- 31 Mart 2013
- 246
- 1
Ya siz yazdıkça bende çocuktan şüphe etmeye başladım ne gel yapıyo ne git alkış öğretmeye çalışıyorum tık yok sadece baba diyo onuda bilinçli söylemiyo bababababa
Yeme probleminin hiç yazmak istemiyorum bıktım resmen hazırlıyorum döküyorum bütün gün bu döngü devam ediyo katı hiç bişey yiyemiyo direk midesi kalkıyo fazla püre yaptım herhalde :44: nasıl alıştırıcam bi fikri olan varmı?
Öncelikle, hiç şüphe etme. Her bebeğin motor gelişimi süreci farklıdır. Oturması, emeklemesi, yürümesi, konuşması vs, bunların erken yada geç olması hiçbirşey ifade etmez. (Doktor muayeneleri sonucunda bebeğinde bir sorun olmadığı sürece endişelenme, ki olsaydı şimdiye kadar çoktan öğrenmiş olurdun). Zamanı gelince herşey olur. Bunların zekayla da ilgisi yok. Genelde genetiktir. Ya anneye çeker, ya babaya. Bazıları herşeyi zamanı geldikçe sırayla yapar, bazıları erken, bazıları geç yapar. Bazıları birşeyleri atlayarak yapar, mesela emeklemez emeklemez, bir anda kalkar yürür filan gibi. Diğer bebeklerle kıyaslayıp canını boş yere sıkma.
Katı konusuna gelince. Yine her bebek farklıdır. Onları birer birey gibi düşünmeliyiz. Nasıl ki yetişkinler birbirinden farklıysa, alışkanlıkları, huyları, değişikliklere kolay yada zor adapte olması, hoşlandıkları, hoşlanmadıkları gibi; bebekler de öyledir. 6 aylıkken pütürlüleri yutabilenler de vardır, 8 aylık olup pütürsüz olsa bile koyu kıvamlı diye öğürenler de. Bu, bebekte bir sorun olduğu anlamına gelmez. Benim kızım da (7ay 11 günlük), muhallebisinin kıvamı biraz koyu olsa sevmiyor. Ben onun rahatlıkla yiyebileceği kıvamda yapıyorum. Sıvı değil ama çok koyu da değil. Sebzesini de sulandırıyorum vs. Acelem yok. Hele 8'ini bitirsin, koyulaştırmayı denerim. Pütürlüler için de en azından diş çıkarmasını bekleyeceğim. Hiçbir konuda acelem yok. Kızım ne zaman isterse o zaman :) Sen de rahat ol. Biraz cıvıklaştırmayı dene katıları. Yavaş yavaş koyulaştırırsın alıştıkça.
teşekkürlerKArdeşler arasında bile gelişimin farklı olduğunu yeni anladım.büyük oğlum 7,5 aylık emekledi, bunuda öyle bekliyordum ama 6,5 emeklemeye başladı.
Ben yavaş yavaş hafif pütürlü şeyler vermeye başladım.Mesela çorbasına ekmek koyunca blendırla iyice pütürsüz yapıyordum.Artık yapmıyorum.Normal ekmeği çekip buzluğa koydum, ondan içine atıp veriyorum.
Delikız dişiniz hayırlı olsun.Darısı çıkmayanların başına.
