- 9 Ekim 2017
- 3.628
- 6.095
O her emziren annenin rüyası bence :))
O her emziren annenin rüyası bence :))Bende emzirerek uyutmaktan vazgeçirmek istiyorum ama nerdeeee
Bizdeki de can canım, ben artık sesimi yükselttiğim için vicdan azabı çektiğim dönemi geçtim malesef. Ama ilk kızımda şöyle olurdu onun ağlamalarını aşırı ciddiye alırdım ağlamasın diye uğraşırdım onu anlamaya çalışırdım kendimi paralardım sonunda çocuk sakinleşmez bende helak olurdum ve bu bende normalden fazla sinir yapıyordu, çok yıpranıyordum, şu anda o modu terkettim ve artık çocukların ikisi de ağlama tepinme olsa bile daha kolay sakinliyor. Gerçekten annenin tutumu çocuğu çok etkiliyor.bizim de 1 aydır evde terör estiriyor. bazen dayanamıyorum bağırıyorum sonra vicdan azabı çekiyorum
aradım aradım o postu bulamadım. instada behavioral. scientist diye bi sayfa var bi incele istersen. büyüme atağı imiş. hastalık gibi adlandırıp panik olmayın diyor.Acaba neye dayanarak söylüyorlar?
Ya da bebelerin benzer dönemde yaşadıkları bu benzer olaylar sendrom diye isimlendirilmiyosa ne şekilde isimlendiriliyor? Ve sendromsuz geçirmenin yolu var mı? :)
canım psk.rumeysa var instada yine. öfke kontrolü gibi şeylerle ilgili çok güzel paylaşımları var.Ben de ara ara sesimi yükseltiyorum anlamsızca bir triplere giriyorum falan dün mesela baba baba diye ağlıyordu sırf dışarı çıkabilmek için sonra aydede dedi aydede çizmemi istiyor yani çocuğa baban çizsin gelsin de dedim ve kendime hala inanamıyorum nasıl bunu yapabildim diye. Gerçekten çok üzülüyorum ses tonum yükselince nasıl baş edeceğim bununla ?
Sağ ol canım bakayım bir olmazsa aslında hiç böyle değildim bu aralar sesim yükselebiliyor zaman zaman sonra hemen toparlıyorum falan amacanım psk.rumeysa var instada yine. öfke kontrolü gibi şeylerle ilgili çok güzel paylaşımları var.
ben de bu aralar yine iyi değilim. eşim yanımda değil diye.
mutlaka bak.Sağ ol canım bakayım bir olmazsa aslında hiç böyle değildim bu aralar sesim yükselebiliyor zaman zaman sonra hemen toparlıyorum falan ama
Bugün için mi geçerliydi canım
Bizdeki de can canım, ben artık sesimi yükselttiğim için vicdan azabı çektiğim dönemi geçtim malesef. Ama ilk kızımda şöyle olurdu onun ağlamalarını aşırı ciddiye alırdım ağlamasın diye uğraşırdım onu anlamaya çalışırdım kendimi paralardım sonunda çocuk sakinleşmez bende helak olurdum ve bu bende normalden fazla sinir yapıyordu, çok yıpranıyordum, şu anda o modu terkettim ve artık çocukların ikisi de ağlama tepinme olsa bile daha kolay sakinliyor. Gerçekten annenin tutumu çocuğu çok etkiliyor.
Malesef atak denip geçecek kadar basit ilerlemiyor canım, bu aynı annenin doğum sancısına sancı demeyin kasılma deyin demek gibi olmuş :))))aradım aradım o postu bulamadım. instada behavioral. scientist diye bi sayfa var bi incele istersen. büyüme atağı imiş. hastalık gibi adlandırıp panik olmayın diyor.
