Ben artık kisa kolluya geçtim. Gündüz kisa kollu bady altına uzun giydiriyorum ve corap.Aksam üstüne doğru üstünede uzun giydiriyorum.Evin içi 27-28 derece gündüzhaa bi de bn ilk zamandan beri ince giydiriorum corap üzerine tek alt icine hava durumuna gore kolsuz ya da kollu zibin uzerine de uzun kollu üst. cok soguk olduğunda da yelek giydirdim o kadar. son zamanlarda ellerinin ici ve ayaklari terli gelio bana neden dersiniz?
Benim çok kanamam oldu ya canım birde kansızlık var normalde,e daha yeni sayilir doğum yaptik çok kötü geçmişti,bende de gerginlik oluyor fazlasıyla ki zaten tahammülsüzüm uzun bir süredir,kızım öyle sebepsiz ağlayinca bazen bende yeter diyorumSağol cnm bugün iyiyim dün öyle esti işte 1 senelik çıktı sanırım gerginlik çok şükür anlayışlıydı eşim
Bir sende tutmuş maşallah
Kıyamam senin daha fenaymış bende sinir stres fazla ağrıdan Ağrı'ya bağışıklık kazandım galiba
Hepimizimin dönem dönem çocuklarına bağırdığı ve stres olduğu oluyor sanırım.Ufacik çocuğa ne istiyorsun diye sesimi yukselttigimde 5 dk sonra pişmanlıktan ölüyorum sanki ne anlicak ben stres olunca daha cook ağlıyor daha cok mız mız olcak.Diyorum bir daha dünyaya gelirsem erkek olcam hic bir dertleri yokBenim çok kanamam oldu ya canım birde kansızlık var normalde,e daha yeni sayilir doğum yaptik çok kötü geçmişti,bende de gerginlik oluyor fazlasıyla ki zaten tahammülsüzüm uzun bir süredir,kızım öyle sebepsiz ağlayinca bazen bende yeter diyorumsonra üzülüyorum
Günaydınlar millet
Kızımdan kirpik Show[/QUOTE
Oy maşallah maşallah:) kirpiklerine yaş değmesin kuzularımızın
Benim elamında öyle maşallah upuzun ama kumral olduğu için bu kadar belli olmuyor,şubat kızları uzun kirpikli:)
Oy maşallah maşallah:) kirpiklerine yaş değmesin kuzularımızınGünaydınlar millet
Kızımdan kirpik Show
Aynen ne anlayacaklarsa zavallılar,bir derdi varki ağlıyor. Ama gerçekten uykusuzluk yorgunluk ağrı vs insanı yıpratıyor.Hepimizimin dönem dönem çocuklarına bağırdığı ve stres olduğu oluyor sanırım.Ufacik çocuğa ne istiyorsun diye sesimi yukselttigimde 5 dk sonra pişmanlıktan ölüyorum sanki ne anlicak ben stres olunca daha cook ağlıyor daha cok mız mız olcak.Diyorum bir daha dünyaya gelirsem erkek olcam hic bir dertleri yok
Valla ya bi 5 dakka bile bakamıyorlar hemen sinirleniyorlar biz gün boyu napalımHepimizimin dönem dönem çocuklarına bağırdığı ve stres olduğu oluyor sanırım.Ufacik çocuğa ne istiyorsun diye sesimi yukselttigimde 5 dk sonra pişmanlıktan ölüyorum sanki ne anlicak ben stres olunca daha cook ağlıyor daha cok mız mız olcak.Diyorum bir daha dünyaya gelirsem erkek olcam hic bir dertleri yok
benimkinin hala kulaklarinda tuyler var. endiselendim hep kalacakmi diye.4. ayda bizimkide onlarinkide dokulurmus annemin dedigine gore 3 bitti demi senin
Al bendende o kadar cook sinirlerim bozukkk artikkkk.Eskiden kendine vakit ayıran makyaj yapan,dışarı çıkan biri iken simdi eve kapanıp kalan mız mız her dk oturduğu yerden kalkamayan sürekli meme açık
Eskiden uyuyan çocuğum gitti aşıdan sonra ağlak her dk mız mız bütün gün kucakta yada memede olan çocuk geldi.BUNALDIMMMM artik.2 cocukta olur diyenlere selam gönderiyorum artik....
