- 30 Mayıs 2015
- 14.300
- 13.963
- 298
- Konu Sahibi iyikiamaiyiki
-
- #101
kızınız ergenlik döneminde. uzman desteği almalısınız bence işi bırakmak mantıksız geldi.
kızınız ergenlik döneminde. uzman desteği almalısınız bence işi bırakmak mantıksız geldi.13 yaşında kızım var.Çalışan bir anneyim ve çok yoğun çalışıyorum.Vücud yorgunluğu dinlenince geçer belki ama beyin yorgunluğu geçmiyor ve işten eve geldiğim zaman çok yorgun oluyorum.saat 6 da evde oluyorum ve yemek yapıp dinlenme moduna geçmemiz saat 8 buçuğu buluyor.O arada kızımın dersleri ile ilgilenirken son zamanlarda kızımdan önce koltukta uyuya kalıyorum.
Bu aralar okulda sorunları oldu.Erkek arkadaşı varmış ve ayrılmış daha sonra çocuğun şuan görüştüğü kızın adına instagram hesabı açıp çocuğa ondan ayrıl gibi birşeyler yazmış inanın şok oldum
Okul müdürü eşimi ve kızımı çağırdı gittik,dediki bu yaşlarda sevgili olma beğenme gibi durumlar olabiliyor ancak başkasının adına hesap açması hoş değil ve önlenmezse lise döneminde çok sorun yaşarsınız,çocuğunuzla bol bol konuşun dedi.Ne diyeceğimizi bilemedik özür diledik kızımızla konuştuk ancak ben çok korkuyorum
Çok yorgun oluyorum acaba bir vitamin eksikliğimmi var diye düşünüyorum ancak sürekli tahlil yaprtıran biriyim.İş yerindeki yoğunluktan ve stresten olan sıkıntım evime yansıyor.Hiç birşey ailemden önemli değil,yakın zamanda çok düşünmeye başladım işi bırakıp kızımla vakit geçirmek istiyorum.Kafama takmasam işi işte bırakıp eve gitsem belki daha rahat olacak ancak sürekli beynim konuşuyor aklımda sürekli iş var ve kafayı yemek üzereyim
Evet hayat çok zor herşey pahalı,kızım büyüdükçe dahada çok paraya ihtiyacımız olacak üstelik ev hanımlığını çokta seven bir yapım yok ancak böyle de stresli ve huzursuzum,ne yapmalıyım? Bilemediğim için sizlerden fikir almak istedim
Benim kayınvalidem sizin gibi çalışırmış. Eşim kaç yaşında adam hala der ki “biz hergün evde annemin müdürlerini, iş arkadaşlarını, işyerinde olanları dinlerdik. Bu insanlar resmen bizim evde yaşardı” yıllar sonra kaynanam emekli oldu ama her tür hastalığı buldu genç yaşta alzheimer başlangıcı da olmak üzere. Bunu ileride çocuğunuza dedirtmeyin, kendinize de iyi bakın.yorumlarınızı okudum,ve ben sizin ne demek istediğinizi anladım
aslında tamda benim şu dönem hissettiklerimi yazmışsınız,.Ben işte yaşadığım sorunları,stresimi,yoğunluğu sürekli eşime anlatıyorum.Yemek masasında ailecek vakit geçirirken kendimi iş konusu açmış olarak buluyorum.Eşim dinliyor bende anlatıyorum,beynim sürekli işi düşünüyor mesela sabah uyandığım zaman aklıma hemen iş geliyor,işyerindekiler geliyor,müdürler geliyor vs vs
aslında 10 senelik çalışanım yenide değilim ancak izin isterken bile strese giriyorum
kilo verdim çok mu iyi oldu kendime yapıyorum,kıymetmi biliniyor madalyamı takılıyor kimin umrumda?
