- 18 Temmuz 2024
- 749
- 679
- 35
- Konu Sahibi yenibiranne123
- #41
Bacım o yediğin etten tut da çileğe kadar hepsi gaz yapacak şeyler. Yeşillik, ot çöp her şey gaz yapar... Gaz yapacak diye de aç kalacak değiliz tabi. Bebek bu alışacak, büyüyecek...
Gaz çıkartma yöntemlerini çeşitlendir bebekte, masaj olur duş olur vs.
Sütlü çikolata yiyip, kahve içmemek de bir garip durum. Paketlenmiş gıda, bir fincan kahveden daha az mı zararlı sence?
Doktorunuza danışın tabi ama benim diyetisyenim bana her şeyi yedirmisti emzirme döneminde, bebeğe geçmez gaz sen ye ki sütün olsun demişti.
. İlk 1.5 hafta pıt pıt herşey gidiyordu ‘ayy ne güzel ya sindiirimi güzel bi bebiş olacak’ dedik. Şuan 18 günlük, 4 gündür anamız ağlıyor gazdan 
. 
. Her emmeden sonra gaz çıkartma rutini var. He tamamen kesildi mi derseniz hayır, arada vuruyor hala sancısı. Ama en azından 9dan gece yarılarına kadar olan ağlama krizleri 2 gündür yok. Bir de gün içinde biraz uyanık tutuyoruz konuşarak vs. Arada mıyklanıyor gazdan o sorun yaşadığı saatler arasında. Bir de beslerken ağzı midesinden yukarıda kalmalıymış ki gaz midenin üstünde biriksin diyorlar. Henüz denemedim, doktorum önerirse deneyebilirim ama gaz damlaları da bişeye yaramıyor diyor ebe arkadaşım, o da spor yapar gibi hareket ettir diyor.
) tam 1 gün boyunca sancı çektim o da yetmez gibi suni sancı verildi anca doğumum gerçekleşti yoksa 2 3 gün yapamazdım sanırım... Ölümden beterdi, başkalarını korkutmak istemem ama şöyle bir tecrübeyi tattım ve tam anlamıyla tarif edebilirim o acıyı. Kendi doğum sancılarım gerçekten çekilebilir sancılardı ve onları gayet de güzel karşılayabiliyordum en azından kafamdaki saçları koparmaya çalışmıyordum. Bana suni sancı verdiler doğum uzamasın diye. Ama varya ne suni sancıymış... Ben öldüğümü ölürken dirildiğimi diriyken canımın geri alındığını düşündüm. Yemin ederim. Ve saatler saatler geçti solumdaki suni sancının serumuna baktığımda daha da çıldırdım, daha 1 çay kaşığı verilmişti damarıma ve serumun hepsinin bitmesi gerektiğini sanıyordum. Meğer öyle değilmiş açıklığım saatler sonra aniden artmaya başladı tabi secde pozisyonuyla anca oldu yoksa o da olmuyordu. Vallahi bakın sezaryen diye bağırdığımı hatırlıyorum, ses düzeyimin 100 katına çıktığını o gün farkettim. Hastanede en çok benim sesim duyuluyordu kafayı yemekten en son kafamı nereye bastırdıysam alnımda morluk olmuştu. Bu şekilde doğumum oldu ve dikiş meselesi yüzünden de ölüp ölüp dirildi tam 3 kez dikilmek için doğumhaneye çağrıldım her defasında da önceki dikişleri açıp yenisini takıp durdular o kadar çok dokundular ki 3 tane nohut kadar et şişmesi oldu ve 1 buçuk hafta sonra hatta şuan bile nokta kadar kalmış az kaldı geçecek inşallah.. doğumdan beri hep uzanıyorum hep uykuluyum sanki sürekli sadece kendimi düşünüyormuş hissine girdim tabi bu hissi bana hissettirenler de var (sadece kendi rahatımı düşünüyorum ya) kendimi kötü bir anneymiş olarak görüyorum işte böyle. Halen gün boyu elimde telefon var ve sürekli uyumak istiyorum bebeğim ne zaman uyusa benim uyku saatim de o kadar zaten. Yemek yapmıyorum daha doğrusu mutfağa nadiren girip ama güzel yemekler yapıp çıkıyorum o zamanda da bebeğim uyanmış oluyor zaten. Ben kötü bir anne miyim? Hep elimde telefon var ama sürekli birşeyler araştırıp duruyorum çok stresli olduğumda da oyun oynuyorum ya da müzik dinliyorum. Şimdi de gaz sancısı çıkınca ne yapacağımı şaşırdım işte. Ve bu arada bende işe yarayan ne olursa tabiki de size yazar haber ederim anneler birbirine destek olduktan sonra kimseye ihtiyaç yok ciddiyim...