sana göre de biz iyi bir şey yapmıyoruz o zaman .ben de uzmanların evde sürekli çocuklarla beraber olmanın bir anlamının olmadığının ,önemli olanın kaliteli vakit geçirmek olduğunun altını çize çize anlattıklarını çok yerde gördüm ,okudum ..bir çocuğun sürekli yanında olmak onu iyi yetiştirmek anlamına gelmiyor ,evde oturup sabahtan akşama kadar tv karşısında bebeğini bakan ,günlerde gezen ,sokağa salan insanlar da var ,bunlar da ev hanımı ,evde oturmakla şimdi iyi bir anne mi olmuş oluyorlar..evde otursun ya da çalışsın farketmez,anne olarak bebeğiyle kaliteli zaman geçirip ,yeterli ilgiyi sevgiyi veriyorsa mesele bitmiştir.sürekli evde olmanın dezavantajı sürekli aynı şeyi yaptığından bir süre sonra sıkılma bunalma olabiliyor ,ama çalışan kadın özlemle eve geldiği için bebeğine daha verimli vakit ayırmak istiyor ,her iki tarafın da avantajı dezavantajı var ,biri diğerinden üstün değil ,ha çalışan kadın daha fazla yük altında kalıyor orası ayrı ,hem iş stresi hem ev stresi daha çok yoruyor onları fakat bu da herkesin seçimine kalmış ..bu işin yüzde yüz doğrusu kaliteli vakit geçirmek ,ev hanımlarının çocukları daha güzel büyüyor olsaydı hiç kötü insan olmazdı etrafta ,hepsi anne yanında yetişmişya .. nasıl doğurmakla anne olunmuyorsa evde başında olmakla da anne olunmuyor ,ozaman biz anne sayılmıyoruz ,ben işe başladığımdan beri daha bir hasretle sarılıyorum yavrularıma ve onlarla vakit geçirmek için can atıyorum ,ama evdeyken sabahtan akşama kadarki o yorgunluktan sadece uyumak istiyordum ..psikologlar çocukların anne yanında olsa bile yine de kreşe verilmesi taraftarı .çünkü geç kreşe verilen çocuklarda uyum ve asosyallik oluşuyor ..ben ev hanımı olsaydım yine belli bir yaştan sonra kreşe verirdim çocuğumu ,çünkü kendi öğretemediklerini orda öğretiyorlar ,kreş için uzmanlar ya 1 yaş ya 3 yaş diyor ,1 ile 3 yaş arası kreş için en sakıncalı dönemmiş çünkü en çok sorun bu yaşlardaki çocuklarda yaşanıyormuş ,1 yaşında zaten çok anlamıyor ,3 ten sonra da aklı başına geliyor ama ara dönemde çocuk anneden ayrılmak istemiyor ...insan yalnız bir varlık değil sosyalleşmesi de lazım bana göre ,ben kreşe giden çocukların yüzde doksanının daha sosyal ama evde büyüyenlerin daha asosyal olduklarını gördüm ,kendim kreşe verdiğimden değil ,fakat evdeki annelere de çok iş düşüyor ,çocuklarıya gerçek anlamda ilgilenmek ,özbakımlarından çok gelişimleri ile ilgilenmek ,yoksa yanında akşama kadar oturmayla o çocuğa sadece zarar verilebilir ,ayrıca annenin ruh sağlığı bebeğe yansıyor anne ne kadar rahat olursa bebek de o kadar rahat oluyor ,evdeki anne sosyal olamıyor kendine vakit ayıramıyor bu ada bebeğe yansıyor ,ha bunu başaranlar için söylemiyorum onlar zaten güzel yetiştiriyorlar ama herkes öyle değil maalesef..