- 2 Ocak 2024
- 6
- 3
- 32
-
- Konu Sahibi alliswell9
- #1
Selam herkese, ilk iki paragraf hayatımın özeti. 10 yıllik evliyim, gorucu usuluydu, 7 yaşında oğlum var, evliliğin 3.yilin da hamile kalmak istedim ama düştü 6 ay sonra oğlum oldu. 2 yaşına geldikten sonra üniversiteyi kazandım küçük çocuk olunca biraz da uzattım ama gecen sene oğlum anasinifjna başladığında bitti.
Doğum yaptığımdan beri ilk defa rahat ettim gecen sene. Yazın da bir takım kurslara gittim, ekimden beri kpss hazırlanıyorum.
Esimle aramiz nasil anlatayim.. Pandemi de eşimle anlaşamadığımızi anladim bir takım sorunlaar problemler vardı. ( özellikle cinsel olarak tamamen kopmustuk, evde iletişim sıfıra yakindi ) uzatmayayim kötü bi donemdi. Yasaklar kalkınca ailemin yanına gidip boşanmak istedigimi söyledim.
Aileler araya girdi eşim de boşanmak istemedi çok ağladı karımı seviyorum diye, cocuk var dendi derken bir şekilde aynı evde yaşamaya başladık. Kah düzelir gibi oldu kah eskisi gibi olduk derken gene de baya değişti, (cinsel olarak hersey değişti sanki yeni evlenmisiz gibi, tabularimizi mi yıktık Bilmiyorum )
Simdiler de gündemimiz de ikinci cocuk var. Eskiden oğlum asla istemezdi şimdi hep kardeşim olsun onunla oyun oynamak istiyorum. Erkek olursa arabalarimi veririm kiz olursa yeni alırız, söyle böyle babasiyla hergun konuşmaya başladılar.
Bugün demis ki "hayatta tek istediğim şey kardeşim olması, "
Ben hala evli kalıp kalmama konusunda bile git gellerdeydim. Eskjden atanayim bosanacagjm diyordum simdi onun da degistigini gordukce, bir bakalım ne olacağız kpss ye gireyim belki o zamana kadar hersey yoluna girer mi, Yoksa biter mi !!
Bu süreçte vicdanımı susturamiyorum çocuğum kardessiz mi kalsın, Yoksa kardeşine biz seni abin yalnız kalmasın diye yaptık mı diyelim. Çünkü anne olmaya hiç hazır hissetmiyorum... Ne zaman ve nasıl hazır hissediliyor, tecrubelere ihtiyacım var, teşekkür ederim şimdiden herkese. Söyle bisey ekleyeyim şuan aramiz iyi ama varsayalim hiç problem olmasa bile ikinci çocuğa ne zaman karar verdiniz onu da merak ediyorum
ve en önemlisi atanırsam gittiğim sehir de 3 yıl kalmam gerekiyor, bebekle nasıl yapicam yanıma kim gelebilir nasıl olur kafam da milyonlarca soru var.
Doğum yaptığımdan beri ilk defa rahat ettim gecen sene. Yazın da bir takım kurslara gittim, ekimden beri kpss hazırlanıyorum.
Esimle aramiz nasil anlatayim.. Pandemi de eşimle anlaşamadığımızi anladim bir takım sorunlaar problemler vardı. ( özellikle cinsel olarak tamamen kopmustuk, evde iletişim sıfıra yakindi ) uzatmayayim kötü bi donemdi. Yasaklar kalkınca ailemin yanına gidip boşanmak istedigimi söyledim.
Aileler araya girdi eşim de boşanmak istemedi çok ağladı karımı seviyorum diye, cocuk var dendi derken bir şekilde aynı evde yaşamaya başladık. Kah düzelir gibi oldu kah eskisi gibi olduk derken gene de baya değişti, (cinsel olarak hersey değişti sanki yeni evlenmisiz gibi, tabularimizi mi yıktık Bilmiyorum )
Simdiler de gündemimiz de ikinci cocuk var. Eskiden oğlum asla istemezdi şimdi hep kardeşim olsun onunla oyun oynamak istiyorum. Erkek olursa arabalarimi veririm kiz olursa yeni alırız, söyle böyle babasiyla hergun konuşmaya başladılar.
Bugün demis ki "hayatta tek istediğim şey kardeşim olması, "
Ben hala evli kalıp kalmama konusunda bile git gellerdeydim. Eskjden atanayim bosanacagjm diyordum simdi onun da degistigini gordukce, bir bakalım ne olacağız kpss ye gireyim belki o zamana kadar hersey yoluna girer mi, Yoksa biter mi !!
Bu süreçte vicdanımı susturamiyorum çocuğum kardessiz mi kalsın, Yoksa kardeşine biz seni abin yalnız kalmasın diye yaptık mı diyelim. Çünkü anne olmaya hiç hazır hissetmiyorum... Ne zaman ve nasıl hazır hissediliyor, tecrubelere ihtiyacım var, teşekkür ederim şimdiden herkese. Söyle bisey ekleyeyim şuan aramiz iyi ama varsayalim hiç problem olmasa bile ikinci çocuğa ne zaman karar verdiniz onu da merak ediyorum
ve en önemlisi atanırsam gittiğim sehir de 3 yıl kalmam gerekiyor, bebekle nasıl yapicam yanıma kim gelebilir nasıl olur kafam da milyonlarca soru var.
Son düzenleme: