Aynı durumu yaşadık bu yaz İstanbul'a gittik gezmeye. 1 haftamız zehir oldu. AVM'ye giriyoruz orda migros alışveriş arabalarına saldırıyor illede onu kendi sürecek. Kendi sürerken de markette yere çarpıyor herşeyi döküyor artık biz arabayı çarpmasın diye azıcık ucundan tutup sağa sola çeviriyor diye kendini yerlere attı düz betonu ısırmaya çalıştı herkes bize bakıyorArkadaşların çocuklarını bakıyorum. İstanbulu gezmişler bu ara tatilde. Bizi düşünüyorum mümkün değil. Biz her yerden saçlarımız dikilmiş geliyoruz. Hatta arkadaşım giyinmiş makyaj yapmış. Biz tuvalete gidecek vakit bulsak çok şükür diyoruz. Çamaşırı, bulaşığı her şeyi gizli yapıyoruz. Ufak görevleri de kabul etmiyor. İlla ki onun dediği, onun dediği şekilde olacak. Sabah bez topunu getirmiş. İçini aç dedi. Anlattım. İçi açılmaz topun. Açılabilen bir şey değil. Makasla kes o zaman dedi.ve kesmeyince 1 saat ağladk
Kendi doktorumuz var, düzenli gittiğimiz tabii. Ağlamaların çocuklar için normal olduğunu, kendilerinin bilişsel gelişiminde deşarj yöntemi olduğunu söyledi. Çok erken konuşup farkındalığı fazla olduğu için ne görse ben yapacağım der, benlik oluşma süreci dedi. Ama iş doktorların teorik anlatımıyla aynı olmuyor. İnsan o kadar sabırlı olamıyor çünkü. Biz de Yoruluyoruz.Her an birşey görüp ben yapacağım diyecek ve ağlayacak gerginliği de var.
Evet bunu bana bir pedagog anlattı. Ağladığı şeyi unutturmaya çalışmam yanlışmış. Artık ağlıyor ve ben sakinleşmesini bekliyorum sarılıyorum tabi o istemiyor itiyor o zamanda yanına oturuyorum öyle duruyorumTam yazacaktım siz yazmışsınız. Çocukların ağlayıp deşarj olmaya ihtiyaçları varmış. Bilinçli Bebek adımda bir kitap var isterseniz alın okuyun uzun uzun anlatıyor onu. Bebekler bir çok şeyi yapamıyor, işte oraya gitmek, bir şeyle oynamak falan ve bunlar büyük hüsran duygusuna neden oluyor. O hüsranını atması rahatlaması lazım. Bebekte fiziksel ihtiyaç yokken hep aynı saatte ağlıyorsa ağlamaya ihtiyacı vardır. Ağlamaya ihtiyacı olan bebeğin dikkatini dağıtmak, ağlamasını durdurmaya çalışmak uygun değilmiş. Kucağınıza alıp ilginizi sadece ona verecekmişsiniz ve aferin tatlım ağla rahatla gibi telkinlerde bulunacakmışsınız. Max 2-3 saat çyle ağlar sonra rahatlarmış :)
Cocuk zayif noktanizi bulmu. inatlasmayin ama dedigini de yapmayin. Kisa sureli terapi alabilirsiniz cocukla beraber.Kızım 21 aylık. Doğuştan beri ağlamayı seven bir bebek. Kolik diyorlar ya ilk 3 ay öyleydi. Resmen saati vardı. 18.15 ağlamaya başlama saatiydi. Kırkı çıksın, ikinci kırkı çıksın, üç aylık olsun, 6 aylık olsun, yaşına gelsin diye diye 21 aylık olduk. Ama hala ağlıyor. Yaşıtlarına göre konuşma konusunda oldukça ileri. Normal cümleler kuruyor. Her derdini anlatıyor. Ama bu konuşma işi bizde daha fazla sıkıntı yaratıyor. Mesela arabayla ana yolda gidiyoruz, beni burda indirin, top oynayacağım, koşacağım diye ağlamaya başlıyor. O an mümkün olmayan bir istek. 