çocuğunuz var diye neden kendinizi sosyal hayattan çekesiniz.bu onu düşünmemek değil ,sizin ruhunuzu güzelleştirip bunun ona da yansımasını sağlamaktır.sonuçta hepimiz insanız hepimizin ruhen tatmin olmaya ,sosyal olmaya ,dışarı çıkmaya ihtiyacı var .. bir çocuğu ister çalışın ister çalışmayın düzgün yetiştirme kabiliyetiniz yoksa hiç farketmiyor ,meselenin özü kaliteli vakit ayırmada ,benim ablam da senelerce okudu çok da ii bir üniversiteden sonra işi bıraktı ,neden aldığı para çok azdı bakıcıya ancak yetiyordu ama ii kazansaydı işe dönecekti, yani kazandığınız para da önemli ,bir de şu var para amaç değil ama her zaman araçtır ,çocuklarınızın imkanlarını genişletmek istiyorsanız çalışmanız çok normal .sonuçta çocuklar ilerde anne sevgisinden başka şeyler de isteyecek ,eğitim almak isteyecek ,yurtdışına çıkacak belki ,hayatını kurması için gerekli şartları oluşturmak için çalışmak onun için gelecek oluşturmak çok normal ..ben içim kan ağlaya ağlaya gidiyorum ama ilerde çocuklarıma keşke şu imkanı sunabilseydim demek istemiyorum ,belki çok ii eğitim alması gerekecek ama çalışmasam gidemeyecek ,neden gitmesin ,ben çocuklarımın her türlü eğitimi almasını istiyorum bunun için de para lazım ..müzik aleti çalsın ,spor yapsın ,dil öğrensin ,yurtdışı eğitimlerine gitsin .. bunları istemek kötü değil tam tersine kendini çocuğuna feda eden anne profilidir..olaya çift taraflı bakmak gerekçalışan anneler diyor ya: herşey bebişlerin geleceği için...şimdi ben çalışmayarak iyi bir gelecek hazırlamıyoum mu acaba diye vicdan azabı duydum. ama bazı psikologlarda çocuğu bırakıp çalışmanın çocuk psikolojisini çok derinden etkilediğini söylüyor. en az ilkokula kadar bırakılmamalı diyor. kim hatalı kim normal bilemedim. aslında her ikisi de zor.evde olduğunda devamlı bebişlesin para kazanamıyosun ayrıca sosyal olamıyosun fazla.bir de devamlı bebekle olunca bi süre sonra sıkılıyosun bir nefes almak istiyorsun.çalışınca da bebeği çok uzun süre göremiyosun ve onun psikolojisinde göremediğin kimbilir nasıl yaralar açılıyor onun yarattığı bi ruh hali oluyor
canlar geçmiş bayramınız mübarek olsun sizlere bi sorum var bebeklerinize suluk aldınız mı kafa takıldı bende alcanm da bi silikon ağızlı var bi pipetli olan bide sert mikadan olan var hangisini alayım kullanan arkadaşlar varsa bi akıl versin
son 3 gundur geceleri abartisiz 50 kere uyaniyor oglum. napicami sasirmis durumdayim
4 gunluk tatile gitmeyi planliyoruz, yasadigimiz yerden arabayla 4 saat uzaklikta.
iki secenegimiz var sessiz sakin ingiliz tipi bir koy evinde dogayla ic ice geciricez, dogal aktiviteler var sadece.
ya da sehir merkezinde otelde kalip sehrin gorulecek yerlerini gezicez.
bebekle hangisi daha mantikli olur sizce ? acele karar vermem lazim 1. de sıkılıriz gibi geliyo bit de bebege birsey lazim olursa yarim saat uzaklikta hersey. 2. de hic dinlenemiyecez bebek de butun gun disarida nasil olacak. biberon almiyor cunku.
sert olani kullaniyoruz biz, biberon almiyor nasilsa diye yumusak ise yaramaz diye dusundum. rahatlikla iciyor. bardaktan icmeyi ogrenmesine de yardimci oldu sanirim. suluk olmadiginda bardakla veriyorum sorun olmuyor
bir yeri mi ağrıyor acaba? kıyamam ben ona..
kabizlik sorunu var, ondan mi diye dusunuyorum ama emin degilim. bir de ac mi acaba anlamiyorum cok yemiyor, surekli emmek istiyor
bence birinci seçenek. fırsatınız olursa bir gün şehri gezin, sonra tekrar doğayla başbaşa kalın.. bence.
