kapatmak ne mümkün,sürekli ordayız. dışarı çıksak evlerine uğramadan dönmüyoruz.
gitmeyelim desem böyle yapıyor, orası da bizim evimiz geçerken uğrayıveririz diyor. onun için ayrı bir aile değiliz biz, büyük bi aile olduk işte onların ailesine katıldım ben...
ilkaycım,ayşenur almış diye alıntı yapmadım canım senden.. çok güzel yazmışsın ama bu kadar olgun konuşacak gücü bulamıyorum kendimde.. eşim de ailesi mevzu bahis oldğnda olgunluktan sakinlikten eser kalmıyor. muhakkak ki laf dönüp dolaşıp benim annemlerin çıkardığı sıkıntılara rağmen onun annemlere gidip gülerek davranmasına geliyor.
"benim istediğim sadece benimde fikrimi alman, tabi ki benden izin almayacaksın, fakat birlikte yaşıyorsak birlikte karar vermeliyiz, bu eve alınacak bi tabak dahi olsa.. senin aile yapını bizim evimizde sürdüremeyiz, benim ailemin yapısını da sürdüremeyiz, biz kendi ailemizi oluşturuyoruz ve kendi kurallarımız oluşturuyoruz.." bu cümleyi kursam, nası hoşuna gider. çünkü eşek ben her seferinde bişey yapacağımda sorarım ona. bunu da biliyor, hatta arkadaşı demiş eşine işte o kız bişey yapacağında arar s..'i sorar ne dersin diye demiş... o kadar herkes farkında bunun... ama o yaparsa izin almak oluyor!
aynen kavga olmasın,sakinleşsin istiyorum. resmen yalvarıyorum ya sakin ol diye. aptalım ben... düşününce çok kızıyorm kendime. çay koymak,kahve yapmak,yemek yapmak...bunlar dokunmuyor bana,Allah var elinden gelen yardımı da yapıyor. ama bu tür içiçe aile olalım arzusunu yediremiyorum.. sen beni annemden uzakta oturt, giderken sizin şehre geldik de (her gittiğimizde anası babası çok uzak orası desin),ananın yamacında oturt beni... sonra git gel, niye rahatsızsın de... işte tüm işleri yaparım, buna gelemiyorum ben..
daha yeni sinemaya gittik, bu tatsızlıkla sinema düşünemiyorum. belki haftaya fln olabilir..
o kadar salaklık ki bendeki düşününce şimdi, önüne geçiyorum yok gitmiceksin ben de gelicem millet ne der diye.. bi ara yazıklar olsun sana dediğini hatırlıyorum. hele oturma koltuğa otur demesine aşırı bozuldum. bidaha ilkayın dediği gibi sinirlendiğinde konuşmamayı tercih edicem.
peşinden koştukça iyice bi havalara giriyo..haklıyım ben havalarına..
Benimde minicikolduğu kadar çektim..
Evim iskenderunda canım nişanlım yaptıkça çekip çekip getiriyor video resim...ama ben bu gazla Yarın atar getiririm..Bu arada içim içime sığmıyor sizlerle paylaşmak istiyorum Nişanlım kısmetse 2 ay aradan sonra 3kasımda geliyor..Hiç plan yapamadım yaklaşık 10gün kalacak fikriniz var mı hanımlar ona değişik neler yapabilirim..:44::44::44:
sennki nerede kuzu ben göremedim..
valla gayet şeker canım benm evim inşaat aşamasında şu an kıskandım bende getirip paylaşmak istiyorum..İnşaat halindeki evini paylaşan tek kişi olarak topikte tarih olurum artık
sen gitmesen olmaz mı? bence gitmemeyi dene. senin de hayatın olduğunu anlasınlar biraz
Aileler ne kadar düşüncesiz, sürekli idare etmeye çalışan bizleriz... koalacım bu düzende oturacak inşallah... ilk zamanlar denegelrin oturma dönemleri.. kimi zaman konuşarak kimi zman kavgayla ama birşekilde oturacak inşallah...
Tanıdıklarımın demesine göre ilk 6 ay çok önemliymiş, en çirkef kavgalar o zaman yaşanıyormuş.
6 ayı atlattıktan sonra sallansa da devrilmez hali alıyor evlilik diyorlar ama nasip tabii.
Durum, şartlar ve kişilere göre değişir bu eminim ki. Fakat geneli böyleymiş...
Yaşayıp göreceğiz sanırım...
evliliğimiz gidişatını şekillendirdiğimiz bi dönemdeyiz .. tavrını koy koala .. gitmek istemediğini söylediysen gitme .. çünkü bi süre sonra "gitmeyelim" demenin bir anlamı kalmayacak .. bakacaklar ki bu kız gitmeyelim diyor ama geliyor .. bak yine gitmeyelim dedi demek ki gelecek .. dün akşam sen gitmek istemediğini belirtmişsin .. sonra da hem onun peşinden koşmuşsun hem laf anlatmaya çalışmışsın hemde giyinip gitmişsin .. gitmeseydin ve o oraya yalnız gitseydi, koala nerde sorularını kendisi cevaplamak zorunda kalacaktı .. keşke bıraksaydın da bu soruya terleyerek cevap verseydi beyfendi ..