24 saati kameraya almam lazım anlatmak için. Doğduğundan beri günde 3 - 4 saati dışarıda geçiriyoruz. Avm, restoran, dışaryda kahvaltı mümkün değil. Kesinlikle o an ilginç bir isteği olacak ve ortalığı yıkacak. Mesela dün sabah e bebeğe gidelşm, oyuncak alalım dedi. Gün içinde dikkatini dağıtıp duymazdan geldik. Akşam e bebeğe gidip oyuncak alalım diye saatlerce ağladı. Unutmuyor. Ağzımızdan çıkan her kelimeye o kadar dikkat ediyoruz ki. Aman duyup birşeyler istemesin diye. Bahçede yavru kediler var. Birimin gözü hafif iltihaplıydı.İlaç aldık. Sürdük.Bu defa gece nin bir vakti uyanıp ağlamaya başladı. Bebek kediye bakalım. Gözüne ilaç sürelim diye. O kadar inatçı bir şekilde istiyor ki anlatamam. Giydirmek, bez değiştirmek zaten olay. Ağlamayı da aşırı seviyor. 2 yaş sendromu mu nedir bu? Ağlasın bırakın diye ler var. Bu defa da kusuyor. Aşırı kusuyor. Burnundan bile çıkıyor. Dolayısıyla ağlasın bırak yapamıyoruz. Dikkat dağıtmak, müzik açmak, yiyecek bir şeyler vermek, konuşmak hepsini denedik. Sarılıp geçecek kızım yolu da varmış. Ama sarılmayı sevmiyor. Tecrübesi olanlar, lütfen yol gösterin. Geçecek mi? Kalabalık hiç bir yere gidemiyoruz. Sadece sokakta yürüyoruz ya arabayla Dolaşıyoruz.
Kremleri sonra nasıl temizliyorsunuz? Silmek, yıkamak da ayrı bir kaos da.Cilt kuruluğu var. Özellikle bacaklarını çok kaşıyor bu yüzden. Losyon sürüyoruz her gün. Krem sürelim mi dediğim anda indiriyor pijamayı. Dünyayı unutuyor garibim.
Aslında imatlaşmıyorum. İstediği herşeyi de yapmıyorum. Zaten teknik olarak çoğu istediği imkansız. Yani istesem de yapamamCocuk zayif noktanizi bulmu. inatlasmayin ama dedigini de yapmayin. Kisa sureli terapi alabilirsiniz cocukla beraber.
Onda haklsınız gerçekten. Arkadaşın çocuğu da yemek konusunda aynı şeyi yapıyor. Annesinin gerginliğini hissediyorBir de şunu eklemek istiyorum .Pediatristin bana söylediği en önemli şey ve bence kızımın duzelmesinde sadece bu etkili .Benim aşırı kaygılı oluşum .Kızım böyle yapinca ben çok sinirleniyor ,geriliyor ,üzülüyordum ve bu da kızıma yansıyordu .Pediatrist önce kendinizi duzeltmelisiniz siz kaygili olursanız çocuk bunu anlar sizin duygulariniz üzerinde hakimiyeti olduğunu keşfeder ve tekrar eder demişti .Gerçekten ben rahatladıktan sonra kendi kendine uyumaya ,daha fazla yemeğe başladı .Ağlama krizleri de azaldı.
Krem değil aslında, losyon. Atopik ciltler için. Cildi çok kuru olduğu için kaşınıyor, doktoru önermişti. Silmiyorum haliyle de.Kremleri sonra nasıl temizliyorsunuz? Silmek, yıkamak da ayrı bir kaos da.