aslinda bence de ilk sehri gezip sonra koye gitmek ve ordan donmek mantikli ama gidecegimiz yer kucuk bir ulke, hangi sehri gorecegimize nereye gidecegimize bile karar veremiyorum. cok fazla gorecek yer var bir gunde mumkun gozukmuyor.bugun kalacagimiz yeri ayirtmam lazim. cok kararsiz kaldim
aslinda bence de ilk sehri gezip sonra koye gitmek ve ordan donmek mantikli ama gidecegimiz yer kucuk bir ulke, hangi sehri gorecegimize nereye gidecegimize bile karar veremiyorum. cok fazla gorecek yer var bir gunde mumkun gozukmuyor.bugun kalacagimiz yeri ayirtmam lazim. cok kararsiz kaldim
savunmaya geçmedim ben de fikirlerimi belirttim .bu konu hassas bir konu ..ve daha önce de bu konunun tartışıldığı ortamlarda işin çalışan çalışmayana getirilmesinden oldukça rahatsızz oluyorum ,annelik çalışmayla evde oturmayla alakalı bir durum değil .. o yüzden bunun da buna getirilmesine ,bir diğerinin ötekine üstün görülmesine sinirleniyorum ..herkesin şartları imkanları farklı ,herkes kendine uyanı yapsın ama kimse kimseye üstünlük sağlamaya ya da kendi yaptığının doğru olduğuna empoze etmeye çalışmasın benim anlatmak istedğim bu ,çünkü hepimiz anneyiz ,hiçbir anne çocuğunu hiçbirşeye değişmez ,onun için en iyi olabilecek olanı isteyecektir ..çalışma konusunda şu var ,çalışan kadınlar sandığın gibi değiller ,zor tabiki çalışmak ama bir süre sonra herşeyi otomatiğe bağlıyorsun ve her işe de yetişiyorsun ,çünkü herşeyin düzenli oluyor ,eve gelme gitme saatin belli ,zaten çalışan kadınlara eşleri de yardım ediyor ,yani çocuklarına vakit ayıramayacakları kadar bir durum oluşmuyor ,zaten bir de şu var insan yeter ki birşeyi istesin herşey bahane ,sen çalışsan da çalışmasan da çocuğunla ilgilenmek istersen ilgilenirsin ,bu tamamen isteğe bağlı bir durum bunun bahanesi yok aslında ..herkesin hakkında hayırlısı olsun inş.çalışma çalışmama konusunda yazan arkadaşlara teşekkürler. sanırım ortak görüş nasıl mutluysan öyle yapmaktan yana...,
aranızda sadece delikız savunmaya geçmiş kimseyi suçlamadığım halde..onunda deliliğine bağladım artık:)) çünkü ben iyi birşey yapmıyosunuz demedim. psikologlardan duydum okudum dedim.hatta acaba ben mi kötü yapıyorum diye kafam karışıyorda dedim.ayrıca çocuğuna bakmayan ev hanımlarının yanında birde çocuğuna bakmayan hakkıyla ilgilenmeyen çalışan grupta var. mantıklı düşününce her yere yetmeye çalışan bir kadın nasıl sağlıklı ve verimli vakit geçirebilir ki.eğer bunu yapıyorsa yapabiliyorsa ona sözüm yok.düşünün eve koşa koşa gelicek.sofra hazırlığı sofrayı topla,yarınki kıyafetleri hazırla ütüle.çocuğu bakıcıya bırakacaksan mamasını hazırla,kreşe gidecekse kıyafetini hazırla,alışveriş yap vs vs. hangi arada verimli ilgilenecekse bilmiyorum.ama evde olupta hiç ilgilenmmektan iyidir tabi delikızın sözü doğru.en azından kurs,yurt dışı vs. içinde para birikimi olmuş olur.işte bu bende vicdan azabı yapıyor. yarın benim çocuğum bu imkanlardan yararlanamazsa yada çalışanlara göre daha sınırlı olursa delikızın dediği gibi sadece anne sevgisi yetmediğinde ne yaparım onu bilemiyorum.bu arada bir yakınım hem çalışmış hem çalışmamış ikisindede çocuk yetiştirmiş. çalışarak çocuk yetiştirmek daha kolaydı diyor. çünkü kendine çalıştığında daha çok zaman ayırıyorsun diyor.diğer türlü hep çocuk üstünde.aslında devmalı bakmak da büyük fedakarlık bir noktada.
