Kızım 21 aylık. Doğuştan beri ağlamayı seven bir bebek. Kolik diyorlar ya ilk 3 ay öyleydi. Resmen saati vardı. 18.15 ağlamaya başlama saatiydi. Kırkı çıksın, ikinci kırkı çıksın, üç aylık olsun, 6 aylık olsun, yaşına gelsin diye diye 21 aylık olduk. Ama hala ağlıyor. Yaşıtlarına göre konuşma konusunda oldukça ileri. Normal cümleler kuruyor. Her derdini anlatıyor. Ama bu konuşma işi bizde daha fazla sıkıntı yaratıyor. Mesela arabayla ana yolda gidiyoruz, beni burda indirin, top oynayacağım, koşacağım diye ağlamaya başlıyor. O an mümkün olmayan bir istek. 24 saati kameraya almam lazım anlatmak için. Doğduğundan beri günde 3 - 4 saati dışarıda geçiriyoruz. Avm, restoran, dışaryda kahvaltı mümkün değil. Kesinlikle o an ilginç bir isteği olacak ve ortalığı yıkacak. Mesela dün sabah e bebeğe gidelşm, oyuncak alalım dedi. Gün içinde dikkatini dağıtıp duymazdan geldik. Akşam e bebeğe gidip oyuncak alalım diye saatlerce ağladı. Unutmuyor. Ağzımızdan çıkan her kelimeye o kadar dikkat ediyoruz ki. Aman duyup birşeyler istemesin diye. Bahçede yavru kediler var. Birimin gözü hafif iltihaplıydı.İlaç aldık. Sürdük.Bu defa gece nin bir vakti uyanıp ağlamaya başladı. Bebek kediye bakalım. Gözüne ilaç sürelim diye. O kadar inatçı bir şekilde istiyor ki anlatamam. Giydirmek, bez değiştirmek zaten olay. Ağlamayı da aşırı seviyor. 2 yaş sendromu mu nedir bu? Ağlasın bırakın diye ler var. Bu defa da kusuyor. Aşırı kusuyor. Burnundan bile çıkıyor. Dolayısıyla ağlasın bırak yapamıyoruz. Dikkat dağıtmak, müzik açmak, yiyecek bir şeyler vermek, konuşmak hepsini denedik. Sarılıp geçecek kızım yolu da varmış. Ama sarılmayı sevmiyor. Tecrübesi olanlar, lütfen yol gösterin. Geçecek mi? Kalabalık hiç bir yere gidemiyoruz. Sadece sokakta yürüyoruz ya arabayla Dolaşıyoruz.
Pedagog çocuğunuzun karakteri bu siz sakinliğinizi asla kaybetmeyin dediğinden beri bıraktım valla.Ağla çocuğum diyorum artık napayım.Şimdi 4 yaşında azaldı bir miktar ama bitmedi.Sabırla 5 yaşı bekliyorum