Ben aslında farklı birimdeydim orda mutluydum ancak burdaki benim bu yaptğım işi yapan kişi emekli oldu iş stresi yüzünden rahatsızlandı ve genç yaşta emekli oldu.Diyorum ki kendi kendime onu örnek al stres yaptıda ne oldu kendine yaptı öyle olma takma diye kendime sürekli hatırlatıyorum ancak 1 gün umursamazsam 2. gün mutlaka takıyorum buda özel hayatımı inanılmaz etkiliyor
yazdıklarınızda haklısınız
heee siz şu ağzı açık uyuyan üyesiniz değil mieşim aslında ilgileniyor ancak daha çok ben takip ediyorum ki defalarcada tartıştım eşimle bu konuda
inanın çok yoruluyorum.sabah kahvaltı hazırlayıp işe gidiyorum,işte yoruluyorum eve gidiyorum eşim yemek yapmayı bilmiyor.ben yemek yapıyorum eşim bulaşıkları yıkıyor oda yoğun çalışıyor onada üzülüyorum.kızımın derslerinden anlamıyor takip etme işi yine bana kalıyor.kızım tableti alıp odasına gidiyor aklım hep kızımda kalıyor ne yapıyor diye
Ilk mesajınıza kızmıştım hani şu tuzun kuru diye başlayan. Ama sonradan yaptığınız açıklamalar güzel. O ilk msj biraz sert duruyor ve yargılar gibi. Ama aslında cok guzel bir noktaya deginmişsiniz. Orda da bi tık daha açsanız daha iyi anlaşılırdı belki tepki yağmazdı böyle diye düşünüyorum. Şimdi ben de size birsey sormak istiyorum hem bana hem topic sahibine yarar bence bu. Ben de kamudayim ve yoğun çalışıyorum 24 saat nobetli. Eve iş götürecek Bi durum yok gibi görünse de ordaki sıkıntı da yoğun çalışma nedeniyle birilerinin uyanıklık yapması, aniden değişebilen nöbetlerin stresi, her yerde oldugu gibi Bi dedikodu ortamı olması ve özel hayatın konusunda illa birseyler ogrenilip sonrasında yayılması vs. 24 saat birarada olunca daha da kaçınılmaz. Özel bi durumum oldu yönetmelik ve yasalara göre hakkımı kullandığım için extra sorunlar yaşadım. Bu süreç evime aileme psikolojik ve fiziksel sağlığıma ciddi zarar veriyordu. İstifa edemeyecegim için ve işimi yıllardır değiştirmeye çalışmama rağmen basaramadigim için 6 ay ücretsiz izin kullandım. Yeni başladım diyebilirim şu an kısa Bi süre oldu. Ayrıldığım birimden bazı kişiler yeni gittiğim yerdeki insanlara birseyler anlatıp beni kötülemeye uğraşacak kadar kötü maalesef. Onlara bi zararim olmadi sadece 2 grubun tartismasina taraf olmadigim icin kendi işime baktigim jcin bunlari yasayip ordan kendim ayrilmistim. Şimdi yeni gittiğim yeri bile önceden doldurmaya çalışmışlar. Kendime birtakım sözler verdim aynı şeyleri kendime yapmayacağım orayı orda bırakacağım diye ama bazi seyleri değiştiremiyorum. Bu bunu nasıl başarabilirim simdi? İnsanlarla hem iyiyim hem mesafeliyim şu an. Soğuk biri damgası yemeden samimi ortam kurmayı ve işi orda bırakmayı nasıl başarabilirim? Önerilere açığım bu sizin yaşanmış olaylarınız, video, kitap vs her türlü şey olabilir. Konu sahibine de faydası olur bana daEn yüksek pozisyonda çalıştım gibi bir iddiam yok. Ama en önemli öğrenimlerimden biri işi işte bırakabilmek. Konu sahibine yazdım önerimi. O şirketlerin verdiği kurumsal eğitimler içinde en sevdikleri “mindfulness” eğitimleri aslında tam da budur: anda kal. Ama şirketlerimiz nedense ailemizle evimizle kendimizle anda kalabilmemizi çok hoş karşılamaz
Bence siz anlamıyorsunuz ben iş yapılacaksa eve getirmeyin çalışmayın mı dedim?
