- 10 Ocak 2022
- 2.985
- 5.917
-
- Konu Sahibi alliswell9
- #21
Cocugunuz zaten arasında 7 yaş olan kardeşiyle oyun arkadaşı olamayacak. Yaş farkı fazla.Selam herkese, ilk iki paragraf hayatımın özeti. 10 yıllik evliyim, gorucu usuluydu, 7 yaşında oğlum var, evliliğin 3.yilin da hamile kalmak istedim ama düştü 6 ay sonra oğlum oldu. 2 yaşına geldikten sonra üniversiteyi kazandım küçük çocuk olunca biraz da uzattım ama gecen sene oğlum anasinifjna başladığında bitti.
Doğum yaptığımdan beri ilk defa rahat ettim gecen sene. Yazın da bir takım kurslara gittim, ekimden beri kpss hazırlanıyorum.
Esimle aramiz nasil anlatayim.. Pandemi de eşimle anlaşamadığımızi anladim bir takım sorunlaar problemler vardı. ( özellikle cinsel olarak tamamen kopmustuk, evde iletişim sıfıra yakindi ) uzatmayayim kötü bi donemdi. Yasaklar kalkınca ailemin yanına gidip boşanmak istedigimi söyledim.
Aileler araya girdi eşim de boşanmak istemedi çok ağladı karımı seviyorum diye, cocuk var dendi derken bir şekilde aynı evde yaşamaya başladık. Kah düzelir gibi oldu kah eskisi gibi olduk derken gene de baya değişti, (cinsel olarak hersey değişti sanki yeni evlenmisiz gibi, tabularimizi mi yıktık Bilmiyorum )
Simdiler de gündemimiz de ikinci cocuk var. Eskiden oğlum asla istemezdi şimdi hep kardeşim olsun onunla oyun oynamak istiyorum. Erkek olursa arabalarimi veririm kiz olursa yeni alırız, söyle böyle babasiyla hergun konuşmaya başladılar.
Bugün demis ki "hayatta tek istediğim şey kardeşim olması, "
Ben hala evli kalıp kalmama konusunda bile git gellerdeydim. Eskjden atanayim bosanacagjm diyordum simdi onun da degistigini gordukce, bir bakalım ne olacağız kpss ye gireyim belki o zamana kadar hersey yoluna girer mi, Yoksa biter mi !!
Bu süreçte vicdanımı susturamiyorum çocuğum kardessiz mi kalsın, Yoksa kardeşine biz seni abin yalnız kalmasın diye yaptık mı diyelim. Çünkü anne olmaya hiç hazır hissetmiyorum... Ne zaman ve nasıl hazır hissediliyor, tecrubelere ihtiyacım var, teşekkür ederim şimdiden herkese. Söyle bisey ekleyeyim şuan aramiz iyi ama varsayalim hiç problem olmasa bile ikinci çocuğa ne zaman karar verdiniz onu da merak ediyorum
ve en önemlisi atanırsam gittiğim sehir de 3 yıl kalmam gerekiyor, bebekle nasıl yapicam yanıma kim gelebilir nasıl olur kafam da milyonlarca soru var.
Eğer atanamazsa iki çocukla baba evine dönmesi, iki çocukla kendine düzen kurması da çok daha zor olur.Yeniden boşanmaya çalışırsanız bu sefer 2 çocuğa birden haksızlık etmiş olacaksınız. İkinciyi düşünmemek daha hayırlı gibi.
Soru işareti olan bir evlilikte 7 yaş bebesinin lafıyla hareket etmezdim. Çevresinde görüp ozeniyor olabilir. Ama siz anne baba olarak çocuk ne demek biliyorsunuz.Selam herkese, ilk iki paragraf hayatımın özeti. 10 yıllik evliyim, gorucu usuluydu, 7 yaşında oğlum var, evliliğin 3.yilin da hamile kalmak istedim ama düştü 6 ay sonra oğlum oldu. 2 yaşına geldikten sonra üniversiteyi kazandım küçük çocuk olunca biraz da uzattım ama gecen sene oğlum anasinifjna başladığında bitti.
Doğum yaptığımdan beri ilk defa rahat ettim gecen sene. Yazın da bir takım kurslara gittim, ekimden beri kpss hazırlanıyorum.
Esimle aramiz nasil anlatayim.. Pandemi de eşimle anlaşamadığımızi anladim bir takım sorunlaar problemler vardı. ( özellikle cinsel olarak tamamen kopmustuk, evde iletişim sıfıra yakindi ) uzatmayayim kötü bi donemdi. Yasaklar kalkınca ailemin yanına gidip boşanmak istedigimi söyledim.
