market tarzı yerlerde sadece haftasonu çalışabilir miyim ki acaba?
50 tl miçok iyimiş. Sadece duruyorlar ve 50 tl alıyorlar yani
Braz esnek olması lazım benim için, çünkü mimarlığı duymuşsunuzdur 1 2 hafta uyumadan çalıştığımız zamanlar oluyor, market işi daha çok yattı kafama, teşekkürler :)
Yeter yahu haftasonu iki gün yapsam ayda 400 eder
Devlet universitesinde okudum ben de ve 2007 de mezun oldum, yemek paramiz 4 liraydi o zaman. Oyle bircok devlette de kolay değil okumak.75 mi
Devlet üni. sanırım? Özelde mümkün değil bu parayla geçinmek
Devlet üniversitesinde okusaydım 300 lira yeterdi aslında 1 lira yemek parası ayda 20 lira, geri kalanı da gayet güzel bir miktar
Çok mükemmel değil durumumuz ama iyiyz çok şükür. Şimdiye kadar bana 200 lira verdikleri için herhangi bir zorluk yaşamadık o yüzden o 200 liranın çok zorladığını düşünmüyorum ben vermeye devam edebilirler yani.Hani durumumuz yok desen anlayacagim da madem parasi var sana vermek ZORUNDA.
Bunun icin mi cocuk doguruyo ya insanlar. Dogurduysa ayaklari ustunde durana kadar bakacak.
Konuşuyorum zaten, 300 lira sadece yol ve yemek param. Ben hiç mi gezmeye gitmeyeyim arkadaşlarımla dolaşmayayım?Bazı arkadaşlara inananıyorum ailene yük olma ne demektir ya ? Ne demek yük olmak? limonkız dünyaya gelmek için onlara yalvarmadı, ailesi onu istedi.hayatını kendisi kazanacak zamana gelene kadar ihtiyaçlarını karşılamakla yükümlüler.Ailenin durumu çok kötü olur anlarım, o zaman okurken de çalışılır.Ama bir öğrencinin görevi sadece ders çalışıp kendini geliştirmek olmalı.
Ben konu sahibinin yerinde olsam alır ailemi karşıma açıklarım durumu; anne benim aylık öğle yemeği masrafım 200 lira, yol masrafım 100 lira, kırtasiye masrafım 100-150 lira; 200 liranın sizi zorlamayacağını biliyorum, ama zaten zaruri ihtiyaçlarıma ancak ucu ucuna yetecek bir miktarın sürekli başıma kakılmasını gururuma yediremiyorum ve gerçekten çok üzülüyorum gibi bir konuşma yapardım.hatta belki baban daha ılımlıdır onunla konuşman daha çok işe yarar.
ben lisede yapmıstim. Pazartesi çarsamba öğleden sonra yapıyodum gelenlere çay falan dağitiyodum oturdugum yerden günlük otuz alıyodum 4 5 sene once
Vakıfları düşünün bir de ..Devlet universitesinde okudum ben de ve 2007 de mezun oldum, yemek paramiz 4 liraydi o zaman. Oyle bircok devlette de kolay değil okumak.
Babamla konuşmayı düşünüyorum ben de. 200 lira yetmiyor bazen erken bitiyor o zaman bile annem kızıyor. Bazen okulda yemeyip arkadaşlarımla yiyorum dışarda ona bile kızılıyor halbuki aynı şey. Okulda hafta 1 falan yiyorum zaten, gerçi en son ne zaman okulda yediğimi hatırlamıyorum.Tüm konularınızı okudum ve aileniz hakkında yazmak istediklerimi yazsam kalbiniz kırılır diye yazamıyorum.
200 lira harçlık falan değil. Yetmesinin imkanı yok. Bırakın kıyafeti yol paranız 100 lira zaten.
Bütün gün yani bütün ay her gün aç gezeceksiniz okulda bu durumda? Bir çay devlet üniversitesinde 60 kuruş şu an, 500 lira çok diyenler neden bahsediyor anlayamıyorum.
Çocuk yapmak demek sizin sorumluluğunuzu mezun olana kadar bir derece almak demek. O bir derece de 200 lira değil. Kaldı ki durumunuz da kötü değilmiş.