Canım duruma göre tavır alıyorum ben, elbette çocuğu sürekli ağlatmak doğru değil ama benim katı olduğum bir konuda esneklik istiyorsa kural kuraldır modunda oluyorum ağlamasını görmezden geliyorum. Ağlaması bittiği gibi açıklama yapmıyorum çünkü aynı sizin yaşadığınız durum oluyor başa sarıyor. Ağlaması azalır gibi olunca ilgiyi başka şeye çekiyorum sonra onun modu iyiyken bir şekilde ağladığı mesele ile ilgili onu çok sevdiğimi ama istediği herşeyi yapamayacağımızı vs anlatıyorum. Ufaklık iki ay kadar önce bir atak geçirdi ve konuşması bayağı arttı o atağın peşi sıra 2 yaş sendromu başladı tahminim erken bitecek sendrom 2 yaşına gelmeden. Bence en önemlisi net olduğun konuda tavır değiştirip çocukta kafa karışıklığına ya da 'ağlayınca yapıyor bak'a sebep olmamak. Çocukta bir güven alanı istiyor onu çizmeye kabullenmeye çalışıyor, o yüzden doğal karşılayınca süreç daha rahat atlatılıyor.Bu aralar tutturma kendini yerden yere vurma istedigini yaptırma krizleri basladi..sen nasil bir tutum sergiliyorsun bu durumlarda.gecen yine.tutturdu biseyi ciglik kiyamet ağlıyor. Agla oğlum aglaman bitince konuşalım dedim aninda sustu bitti.mi dedim evet dedi. Neden.olmayacağını anlattim istedigi şeyin aglamaya devam etti kaldığı yerden(( ne yaacagimi sasisiryorim bazen
Ay canım çok tatlı trip atmışsın yaaa :))) bence sarılmak öpmek okşamak elini tutmak bebeği çok teskin eden şeyler, şayet elinde olmadan sesin yükselirse bunları deneyebilirsin. Benim oruç dolayısıyla ikindiden sonra tahammül sınırım düşüyor bazen böyle sesim yükseliyor evde yaptıkları haşereliklere, sonra yine yüksek sesle gelin bakayım buraya totonuzu göbüşünüzü yicemmm deyip tatlıya bağlıyorum, sanki sizi gidi yaramazlar modunda bağırmışım ama öfkelenmemişim gibi hissediyorlar, onlar da o ses tonumun yükselmesinden ötürü gerilmemiş oluyorlar.Ben de ara ara sesimi yükseltiyorum anlamsızca bir triplere giriyorum falan dün mesela baba baba diye ağlıyordu sırf dışarı çıkabilmek için sonra aydede dedi aydede çizmemi istiyor yani çocuğa baban çizsin gelsin de dedim ve kendime hala inanamıyorum nasıl bunu yapabildim diye. Gerçekten çok üzülüyorum ses tonum yükselince nasıl baş edeceğim bununla ?
ay canım çok güldüm çok tatlı komik geldi bana hatta anneme okudum:)) o an öyle olmuyor tabiBu aralar tutturma kendini yerden yere vurma istedigini yaptırma krizleri basladi..sen nasil bir tutum sergiliyorsun bu durumlarda.gecen yine.tutturdu biseyi ciglik kiyamet ağlıyor. Agla oğlum aglaman bitince konuşalım dedim aninda sustu bitti.mi dedim evet dedi. Neden.olmayacağını anlattim istedigi şeyin aglamaya devam etti kaldığı yerden(( ne yaacagimi sasisiryorim bazen
basite indirgemek değil. ah ya bulaydım okuyunca anlardın.Malesef atak denip geçecek kadar basit ilerlemiyor canım, bu aynı annenin doğum sancısına sancı demeyin kasılma deyin demek gibi olmuş :))))
:)) aslında ben de öyle yapıyorum doğru yoldayım demekki benim de oruçtan galiba akşamüstü sinirlerim çok gergin oluyor sonra güldürüyorum ediyorum derken geçiyor bendeki sinir de ondaki inat da :) büyüyecekler inşallah böyle böyleAy canım çok tatlı trip atmışsın yaaa :))) bence sarılmak öpmek okşamak elini tutmak bebeği çok teskin eden şeyler, şayet elinde olmadan sesin yükselirse bunları deneyebilirsin. Benim oruç dolayısıyla ikindiden sonra tahammül sınırım düşüyor bazen böyle sesim yükseliyor evde yaptıkları haşereliklere, sonra yine yüksek sesle gelin bakayım buraya totonuzu göbüşünüzü yicemmm deyip tatlıya bağlıyorum, sanki sizi gidi yaramazlar modunda bağırmışım ama öfkelenmemişim gibi hissediyorlar, onlar da o ses tonumun yükselmesinden ötürü gerilmemiş oluyorlar.
Aynı aynı valla eğilip özür dilememiz bile aynı bir ben değilmişim demekki kendimi nasıl suçluyordum bütün gün elinde bir kalem sabah sildiğim duvar yine karalanmış ket vurmak bağırmak istemiyorum önünü de alamıyorum hayır olsun bakalım :)bence 24 saati onlarla geçirdiğimiz için hafiften tirlattik biz. ben eskiden böyle değildim, tahammülüm kalmadı hiçbirşeye hemen patliyorum. bazen dişimi sıkıyorum sinirden. yemeği fırlatıyor, yapma dediğim şeyi gözümün içine baka baka yapıyor, altını degistirmeme izin vermiyor bazen,oto koltuğundan,arabasından çıkmak için ya da tekrar oturmamak için çığlık çığlığa ağlıyor... bunlar her gün, günde defalarca olunca biz de dayanamıyoruz. sonra sarılıyorum, öpüyorum, bazen uyurken eğilip özür diliyorum
Bulursan gönder canım ayrıca dönemi daha rahat atlatmak için ipucu falan varsa hepsini yolla belki faydalanırız, bir bebeğe uyan diğerine uymuyor çünkü o yüzden çok okumak kendine/çocuğuna uyanı bulmak için faydalı oluyor.basite indirgemek değil. ah ya bulaydım okuyunca anlardın.