çok çok haklısın ilkay... birbirimizi kabullenme dönemimiz... ve nasıl başlarsa öyle gider... her zaman fedakarlık her zaman alttan almak işe yaramıyor, karşımızdaki ne kadar anlayışlı olursa olsun, sürekli idare edilmeye alışıyor ve bir müddet sonra karşısındakinin bu yapmak zorunda olduğunu düşünüyor...
kapatmak ne mümkün,sürekli ordayız. dışarı çıksak evlerine uğramadan dönmüyoruz.
gitmeyelim desem böyle yapıyor, orası da bizim evimiz geçerken uğrayıveririz diyor. onun için ayrı bir aile değiliz biz, büyük bi aile olduk işte onların ailesine katıldım ben...
ilkaycım,ayşenur almış diye alıntı yapmadım canım senden.. çok güzel yazmışsın ama bu kadar olgun konuşacak gücü bulamıyorum kendimde.. eşim de ailesi mevzu bahis oldğnda olgunluktan sakinlikten eser kalmıyor. muhakkak ki laf dönüp dolaşıp benim annemlerin çıkardığı sıkıntılara rağmen onun annemlere gidip gülerek davranmasına geliyor.
"benim istediğim sadece benimde fikrimi alman, tabi ki benden izin almayacaksın, fakat birlikte yaşıyorsak birlikte karar vermeliyiz, bu eve alınacak bi tabak dahi olsa.. senin aile yapını bizim evimizde sürdüremeyiz, benim ailemin yapısını da sürdüremeyiz, biz kendi ailemizi oluşturuyoruz ve kendi kurallarımız oluşturuyoruz.." bu cümleyi kursam, nası hoşuna gider. çünkü eşek ben her seferinde bişey yapacağımda sorarım ona. bunu da biliyor, hatta arkadaşı demiş eşine işte o kız bişey yapacağında arar s..'i sorar ne dersin diye demiş... o kadar herkes farkında bunun... ama o yaparsa izin almak oluyor!
aynen kavga olmasın,sakinleşsin istiyorum. resmen yalvarıyorum ya sakin ol diye. aptalım ben... düşününce çok kızıyorm kendime. çay koymak,kahve yapmak,yemek yapmak...bunlar dokunmuyor bana,Allah var elinden gelen yardımı da yapıyor. ama bu tür içiçe aile olalım arzusunu yediremiyorum.. sen beni annemden uzakta oturt, giderken sizin şehre geldik de (her gittiğimizde anası babası çok uzak orası desin),ananın yamacında oturt beni... sonra git gel, niye rahatsızsın de... işte tüm işleri yaparım, buna gelemiyorum ben..
daha yeni sinemaya gittik, bu tatsızlıkla sinema düşünemiyorum. belki haftaya fln olabilir..
o kadar salaklık ki bendeki düşününce şimdi, önüne geçiyorum yok gitmiceksin ben de gelicem millet ne der diye.. bi ara yazıklar olsun sana dediğini hatırlıyorum. hele oturma koltuğa otur demesine aşırı bozuldum. bidaha ilkayın dediği gibi sinirlendiğinde konuşmamayı tercih edicem.
peşinden koştukça iyice bi havalara giriyo..haklıyım ben havalarına..
ay bişiler yapmaya calıştım ama oldu mu bilmiyorum
Kesinlikle canım çek kendimi, benim eşimde sinirli ve inatçıdır, zor bir karakterdir yani,, kavga anlarında asla konuşulmaz bağırır çağırırı, ben de susuyorum artık, o konuşmuyor mu bende konuşmuyorum... zor oluyor ama dayanıyorum, sonra kendisi tıpış tıpış geliyor, idare ettikçe havalara giriyorlar eminn ol...
ayy ne heyecan vardır sende şimdi,, bizde sevgiliyken eşimle ayrı şehirlerdeydik, kavuşmak ne güzel olurdu,,, daha önce hiç gitmediğiniz bir yere gidin ... seni görmek ona yetecektir zaten:))
beni ancak eşi benimki gibi olan biri anlayabilirdi...
en iyisi o bağırsın çağırsın yada ikimiz de sessiz sessiz oflaya poflaya oturalım. bakalım kim alttan alıp gelecek.
bugüne kadar hep ben gittim, hep ben kavgaadan sonra ortamı yumuşatmaya çalıştım.