Dışarıdan çok şirin gözüküyor zaten. Bir de 85 cmlik boyuna bıcır bıcır konuşuyorYa eminim zor bir durumdur hak veriyorum size ama şimdi böyle okuyunca bana çok şirin geldisakin uslu bir çocuğa dönüşür inşallah
Büyük oğlumu okudum. 5 yaşında olacak yakında.. ağlamaya bayılırdı. Çok çektik elinden.. tutturunca tuttururdu..Kızım 21 aylık. Doğuştan beri ağlamayı seven bir bebek. Kolik diyorlar ya ilk 3 ay öyleydi. Resmen saati vardı. 18.15 ağlamaya başlama saatiydi. Kırkı çıksın, ikinci kırkı çıksın, üç aylık olsun, 6 aylık olsun, yaşına gelsin diye diye 21 aylık olduk. Ama hala ağlıyor. Yaşıtlarına göre konuşma konusunda oldukça ileri. Normal cümleler kuruyor. Her derdini anlatıyor. Ama bu konuşma işi bizde daha fazla sıkıntı yaratıyor. Mesela arabayla ana yolda gidiyoruz, beni burda indirin, top oynayacağım, koşacağım diye ağlamaya başlıyor. O an mümkün olmayan bir istek. 24 saati kameraya almam lazım anlatmak için. Doğduğundan beri günde 3 - 4 saati dışarıda geçiriyoruz. Avm, restoran, dışaryda kahvaltı mümkün değil. Kesinlikle o an ilginç bir isteği olacak ve ortalığı yıkacak. Mesela dün sabah e bebeğe gidelşm, oyuncak alalım dedi. Gün içinde dikkatini dağıtıp duymazdan geldik. Akşam e bebeğe gidip oyuncak alalım diye saatlerce ağladı. Unutmuyor. Ağzımızdan çıkan her kelimeye o kadar dikkat ediyoruz ki. Aman duyup birşeyler istemesin diye. Bahçede yavru kediler var. Birimin gözü hafif iltihaplıydı.İlaç aldık. Sürdük.Bu defa gece nin bir vakti uyanıp ağlamaya başladı. Bebek kediye bakalım. Gözüne ilaç sürelim diye. O kadar inatçı bir şekilde istiyor ki anlatamam. Giydirmek, bez değiştirmek zaten olay. Ağlamayı da aşırı seviyor. 2 yaş sendromu mu nedir bu? Ağlasın bırakın diye ler var. Bu defa da kusuyor. Aşırı kusuyor. Burnundan bile çıkıyor. Dolayısıyla ağlasın bırak yapamıyoruz. Dikkat dağıtmak, müzik açmak, yiyecek bir şeyler vermek, konuşmak hepsini denedik. Sarılıp geçecek kızım yolu da varmış. Ama sarılmayı sevmiyor. Tecrübesi olanlar, lütfen yol gösterin. Geçecek mi? Kalabalık hiç bir yere gidemiyoruz. Sadece sokakta yürüyoruz ya arabayla Dolaşıyoruz.
Ayy ben de öyle. Efendim kızım, neden ağlıyorsun kızım diye yüzümde acı bir tebessümKonuyu ben açmış olsam ancak bu kadar aynısı olabilirdi. Üstelik benimki daha 18 aylıkben umudu kestim ya evlenene kadar kendini yerlere atıp ağlicak bence. Ben de içimden sinir krizi geçirip yüzüne gülmeye devam edicem.
Sabır da bir yerde insan dayanamıyor işte. Çok şükür sağlıklı diyorum. Allah korusun azcık ateşlenip yatsa keşke yaramazlık yapsaydı da hasta olmasaydı diyoruzBüyük oğlumu okudum. 5 yaşında olacak yakında.. ağlamaya bayılırdı. Çok çektik elinden.. tutturunca tuttururdu..
Geçmedi ama çok azaldı. Okula gitmesinin, yaşının büyüyüp de artık daha cok meram anlamasının etkisi vardır.
Sabır arkadaşım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?