teşekkürler
sana göre de biz iyi bir şey yapmıyoruz o zaman .ben de uzmanların evde sürekli çocuklarla beraber olmanın bir anlamının olmadığının ,önemli olanın kaliteli vakit geçirmek olduğunun altını çize çize anlattıklarını çok yerde gördüm ,okudum ..bir çocuğun sürekli yanında olmak onu iyi yetiştirmek anlamına gelmiyor ,evde oturup sabahtan akşama kadar tv karşısında bebeğini bakan ,günlerde gezen ,sokağa salan insanlar da var ,bunlar da ev hanımı ,evde oturmakla şimdi iyi bir anne mi olmuş oluyorlar..evde otursun ya da çalışsın farketmez,anne olarak bebeğiyle kaliteli zaman geçirip ,yeterli ilgiyi sevgiyi veriyorsa mesele bitmiştir.sürekli evde olmanın dezavantajı sürekli aynı şeyi yaptığından bir süre sonra sıkılma bunalma olabiliyor ,ama çalışan kadın özlemle eve geldiği için bebeğine daha verimli vakit ayırmak istiyor ,her iki tarafın da avantajı dezavantajı var ,biri diğerinden üstün değil ,ha çalışan kadın daha fazla yük altında kalıyor orası ayrı ,hem iş stresi hem ev stresi daha çok yoruyor onları fakat bu da herkesin seçimine kalmış ..bu işin yüzde yüz doğrusu kaliteli vakit geçirmek ,ev hanımlarının çocukları daha güzel büyüyor olsaydı hiç kötü insan olmazdı etrafta ,hepsi anne yanında yetişmişya .. nasıl doğurmakla anne olunmuyorsa evde başında olmakla da anne olunmuyor ,ozaman biz anne sayılmıyoruz ,ben işe başladığımdan beri daha bir hasretle sarılıyorum yavrularıma ve onlarla vakit geçirmek için can atıyorum ,ama evdeyken sabahtan akşama kadarki o yorgunluktan sadece uyumak istiyordum ..psikologlar çocukların anne yanında olsa bile yine de kreşe verilmesi taraftarı .çünkü geç kreşe verilen çocuklarda uyum ve asosyallik oluşuyor ..ben ev hanımı olsaydım yine belli bir yaştan sonra kreşe verirdim çocuğumu ,çünkü kendi öğretemediklerini orda öğretiyorlar ,kreş için uzmanlar ya 1 yaş ya 3 yaş diyor ,1 ile 3 yaş arası kreş için en sakıncalı dönemmiş çünkü en çok sorun bu yaşlardaki çocuklarda yaşanıyormuş ,1 yaşında zaten çok anlamıyor ,3 ten sonra da aklı başına geliyor ama ara dönemde çocuk anneden ayrılmak istemiyor ...insan yalnız bir varlık değil sosyalleşmesi de lazım bana göre ,ben kreşe giden çocukların yüzde doksanının daha sosyal ama evde büyüyenlerin daha asosyal olduklarını gördüm ,kendim kreşe verdiğimden değil ,fakat evdeki annelere de çok iş düşüyor ,çocuklarıya gerçek anlamda ilgilenmek ,özbakımlarından çok gelişimleri ile ilgilenmek ,yoksa yanında akşama kadar oturmayla o çocuğa sadece zarar verilebilir ,ayrıca annenin ruh sağlığı bebeğe yansıyor anne ne kadar rahat olursa bebek de o kadar rahat oluyor ,evdeki anne sosyal olamıyor kendine vakit ayıramıyor bu ada bebeğe yansıyor ,ha bunu başaranlar için söylemiyorum onlar zaten güzel yetiştiriyorlar ama herkes öyle değil maalesef..çocuğunuz var diye neden kendinizi sosyal hayattan çekesiniz.bu onu düşünmemek değil ,sizin ruhunuzu güzelleştirip bunun ona da yansımasını sağlamaktır.sonuçta hepimiz insanız hepimizin ruhen tatmin olmaya ,sosyal olmaya ,dışarı çıkmaya ihtiyacı var .. bir çocuğu ister çalışın ister çalışmayın düzgün yetiştirme kabiliyetiniz yoksa hiç farketmiyor ,meselenin özü kaliteli vakit ayırmada ,benim ablam da senelerce okudu çok da ii bir üniversiteden sonra işi bıraktı ,neden aldığı para çok azdı bakıcıya ancak yetiyordu ama ii kazansaydı işe dönecekti, yani kazandığınız para da önemli ,bir de şu var para amaç değil ama her zaman araçtır ,çocuklarınızın imkanlarını genişletmek istiyorsanız çalışmanız