2.5 Aylık bebeğim ve bıkmak

Çıkın, parklarda yürüyün, başka insanlarla başka annelerle sohbet edersiniz belki. Eğer imkanınız varsa bebeği babaya bırakıp kendiniz kısa yürüyüş yapın. Bu benim içimde kaldı, yapabilsem çok iyi gelecekti.
Korona dönemiydi her yer güvensizdi yalnızdım öfkeliydim çaresizdim aylarca kendimi tükettim siz yapmayın en güzeli nefes aldığınızı hissetmek bebekle sohbetleri temiz havada yenilenmiş enerjiyle yapmak
 
Yaşadığınız şey lohusalık ve çok normal. Belki vitamin desteğine ihtiyacınız olabilir ona da bi göz atın.
Burada saat 01.35 bize iyi geceler sizin için henüz akşam olmalı. İhtiyaç hissederseniz yazın muhakkak.
 
Doktor normal dedi test yaptırmadı ama ısrar mı etsem acaba çünkü içimden bir ses alerjik diyor
Canım benim şöyle söyleyim normal bir bebek kakası altın sarısı renginde ve partiküllüdür. Arada bir mukus olabilir. Bunun devamlı olması, renginin yeşil olması bebeğin kakasını ıkınarak yapması belirtidir aslında. Yapılan alerji testleri 6.aya kadar doğru sonuç vermez. Yani şöyle testler normal ve negatif çıkar ama aslında bebek alerjiktir
 
Seni çok iyi anlıyorum su an 3.5 aylik.gazlı ve kolik bir bebeğim vardı. 3. Ay da gazını kendi rahat çıkarmaya başladı. Aynı yoldan geçtik. İnan düzeliyor. Bazı bebekler hemen alışamıyor dünyaya. Bana da geçecek diyorlardı inanmıyordum. Bebekle birlikte ağlıyordum. Sürekli acile gidiyordum .Bir şeyi mi var diye. Benimde bebeğim sürekli mukuslu kaka yapıyor hiç geçmedi. Tahlillerde sorun çıkmadı. Bebek arabasını bile sevmiyordu. Otomobil ile akşamları gezdiriyorduk.arabanin içinde gogsumu emiyordu.oyle uyuyordu . Lütfen sabret kendine ve bebeğine zaman tani. Annesizlik eminim zordur. Ama geçecek
 
Ağlasa da masaj yap lütfen. Bizim de öyleydi. Ağlayınca hemen kucağa alıyordum. Masaj yapmıyordum.ama yapmak lazimmis
 
Başın sağolsun . Anladığım kadarıyla acın çok taze. Rabbim yardımcın olsun. Ama bu yaşta sen nasıl annene hala ihtiyacım var diyorsan 2.5 aylık bebeğinin senin ilgine, sevgine tamamen ihtiyacı var. Lütfen salma kendini. Belki de o bebek senin acın dinsin onunla uğraşırken diye gönderildi bilemezsin .
 
Yazdıklarını okuyunca çok üzüldüm. Çünkü kendimi gördüm sanki. Öncelikle başın sağolsun, keşke anneciğin hayatta olsaydı eminim onun varlığı yükünü yarıya indirirdi.benim bebeğim de 11 haftalık. İnan bana aynı duyguları yaşıyorum. Doğum sonrasında bebeğime alışmam uzun sürdü. Baya ağır bir bunalım geçirdim, annem ve eşimin desteği olmasaydı herşey çok daha kötüye evrilebilirdi. Onu çok seviyorum, gülümsemesi içimi ısıtıyor. Ama hala her gün ama her gün eski hayatıma özlem duyuyorum. Bu bana kendimi suçlu hissettiriyor ama böyle hissediyorum işte. Eşimle çok sakin ve keyifli bir hayatımız vardı. Ben de rahatına, yalnızlığına düşkün biriyim. Kendime vakit ayırmak benim için çok önemliydi. Açıkçası bebek büyütmenin bu kadar sabır gerektiren bir süreç olduğunu bilememişim. Gelecek günler gözümde büyüyor inan. Gaz sancıları birkaç haftaya çok azalacaktır. Bizim de öyleydi ve şu an oldukça azaldı. Benim bebeğimde de mukuslu kaka var, arada yüzünde İsilik gibi kabarcıklar çıkıyordu. Ben alerji profuna götürdüm, kan testi deri testi negatif çıktı. Kakasında kan da olmayınca bana diyet yapmama gerek olmadığını söyledi. Klaire labs infant diye bir probiyotik başladık. Günde yarım ölçek. Kaka da hala mukus var ama azaldı, bağırsak hareketleri daha düzenli gibi. Emzirme konusunda da birebir aynı şeyleri yaşamışız. Ben de yüzde 90 mama ile besliyorum bebeğimi. Bu hissettiklerin normal inan, sen kötü bir anne değilsin. Ben de kendimi çok yargılıyorum. Sokakta yaralı sakat hayvan bulup defalarca evimde bakmış iyileştirmiş biriyim, neden bebeğime bakarken bu kadsr zorlanıyorum diyorum hep. Onlar günahsız, biz istediğimiz için bu hayata geldiler. Ama kendimden geriye birşey kalmamış gibi hissediyorum. Sabredelim bir gün eminim bu günleri yüzümüzde hüzünlü bir tebessümle anacağız. Bana da şu an çok uzak geliyor ama herkes aynı şeyi söylüyorsa vardır bir bildikleri diyorum..
 