Neyse konu sahibi beni anladı diye umuyorum. Kendiniz için bu kadar stresi kendinize layık görmeyin. Şirketiniz işiniz sizin sağlığınızdan önemli değil. Ama işi bırakmak da çözüm değil. Bence kızınızın ihtiyacı olan da bu değil. Belki bir uzman yönlendirmesi, belki daha kaliteli vakit?
1 ya da 2 çocugun evdeki sorumlulugu ya da kaprisini çekemeyen...elimde değil,birimim değişti ve ne olduğu zanlayamadan yoğun bir sürece girdim.bende istiyorum işi işte bırakmayı kilo verdim stresten
-------------------1 ya da 2 çocugun evdeki sorumlulugu ya da kaprisini çekemeyen...
eşinin eve gelince gergin olmasını ya da bağırmasına karşı psikolojisi, özgüveni sarsılan kadınlar....
I iyikiamaiyiki
acaba yolda, sokakta, aynı işyerinde bay bayan farketmesizin nasıl mobing yaşanıyor farkındalar mı, kadının kadınına yaptığı mobingler.
bunlar yetmiyormuş gibi verilen sorumlulukları yerine getirmek ve başarılı olma zorunluluğu.
üstüne ne yemek yapsam, marketi ne zaman yapsam, üstüme ne giyinsem, hastayım ama bunu nasıl işyerinde çaktırmasam, ütüyü hangi akşam yapayım... bitmez yani çalışan kadının zihin ve beden yorgunluğu dışardan destek almıyorsa şayet.
bir de üstüne hep bakımlı, güzel, ilgili, kendisine vakit ayıran bir kocanın olması...
siz ergen bir cocugun annesı olarak uzmanlardan destek alın, ama ısten de ayrılmayın ne hayat calısmayacak kadar kolay, ne de bu zamanda bır erkege ya da ılerde bana bakar dıyerek bır cocuga guven olur, aıleler de cogu zaman yapmaz ya da yapamaz, bu zamanda emeklı ınsanlar kendı gecınemıyor. yanı dunyanın her turlu hali var, ıster evlı olun ıster bekar bır kadın. kendınızı eksık ya da yetersız hıssetmeyın lutfen, hepımızın yasadıgı sey bu.... hıcbırseye yetememe hissi. ama guzel beslenme, magnezyum vs ılac takvıyelerı almak faydalı olacaktır
ısrar kıyamet neden çocuğa destek aldırmıyorsunuzhayır eşiminde destek olduğu zamanlar oldu hakkını yiyemem tabiki,oda yoğun çalışıyor diye herşeyi ben takip ediyorum ancak bana ağır geliyor artık eşime üzülürken kendim üzülecek duruma mı geldim diye düşünüyorum?
ben istiyorum ki ben söylemeden yapsın düşünsün illa benim söylememi beklemesin
dış gebelik sürecimde hastalık hastalığı zamanlarımda hep destek oldu hakkını ödeyemem ancak sorumluluk sahibi değil
yorumlarınızı okudum,ve ben sizin ne demek istediğinizi anladım
aslında tamda benim şu dönem hissettiklerimi yazmışsınız,.Ben işte yaşadığım sorunları,stresimi,yoğunluğu sürekli eşime anlatıyorum.Yemek masasında ailecek vakit geçirirken kendimi iş konusu açmış olarak buluyorum.Eşim dinliyor bende anlatıyorum,beynim sürekli işi düşünüyor mesela sabah uyandığım zaman aklıma hemen iş geliyor,işyerindekiler geliyor,müdürler geliyor vs vs
aslında 10 senelik çalışanım yenide değilim ancak izin isterken bile strese giriyorum
kilo verdim çok mu iyi oldu kendime yapıyorum,kıymetmi biliniyor madalyamı takılıyor kimin umrumda?
