- 2 Nisan 2015
- 969
- 1.987
- 33
- 35
Canım benim hayırlı olsun. Kuzucuğunu bol bol öp..
Canım benim hayırlı olsun. Kuzucuğunu bol bol öp..Kizlar bikac gun aradan sonra selamlar...:)gecmisi okuyamadim dogum yapanlara hayirli olsun...biz bebisimle eve geldik cok sukur...sancilarim tutmustu o gece hastanede kaldik acilmam3cm oldu ama dewami gelmedi suni sanciya baslicaklardi bebisde 36 haftalikti doktor hazir misin zor uzun bi surec olabilir dedi...esim istemiyorum normal korkuyorum diye basladi aglamaya onu oyle gorunce ben basladim doktor sezeryana alicam boyle olmaz dedi ve bizde oyle olmasini istedik...sonrasinda aksam saatlerinde sezeryan oldum epidural spinal oldu..esimde girdi yanimda onun ilk sesini duydugum an hersey degisti dunyamdaa megersem ben onun gercek olduguna hic inanamamisim...
Sonrasinda bebegi gosterdiler ve benm ameliyatim bitince odaya ciktim bebisi beklemeye basladik ama gec geldi megersem hizli nefes aliyomus yogun bakima aldilar acibademin proseduru boyleymis tabi cok uzulduk...geceye kadar spinal anesteziyle agrilarimi kendim kestim cok iyiydim ama ilk gece zordu yurumeye calisirken bayildim bikac kez ama ertesi gun cok daha iyiydim masallah cok iyi bakim yapilmasi sart hastanede...
Diger gunde yarim saat gorebildim bebegimi ama dun iyibariyle eve geldik cok sukur ikimizde iyiyiz...
Sezeryan olucak arkadaslar korkmayin litfen suan her isimi yapiyorum kendinizi iyi motive edin agri kesicileri bol bol yaptirin elhamdullillahh hemen atlatirsiniz..
Bizden haberler boyle oglumla ask yasiyoruz darisi basiniza hepinizi sewiyorum hayatimda ilk defa tanimadigim insanlara sizlere defalarca dia ettm Allahim onlarada yardim et diye...
Butun dualarim sizinleee sewgilerr opucukler...
Çok şey yasamışsanız kuzum Allah yardımcınız olsun. Allah'a şükür hepbitkiktr evdesiniz...Kizlarrr Yoktum 5gun oldu dogum yapali masallah yakisikli oglum suan yanimda uyuyo erken oldu suyum bi anda bitti megr oglum yutmus dogumdan sonra iki gun goremedim yogun bakima aldilr cok uzuldmhic giremedim çünkü neler yaşadım neler inanamazsinizz Esim iş kazası geçirdi patlama oldu yandi yanık hastanesinde 1 ay yattı hayati tehlike geçirdi şimdi evde allahasukur taburcu oldu son ayimi hep yoğun bakım kapısında korkuyla sakinlestrcilerle geçirdim zaten benmde erken doğum riskim oldu hastanede yattım bebegm doğdu onuda aldılar yoğun bakıma çok acı cektm ama allahasukur şimdi evdeyz hep birlikte toparlanmaya calisiyorz z bakamadm kimler doğum yaptı acaba
Hayırlı olsun canım..Doğum yaptım kizlar sezeryan oldum bebis iyi bnde iyiyim sütü muz yok onu bekliyoruz iki gün hastanedeyiz hepinizi öpüyorum
Anlayamıyor o kesinde bari rezil etme be adam..Aynı sorunları ara sıra biz de yaşıyoruz. Sanki kendimiz için birşey istiyoruz. Evladımız yani o da. Yapsalar incileri dökülür. Lütfen canını sıkma şu son haftalarında. Durumumuzdan anlamaları için hamile kalmaları lazım. Anlayamazlar.