Annenizin tek problemi para konusundaki tutumu da değil zaten, başa dönüyorum. Yazmak istediklerimi yazamam.
O aileden ve evden bir an önce kurtulun benim size tavsiyem. Babanıza rest çekin, ya para verecek ya çalışacaksınız.
Seni çok çok iyi anlıyorum.Yine ben..
Burda tonlarca konu açmıştım annemle çok anlayaşamayız ikimizin de sorunları var falan filan. Para konusunda kavga etmiştik bi kaç hafta önce, sürekli iş bul çalış falan diyip duruyordu.
Aylık aldığım 200 lira, okulum vakıf üniversitsi 1 öğün yemek 10 lira bir günlük yol param 5 lira. Bunların toplamı bile 300 ediyor zaten. Bir de mimarlık okuyorum almam gerek onca ıvır zıvır var. Okulda artık yemek yememeye başladım. Ve inanın 25 kuruşun hesabını yapıyorum.
Krediye (300tl) başvurdum eğer çıkarsa sanırım ocakta almaya başlıyorum. Krediye başvurmadan önce annemle babama siz de para vericek misiniz diye sordum onlar da bakarız dedi. Geçen annemin yumuşak anına denk geldim sanırım, parayı sürekli başıma kakıyorsun deyince o da sinirlenince söylüyorum işte falan dedi. Kredi gelince ben de sana 200 lira veririm ayda 500 olur zengin olursun vs vs konuştu.
Çok paragöz olarak anlaşılmak istemiyorum ama gerçekten yetmiyor, arkadaşlarımla beraberken yemediğimi görünce kendileri ısmarlamaya çalışıyorlar sürekli. Bi yere davet edilince çoğunlukla geri çevirmek zorunda kalıyorum o zaman da yanlış anlaşılabiliyor. Ayrıca giyim alışverişi de sorun. Alışverişe illa annemle çıkmam lazım para istesem e verdim ya sana para diyor. Beraber çıksak her giydiğime bir kulp takar onun burası açık şunun şurası açık, hiç utanman yok mu der moralimi bozar. (Gayet kapalı giyinen bir insanım kısa kollu bile giymem - babam sağolsun, yani açık dediği şeyler normal şeyler)
Bu sabah tekrar sordum vermiycem sana 200 lira dedi. Ben de dedim ki ama vercem demiştin ben şimdi sadece 100 lira fark için mi kredi alıyorum. (Bu arada durumumuz kötü değil gayet normal). Bağırdı hemen ailemin üstünden yük alıyorum diye düşünmüyor da 100 lira mı diyor falan diye. Tamam haklı ama bir de benim açımdan bakalım, 300 liraya yemek + yol + kırtasiye + giyim alışverişi yapmam lazım. Ve 100 lira için ilerde kaç tane maaşımı geri ödemeye yatırıcam. Yani ben en azından kendi giyim alışverişimi yapabilmek istiyordum, işte pantolondur çantadır gömlektir vs. Çünkü cidden annemle sorun yaşıyoruz alışverişte. Bişey almak istesem işte sen şöyle şöylesin ama biz sana yine de alıyoruz kıymet bilmiyorsun falan diyor. Ayrıca artık 20 yaşıma giricem kendi tarzımı oluşturmak ve kendi kendime alışveriş yapabilmek istiyorum.
Sizce haksız mıyım?
Çok mükemmel değil durumumuz ama iyiyz çok şükür. Şimdiye kadar bana 200 lira verdikleri için herhangi bir zorluk yaşamadık o yüzden o 200 liranın çok zorladığını düşünmüyorum ben vermeye devam edebilirler yani.
Konuşuyorum zaten, 300 lira sadece yol ve yemek param. Ben hiç mi gezmeye gitmeyeyim arkadaşlarımla dolaşmayayım?
Vakıfları düşünün bir de ..
Babamla konuşmayı düşünüyorum ben de. 200 lira yetmiyor bazen erken bitiyor o zaman bile annem kızıyor. Bazen okulda yemeyip arkadaşlarımla yiyorum dışarda ona bile kızılıyor halbuki aynı şey. Okulda hafta 1 falan yiyorum zaten, gerçi en son ne zaman okulda yediğimi hatırlamıyorum.