çok normal .sonuçta çocuklar ilerde anne sevgisinden başka şeyler de isteyecek ,eğitim almak isteyecek ,yurtdışına çıkacak belki ,hayatını kurması için gerekli şartları oluşturmak için çalışmak onun için gelecek oluşturmak çok normal ..ben içim kan ağlaya ağlaya gidiyorum ama ilerde çocuklarıma keşke şu imkanı sunabilseydim demek istemiyorum ,belki çok ii eğitim alması gerekecek ama çalışmasam gidemeyecek ,neden gitmesin ,ben çocuklarımın her türlü eğitimi almasını istiyorum bunun için de para lazım ..müzik aleti çalsın ,spor yapsın ,dil öğrensin ,yurtdışı eğitimlerine gitsin .. bunları istemek kötü değil tam tersine kendini çocuğuna feda eden anne profilidir..olaya çift taraflı bakmak gerek
bu prosedure mi neydi varya bebişlere süt onu nerden alıyoruz bide adını unuttum neydi eczanede yokmuş
ben size siz feda etmiyorsunuz demedim ben kendim açısından anlattım .. senin bildiklerinle benimkiler uyuşmuyor zaten ,sen süper olduğun için yetiştirmişsin senin gibi yetiştirenlere bir şey demedim ben ama herkes bir değil ,senin İngilizcenle bu işin eğitimini almış insanların İngilizcesini karşılaştırman da çok komik geldi bana ...öğretmenin verdiği eğitimi kim ne derse desin anne de dahil kolay kolay veremez ,senin tanıdıkların kadar benim de tanıdıklarım var ,evde de büyüyeni gördüm kreşte de ,hakeza ben ev hanımı da olsam kreşe yollarım ,çünkü ailemde evde zaptedilemeyip kreşe gönderildikten sonra her anlamda çok şey kazanmış bir yiğenim var ,çok yakından tanık olduğum için ben eğitim kurumlarının çocukları anneden daha iyi eğittiklerine eminim ,ha tabiki anne sevgisini veremezler ona lafım yok ama eğitim konusunda kreşin faydaları çok fazla..benim kreş öğretmeni arkadaşlarım bile çocuklarını kendi bakma fırsatları varken kreşe veriyorlar belli yaştan sonra ,çünkü gelişimsel olarak çok şey katıyor ..herkes istediği gibi büyütecek zaten sen de süper yetiştiriyormuşsun çocuğunu , o yüzden senin endişelenmen gereken bir şey yok ki ,maş. pek bi beceriklisin o yüzden kendini zaten ayrı tut ve boşa sinirlenmehem sosyal oluyorsun hem kendini feda ediyorsunsen kendini çalşarak feda ediyorsun biz napıyoruz??ewde keyif çatarak asosyal çocuk mu yetiştiriyoruz..? ihtiyacı olan yada kendini rahat hisseden çalışır.. anne yanında büyüyen çocuk annesinin öğrettiğini alır.. kreş bakıcı aile yakınında büyüyen çocuk, terbiye görgü kural vs. bunları çift taraflı alır.. hee bu tabi kötü değil ama ikilemde kalınabilir.. ewde duran çocuk asosyal değildir, kreş görüp asosyal olan birçok çocuk biliyorum ben. kızım 4 yaşında kreş görmedi inanılmaz sosyal kendisine güveni sağlam bir çocuk, inglizceye kadar her konuda destek oluyorum ona. neyse 2 taraflı bakalım deyip tek taraflı bakmayalım lütfen. ben iki tarafı da biliyorum
hem sosyal oluyorsun hem kendini feda ediyorsunsen kendini çalşarak feda ediyorsun biz napıyoruz??ewde keyif çatarak asosyal çocuk mu yetiştiriyoruz..? ihtiyacı olan yada kendini rahat hisseden çalışır.. anne yanında büyüyen çocuk annesinin öğrettiğini alır.. kreş bakıcı aile yakınında büyüyen çocuk, terbiye görgü kural vs. bunları çift taraflı alır.. hee bu tabi kötü değil ama ikilemde kalınabilir.. ewde duran çocuk asosyal değildir, kreş görüp asosyal olan birçok çocuk biliyorum ben. kızım 4 yaşında kreş görmedi inanılmaz sosyal kendisine güveni sağlam bir çocuk, inglizceye kadar her konuda destek oluyorum ona. neyse 2 taraflı bakalım deyip tek taraflı bakmayalım lütfen. ben iki tarafı da biliyorum