merhaba arkadaşlar..Bende aylardır sizi takip ediyorum ama hep kendi kendime dedimki mutlu haberimi alayım o zaman bende yazıcam belki bi umut olurum sizlere diye,çok şükür o gün bugün:) bizde eşimle 8 ay denedik çocuk yapmak için olmayınca doktora gittik eşimin sperm sayısı 2.4 m yıkanına yarıya iniyordu, aşılama ihtimali vermediler tüp bebek şart dediler.Kadın doğum doktorumun tavsiyesiyle BRÜKSEL TÜP BEBEK merkezine gittim YÜCEL KARAMAN'a..Allah ondan ve ekibinden 1000 kere razı olsun çok ilgili ve çok iyiler eğer nerde yaptırabilirim diye tavsiye isteyen varsa gönül rahatlığıyla %100 tavsiye ederim.Gittim çok güzel moral verdiler hastalığım başlayınca tedavimde başladı,iğneler ,ilaçlar derken geldim yumurta toplama gününe 14 yumurtam toplandı ertesi gün aradıklarında 6 sı iyi durumdaydı transferimin 3. gün mü 5. gün mü yapılacağına bi sonraki gün karar verilecekti.2 gün sonra aradıklarında tek 1 yumurtamın iyi durumda olduğunu ve transferin 3. gün yapılacağını söylediler.Gittim trnsferim yapıldı 2-3 saat orada dinlendim sonra iyi şanslar dileyip eve yolladılar yatmakla ilgisi yok ama 1 hafta evden çıkma her ihtimale karşı dedi doktorum. 9. gün pembe renkli lekelenmem oldu tabii çok korktum. doktorumun rengi pembeyse korkma demesine rağmen içim rahat etsin diye progestan fitilimi kesip iğnemi oldum lekelenmem 2 gün kadar sürdü.Geldik tahlil gününe nurda yazarken ne kadar kolay ama yaşanırken anlatılamaz zorluğu beklemenin..13. gün tahlilimi yaptırdım 124:) 15. gün 240:) 7. hafta doktoruma gittim meleğimin kalp atışlarını duydum ,2. gittiğimde minik ellerini,ayaklarını..Hep içime doğdu 3. ayda gittiğimde cinsiyetini öğrenicem diye bugün gittim oğlum olacakmış=) bukadar detaylı anlatmak istedim size 1 umut olabilirim belki diye..Size tek tavsiyem olabilir asla ve asla kanamanız da olsa moralinizi bozmayın kendinize ve mucizenize inanın ben hep inandım.Eşim bu duruma başta üzüldü tabiki ama ben hep dedimki üzülme bizimklide tedaviyle olsun ve onlar 1 tanede olsa yumoşumu koysunlar ben onu tutucam dedim hiçbir zaman olmicak gözüyle bakmadım..Yatak istirahati yapmadım moralimi yüksek tuttum.Canımı sıkıcak hiçbir şeyi izlemedim, dinlemedim.Bi de içimden hep konuştum beni sakın bırakma diye,Allahım'a çok şükür 13+6 hamileyim.Allah'ım benim yaşadığım mutluluğu size de yaşatsın.Hepinizin yazılarını okudukça ayrı ayrı dua ediyorum