arkadaşlarımızı okudukça o kadar çok etkileniyorum ki( lütfen yanlış anlamayın sizin suçunuz yok hiç) sonra bir düşünce deryasına dalıp gidiyorum. Mezun olalı 4 yıl oldu. Olması gereken yaştan küçük bitirdim üniversiteyi çünkü okula küçük başlamıştım. İlk yılımda iyi bir üniversiteyi kazandım. Yıl ve dönem uzatmadan okulu bitirdim. Sonuç koca hiç. 3 kez kpssye girdim teki hiç çalışmadan deneme amaçlıydı. Diğer ikisine çalıştım ve hep kıl payı kaçırdım atamayı. Benimle aynı yıl giren benden düşük puan almış arkadaşlarım güle oynaya atandı sırf farklı branş oldukları için ve ben mülakat illeti yüzünden belki atanabilecekken atanamadım. Eşimin ailesi ve memur emeklileri okumuşlar. Kendi ailemdekiler memur. O kadar ezik hissediyorum ki. Okuyorum diye hiç ev işi yemek yaptırmadı annem. Atanırım garantisiyle de gönül rahatlığıyla evlilik yoluna girdim( eşimle evlendiğim için zerre pişman değilim) ama çok ezik hissediyorum. Çünkü ne ev işi yapıyorum güzelce ne para kazanıyorum. Hamile kaldım çok şükür Rabbim bir an arattırmadan nasip etti. Ama o kadar işsizlik psikolojisindeyim ki her gün karamsarım. Ha ama asla hırslı biri değilim( bu özelliğimi sevmiyorum) kpssye çalışmıyorum artık çünkü umudum yok. Kamçılayan hiçbi şey yok. Çünkü emeğimin karşılığını alacağım bir sistem yok. Atanmış olmak bana o kadar utopik geliyor ki artık sanki onlar ordinaryus bense lise mezunuymuşum gibi fark yaratıyor onlarla aramda. Çünkü toplum gözünde de böyle. Çok özgüvensizleştim. Depresyona girdim. Bebek eşyaları çok pahalı. Eşimin ve kendi ailemin yanına ne zaman gitsem huzursuz oluyorum. Babaannemler bile kardeşimin kendilerine kendi maaşıyla aldığı şeyleri ballandırarak anlatıyorlar. Hiç kimseye katkım yok. Eve katkım yok. Asalak gibi yaşıyorum. Çok uzun oldu. Kusuruma bakmayın. Ağlamaktan bıktım, bunları düşünmekten bıktım, eğitim sisteminden bıktım. Eşim sana sonra iş buluruz diyor da işte bomboşum. İçimde kocaman eksiklik var. Keşke büyümeseydim hiç. O yüzden bu iğrenç sistemde atanabilmeyi başarmış öğretmenleri tebrik ediyorum. Şu saatten sonra atansam da büyük bir yılgınlık var üzerimde ve yıllarca atamam sanırım.
Burda öğretmen olan arkadaşlarımızı okudukça o kadar çok etkileniyorum ki( lütfen yanlış anlamayın sizin suçunuz yok hiç) sonra bir düşünce deryasına dalıp gidiyorum. Mezun olalı 4 yıl oldu. Olması gereken yaştan küçük bitirdim üniversiteyi çünkü okula küçük başlamıştım. İlk yılımda iyi bir üniversiteyi kazandım. Yıl ve dönem uzatmadan okulu bitirdim. Sonuç koca hiç. 3 kez kpssye girdim teki hiç çalışmadan deneme amaçlıydı. Diğer ikisine çalıştım ve hep kıl payı kaçırdım atamayı. Benimle aynı yıl giren benden düşük puan almış arkadaşlarım güle oynaya atandı sırf farklı branş oldukları için ve ben mülakat illeti yüzünden belki atanabilecekken atanamadım. Eşimin ailesi ve memur emeklileri okumuşlar. Kendi ailemdekiler memur. O kadar ezik hissediyorum ki. Okuyorum diye hiç ev işi yemek yaptırmadı annem. Atanırım garantisiyle de gönül rahatlığıyla evlilik yoluna girdim( eşimle evlendiğim için zerre pişman değilim) ama çok ezik hissediyorum. Çünkü ne ev işi yapıyorum güzelce ne para kazanıyorum. Hamile kaldım çok şükür Rabbim bir an arattırmadan nasip etti. Ama o kadar işsizlik psikolojisindeyim ki her gün karamsarım. Ha ama asla hırslı biri değilim( bu özelliğimi sevmiyorum) kpssye çalışmıyorum artık çünkü umudum yok. Kamçılayan hiçbi şey yok. Çünkü emeğimin karşılığını alacağım bir sistem yok. Atanmış olmak bana o kadar utopik geliyor ki artık sanki onlar ordinaryus bense lise mezunuymuşum gibi fark yaratıyor onlarla aramda. Çünkü toplum gözünde de böyle. Çok özgüvensizleştim. Depresyona girdim. Bebek eşyaları çok pahalı. Eşimin ve kendi ailemin yanına ne zaman gitsem huzursuz oluyorum. Babaannemler bile kardeşimin kendilerine kendi maaşıyla aldığı şeyleri ballandırarak anlatıyorlar. Hiç kimseye katkım yok. Eve katkım yok. Asalak gibi yaşıyorum. Çok uzun oldu. Kusuruma bakmayın. Ağlamaktan bıktım, bunları düşünmekten bıktım, eğitim sisteminden bıktım. Eşim sana sonra iş buluruz diyor da işte bomboşum. İçimde kocaman eksiklik var. Keşke büyümeseydim hiç. O yüzden bu iğrenç sistemde atanabilmeyi başarmış öğretmenleri tebrik ediyorum. Şu saatten sonra atansam da büyük bir yılgınlık var üzerimde ve yıllarca atamam sanırım.