Aileler araya girdi eşim de boşanmak istemedi çok ağladı karımı seviyorum diye, cocuk var dendi derken bir şekilde aynı evde yaşamaya başladık. Kah düzelir gibi oldu kah eskisi gibi olduk derken gene de baya değişti, (cinsel olarak hersey değişti sanki yeni evlenmisiz gibi, tabularimizi mi yıktık Bilmiyorum )
Simdiler de gündemimiz de ikinci cocuk var. Eskiden oğlum asla istemezdi şimdi hep kardeşim olsun onunla oyun oynamak istiyorum. Erkek olursa arabalarimi veririm kiz olursa yeni alırız, söyle böyle babasiyla hergun konuşmaya başladılar.
Bugün demis ki "hayatta tek istediğim şey kardeşim olması, "
Ben hala evli kalıp kalmama konusunda bile git gellerdeydim. Eskjden atanayim bosanacagjm diyordum simdi onun da degistigini gordukce, bir bakalım ne olacağız kpss ye gireyim belki o zamana kadar hersey yoluna girer mi, Yoksa biter mi !!
Bu süreçte vicdanımı susturamiyorum çocuğum kardessiz mi kalsın, Yoksa kardeşine biz seni abin yalnız kalmasın diye yaptık mı diyelim. Çünkü anne olmaya hiç hazır hissetmiyorum... Ne zaman ve nasıl hazır hissediliyor, tecrubelere ihtiyacım var, teşekkür ederim şimdiden herkese. Söyle bisey ekleyeyim şuan aramiz iyi ama varsayalim hiç problem olmasa bile ikinci çocuğa ne zaman karar verdiniz onu da merak ediyorum
ve en önemlisi atanırsam gittiğim sehir de 3 yıl kalmam gerekiyor, bebekle nasıl yapicam yanıma kim gelebilir nasıl olur kafam da milyonlarca soru var.
Yeni doğan da büyüyecek ?Bence olmalı yaa
Benım kızım 3 yasındaydı arastırdım 4 yaş aralıgı ıyı vs derken araları 4 yaş oldu
Sımdı kardes ıstıyorlar ve buyuduler bırı 14 bırı 10 yasında
Keske 4 sene once yıne olsaymıs dıyorum
Onlar buyuyunce senle pek alakaları kalmıyor
Benı nedensız sevıyorlardı o hıssı cok sevıyorum
Ama ne bedenım ne ruhum kaldıramaz dıye dusunmedım
Şimdi keske ozaman olsaydı dıyorum .
38 yasına geldım gec kalmıs hıssedıyorum artık olsada ıstemem
Yenilerde bi yerde dinlemiştim, ilk çocuk yalnız kalmasın diye yapılan ikinci çocuğa daha doğmadan sorumluluk yükleniyor diye.. Bence siz bi kendiniz ne yapacağınıza karar verin sonra çocuk düşünün..Selam herkese, ilk iki paragraf hayatımın özeti. 10 yıllik evliyim, gorucu usuluydu, 7 yaşında oğlum var, evliliğin 3.yilin da hamile kalmak istedim ama düştü 6 ay sonra oğlum oldu. 2 yaşına geldikten sonra üniversiteyi kazandım küçük çocuk olunca biraz da uzattım ama gecen sene oğlum anasinifjna başladığında bitti.
Doğum yaptığımdan beri ilk defa rahat ettim gecen sene. Yazın da bir takım kurslara gittim, ekimden beri kpss hazırlanıyorum.
Esimle aramiz nasil anlatayim.. Pandemi de eşimle anlaşamadığımızi anladim bir takım sorunlaar problemler vardı. ( özellikle cinsel olarak tamamen kopmustuk, evde iletişim sıfıra yakindi ) uzatmayayim kötü bi donemdi. Yasaklar kalkınca ailemin yanına gidip boşanmak istedigimi söyledim.
Aileler araya girdi eşim de boşanmak istemedi çok ağladı karımı seviyorum diye, cocuk var dendi derken bir şekilde aynı evde yaşamaya başladık. Kah düzelir gibi oldu kah eskisi gibi olduk derken gene de baya değişti, (cinsel olarak hersey değişti sanki yeni evlenmisiz gibi, tabularimizi mi yıktık Bilmiyorum )
Simdiler de gündemimiz de ikinci cocuk var. Eskiden oğlum asla istemezdi şimdi hep kardeşim olsun onunla oyun oynamak istiyorum. Erkek olursa arabalarimi veririm kiz olursa yeni alırız, söyle böyle babasiyla hergun konuşmaya başladılar.