Ben aslında farklı birimdeydim orda mutluydum ancak burdaki benim bu yaptğım işi yapan kişi emekli oldu iş stresi yüzünden rahatsızlandı ve genç yaşta emekli oldu.Diyorum ki kendi kendime onu örnek al stres yaptıda ne oldu kendine yaptı öyle olma takma diye kendime sürekli hatırlatıyorum ancak 1 gün umursamazsam 2. gün mutlaka takıyorum buda özel hayatımı inanılmaz etkiliyor
yazdıklarınızda haklısınız
İyi de yapması gereken şeyleri yaptı diye neden minnet duyup üzülüyorsunuz? Olması gereken bu değil mi zaten? Her ne süreç yaşarsanız yaşayın birlik olmanız önemli.hayır eşiminde destek olduğu zamanlar oldu hakkını yiyemem tabiki,oda yoğun çalışıyor diye herşeyi ben takip ediyorum ancak bana ağır geliyor artık eşime üzülürken kendim üzülecek duruma mı geldim diye düşünüyorum?
ben istiyorum ki ben söylemeden yapsın düşünsün illa benim söylememi beklemesin
dış gebelik sürecimde hastalık hastalığı zamanlarımda hep destek oldu hakkını ödeyemem ancak sorumluluk sahibi değil
Bunun çözümü işi bırakmak değil gerekirse haftada bir gün anne kız günü yapın dışarı çıkın sosyalleşin onun zevk aldığı etkinlikler yapın akşamları da 5 dakika bile olsa sohbet edin günün kritiğini yapın sizdeki sıkıntı ergenliğe adım atmış bir genç kız ile anne arasındaki iletişim eksikliği bence. Erkek arkadaşı olduğunu bile bilmiyormuşsunuz. Bilseniz onu yönlendirip belkide yaptığı şeyi gerçekleştirmeden engel olabilirdiniz.13 yaşında kızım var.Çalışan bir anneyim ve çok yoğun çalışıyorum.Vücud yorgunluğu dinlenince geçer belki ama beyin yorgunluğu geçmiyor ve işten eve geldiğim zaman çok yorgun oluyorum.saat 6 da evde oluyorum ve yemek yapıp dinlenme moduna geçmemiz saat 8 buçuğu buluyor.O arada kızımın dersleri ile ilgilenirken son zamanlarda kızımdan önce koltukta uyuya kalıyorum.
Bu aralar okulda sorunları oldu.Erkek arkadaşı varmış ve ayrılmış daha sonra çocuğun şuan görüştüğü kızın adına instagram hesabı açıp çocuğa ondan ayrıl gibi birşeyler yazmış inanın şok oldum
Okul müdürü eşimi ve kızımı çağırdı gittik,dediki bu yaşlarda sevgili olma beğenme gibi durumlar olabiliyor ancak başkasının adına hesap açması hoş değil ve önlenmezse lise döneminde çok sorun yaşarsınız,çocuğunuzla bol bol konuşun dedi.Ne diyeceğimizi bilemedik özür diledik kızımızla konuştuk ancak ben çok korkuyorum
Çok yorgun oluyorum acaba bir vitamin eksikliğimmi var diye düşünüyorum ancak sürekli tahlil yaprtıran biriyim.İş yerindeki yoğunluktan ve stresten olan sıkıntım evime yansıyor.Hiç birşey ailemden önemli değil,yakın zamanda çok düşünmeye başladım işi bırakıp kızımla vakit geçirmek istiyorum.Kafama takmasam işi işte bırakıp eve gitsem belki daha rahat olacak ancak sürekli beynim konuşuyor aklımda sürekli iş var ve kafayı yemek üzereyim
Evet hayat çok zor herşey pahalı,kızım büyüdükçe dahada çok paraya ihtiyacımız olacak üstelik ev hanımlığını çokta seven bir yapım yok ancak böyle de stresli ve huzursuzum,ne yapmalıyım? Bilemediğim için sizlerden fikir almak istedim
Bende çok yoruluyorum yalnız değilsin kadın olmak hem ev işi hem iş hayatı üstüne çocuk eş gerçekten çok zor.Yorulmaniz normal çocuğunuza yaptığının normal olmadığını ve yapacağı her kötü olaydan sizin sorumlu olduğunuzu ona anlatın.13 yaşında kızım var.Çalışan bir anneyim ve çok yoğun çalışıyorum.Vücud yorgunluğu dinlenince geçer belki ama beyin yorgunluğu geçmiyor ve işten eve geldiğim zaman çok yorgun oluyorum.saat 6 da evde oluyorum ve yemek yapıp dinlenme moduna geçmemiz saat 8 buçuğu buluyor.O arada kızımın dersleri ile ilgilenirken son zamanlarda kızımdan önce koltukta uyuya kalıyorum.