1.15
baktın mı?
kal şimdi öyle, camdan falan uzaklaş.
sana bu yazıyı büyüme atağı denen saçma sapan sabır evresinin
eninde sonunda bittiğini anlatabilmek için yazıyorum.
atlama!
önce anne adayları için kısa bi bilgi vereyim;
bebek öyle "minnoş minnoş koksun, koynuma sokup uyutayım,
minicik elleriyle yüzümü okşarken
pıtışcık burnundan nefesini duyayım" bişey değil.
hele ki atak haftalarındaki bi bebek, adeta tazmanya canavarı.
atak haftalarını cennetten dünyanın hengamesine düşen bebeğin
"nerdeyiz olm biz, sesimi duyan yok mu?!" haykırışları şeklinde özetleyebiliriz.
dış dünyaya dokunma, görme, algılama gibi fiziksel;
gülme, bıngıldama, üç kağıttan ağlama numarası yapma gibi
algısal bazı etkinlikleri öğrenme aşamasında uyum sağlarken
belli bi zorluk çekiyo bebek.
ve bunu bağırmak, zırlamak, hiç susmamak,
sesimi daha nasıl yükseltsem diye düşünmek,
uyumamak, annenin boynuna yapışıp ayrılmamak gibi belirtilerle bize sunuyo.
şöyle düşün okuyucu,
birden bire kendini havada bulup uçmaya çalışıyo olsan naparsın?
ben "ay düştüm düştüm düşücem, baksanıza bez mez yok mu açıverin"
diye bağırırım panik yapıp.
işte bebeğiniz de size aynen bu şekilde bağırıyo, ama korkarak.
ilk zamanlarda atak haftalarından haberi olmayan annelerde
genel olarak "ay bu çocuk hasta mı" en sık duyulan cümle.
hele bi de aile büyükleri etraftaysa;
"doymuyodur o kızım sen ne bilcen ilk çocuğun",
"kulağı ağrıyodur kulağı",
"sipraktin ya da dolven versene rahatça uyusun",
"hep senin yediğinden içtiğinden dikkat etmezsen bshabhudgauı"
fikirleri havada uçuşuyo.
ama aslında çok basit, daha fazla sabır, ilgi ve anne kokusuyla aşılabilecek
minik dönemlerden geçiyo oluyoruz.
ilk atak haftası 5. haftada gerçekleşiyo.
daha fazla emmek isteyen bebek, anneyi ilk aydan ek gıdaya,
mamaya falan yönlendirme gafletinde bulundurmasın.
onun tek manevi enerji kaynağı o.
huysuzluk, ağlama krizleri,
uykusuz geceler, gözleri kan çanağına dönmüş anneler,
hele bi de gamsız gamsız uyuyan babalar varsa
ilk atağınızı başarıyla geçiriyorsunuz demektir.
tebrikler!
bu atağın sonunda bebeğiniz muhtemelen agu bugu demeyi,
yarım ağız da olsa gülmeyi öğreniyo.
beril pıhıhaha diye bildiğin kahkaha atmıştı,
millet "ay gülümsedi gülümsedi bak bak" diye tepki verirken bebeklerine,
ben "tövbestağfurullah o neydi kız" diyenlerdendim.
bebeğinizin atak haftası genelde bir ya da iki gün sürmekle birlikte
bazen şartlara bağlı olarak bi haftayı bulabiliyo.