Sıkmamaya çalışmaya çalılabiliyorum sadece.. Bunaldı farkındayım ve malesef lohusalık sürecimde de böyle şeyler yapıp üzmeye devam edecek, durum bunu gösteriyorÜzülme canım fayda etmiyor insanlara ne yapsan. O sana öyle demiş eminim aklına takılan moralini bozan birşey olmuştur. Üzülme karı koca arasında olur böyle bazen aile bazen ark şahit olur. Sen sıkma canını boşver
Anladım cnm bahsettiğim
Aynı dertten muzdaribim ben de 3.5 yaşında kızım var ama kardes geldi beni postaladilar diye dusunmemesi için ilk dönem evdeyum ikisine de ben bakmayı düşünüyorum kısmetse senin oğluş un yaşlar çok sıkıntılı allah yardimcin olsun ben kızımı ilk o zamanlar gondermek istedim 1 ay zor dayandik kresin de hata payı büyüktü ama inşallah kolay alisir
Bizimkide almışır mı bilemiyorum cok ağlıyor , ögretmenide sevdiğini düşünmüyorum. Pazartesi karar vereceğim. Bebiş doğmadan ya en az 2 ay önce ya da 6 ay sonra başlatmak uygunmuş, olmadı evde bakmaya çalışırım ama ruhen ve fiziksel olarak cok yorgunum, inş alışır kolaylıkla
Hayirli olsun canim saglikla kucagina almana cok sevindimmm.... rabbim anali babali buyutsunnnn :)Teyzeleri iyi geceler
Oğlumla ilk mesajımızı yazıyoruuuzz :)) bu sabah 10buçukta miniğim normal doğumla dünyaya geldi elhamdülillahancak vakit bulabilip yazabildik dikişlerim var ve biraz ağrım da var dikişlerimden sebep. Rabbim doğumu bekleyen hepinize hayırlı kolay doğumlar nasip etsin :) miniklerinin küvözden çıkmasını bekleyenlere sabır versin ve bir an önce kavuştursun :) benim gibi miniklerinin yanındakilere de hayırlı olsun, başka doğum yapan var mı göremedim baya bir sayfa birikmiş ama okuyamadım..
Tebrik ederim, hem birini bulmuş hemde şükür sağlıklı bir doğum yapmış. Hayırlısı neyse o olsun artık cnm pek gücüm yok tartışmalara, Dr Dr aramaya. Istanbul dayım, Kurtköyde oturuyorum, heryere feci uzagım, biraz merkezde oturuyor olsam işlerim dahada kolaylasırdıGünaydın güzel anne, şuan Türkiye de hangi şeyindesin bilmiyorum ama kuzenimin eşi 10 gün önce İstanbulda ssvd ile bebeğini kucağına aldı. İlk bebeği de 23 aylık henüz. Umarım seninde istediğin gibi olur
Çok şükür büyütmüşsün cnm, okula baslamasıda büyük avantaj ileride görürsün zaten. Ufaklık Abi'sinin okuldan dönüş saatlerini dört gözle bekleyecek, cevremdeki tüm bu yas aralığındaki bebeler aynı oluyorCanım yazdıkların benim için hem teselli hem ibret oldu. Benim de bir oğlumvar 6 yaşında bu yıl okula başlayacak ve bir kaç gün sonra başka bir ilçeye taşınıyoruz ben oğlumun psikolojisi bozulur mu ikisini birden nasıl idare edecegim diye düşünürken senin bu mesajına denk geldim senin telaşlarının yanında benimkiler devede kulak kalıyor içime bir teselli geldi herkes nelerin altından kalkıyo ben de kalkarım diyerek. Umarım hersey gönlünce olur
Çıkar inşallah canm sabır ve dua en önemlisi .. Benm yavrm anne sütüyle atlattı bol bol sağ canm üzülme cikick allahın izniyle duam sizinleÇok geçmiş olsun canım basinizdan kötü şeyler geçmiş.
Ben 11 ağustos da 36+4 iken suni sancı ile normal doğum yaptim.
Benim hikayem de kötü olduğu için anlatmak istemiyorum hala dikişlerim ağrıyor ve ıyilesemedi.
Kızım benim de yogunbakim kuvez inde bende ilk defa iki gün önce kucağıma aldım enfeksiyon kapmış kızım onunla mücadele ediyor.