Bu aralar okulda sorunları oldu.Erkek arkadaşı varmış ve ayrılmış daha sonra çocuğun şuan görüştüğü kızın adına instagram hesabı açıp çocuğa ondan ayrıl gibi birşeyler yazmış inanın şok oldum
Okul müdürü eşimi ve kızımı çağırdı gittik,dediki bu yaşlarda sevgili olma beğenme gibi durumlar olabiliyor ancak başkasının adına hesap açması hoş değil ve önlenmezse lise döneminde çok sorun yaşarsınız,çocuğunuzla bol bol konuşun dedi.Ne diyeceğimizi bilemedik özür diledik kızımızla konuştuk ancak ben çok korkuyorum
Çok yorgun oluyorum acaba bir vitamin eksikliğimmi var diye düşünüyorum ancak sürekli tahlil yaprtıran biriyim.İş yerindeki yoğunluktan ve stresten olan sıkıntım evime yansıyor.Hiç birşey ailemden önemli değil,yakın zamanda çok düşünmeye başladım işi bırakıp kızımla vakit geçirmek istiyorum.Kafama takmasam işi işte bırakıp eve gitsem belki daha rahat olacak ancak sürekli beynim konuşuyor aklımda sürekli iş var ve kafayı yemek üzereyim
Evet hayat çok zor herşey pahalı,kızım büyüdükçe dahada çok paraya ihtiyacımız olacak üstelik ev hanımlığını çokta seven bir yapım yok ancak böyle de stresli ve huzursuzum,ne yapmalıyım? Bilemediğim için sizlerden fikir almak istedim
çok çok haklısınız1 ya da 2 çocugun evdeki sorumlulugu ya da kaprisini çekemeyen...
eşinin eve gelince gergin olmasını ya da bağırmasına karşı psikolojisi, özgüveni sarsılan kadınlar....
I iyikiamaiyiki
acaba yolda, sokakta, aynı işyerinde bay bayan farketmesizin nasıl mobing yaşanıyor farkındalar mı, kadının kadınına yaptığı mobingler.
bunlar yetmiyormuş gibi verilen sorumlulukları yerine getirmek ve başarılı olma zorunluluğu.
üstüne ne yemek yapsam, marketi ne zaman yapsam, üstüme ne giyinsem, hastayım ama bunu nasıl işyerinde çaktırmasam, ütüyü hangi akşam yapayım... bitmez yani çalışan kadının zihin ve beden yorgunluğu dışardan destek almıyorsa şayet.
bir de üstüne hep bakımlı, güzel, ilgili, kendisine vakit ayıran bir kocanın olması...
siz ergen bir cocugun annesı olarak uzmanlardan destek alın, ama ısten de ayrılmayın ne hayat calısmayacak kadar kolay, ne de bu zamanda bır erkege ya da ılerde bana bakar dıyerek bır cocuga guven olur, aıleler de cogu zaman yapmaz ya da yapamaz, bu zamanda emeklı ınsanlar kendı gecınemıyor. yanı dunyanın her turlu hali var, ıster evlı olun ıster bekar bır kadın. kendınızı eksık ya da yetersız hıssetmeyın lutfen, hepımızın yasadıgı sey bu.... hıcbırseye yetememe hissi. ama guzel beslenme, magnezyum vs ılac takvıyelerı almak faydalı olacaktır
evet iletişim eksikliği varBunun çözümü işi bırakmak değil gerekirse haftada bir gün anne kız günü yapın dışarı çıkın sosyalleşin onun zevk aldığı etkinlikler yapın akşamları da 5 dakika bile olsa sohbet edin günün kritiğini yapın sizdeki sıkıntı ergenliğe adım atmış bir genç kız ile anne arasındaki iletişim eksikliği bence. Erkek arkadaşı olduğunu bile bilmiyormuşsunuz. Bilseniz onu yönlendirip belkide yaptığı şeyi gerçekleştirmeden engel olabilirdiniz.