Bugün demis ki "hayatta tek istediğim şey kardeşim olması, "
Ben hala evli kalıp kalmama konusunda bile git gellerdeydim. Eskjden atanayim bosanacagjm diyordum simdi onun da degistigini gordukce, bir bakalım ne olacağız kpss ye gireyim belki o zamana kadar hersey yoluna girer mi, Yoksa biter mi !!
Bu süreçte vicdanımı susturamiyorum çocuğum kardessiz mi kalsın, Yoksa kardeşine biz seni abin yalnız kalmasın diye yaptık mı diyelim. Çünkü anne olmaya hiç hazır hissetmiyorum... Ne zaman ve nasıl hazır hissediliyor, tecrubelere ihtiyacım var, teşekkür ederim şimdiden herkese. Söyle bisey ekleyeyim şuan aramiz iyi ama varsayalim hiç problem olmasa bile ikinci çocuğa ne zaman karar verdiniz onu da merak ediyorum
ve en önemlisi atanırsam gittiğim sehir de 3 yıl kalmam gerekiyor, bebekle nasıl yapicam yanıma kim gelebilir nasıl olur kafam da milyonlarca soru var.
Kimse kimsenin yalnızlığını gidermek için dünyaya gelmediği gibi kimin hangi kalabalıkta nasıl yalnızlık çektiğini de bilemezsiniz. Dolayısıyla kardeş, diğer çocuk yalnız kalmasın diye yapılmaz. Kardeş, diğer çocuk istediği için de ya pılmaz. Maddi manevi muaitlik durumuna göre yapılır böyle bir karar çocuğa sorulmaz. Hayır dese yapmaktan vaz gecmeyeceginiz gibi sırf çocuğunu istediği için de yapmak mantıklı değilSelam herkese, ilk iki paragraf hayatımın özeti. 10 yıllik evliyim, gorucu usuluydu, 7 yaşında oğlum var, evliliğin 3.yilin da hamile kalmak istedim ama düştü 6 ay sonra oğlum oldu. 2 yaşına geldikten sonra üniversiteyi kazandım küçük çocuk olunca biraz da uzattım ama gecen sene oğlum anasinifjna başladığında bitti.
Doğum yaptığımdan beri ilk defa rahat ettim gecen sene. Yazın da bir takım kurslara gittim, ekimden beri kpss hazırlanıyorum.
Esimle aramiz nasil anlatayim.. Pandemi de eşimle anlaşamadığımızi anladim bir takım sorunlaar problemler vardı. ( özellikle cinsel olarak tamamen kopmustuk, evde iletişim sıfıra yakindi ) uzatmayayim kötü bi donemdi. Yasaklar kalkınca ailemin yanına gidip boşanmak istedigimi söyledim.
Aileler araya girdi eşim de boşanmak istemedi çok ağladı karımı seviyorum diye, cocuk var dendi derken bir şekilde aynı evde yaşamaya başladık. Kah düzelir gibi oldu kah eskisi gibi olduk derken gene de baya değişti, (cinsel olarak hersey değişti sanki yeni evlenmisiz gibi, tabularimizi mi yıktık Bilmiyorum )
Simdiler de gündemimiz de ikinci cocuk var. Eskiden oğlum asla istemezdi şimdi hep kardeşim olsun onunla oyun oynamak istiyorum. Erkek olursa arabalarimi veririm kiz olursa yeni alırız, söyle böyle babasiyla hergun konuşmaya başladılar.
Bugün demis ki "hayatta tek istediğim şey kardeşim olması, "
Ben hala evli kalıp kalmama konusunda bile git gellerdeydim. Eskjden atanayim bosanacagjm diyordum simdi onun da degistigini gordukce, bir bakalım ne olacağız kpss ye gireyim belki o zamana kadar hersey yoluna girer mi, Yoksa biter mi !!
Bu süreçte vicdanımı susturamiyorum çocuğum kardessiz mi kalsın, Yoksa kardeşine biz seni abin yalnız kalmasın diye yaptık mı diyelim. Çünkü anne olmaya hiç hazır hissetmiyorum... Ne zaman ve nasıl hazır hissediliyor, tecrubelere ihtiyacım var, teşekkür ederim şimdiden herkese. Söyle bisey ekleyeyim şuan aramiz iyi ama varsayalim hiç problem olmasa bile ikinci çocuğa ne zaman karar verdiniz onu da merak ediyorum
ve en önemlisi atanırsam gittiğim sehir de 3 yıl kalmam gerekiyor, bebekle nasıl yapicam yanıma kim gelebilir nasıl olur kafam da milyonlarca soru var.