Merhaba keşke böyle anneler yakın olabilsek birbirimize iyi gelirdik. Umarım yazdıklarım yüreğinizi ferahlatır çünkü sekizinci aydan bildiriyorum :)
Benim bebeğimde üçüncü günden itibaren gece gündüz ağlamaya başlamıştı çok zor günler geçirdik asla bir şeyle teselli olmuyor ne araba da ne pusette ne bir yerde durmuyor sadece kucak ve emerken duruyordu. Karnı semsert kakasında mukus olunca doktorum alerjiden şüphelendi. Bebeğim hem emiyordu hem de mama takviyesi vardı. Bende süt ürünleri diyetine başladık bebeğimde de alerji mamasına geçtik pirinçten yapılan bir mama tam alerji maması olaral geçiyor raporla doktor yazıyor. Yaklaşık on beş gün sonra karnı yumuşadı ve bebeğim normalleşmeye başladı evet hala çok kendi başına oyalanmaz ama çok küçük normal diyorum hala yüksek tondan ağlar onu da kabullendim. Gece beni yedi sekiz kez kaldırır emmeyi seviyor ve sabretmeye gayret ediyorum her şeye rağmen o zamanlardaki kadar zor değil hiçbir şey. Bende bir ara benim bebeğim böyle psikolojisine girmiştim insana hiç iyi gelmiyor böyle düşünmemeye gayret edin. Sıkıntısı sorunu var ve beni istiyor bensiz yapamaz diye bakınca merhamet duygularım yoğunlasti. Çalışan bir kadın olarak ücretsiz izne ayrıldım ve ne kadar bunaldığımı tahmin edebilirsiniz ne yaprak dökümleri yaşadım. Tavsiyem her şeye rağmen çıkın hava soğuk olsa da bebeğinizi kalın giydirip çıkın. Hep aynı şeyler insanı bunaltıyor parka götürüp en azından iki sohbet ediyorum birileriyle.
Arada bebek görmesine arkadaşlarım geliyor ama ikinci üçüncü defa görüştüğüm çok az kişi var artık. Bebekli olunca çevreniz de daralıyor ister istemez ve ben bekarken , çocuklu arkadaşlarıma gittiğimi hatırlıyorum . Ne kadar kıymetliymiş bilmezdim. Yalnızlığı zamanla sevip kabullenmeye başlıyorsunuz bu bebek benim elbet ben büyüteceğim arada görüştüğüm arkadaşlarımla kendimi deşarj etmeye gayret ediyorum.
 
Benimde oğlum çok gazlıydı kolikti aynı söylediğiniz gibi saatlerce sakinleştiremezdik onu eridim bittim tükendim ağladım bunalıma girdim daha neler neler. Uyandığında bende onunla ağlardım bide normal doğum yapmıştım lohusalık psikolojisine girdim uyanmasın diye kıpırdamazdım. Ama sonra 4 aydan sonra rahatlamaya başladı herşey çok daha güzel oldu ve şuan 6 yaşında. Tatlımı tatlı güzelmi güzel oğluşum. Sakın dert etmeyin çok zor çook iyi anlıyorum sizi yetersizlik hissinizi çabanızı ama geçiyor biraz sakin kalıp sabretmeniz gerekiyor sadece. Aynı alerjikti mukusluydu kakası ne gaz damlaları denedik olmadı. Geçti. Sizinde geçicek ve en yakın arkadaşınız sığınağınız kokusuyla mutlu olduğunuz kişi o olacak. Şimdi bazen onunla eski günlerinden konuşuypruz birde kardeşi var bana yardımcı da oluyor. Tek isteğim sizden sakin kalın kendinize çok yüklenmeyin
 
