19 yaşındayım ama hemen evlenmek istiyorum

Hukuk fakultesi gibi bir okulu bitirip evde oturmak ziyandir evet.
ulkemin kadin avukata bu kadae ihtiyaci varken.birinin hakkini almis bu arkadas.bu benim fikrim alintilamayin lutfen.
 
Başlığı görünce sinir oldum , sabah sabah.Hayal kurman güzelde , senin yaşında birinin evlenmesini istemem.
 
ben de üniversiteyi bitirip ne iş yapacağıma karar veremeyip, istediğim işlere de giremeyince survivora katılsam mı diye ciddi ciddi düşünmüştüm. gerçi 4 ay falan işsiz kaldım ama kendimi adaya atacak kadar bunalmıştım.
bişeye mi bunaldın acaba bi düşünsen.
çünkü senin bu yaşta, bu bölümde okurken böyle düşünmeni benim o zaman ki düşüncemle eşdeğer gördüm.
 
Jasbaface, ben de çok sorguluyorum bu konuları. Sıkıldım da artık. sana bir ablan olarak kendi hayatımdan örnek vereyim: benim de aile hayatımda boşluklar vardı; hep de sıcak bir yuva özlemim vardı. Benim etrafımda olan kadınlar maddi ihtiyacı hiç olmamış, canı istediğinde çalışmış, istemediğinde evle alakadar olmuş hanımlardı. Yardımcıları vardı hep. hayat güzeldi filan.21 yaşında mezun olup aşık olduğum kişiyle evlendim. Bütün okul hayatımı da hep derecelerle bitirdim. 22 yaşında anne oldum. Maddi sıkıntılar yaşadım. Daha önce etrafımda Derya deniz insanlar bir anda kayboldu. Bebekle ben ve eşim başbakan kaldık. Daha önce saygıda kusur etmeyen insanlar tepeden bakmaya başladı. Ben dersler verdim filan, tutunmaya çalıştım ama bekarken 1 yılda yapacağım işi, evlilik ve çocukla yıllarca ertelemem ve sonra da binbir sıkıntıyla çalışarak yapmam gerekti. Sonra düzelttik maddiyat işini. Bu sefer sen de bir meslek sahibi olamadınlar başladı. Nutuk çekmezler sana. Ama bir laf, bir bakış yeter. Sinirlendiğim bir şey bu aslında. İkiyüzlülük. Çünkü mesela etrafımda benden akademik olarak çok daha başarısız arkadaşlarım sırf zengin eşlerle evlendikleri için bu insanların gözünde gayet yüksek konumda ve daha başka bir şey yapmaları beklenmiyor evlerinin hanımları olmaktan başka. Şu anda 30 larıma yakın yaşımda atama bekliyorum, kpss çalışıyorum. Bana sorarsan evimi çok seviyorum ve ev hanımı olmaya da bayılıyorum. Çünkü ev hanımıyken çocuğumu alıp başka şehirlere, müzelere, eğitim programlarına katılıyorum. Güzel geçiyor ama kısıtladım kendimi acele ederek. Ben yine hayat mücadelemde gayet başarılı olduğumu düşünüyorum ama çok daha zorlaştırdım işleri kendime. Sana şunu söyleyeyim. Okulunu bitir, çalışma deneyimi edin. Eşini bul. Evlen, sonra bak bırakmak değer mi değmez mi diye. Kendine hareket alanı tanı yani. Duygularının yanında mantığın da çok önemli olduğunu unutma
 
sana tek söyleyeceğim her yaşın güzelliği var bırak herşey olması gerektiği zamanda olsun nasılsa bir gün zaten evleneceksin gençliğini yaşa sonra yine evlenirsin zaten
 
Sanırım ailen seni çok korumalı ve nazik büyütmüş ki hayatın gerçeklerinden haberdar değilsin olmakta istemiyorsun , umarım kendi tanımadan evlenmeye kalkışmasın , l9sanın olmazsa olmazları olmalı herşeyi kabul etmemeli yoksa hayal kırıklığı çok büyük oluyor ve geri dönüş asla olmuyor
 