Merhabalar hanımlar nasılsınız.
Yazamadım epeydir.Durumlarınız nasıl cinsiyetlerden belli olan varmı?
Bide ense kalınlığı ölçtürenler sonuçlar nasıl acaba kalınlığı fazla olanlar varmı?
Üzülme ağlama lütfen.. gerçi bende bütün gün ağladım.. niye böyle yapıyorlar anlamıyorum.. eşimde beni çok üzüyor sevgili aydingelini bugün ağlamaktan gözlerim şiş. O kadar çok üzdü ki beni biri gelmiş arabasına çarpmış allahım dedim ahımı aldı o mu çıkıyor. Kv ayıp ediyor kuzum ama takma onları üzülmemeye çalışmamız gerekiyor sanırım. Ama bende bir şeyler kopuyor gözümü karartıyorum sanırım planlar yapmaya başladım geleceğe dair.. beni karar vermek zorunda bırakacak gibi. Affedilemeyecek şeyler söylüyor sabrım kalmadı..Selam kızlar bu hormonlardanmıdır bende de ağlama krizi tuttu biraz önce. Dün eşim yine annesinin dolduruşuna geldi sanırım dün akşamdan beridir suratı beş karış. Bugün de kahvaltı hazırladım mutfağı toparladım. Silip süpürmeye başladım yarın eşimin kuzenleri gelmel istiyo diye. Sildim süpürdüm toz aldım oda oda. En son yatak odasına gelince biraz yardım edermisin dedim elinde telefon oyun oynuyo. Bende nevresimleri değiştiricektim yorganı tek başıma geçirmek zor oluyo diye yardım istedim. Adam gitti boş olan çocuk odasını sildi. Sonra yağmur yağıyo diye ta diğer taraftaki balkona çıktı yağmur izledi. Seslendim gelmedi duymadı belkide ama nasıl hıçkıra hıçkıra ağladım ben bile şaşırdım. Tek başıma yaptım yine yapacağımı sonra bi baktım diğer oda da yine telefonla oynuyo. Allah annesinide kendisini de islah etsin. Annesi dün duadan sonra kendi akrabaları varken eşimde yanımdayken herkesin içinde boy boy lafları soktu ortaya konuşuyorum deyip. Sonra kayınvalidemin evine gittiler ikisi 15 20dk eşimin surat beş karış döndü hala da öyle devam ediyor.
