Günaydın kızlar dün gece 10 da spinal ile kızımı aldım kucağıma. Çok güzel bir duygu Rabbim herkese tatdirsin inşallah:) hikâyemizide yazalim sonra belki yazmam:)
Dün akşam sancım vardı doktorumuz aradım beklemenin bir anlamı yok gelin alalım dedi. Nasıl bir heyecan oldu bende sormayın gitsin:) hastaneye gittik çatı muayenesinde 1 cm açıklık çıktı. Zaten sezaryen olacaktım.sonra benden kan almak için bi odaya gittik hemsireyle o sırada da aileme ameliyat önlügü vermişler bana giydirmeleri için. Arkamı döndüm bi baktım bizimkiler beni unutmuş
hastaya önlük giydircekler ama hasta yok orada
neyse ameliyat haneye girdim çok soğuk ama içindeki insanlar çok sıcak kanlıydi beni çok rahatlattılar. Anestezi olurken doktorum elimi tuttu bide baktım ayaklarımı hissetmiyorum. Hiç acımadı :) sonra sonda taktı doktorum. Banada sakinleştirici yapmışlar. Ben hissediyorum dedim doktor bak burda kim var dedi Allahım ne kadar da güzeldi.o an herseyi unuttum sadece yavrumu aradı gözlerim.kokladım öptüm
sonra bi baktım kızım yok başımda duran hemsireyle sordum kızım nerde diye babasını özlemiş annesi dedi.sonra odama geldim o narkoz etkisi geçerken ağrım çok oldu ama umursamadim meleğim yanımda ya:) hiç korkacak bişey yokMuş kızlar. En çok ağrım hemşire karnıma bastirinca oldu basma nolur git diye bağırdım hastane inledi resmen
şimdi ikimizde iyiyiz darısı sizlere canlar:)