Biz hukuku kazanalım diye bi tarafımızı yırtalım hanımefendi daha yolun başında evlenmeyi düşünsün.
Hiç akıl işi değil
 
Bence bayanlar kadın erkek eşittir i yahut hayat müşterek tir i bu kadar çok kullanmaya başlayalı erkekler de kadının mesleği olmamasına hatta ve hatta bebeği bıraz büyüyen e kadar bile evde kalmasını istemez oldular... İhtiyacı olan çalışır evet ama bence bu bayan için bir mecburiyet addedilmemeli... Bu düzen erkekleri daha sorumsuz ve rahat da yapabiliyor... Bizim babalarimiz çalıştı eşşek miydi ler yani... Bazıları çok tuhaf Konuşuyorlar gercekten... Ev kadınına asalak muamelesi yapiyorsunuz ama yıllarca karı Koca çalışıp bir ev sahibi zor olanlar var yani çalışmak eşittir Yüksek gelir değil çalışan kadının ihtiyaçları da fazla oluyor... Bereket diye birşey var eğer imtihan olacaksa insan maddi açıdan iki Degil dört maaş girse eve gene sıkıntı oluyor...
 

Birincisi evlenmek marifet değil ,evim olsun iş yapıyım vs. Diye yapılacak bişey hiç değil ... Ben sana başka bi pencere açayım madem yemek yapmayı ya da çocuk bakmayı falan seviyorsun o zaman böyle bir iş yap sende ... Bugün bir Sürü yemek,pasta vs kursları var onlara git ustalaş ,ya da çocuk eğitimiyle ilgili bir programa katıl çocuk bak hem para kazan hem sevdiğin şeylerle ilgilenmiş ol ... Düşüncen çok yanlış onu bil ama tatlım....
 
yavrum o tamamen yaşla alakalı inan bana :) Dönemsel bir his. O dönemler her kıza bir çocuğum olsun hissi çöker. Bir arkadaşım gece gündüz rüyasında bebek görürdü okadar. Velhasıl geçer, takılma
 
bazı kadınlarda hemen evlenip ev işi yapma,çocuk bakma vs erkeklere hizmet etme isteği,merakı oluyor ya anlam veremiyorum
toplumun ataerkilliğinden,yetiştirilme şekillerinden kaynaklanıyor sanırım.
gönüllü kölelik,bir de bunun için can atmak..
 


Fitrati bozulmamis bir bayansin ,ifadelerinde cok dogru her bayan bunlari ister istemeyede senin yaslarinda baslar , ama maalesef yasadigimiz bu dönem bizleri önce meslek edinmeye sonra calismaya hatta birkac senede para biriktirmeye zorluyor ve 30 lu yaslara geldiginde koca bulursan evlenirsin :)
 
Kafana takmanda ilginçmiş bende 19 yaşındayım hiç düşünmedim bunları okuyacaksan oku istemiyorsan zorlayıp yer işgal etme bul birini evlen
 

kafa basmıyomu diyeceğimde hukuk okuyormuşsun şaka gibi.....evcilikle evliliği karıştırma yaşlarındasın dikkat et. bu arada okurda avukat olursan helede aile mahkemleri alanında uzmanlaşırsan zaten evlenmek istemezsin :)
 
Canım bana kalırsa önce okulunu bitir ardından zaten direkt iş bulmak zor.Birkaç sene beklersin ve çalışmamanın nasıl bir şey olduğunu öğrenirsin.Ardından kendi kararını verirsin.Ayrıca henüz evleneceğin bir kişi yok.Ve sırf çocuk yapmak için de birisiyle evlenilmez.Belki de bu sürede birine aşık olursun.Okumak ve kariyer yapmak artık maalesef bir tercih değil bir zorunluluk.Lütfen yakınınızdaki ev hanımlarıyla bir konuşun.Okumamanın ve kocanın parasına bakmanın nasıl bir şey olduğunu anlatacaklardır.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…