Benimde belim çok ağrıdı uzandım yatak odasına
Canım seni o kadar iyi anlıyorum ki ablamda 10 yıl atanmayı bekledi çevreden soğudu kimseyi görmek istemezdi. En sonunda kendi branşı dışında 4001 le atandı yani memur olarak. Öğretmen olması imkansızdı bölümü gereği.Burda öğretmen olan arkadaşlarımızı okudukça o kadar çok etkileniyorum ki( lütfen yanlış anlamayın sizin suçunuz yok hiç) sonra bir düşünce deryasına dalıp gidiyorum. Mezun olalı 4 yıl oldu. Olması gereken yaştan küçük bitirdim üniversiteyi çünkü okula küçük başlamıştım. İlk yılımda iyi bir üniversiteyi kazandım. Yıl ve dönem uzatmadan okulu bitirdim. Sonuç koca hiç. 3 kez kpssye girdim teki hiç çalışmadan deneme amaçlıydı. Diğer ikisine çalıştım ve hep kıl payı kaçırdım atamayı. Benimle aynı yıl giren benden düşük puan almış arkadaşlarım güle oynaya atandı sırf farklı branş oldukları için ve ben mülakat illeti yüzünden belki atanabilecekken atanamadım. Eşimin ailesi ve memur emeklileri okumuşlar. Kendi ailemdekiler memur. O kadar ezik hissediyorum ki. Okuyorum diye hiç ev işi yemek yaptırmadı annem. Atanırım garantisiyle de gönül rahatlığıyla evlilik yoluna girdim( eşimle evlendiğim için zerre pişman değilim) ama çok ezik hissediyorum. Çünkü ne ev işi yapıyorum güzelce ne para kazanıyorum. Hamile kaldım çok şükür Rabbim bir an arattırmadan nasip etti. Ama o kadar işsizlik psikolojisindeyim ki her gün karamsarım. Ha ama asla hırslı biri değilim( bu özelliğimi sevmiyorum) kpssye çalışmıyorum artık çünkü umudum yok. Kamçılayan hiçbi şey yok. Çünkü emeğimin karşılığını alacağım bir sistem yok. Atanmış olmak bana o kadar utopik geliyor ki artık sanki onlar ordinaryus bense lise mezunuymuşum gibi fark yaratıyor onlarla aramda. Çünkü toplum gözünde de böyle. Çok özgüvensizleştim. Depresyona girdim. Bebek eşyaları çok pahalı. Eşimin ve kendi ailemin yanına ne zaman gitsem huzursuz oluyorum. Babaannemler bile kardeşimin kendilerine kendi maaşıyla aldığı şeyleri ballandırarak anlatıyorlar. Hiç kimseye katkım yok. Eve katkım yok. Asalak gibi yaşıyorum. Çok uzun oldu. Kusuruma bakmayın. Ağlamaktan bıktım, bunları düşünmekten bıktım, eğitim sisteminden bıktım. Eşim sana sonra iş buluruz diyor da işte bomboşum. İçimde kocaman eksiklik var. Keşke büyümeseydim hiç. O yüzden bu iğrenç sistemde atanabilmeyi başarmış öğretmenleri tebrik ediyorum. Şu saatten sonra atansam da büyük bir yılgınlık var üzerimde ve yıllarca atamam sanırım.
Merhaba canım bizimde ölçüm yapıldı 1.1 çıktı burun kemiğimizide(nazal kemik) gördük. Her şey yolunda dedş. Kan sonucunu bekliyoruz 3 güne sonucu haber veririm dedi inşallah güzel sonuçlar alırız hepimiz.Merhabalar hanımlar nasılsınız.
Yazamadım epeydir.Durumlarınız nasıl cinsiyetlerden belli olan varmı?
Bide ense kalınlığı ölçtürenler sonuçlar nasıl acaba kalınlığı fazla olanlar varmı?
Gerçekten çok teşekkür ederim. Kelimelerini o kadar güzel seçip kullanmışsın ki. Ellerine sağlık :) branş: bilişim teknolojileriCanım branşın nedir? Seni o kadar iyi anlıyorum ki. Herkes başka yerden imtihan oluyor okuyunca bunları düşündüm.Rabbim verdiklerini almasın. Acı üzüntü göstermesin inşallah. Diğer arkadaşımızın dediği gibi bu senin suçun değil sistem çok kötü. Bir sürü üniversite bir sürü öğrenci ama iş imkanı bunların çeyreği kadar. Sen vücuduna Cebrail'in(as) uğrayıp yavruna ruh üflemiş olduğu değerli bir varlıksın artık, annesin. Kendine asalak asla deme. Cenneti senin ayaklarının altına sermiş Yaratan ve senden ekstra çalışmanı istememiş.Sen zannediyor musun ki çalışanlar her şeye yetiyor. Onlarınki daha da yarım yamalak. Her gün vicdan yapıyorlar yavrularına eşlerine zaman ve enerjileri kalmadığı için Kadın hassastır narindir duygusaldır Ve en çok yakıştığı yer evi. Bunu çalışan biri olarak söylüyorum. Lütfen üzülme Bir sıfır öndesin güzel anne :)
Selam kızlar bu hormonlardanmıdır bende de ağlama krizi tuttu biraz önce. Dün eşim yine annesinin dolduruşuna geldi sanırım dün akşamdan beridir suratı beş karış. Bugün de kahvaltı hazırladım mutfağı toparladım. Silip süpürmeye başladım yarın eşimin kuzenleri gelmel istiyo diye. Sildim süpürdüm toz aldım oda oda. En son yatak odasına gelince biraz yardım edermisin dedim elinde telefon oyun oynuyo. Bende nevresimleri değiştiricektim yorganı tek başıma geçirmek zor oluyo diye yardım istedim. Adam gitti boş olan çocuk odasını sildi. Sonra yağmur yağıyo diye ta diğer taraftaki balkona çıktı yağmur izledi. Seslendim gelmedi duymadı belkide ama nasıl hıçkıra hıçkıra ağladım ben bile şaşırdım. Tek başıma yaptım yine yapacağımı sonra bi baktım diğer oda da yine telefonla oynuyo. Allah annesinide kendisini de islah etsin. Annesi dün duadan sonra kendi akrabaları varken eşimde yanımdayken herkesin içinde boy boy lafları soktu ortaya konuşuyorum deyip. Sonra kayınvalidemin evine gittiler ikisi 15 20dk eşimin surat beş karış döndü hala da öyle devam ediyor.