17 sene calıstım kapıdan cıktım mı biter?13 yılı aşkın süre. Toplantılarla deadline larla, aklınıza gelecek her tür kurumsal hayat zorluğuyla…
Şunu hiç unutmadan: burda bana işimi belli saatlerde hakkıyla yapmam için para veriyorlar. 24 saatimi buna ayırmam, kendime veya aileme ayıracağım zamandan çalmam kendi kendimi köle yapmam demektir.
Arkadaşım sıkma canını bu tür sorunlar hepimizin ailesinde var bizim kızda 13 yaşında bu sene LGS senesi özel okula gidiyor birde üstüne haftada 3 kez özel hocalar geliyor ona rağmen durumu matematikte düşük ondan zaten muzdaribiz geçen dedim annem matematiğin neden yükselmiyor anlayamıyor musun bak anlamıyorsan ben çalıştırayım kendim çalışayım video falan izler öğrenirim o konuyu sana anlatırım hani acaba dedim özel hocalara utanıyor diyemiyor mu gene anlamadım diye evet anne iyi olur dedi birde dedi birlikte program yapalım her akşam bana gel sor yaptım mı yapmadım mı diye şimdi günlük program yapıyoruz hergün bugün şunlar şunlar bitecek diye gidip kontrol ediyorum yapamadıklarını söylüyor bakıyorum netten anlatıyorum falan daha 1 haftadır başladık bakalım netler yükselirse olumlu olmuş olacak hadi neyse diyoruz bu konuyu bitirdim amaevet iletişim eksikliği var
dedikleriniz yapıyorum,anne kızgünü,birlikte etkinlik yapma,vakit geçirme,gülme oynama,dans etme vs aklıma gelen herşeyi yapıyorum ama yinede iletişim kuramadığımı düşünüyorum.beni herşeye sinirlenen ve her şeye hayır diyen kuralcı bir anne olarak görüyor
bizim yazdıklarımıza neden cevap vermiyorsunuz?evet iletişim eksikliği var
dedikleriniz yapıyorum,anne kızgünü,birlikte etkinlik yapma,vakit geçirme,gülme oynama,dans etme vs aklıma gelen herşeyi yapıyorum ama yinede iletişim kuramadığımı düşünüyorum.beni herşeye sinirlenen ve her şeye hayır diyen kuralcı bir anne olarak görüyor
ısrar kıyamet neden çocuğa destek aldırmıyorsunuz
para vs mi korkunuz yoksa utanıyor musunuz
psikoloğa götürüyorum demeyiverirsiniz
13 yaşında koca kızla daha fazla vakit geçirmek ne Allah aşkına
siz evde olsanız bir müddet sonra sıkılacak bunalacak zaten
bir ara hastalık hastalığı döneminiz vardı değil mi siz yazınca hatırladım
yine destek almadınız çocuğa da destek aldırmıyorsunuz ıssssrarla
nedeni nedir ilkokuldan beri sorunları var çocuğun
cimri misiniz nesiniz?