Zor bir süreç seni anlıyorum eşim é diyorum ki kızımız hastane den çıkınca ıssız bir adaya gidelim hiçbir şey duymak istemiyorum sakinlik ve huzur istiyorum
Rabbim evlatlarimiza sağlık versin
Cnm birsey soracağım , tarafsız bir uzmanın görüşüne ihtiyacım var. Cuma son deneme süremiz vardı ve feci ağladı yine, bizimki yetişkin gibi hiçbirşeyi unutmaz, oyalamakta zorluk çekilir, hiç bebekler gibi değil maalesef, diğer ufaklıkları bile ağlatıyor bu tavrıyla, mecburen ağlayanları ayırdılar . Şimdi benim gözlemlediğim ögretmenini sevmediği, ilk gün başka bir stajyer öğretmen vardı ondan zor koparmış ve dışarı çıkartmıştık, yeni öğretmene hiç yanaşmıyor ve hep ağlıyor . Diğeri 1 Eylül'de başlayacakmış. Bunu yöneticiye söylediğimde ilk n olayın farkında değildi ondan böyle tepki vermiş ve eğlenmiştir dedi, mantıklı tabi ama bu öğretmene hiç gitmiyor, sence alışır ve sever mi yoksa 3 hafta hep ağlayacak mı, 3 gün boyunca birtek benimki ağladı durdu? Yoksa 1 hafta ara verip mi gitmeliyim? Dün kreşe yaklaşırken 'anne Eren korktu, okul sevmiyor' diye aglatarak soktum içeri kuzumu, 23 ay kreş için erken mi? Dünden beri balkona çıkmama izin vermiyor, gözünün önünden ayrılamıyorum, anne anne diye gittim sanıp ağlıyor . Babasınıda salı günü italya a uğurladık , artık ayda 1 ya da sanslıysak 2 kere gelir onunda korkusu olabilir içinde. Ay çok yazdım ama kreş yöneticisi yerine tarafsız birinin görüşüne ihtiyacım var. Doğumdan en az 1,5-2 ay önce kreşe verilmeli kuralı olmasa birkaç ay sonrasını denerimde, aksi halde doğumdan 6 ay sonra baslatılabilşr dendi oda cok uzun bir süreç, kafam epey karışık...Sakin pes etme ben bu isin icndeyim arkadasim bir iki hafta sabahlari aglar onemli olan sen gittikten sonra oyalayabiliyorlar mi susuyor mu sana foto atsinlar bol bol. Biz deriz ki hep alismayan cocuk olmaz alismayan anne baba olur. Sabirli ol sabah aglamalari bir ayi bile gecebilir sen biraktiktan sonra susuyorsa hic aklin kalmasin. Bebekle rahat edeceksim bebek gelmeden alistir ki evden atildim psikolojisini yasamasin
Son 20 sayfadan başlayınca ve birden pasif diye görünce sordumda sonraki yazışmalardaki gidişattan anladım . Şu sıra herkes hassas tabi, kendince haklıda, ben size göre biraz geriden geldiğim için haliyle daha rahatım pek önemsemedimde yazılanları
Bu arada Foruma çok giremiyorum , arada sizleri okurken hergün bir dogum heyecanı olması benide çok heyecanlandırıyor, normal doğum yaşayanlar gayet güzel kendilerini anlatıyor, benimde kafamdaki soru işaretleri yavaş yavaş yok olmaya başladı.
Bende ki durumlara gelince, benim malum 23 aylık halihazırda bi meleğim var, pek ara vermeden hamile kaldığım için ikinci bebişle çok ilgilenemiyorum, büyük tüm vaktimi alıyor. Ilki sezeryan olmuştu, ben ikinci için normal düşünüyorum tekrar ve gördümki ülkemizde bunu tercih eden hekim sayısı az. Yurtdışında Yaşadığım için sezeryan sonrası normal doğum ile ilgili orada birkaç hastane ve hekim dolaştım , risk herseyde olduğu gibi var ama orada öncelik anne kararı ve normal tercih ediliyor. Buradaki gittiğim doktorlar Malesef normali kabul etmediler, ben de evimden çok uzaktaki hekimleri tercih etmiyorum . Buradaki tavsiyeleri dinleyerek normal Doğumu evde bekleyipte öyle mi hastaneye gitsem diye düşünmekteyim, bir taraftanda ilkinde cok zorladım bunda da zorlama artık diye içimden geçmiyorda değil.