Benimde belim çok ağrıdı uzandım yatak odasına
Gerçekten çok zor şeyler yaşamışsınız aile olarak. Aileden biri mutsuzsa bu herkesi etkiliyor biliyorum. Nasip işte ben de kardeşimle aynı yıl sınava girdim. O atandı ben atanamadım. Gerçekten nasip işi. Çok teşekkürler güzel yorumun için.evet kesilir ben zaten sev. yani sizin ilişkileriniz nasıl bilmiyorum
merhaba arkadaşım. benim branşım rehberlik ve hemen atandım böyle bir problemim olmadı. ama işte aması var. üç kardeşiz abim, ablam var. abimle aramda 7 yaş var. bundan bir 20 sene önce okul puanı sistemi vardı, abimde lisede tembellik yaptığından okul puanı düşüktü. sonra aklı başına geldi öss ye çok çalıştı, netleri süperdi ama okul puanı yüzünden doğru düzgün bir yere yerleşemedi. 5 sene öss ye girdiğini hatırlıyorum. yaşı da artık 25 e dayanmıştı. herkes sen çalışırsın abine bakarsın falan diyordu. elde yok avuçta yok, abimin durumu bu, annem abim için koşturmaktan bitap olmuş, durumlar çok vahimdi anlayacağın. bir de bir yere girip çalışabilecek, ekmeğini taştan çıkarabilecek bir tipte değil, pısırığın teki. hep başımıza kaldı diye düşünüyorduk. en sonunda üniversite sevdasından vazgeçti, düz lise mezunu olarak kpss ye girdi, allah yüzümüze baktı kazandı. şimdi evli, üç çocuğu var. bugünleri gördüğümüze binlerce şükür, neler çektik.
ablama gelince o da fizik mezunu. atanamadı, evlendi. ben böyle yapamayacağım dedi, başka şehirde yaşıyor normalde eşi orda kaldı kendi çocuğuyla geldi, yanımızda sınava hazırlandı. çocuğa biz baktık. yüzünde stresten yaralar çıktı.
sözel dersleri hiç bilmezken gecelerce uykusuz kaldı. ve atandı 3o yaşında, kucağında çocuğuyla..
şimdi mülakat geldi evet. ama inan öyle zamanlarda öyle şeyler oluyor ki. biz neler yaşadık.
hiç üzülme, sınavdan vazgeçme. ama ilk önce çocuğunu sağlıkla kucağına al.
dört dörtlük bir hayat yok.
çalışırsın her şekilde. lütfen kendine böyle şeyler yakıştırma.
İnşallah bir gün ben de bu konuda huzura ulaşırım. Çok teşekkür ederim yorumun için :)Canim ne ogretmenisin bilmiyorum. Ancak ogretmenlerin hepsi devlette calismiyor. Illa cevrendeki herkes memur die sen de memur olmak zorunda degilsin. Bu yuzdende ezik degilsin. Eger calismak istersen bebegini biraz buyuttukten sonra bir is bulup calisabilirsin. Ogluma hamile kaldgimda yeni isten cikmistim haliyle hamile olunca ise giremedim ev isi falanda dedigin gibi hic anlamazdim. Tarhana karistirmisligim yoktu. Evet sikildim bunaldim bocaladim. Bazen elime yuzume bulastirdim. Ama oglumu buyuturken herseyi onunla beraber ogrendim. Ve sonra tekrar is hayatina geri dondum. Calismak insani besliyor ama her annede evladina evde bakma sansi bulamiyor. Demem o ki bugunlerin tadini cikar. Zamani gelince hersey oluyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?