heee siz şu ağzı açık uyuyan üyesiniz değil mi
bir konunuzda habire yazıyordunuz ağzım açık uyuyom şu saatte bu saatte diye
ne demek istiyor bu kadın acaba diyordum
siz çok çıkmak istiyorsunuz işten çıkın madem o zaman
kuzu için de lütfen destek alın
Ergenlik dönemini bazı çocuklar zor geçiriyor. Size bahsetmediğime göre aranızda bu konular için mesafe var demek ki. Olabilir tabi. Uzman desteği alın pişman olmayın13 yaşında kızım var.Çalışan bir anneyim ve çok yoğun çalışıyorum.Vücud yorgunluğu dinlenince geçer belki ama beyin yorgunluğu geçmiyor ve işten eve geldiğim zaman çok yorgun oluyorum.saat 6 da evde oluyorum ve yemek yapıp dinlenme moduna geçmemiz saat 8 buçuğu buluyor.O arada kızımın dersleri ile ilgilenirken son zamanlarda kızımdan önce koltukta uyuya kalıyorum.
Bu aralar okulda sorunları oldu.Erkek arkadaşı varmış ve ayrılmış daha sonra çocuğun şuan görüştüğü kızın adına instagram hesabı açıp çocuğa ondan ayrıl gibi birşeyler yazmış inanın şok oldum
Okul müdürü eşimi ve kızımı çağırdı gittik,dediki bu yaşlarda sevgili olma beğenme gibi durumlar olabiliyor ancak başkasının adına hesap açması hoş değil ve önlenmezse lise döneminde çok sorun yaşarsınız,çocuğunuzla bol bol konuşun dedi.Ne diyeceğimizi bilemedik özür diledik kızımızla konuştuk ancak ben çok korkuyorum
Çok yorgun oluyorum acaba bir vitamin eksikliğimmi var diye düşünüyorum ancak sürekli tahlil yaprtıran biriyim.İş yerindeki yoğunluktan ve stresten olan sıkıntım evime yansıyor.Hiç birşey ailemden önemli değil,yakın zamanda çok düşünmeye başladım işi bırakıp kızımla vakit geçirmek istiyorum.Kafama takmasam işi işte bırakıp eve gitsem belki daha rahat olacak ancak sürekli beynim konuşuyor aklımda sürekli iş var ve kafayı yemek üzereyim
Evet hayat çok zor herşey pahalı,kızım büyüdükçe dahada çok paraya ihtiyacımız olacak üstelik ev hanımlığını çokta seven bir yapım yok ancak böyle de stresli ve huzursuzum,ne yapmalıyım? Bilemediğim için sizlerden fikir almak istedim
benim çocugum yok ama okul yıllarından berı calısıyorum, 2. evlılık, cumartesılerı bıle calıstım, yıllık ızınlerımı bıle kullanamadım, 41,5 yasındayım. hangı ıs, hangı sehır, hangı es olursa olsun sorumluluklar bıtmedı hayatımda. hatta gıderek artıyor, sehre gore bıle degısıyor. mesela eskıden aılemı gormeye 2 ayda bır baska sehırden Istanbula gelırdım, sımdı aynı sehırde 2-3 haftada gormeye ancak zamanım oluyor, anne-babam ayrı. babamın evıne temızlık yapıyorum zaman zaman, en kotu ıhtımal yemek gturuyorum ya da cagırıyorum. gıderken de yemek koyuyorum. yaslı kaynanam var, yemeklerı benden cıkar aksamları.çok çok haklısınız
tamda yazdılarınızı yaşıyorum,ne yemeği yapsam,çocuğun ödevleri,temizlik vs düşün dur.yardımcıda almıyorum kendim yapmaya çalışıyorum.birde iş yoğunluğu eklenince delirecek gibi oluyorum
son yazdığınız paragraf beni etkiledi,dünyanın bin bir türlü hali var evet bende bunu çok düşündüm,artık hiç birşey kolay değil insanlar ikinci bir işte çalışırken ben tabiki işi bırakmak istemem ama mental olarak çok zorlanıyorum bu ara böyle oluncada insanın gözü birşey görmüyor.yakın zamanda çevremden işimi bırakıp çocuğumun başında durucam diyen kişileri görüyorum hatta 1 tanesi emekli oldu diğeride istifa edicek.buda beni düşündürmeye başladı.
İşi bırakmakta zor,böyle çalışıp eve yetememekte
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?