çikolata depolayın, akşamları kendinize çiçek söyleyin,
ev işleri için yorulmayın, uyuduğu anda uyumaya çalışın.
ve bunun gibi dönemlere hazırlıklı olun.
çünkü 8. hafta geliyo!
8.hafta ortası- 9. hafta ortası arasında
yine gece boyu nedeni bilinmeyen, konu komşuya uykuyu haram eden
ağlama nöbetleri geri geliyo.
yapmanız gerekenler hep aynı,
bu seferse ödülünüz aile bireylerini gördüğünde tanıyabilen bi bebek!
beril o zamana kadar benden başkasına gitmezken
ikinci atak haftası sonunda onu almaya çalışan insanlar arasından
dedesini, ananesini, babasını ve kuzenim şeydayı seçip
baya bildiğin tercih eder hale gelmişti.
bi de halam var ama o doğar doğmaz berişi benden önce aldığından
sanırım onu annesi sanıyodu.
zaten ona benden daha çok benziyo, bi de şimdi süt annesi oldu.
neyse konu bunlar değil.
üçüncü atak haftası 12. haftada geliyo.
size ödülü artık elindeki çıngırağı
kafasına düşürüp düşürüp bıngıldamayan bi bebek.
tutabiliyo!
ama siz yine de eline bişeyler vermeye çıngırak, bebek,
diş kaşıma şeysinden falan başlayın.
benim gibi lahmacun dürüp vermeyin.
dördüncü atak haftamız 19. hafta.
fakat 17 de de görülebiliyo.
bebekte yan dönmek, kalkmaya çalışmak gibi
fiziksel bazı aktiviteler oluşuyo.
ilgisini oyun halısıyla, havuç gibi zararsız materyallerle çekebilirsiniz.
elindekileri inceleyecek kıvama geldi çünkü.
bu atağın sonunda yatakta dönerek oynayacak, ce e yaptığınızda anlayıp gülecek
hatta beril gibi perdeyi tutup kendi kendine
etrafta kimse yokken bile ce e yapabilecek kıvama gelen
yalandan öksürüp baktığınızda kıkırdayan
oyuncu bi sıpanız olacak.
işte anneliğin tadını almaya şimdi başlıyosun dostum!
ama sıkı dur,
beşinci atak 26. haftada. ve sanırım en zor olanı.
artık takip etmekte zorlanıyosun fakat
bebek en az bi hafta süren bu huzursuzluk döneminden
artık bilinçli, yarım kilometre, oturmayı ve tutunup kalkmayı,
bazı oyunları, ilgisini çeken bişeyi uzun süre izlemeyi öğreniyo.
oyuncaklarını emiyo, annesine sarılmayı, öper gibi hareketler yapmayı öğreniyo.
benim için en keyiflisiydi,
beril durup dururken yanağını yüzüme dayayıp "ayy" diye miyavlarayak
bildiğin seviyodu beni.
millet "şuna bakın annesini nası seviyo" derken
"evet evet annesi benim! bakın benim! burdayım hey" diye bağırasım geliyodu.
altıncı atak 36. hafta.
genelde çocuğun kazandığı beceri emeklemek.
fakat beril emeklemedi hiç,
koltuk kenarlarına tutunup ufak ufak adım atmayı öğrendi.
yedinci atak 44, son diyebileceğimiz ataksa 52-53. haftada geliyo.
burdaki öğreniler, daha önceki gelişimine göre değişiyo.
berilto son atağını atlatıp hemen peşinden yürümeye başladı.
annelik senin için bi rutinse,
emin ol çok daha zorlanacaksın okuyucu.
tamam bebek senin için yeni bişey ve alışırken zorlanıyosun
ama bi de onu düşün.
hiç bilmediği bi dünyada, başkası tarafından konulan kurallar altında,
yeni beceriler edinmenin korkusu ve derdini anlatamamanın çaresizliğiyle
mızırdanıp duruyo.
dilini bile bilmediği bi yerde..
daha fazla sabır, merhamet, kuvvet dilemek;
daha fazla ilgi, sevgi göstermek bence köklü bi çözüm annelik konusunda.