Anneniz için çok üzüldüm..insanlar için herşey bizlerde kalıcı değiliz bu hayatta.. yalnızlığınızı burdan hissetim içim çok acıdı sizin yerinize gerçekten.. insan kaç yaşında olursa olsun hep annesini arar ister o seni görüyor merak etme mekanı cennet olsun .. bebeğin büyücek hepimiz böyleydik annende seni böyle büyüttü düşün :) .. gaz masajları felan deneyin bebeğim yok ama bilirsiniz yurtdışında yaşıyorum burda bebeklere teyzene çayı veriyorlar kaç aylıktan itebaren bilmiyorum ama bazısı 1. Aydan veriyor çoook az bir miktarda ama bence siz rezene için hem süt yapar hemde sütünüze geçer rahat uyur bu yaşımda her karın ağrımda rezene içiyorum anında kesiyor affedersiniz ishal durumunu bile kesiyor içtikten 5-10 dk sonra karın ağrısı da kesiliyor kısa sürede. Bu bebeklerde de aynı etkiyi gösteriyor doktorunuza danışın eğer bebeğe verebilirsiniz belli miktarı önerirse verin önermezse siz için sütünüzden geçsin ayrıca hayat devam ediyor sakın kendinizi bırakmayın eşiniz yardım etmiyor mu ? Herşeyi tek başına yapıyormuşsunuz gibş geldi
 
Ediyor fakat akıl olarak hiç birşey önemli değil malesef . Ateşi çıkıyor ateşi var diyorum tepki yok . Herşeyi ben düşünüp endişeleniyorum ondan beklemiyorum ama en azından söylediğimde önemsese
 
Erkekler böyle diyeceğim ama söz konusu çocuk olunca biraz baba duyguları ile hareket etmemesi biraz tuhaf geldi başka sıkıntısı mı var acaba ? Eş desteği önemli .. umarım bebeğiniz biraz daha iyidir banyo masaj felan rahatlatır kitaplarla felan araştırma yapsanız okusanız beden dili ile bebeklerle daha rahat iletişim kurulabiliyor size bir video atacağım becerirsem


Kolik bir bebek ve nasıl başa çıkan bir anne sesli dinlerseniz bebeğin bir anda nasıl rahatladığını. Ve bezini doldurduğunu görürsünüz önce sakinleştiriyor kadın
 
Merhaba.Hissettikleriniz bana o kadar tanıdık geldi ki.Benim de bebeğim durmadı.Agladi da ağladı.Ne yaptiysam ne ettiysem olduramadim.
Ben çok pişman olmuştum.Neden yaptım bunu bu yaşta diye.Doktor bile kızdı bana.Dayanacaksin dedi.Vee 3 ay 1 hafta da normale döndük.Her 1 saat 10 dk da uyumaya başladı ve ben saat takibi yaptım.İnan ki geçecek.En kötü zamanım ilk 3 aydı benim.4
Ay atağıni bile hissetmedim.
 
Ben 1 sene yalnız baktım ilk başta annemin geldiği dönem hariç. Bebeğim hiç uyumazdı. Geceleri saat başı uyanırdı. Sosyal ortamım yoktu. Eşim bebek olunca kendini işe adamıştı. 1 sene boyunca keşke annemle aynı şehirde yaşasaydık düşüncesini aklımdan atamadım. Komşumun kızı doğum yapmıştı, balkonda onları ailecek görünce üzülürdüm, ben akşam bebeğimle yalnız başıma yürüyüşten geliyor olurdum. Biraz da hormonlar etkiliyor, lohusalık diye bir şey var. Zor oluyor ama geçiyor bu günler de. 4. Ayı da atlatınca daha rahat olur yavaş yavaş düzene girer diye düşünüyorum. En zoru ilk 3-4 ay.
 
Hem annenizi kaybetmeniz, hem gurbette olmanız hem de desteksiz bebeğinize bakmanız sizi hem psikolojik hem de fiziken zorluyor çok iyi anlıyorum.
Bebeklerin her dönemde zorluğu var ama en yorucusu bence de ilk üç ay.
O dönem benim içinde çok zordu. Ben lohusa depresyonunun ucundan dönmüştüm, bebeğim de gazlıydı ve uzamış sarılık olduğu için üç ay geçmedi ve ben iki saatte bir gece gündüz onu emzirdim. Bende delirecek gibi hissediyordım ama sonra hepsi azaldı 4. Aydan sonra daha bir rahatladım, bebeğimde bende uyumaya başladık.

Merak etmeyin geçecek hepimiz bütün anneler hemen hemen aynılarını yaşıyoruz, bazen pişman gibi hisetmeniz, eski hayatınızı da özlemeniz normal şeyler. Bunları düşündüğünüz için de kendinizi kötü hissetmeyin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…