Ben üniversitede çalışıp kendi paramı kendim kazanmıştım ve bundan dolayı çok mutluyum. Üniversite hayatımın ikinci yarısı bu yüzden ilk yarısına göre yüzbin kat daha iyi geçti. Mesele sadece para da değil, özgüven, annen baban da olsa kimseye muhtaç hissetmeme meselesi. Ben özel ders vermiştim mesela. Öyle şeyler düşünebilirsin. Annen haksız evet ama bizim haksız dememiz onun karkterini değiştirmeyecek. Senin harekete geçmen lazım.Yine ben..
Burda tonlarca konu açmıştım annemle çok anlayaşamayız ikimizin de sorunları var falan filan. Para konusunda kavga etmiştik bi kaç hafta önce, sürekli iş bul çalış falan diyip duruyordu.
Aylık aldığım 200 lira, okulum vakıf üniversitsi 1 öğün yemek 10 lira bir günlük yol param 5 lira. Bunların toplamı bile 300 ediyor zaten. Bir de mimarlık okuyorum almam gerek onca ıvır zıvır var. Okulda artık yemek yememeye başladım. Ve inanın 25 kuruşun hesabını yapıyorum.
Krediye (300tl) başvurdum eğer çıkarsa sanırım ocakta almaya başlıyorum. Krediye başvurmadan önce annemle babama siz de para vericek misiniz diye sordum onlar da bakarız dedi. Geçen annemin yumuşak anına denk geldim sanırım, parayı sürekli başıma kakıyorsun deyince o da sinirlenince söylüyorum işte falan dedi. Kredi gelince ben de sana 200 lira veririm ayda 500 olur zengin olursun vs vs konuştu.
Çok paragöz olarak anlaşılmak istemiyorum ama gerçekten yetmiyor, arkadaşlarımla beraberken yemediğimi görünce kendileri ısmarlamaya çalışıyorlar sürekli. Bi yere davet edilince çoğunlukla geri çevirmek zorunda kalıyorum o zaman da yanlış anlaşılabiliyor. Ayrıca giyim alışverişi de sorun. Alışverişe illa annemle çıkmam lazım para istesem e verdim ya sana para diyor. Beraber çıksak her giydiğime bir kulp takar onun burası açık şunun şurası açık, hiç utanman yok mu der moralimi bozar. (Gayet kapalı giyinen bir insanım kısa kollu bile giymem - babam sağolsun, yani açık dediği şeyler normal şeyler)
Bu sabah tekrar sordum vermiycem sana 200 lira dedi. Ben de dedim ki ama vercem demiştin ben şimdi sadece 100 lira fark için mi kredi alıyorum. (Bu arada durumumuz kötü değil gayet normal). Bağırdı hemen ailemin üstünden yük alıyorum diye düşünmüyor da 100 lira mı diyor falan diye. Tamam haklı ama bir de benim açımdan bakalım, 300 liraya yemek + yol + kırtasiye + giyim alışverişi yapmam lazım. Ve 100 lira için ilerde kaç tane maaşımı geri ödemeye yatırıcam. Yani ben en azından kendi giyim alışverişimi yapabilmek istiyordum, işte pantolondur çantadır gömlektir vs. Çünkü cidden annemle sorun yaşıyoruz alışverişte. Bişey almak istesem işte sen şöyle şöylesin ama biz sana yine de alıyoruz kıymet bilmiyorsun falan diyor. Ayrıca artık 20 yaşıma giricem kendi tarzımı oluşturmak ve kendi kendime alışveriş yapabilmek istiyorum.
Sizce haksız mıyım?
Niye acıyacaklarmış ki, sen hayatının iplerini eline alıyorsun. Utanılacak bir iş de değil bunlar. Ben sınıf arkadaşlarıma özel ders verip bir de onlardan para alıyordum düşünBurda avmlerde marketler, sınıftaki çoğu arkadaşım da oralarda takılıyor. Beni görmelerini istemem açıkçası burası biraz sorun. Utandığım için değil de, ne bileyim. Garip olur sanki. O zaman bana acırlar falan
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?