"gündüz çalışıyorum, gece de bunun zırıltısını dinliyorum" dedi
geçen gün ağırladığım bi misafirim.
tamam yaşam şartları zor ama,
gündüz çalışmayı, gece de zıırltı dinlemeyi bırakıcaksın
ömür boyu maaşa bağlıyoruz ama bebeği bize ver deseler
napıcan söylesene dedim. cevab veremedi.
onun için yaptıklarını onun kafasına kakarak,
senin için kaç gece uykusuz kaldım kariyerimi feda ettim diyerek
ne anneliğin imtihan dolu zamanlarını atlatabiliriz,
ne mutlu bi genç elde edebiliriz getirdiğimiz noktada.
rutinden, önceki şartlarımızdan, ayaklarımızı uzatıp
kahve içtiğimiz kitap okuduğumuz keyif zamanlarımızdan,
dip köşe temiz evimizden, içine kolayca girdiğimiz 38 beden kıyafetlerimizden,
bakımlı saçlarımızdan, pırıl pırıl cildimizden vazgeçmek bizim tercihimizdi.
unutma okuyucu.
artık bunların yerine hayatta en sevdiği şeyin sen olduğu,
hayatını pırıl pırıl yapmak için çabalaman gereken bi canlı var karşında.
her canlı gibi onun da stres dönemleri var.
benim bu dönemlerde en büyük yardımcım
hep elimin altında olan bu atak haftaları tablosu oldu.
bu sayede "ay kesicem elimi kolumu"dan
"bi iki gün sonra düzene giricez" e yumuşak geçişler yapabildim.
hayatım boyunca "ay sen çok disiplinli bi anne olursun
çocuğuna yaklaşamayız bile" lafları dinledim anamdan babamdan.
ama olmadım.
olmamak inadıyla değil, doğal olarak olmadım.
farketmeden.
istemesin, ağlamasın, uslu dursun,
vaktini bilsin istiyosan
english home'da aksesuarlar yüzde elli indirimde bilgin olsun.
uyku düzeni, yeme saati,
uyku şekli bile her atakla birlikte değişiyo.
kendinden pay biç.
25-30 sene eğitilmiş halinle bu haldesin;
sence de biraz anlayışlı olup
anneliğin tadını çıkarmayı hak etmiyo musunuz ikiniz de?
Bizimde kulak tüyleri duruyor saç gibi nerdeyse oğlumda döküldü ama uzun sürmüştübenimkinin hala kulaklarinda tuyler var. endiselendim hep kalacakmi diye.
Aynen öyle bende artık kolik haliyle başa çıkabilmeyi öğrendiğim den beri oğlum daha rahat atlatiyo o saatleri saati yaklaştığında başlamadan geziniyoruz emiyoruz biseyler yapmaya çalışıyorum ve en önemlisi denilen gibi sakin oluyorum geçtiğimiz 2 ay gerçekten çok zordu kiiii buradaki yakinmalarima hep şahit oldunuz çok zordu ama hep geçecek diyodum sabır diyodum şükür diyodum evet o günlerde çok zorlandım gece gündüz belli değildi benim için enerjim sıfırdı ama hep onun yüzüne baktığımda aciyodum ona aslında en büyük gerginligim de bundan sebepti belki de elimden bişey gelmemesi o ağlarken sadece bağrına basmak onun için herşeydi belki ama ben yetersiz gibi görüp stres oluyodum o an keşke içime alabilsem de bu şekilde korkmasa aglamasa tedirgin olmasa diyodum ama şükürler olsun geçti atak dönemleri o günlerden sonra bana daha kolay gelir gibi şuan o kadar çabuk büyümüş geliyo ki bana o günlerde Allah ım nolur 3 ay olsun geçsin artık derken şuan Allah ım nolur azcik daha böyle kalsın derken buluyorum kendimi çünkü artık dinlenebiliyor um işimi yapabiliyorum ve ona enerjimi daha çok verip onun da daha rahat olmasını saglayabiliyorum büyümesin bence azcik daha :)Alkışlıyorum