Bu arada bebişin kiloları ile ilgili Endişe yasayan annişler , ilk gebeliğimde 15 e yakın normal doğum yapacak hekim Aradım, hepsinede birkaç gün ara ile gittim, herkes farklı hesap yapıyor, kiloyu hiç takmayın bence. Bu gebeliğimde de bebişimde bir sorun görmüşlerdi, yine birçok Dr a gittim yine biri küçük biri büyük hesaplıyor, hata payları + -250gr. Zayıf olsun ama sağlıklı doğsunlarda , sonrası bize kalıyor, Güzelce besler kendi ay gruplarının kilosunu bile geçebilirsiniz , yeterki sağlıkla evlerine girsin kuzular .
Canım ağlayıp daha fazla kendini ve bebisini üzme.Bazen erkekler düşünmeden hareket ediyor hiç olmayacak laflar soyleyebiliyorlar bu hemen herkesin başına geliyordur.Sonrasında o pişman olacaktır sen gönlünü ferah tut sakince bekleKızlar aslında herkese moral vermeye çalışıyorum, sizlerin sıkıntılarını paylaşmak istiyorum.. Ancak bugün çok üzgünüm.. Her an ağlıyorum. Eşim de buktımı naptı bu hamilelik halimden anlamıyorum ama bugün önemsediğim bi arkadşımla buluştuk, eşim ve kızım da vardı. Cafede otururken sürekli limonata isteyen kızım için 'bi limonata alsana zeynoya, yarım bardak, zaten içmicek te ' dedim eşime. Kendisi ne tepki verdi! Kalk kendin al, ayağın yok mu, emir eriyim ya ben' vs diye söylenerek kalktı ve almaya gitti, öyle bozuldum, yerin dibine girdimki.. Hala ağlıyorum bunları yazarken. Doğuma 3-5 gün kala bana bunu söylemesine mi ağlayayım, arkadaşımın yanında beni yerin dibine sokmasına mı bilemedim. Kalbim sıkışıyo. İnsan kaç yıllık evli de olsa kocası bir anda dünyasını yerle bir edebiliyo.. Neyse, uzun oldu kusura bakmayın ama orda bozuntuya vermemek için baya kasıldım. Az sonra kalkınca arabada sessiz sessiz ağladım. Kocama da çıkışmadım çünkü daha fazla iğrenç laf duymak istemiyorum ağzından.
Sizlerle paylaşmak istedim.. Ama görecek bakalım emir erim mi oluyomuş bundan sonraki süreçte yoksa dış kapının mandalı mı..
Su donemde biraz sabirli olmak gerekiyor 23 ay erken degil ama bu yas cocuklari biraz uzun surecte alisiyor ozellikle sabahlari ayrilirken.Geceleri alt islatmalari cigliklar bile olabiliyor ogretmenini de mutlaka sevecektir biraz zaman gerekli. Alistiginda ne kadar mutlu oldugunu goreceksin.Sakin ara verme ara hicbir zaman iyi gelmiyor cocuklara basa sararsin. Ilk kez sizlerden ayriliyor korkmasi cok dogal hersey yabanci herkes yabanci suanda. Tek bir ogretmene baglanmasin okula alismasi onemli su asamada birileri ilgileniyorsa canla basla devam derim. Bir anda kesilecek korkma isteyerek gitmeye baslayacak sonra. Biraz sabir kotu birsey yapiyormus gibi hissetsen de onun icin su kardes asamasinda en saglikli karar buCnm birsey soracağım , tarafsız bir uzmanın görüşüne ihtiyacım var. Cuma son deneme süremiz vardı ve feci ağladı yine, bizimki yetişkin gibi hiçbirşeyi unutmaz, oyalamakta zorluk çekilir, hiç bebekler gibi değil maalesef, diğer ufaklıkları bile ağlatıyor bu tavrıyla, mecburen ağlayanları ayırdılar . Şimdi benim gözlemlediğim ögretmenini sevmediği, ilk gün başka bir stajyer öğretmen vardı ondan zor koparmış ve dışarı çıkartmıştık, yeni öğretmene hiç yanaşmıyor ve hep ağlıyor . Diğeri 1 Eylül'de başlayacakmış. Bunu yöneticiye söylediğimde ilk n olayın farkında değildi ondan böyle tepki vermiş ve eğlenmiştir dedi, mantıklı tabi ama bu öğretmene hiç gitmiyor, sence alışır ve sever mi yoksa 3 hafta hep ağlayacak mı, 3 gün boyunca birtek benimki ağladı durdu? Yoksa 1 hafta ara verip mi gitmeliyim? Dün kreşe yaklaşırken 'anne Eren korktu, okul sevmiyor' diye aglatarak soktum içeri kuzumu, 23 ay kreş için erken mi? Dünden beri balkona çıkmama izin vermiyor, gözünün önünden ayrılamıyorum, anne anne diye gittim sanıp ağlıyor . Babasınıda salı günü italya a uğurladık , artık ayda 1 ya da sanslıysak 2 kere gelir onunda korkusu olabilir içinde. Ay çok yazdım ama kreş yöneticisi yerine tarafsız birinin görüşüne ihtiyacım var. Doğumdan en az 1,5-2 ay önce kreşe verilmeli kuralı olmasa birkaç ay sonrasını denerimde, aksi halde doğumdan 6 ay sonra baslatılabilşr dendi oda cok uzun bir süreç, kafam epey karışık...
