Canım benim annem de Eskişehirde oturuyor ben İstanbuldayım. Hergün arıyor annem...Hatta günde kaç kere...
Kız kardeşim burada okuyor ama,uzak oturuyoruz.Ona rağmen doktor kontrollerime geliyor, evimin temizliğine, yemeğime koşturuyor çocuk.Daha öğrenci...
Kışın düşük yaptım ben, kayınvalidem, görümcelerim hiçbiri kapımızı açmadılar. Eşim de hastaydı, o bir taraf yattı ben bir tarafa. Çok da ağrılı oldum,yerimden kalkamadım.
Annem kalktı, kardeşimle kaç kilometreden geldiler bakmaya.Görümcem annemlerin geldiği gün geldi,altta kalmamak için.
Babamı kaybettim zaten....Cenazeye sadece kayınpederim gelmişti, o da sadece namazı kılıp mezarlıktan gitti...Onları saymıyorum bile.
Anneciğim kıyamam şimdi onlarca çeşit yemek yapmış, kalkmış taaa nerelerden geliyor bana yardım olsun diye...Sağlık durumu da süper değil yani....
Kayınpederime kayınvalidem söylemişti hamile olduğumu. "X Bey dede oluyorsun, gözün aydın." dedi, cevap aynen şuydu. "Ben zaten dedeyim Y hanım." (Kızının 2 çocuğu var da.)
Eee ben daha bunlardan ne bekleyeyim...Ufak tefek ilgileniyorlar yeni yeni düşük riskim var diye, çok bile!