Gerçekten artık imdat demek yerine bir iki güne geçecek derken buluyorum kendimi.. aslında işin özü dünyaya onların gözüyle bakabilmek.. bunu yaptığım an kendimi çok huzurlu hissediyorum ve bu huzur Ela ya da yansıyor.. neyse 12 yi atlattım darısı atlatmayanların başına:) atak geliyorum demez
Kurabiye bile yapabiliyosunAynen öyle bende artık kolik haliyle başa çıkabilmeyi öğrendiğim den beri oğlum daha rahat atlatiyo o saatleri saati yaklaştığında başlamadan geziniyoruz emiyoruz biseyler yapmaya çalışıyorum ve en önemlisi denilen gibi sakin oluyorum geçtiğimiz 2 ay gerçekten çok zordu kiiii buradaki yakinmalarima hep şahit oldunuz çok zordu ama hep geçecek diyodum sabır diyodum şükür diyodum evet o günlerde çok zorlandım gece gündüz belli değildi benim için enerjim sıfırdı ama hep onun yüzüne baktığımda aciyodum ona aslında en büyük gerginligim de bundan sebepti belki de elimden bişey gelmemesi o ağlarken sadece bağrına basmak onun için herşeydi belki ama ben yetersiz gibi görüp stres oluyodum o an keşke içime alabilsem de bu şekilde korkmasa aglamasa tedirgin olmasa diyodum ama şükürler olsun geçti atak dönemleri o günlerden sonra bana daha kolay gelir gibi şuan o kadar çabuk büyümüş geliyo ki bana o günlerde Allah ım nolur 3 ay olsun geçsin artık derken şuan Allah ım nolur azcik daha böyle kalsın derken buluyorum kendimi çünkü artık dinlenebiliyor um işimi yapabiliyorum ve ona enerjimi daha çok verip onun da daha rahat olmasını saglayabiliyorum büyümesin bence azcik daha :)
bende olmadim sanirim. 1 2 damlayi adetten saymadim.
yaglamiyorum.
ayni durumdayiz. benimde biri 22aylik biri 3 aylik... 2si bir basliyolar bazen aglamaya :) bugun buyuk oyun oynarken kucuk ona guldu :) destek almadan nasil bakiyorsun. zor valla.
agizdan yapiyorlar. gulucuklerle icti bizimki. yan etki yasamadik.
@Salliala benimkide 2 3 gece aynisini yapti. simdi duzeldi. 3ayligiz bizde.
asiyi dr yazdiginda recete ile alirken fiyati ne kadar oluyor?
Ayyy canım ya keşke yakın olabilsek hepimiz de size de yapardım yerdik birlikte :) sen nerdeydin :)Kurabiye bile yapabiliyosunhatta bizsiz bile yiyebiliyosun :))
Biliyorum Espri yapıyorum canım afiyet olsun:)) ben baya uzağim size batmandayım canım ama tabi dünya küçük belli olmazAyyy canım ya keşke yakın olabilsek hepimiz de size de yapardım yerdik birlikte :) sen nerdeydin :)
Vuuuuvvv sen Batman'da misinBiliyorum Espri yapıyorum canım afiyet olsun:)) ben baya uzağim size batmandayım canım ama tabi dünya küçük belli olmaz
Oralar derken:)) Allah seni napmasın burada doğdum canımVuuuuvvv sen Batman'da misinkız sen napiyon oralarda :)
Nerelerdeydin cnm kıskandı mı büyük çocuğun Nasıl geçti epeydir yoktun sanırımDestek var canim cok sukur, yoksa komple delirirdim bence