maşallah uygar kardeşini kıskanmamış, bizim ki hastanede bebeği ilk gördüğünde öptü eve gelince bir tokat indirdi bebeğe görmeliydiniz..muhammed benimle geçirirdi tüm zamanını işten de ayrılmıştım hamileliğimi öğrendiğimde..hep birlikteydik çok severdi beni..bebek olunca ilk etapta ne ben ne de oğlum alışamadık diyebilirim..sanki oğluma ihanet ediyormuşum gibi bir duygu vardı içimde..onu kucağıma alıp sevemiyordum spinal anesteziyle olmuştu bebişim..çok ağladım ilk ay..ama sonra yavaş yavaş oğlumla da ilgilenmeye başladığımda attım o duyguları içimden..kızım çok farklı bir duygu verdi bize her yönden değiştirdi bizi ailemizi..hayata bakışımızı..çok mutluyum..Rabbim acılarını göstermesin ve isteyen herkese versin..uykusuz kalıyorum kendimi mutsuz hissediyorum bazen ama sonra istiğfar ediyorum..şükrediyorum Yaradana..aramızda en deneyimlisi gülhancım ancak ben de şunları söyleyebilirim ki evet iki çocuk çok zor ama çok da keyifli..gülünü seven dikenine katlanıyor..anne olmak böyle bişey, kadercim ve selmacım sizlere de bu sözüm..