Canım belki eşin de gerilmiştir son zamanlarda.. Bir yerde okumuştum bazı baba adaylarında da hamilelik semptomları görülebiliyormuş bu süreçteKızlar aslında herkese moral vermeye çalışıyorum, sizlerin sıkıntılarını paylaşmak istiyorum.. Ancak bugün çok üzgünüm.. Her an ağlıyorum. Eşim de buktımı naptı bu hamilelik halimden anlamıyorum ama bugün önemsediğim bi arkadşımla buluştuk, eşim ve kızım da vardı. Cafede otururken sürekli limonata isteyen kızım için 'bi limonata alsana zeynoya, yarım bardak, zaten içmicek te ' dedim eşime. Kendisi ne tepki verdi! Kalk kendin al, ayağın yok mu, emir eriyim ya ben' vs diye söylenerek kalktı ve almaya gitti, öyle bozuldum, yerin dibine girdimki.. Hala ağlıyorum bunları yazarken. Doğuma 3-5 gün kala bana bunu söylemesine mi ağlayayım, arkadaşımın yanında beni yerin dibine sokmasına mı bilemedim. Kalbim sıkışıyo. İnsan kaç yıllık evli de olsa kocası bir anda dünyasını yerle bir edebiliyo.. Neyse, uzun oldu kusura bakmayın ama orda bozuntuya vermemek için baya kasıldım. Az sonra kalkınca arabada sessiz sessiz ağladım. Kocama da çıkışmadım çünkü daha fazla iğrenç laf duymak istemiyorum ağzından.
Sizlerle paylaşmak istedim.. Ama görecek bakalım emir erim mi oluyomuş bundan sonraki süreçte yoksa dış kapının mandalı mı..
Canım öncelikle büyük geçmiş olsun oglun da size saglık huzur getirsin inş zor günler geçmiş şükür şuan evinde eşin ve çocuğunla birliktesin çok çok güzel herşey için şükretmeliyiz Allah beterinden saklasınKızlar hepinizden allah razı olsunn hepsini okudum ama tek tek yazamadim oglumla eşime kpsturmaktan zaman bulamıyorum hepinizi opuyorm
Ağlamaktan uyuya kalmışım.. Şuanda dediğin gibi sakinim cnm ama işte gönül kırılıyor.. Bir de eşimin yıllardır huyu böyle malesef.. Ama hamileyken yapınca da ayrı koyuyor.. Neyse, her erkek yapıosa ddiğin gibi katlanıcaz heralde ne biliim.. Saolasın..Canım ağlayıp daha fazla kendini ve bebisini üzme.Bazen erkekler düşünmeden hareket ediyor hiç olmayacak laflar soyleyebiliyorlar bu hemen herkesin başına geliyordur.Sonrasında o pişman olacaktır sen gönlünü ferah tut sakince bekle
Yok cnm ya herzamanki huyu malesef.. Benim de imtihanım bu..Canım belki eşin de gerilmiştir son zamanlarda.. Bir yerde okumuştum bazı baba adaylarında da hamilelik semptomları görülebiliyormuş bu süreçte
Yok cnm ya herzamanki huyu malesef.. Benim de imtihanım bu..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?