ilkay akşam nasıl davranmamı tavsiye edersin? (sizler de kızlar)
sen neden kavga çıkmasın, sakinleşsin istiyorsun tatlım .. bak kendi ilişkimden biliyorum .. yıllarca ufacık bi tartışmada hemen aramız düzelsin diye özürler dilerdim yalvarırdım .. sonra eşim (o zamanlar sevgilim) oöyle soğuk davranırdı ki asla burnundan kıl aldırmaz ben haklıyım derdi.. sonra baktım ki her kavgada özür dileyen ben oluyorum .. neden? çünkü onsuz yapamam diye düşünüyorum ben, kavga edersek benimle sıcak konuşmuyor .. bırak onsuz yapamamayı azıcık mesafeli konuşsa, kızsa trip atsa dünya başıma yıkılıyor sanki nefes alamıyorum .. ama ona bakıyorum o çok rahat .. sonra kavgalarda biraz geride kalmaya başladım .. tartıştık mesela, o mesaj atmıyor bende atmıyorum .. önceden olsa o mesaj atmaz ben sıralardım "böyle yapma, tamam bi daha bunu yapmam, şunu söylemem, buraya gitmem" .. salya sümük ağlamalar falan .. bunu değiştirdim .. ağlamasan bile bunu o bilmedi .. telefonu alıyordum elime içim gidiyordu küs durmak istemiyordum ama bekledim içimden sayılar saydım bekledim .. sonra ilk mesajı o atmaya başladı .. artık oda özürler dilemeye başladı ..
Şu söyleyeceğim tamamen benim şahsi kanaatim : Erkekler güçlü kadına daha çok saygı gösteriyor, fikirlerini önemsiyor .. benimde bazen yenik düştüğüm konular oluyor .. bazende dik durduğum .. eşimin her ikisinde de bana karşı tavırları farklı oluyor ..
bırak eşin üzülürse üzülsün, kızarsa kızsın .. bırak kendi gitsin annesine.. milletin ağzına laf verin çok mu önemli .. sen yerinde dur canım .. taviz verme .. bunu demekten kastımın eşine sert ol annesine gitme değil .. git ama onun istediği miktarda değil .. her seferinde değil ..
sorma valla bize 4 sene oluyor flört ile nişan toplamı ayrı şehirler çookkkkk zor valla..Ona kendi ellerimle yemek yapacağımBir tane maviden hediye kazak aldım bir tane ikimize thşört aldım siyah önünde beyazla bjk Rh+ yazıyı arkada onunkinde 19 romeo bnmkinde 03 juliet yazıyor..Biraraya gelince 1903 bjk kuruluş tarihi romeo juliet yazıyor:)Birde parfüm aldım bugünde kalın doku bir pijama takımı alacağım:) Valla 4 senedir her gelişte içim içime sıgmıyorrrrr
beni ancak eşi benimki gibi olan biri anlayabilirdi...
en iyisi o bağırsın çağırsın yada ikimiz de sessiz sessiz oflaya poflaya oturalım. bakalım kim alttan alıp gelecek.
bugüne kadar hep ben gittim, hep ben kavgaadan sonra ortamı yumuşatmaya çalıştım.
ilkay akşam nasıl davranmamı tavsiye edersin? (sizler de kızlar)
sen neden kavga çıkmasın, sakinleşsin istiyorsun tatlım .. bak kendi ilişkimden biliyorum .. yıllarca ufacık bi tartışmada hemen aramız düzelsin diye özürler dilerdim yalvarırdım .. sonra eşim (o zamanlar sevgilim) oöyle soğuk davranırdı ki asla burnundan kıl aldırmaz ben haklıyım derdi.. sonra baktım ki her kavgada özür dileyen ben oluyorum .. neden? çünkü onsuz yapamam diye düşünüyorum ben, kavga edersek benimle sıcak konuşmuyor .. bırak onsuz yapamamayı azıcık mesafeli konuşsa, kızsa trip atsa dünya başıma yıkılıyor sanki nefes alamıyorum .. ama ona bakıyorum o çok rahat .. sonra kavgalarda biraz geride kalmaya başladım .. tartıştık mesela, o mesaj atmıyor bende atmıyorum .. önceden olsa o mesaj atmaz ben sıralardım "böyle yapma, tamam bi daha bunu yapmam, şunu söylemem, buraya gitmem" .. salya sümük ağlamalar falan .. bunu değiştirdim .. ağlamasan bile bunu o bilmedi .. telefonu alıyordum elime içim gidiyordu küs durmak istemiyordum ama bekledim içimden sayılar saydım bekledim .. sonra ilk mesajı o atmaya başladı .. artık oda özürler dilemeye başladı ..
Şu söyleyeceğim tamamen benim şahsi kanaatim : Erkekler güçlü kadına daha çok saygı gösteriyor, fikirlerini önemsiyor .. benimde bazen yenik düştüğüm konular oluyor .. bazende dik durduğum .. eşimin her ikisinde de bana karşı tavırları farklı oluyor ..
bırak eşin üzülürse üzülsün, kızarsa kızsın .. bırak kendi gitsin annesine.. milletin ağzına laf verin çok mu önemli .. sen yerinde dur canım .. taviz verme .. bunu demekten kastımın eşine sert ol annesine gitme değil .. git ama onun istediği miktarda değil .. her seferinde değil ..
Allah tüm hasret çekenleri kavuştursun...zor gerçekten..ben de inanamıyorum..
km ler vardı aramızda şimdi ...canı gönülden diliyorum Rabbim herkese ama herkese nasip etsin..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?