13 yaşındaki kızım için yazıyorum

herkesin iş hayatı farklı, herkes öyle ahkam kesemez, çünkü herkesin tecrübesi de, görev tanımı da, maddi durumu da, çalışma ortamı da farklı. tabi ki kendimizi heba etmemeliyiz, ya da abartmamalıyız ama ben çoğu yoruma katılmıyorum mesela. öyle çalışmam, bırakırım, asarım keserimle olmuyor özel sektörde özellikle. ayağınız kırık, yeni ameliyat olmuş, eşiniz doğumdan gelmiş, cenazeniz var, ya da hastasınız... ne büyük şirketlerde bile çalışmak zorunda kalanlar gördüm, kendim de dahil. benden çok daha konumlu insanlar da bile. dediğim gibi, nasılsa her evlilik de farklı bir yapı varsa ve o yapıya göre şekil alıyorsa hayatımız; herkesin iş hayatı da öyle.

ben size asla çıkın demem, iş hayatında da kendinizi ödüllendirin, yüreklendirin, görev paylaşımı yapmaya çalışın, işinizi riske atmayacak şekilde destek isteyin yönetimden... vs vs bunları derim. yani herşeyi ben hallederim, herşeyi ben yapmalıyım ya da en iyi yapmalıyım şeklinde olmadan , kendinize nefes alma alanı açın derim mesela. herşeye yetişmeye çalışmayın, tıpkı özel hayatınızda olduğu gibi.

24 saat çocuğunuza ya da eşinize zaman ayırsanız, harika anne ve eş olsanız da, mutsuzluklar olacak ya da sorunlar. özellikle de ergen bir genç kız varken, ortada. Paris'e götürdü teyzem kızını, ama inanın orda bile mutlu edemedi. tam bir ergen, herşeyden mutsuz ve huzursuz bir ruh hali. siz onu mutlu etmeye çalışırken, ne kadar yorucu olsa da aktif çalışan bir kadın olmanın verdiği ekonomik rahatlık, ya da aile bütçesinin bu sayede daha rahat olması, ilerde emekli olacak olmanız... peki bunlardan dolayı duyduğunuz ve duyacağınız mutluluktan olmaya gerek var mı !. tabi ki yok. üstelik bu mutluluktan da, mutlu edemeyeceğiniz bir çocuk ya da eş için vazgeçmiş olacaksınız. inanın kim olsa değmeyecek bir şey. hayatımda çok fedakarlıklar yağmış biri olarak söylüyorum, asla yapmayın... normal ve makul seviyelerde herşeye yetişin, kahraman olmaya çalışmayın, çünkü işten ayrılmak ya da kızınıza full konsantre olmak istemeniz, inanın kahraman olmaya çalışmak demek.
 
Rowena Ravenclaw .!.:
Ha ben de geçen şöyle bir söz okudum: 20 yıl sonra ne kadar uzun saatler çalıştığınızı hatırlayan kişi patronunuz değil, çocuğunuz olacak.
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle katılıyorum, insanlar çalışırken sanki onlar olmasa şirketler batacakmiş gibi kendilerinden ödün veriyorlar ki 3 yıl oncesine kadar bende onlardan biriydim. Annem ameliyat oldu hastane odasından çalışmaya devam ettim vs vs . Şimdi diyorum ki ne kadar salakmisim.
 
sizi naif ve hassas biri olarak görüp, bazı yorumlara da kızıp özellikle uzun uzun yorumlar yapmak istedim. o yüzden umarım tüm yorumlarımı okuyabilirsiniz.

öncelikle, lütfen düzenli ya da ara bir bayandan destek alın. ev işlerinizde yükünüz hafiflesin. siz herşeyi yaptıkça nasılsa bu hallediyor diye düşünen bir eşiniz vardır muhtemelen. ona da kendinizi anlatın ve evde kendisinden destek isteyin. hem kızınızla alakalı hem de evle alakalı sorumluluklara dair. yaşınız kaç bilmiyorum ama 40'dan sonra metabolizma bile ağırlaşıyor, daha çok uyku bile istiyoruz. anne baba aynı şehirde mi, sağlıklı mı bilmiyorum mesela ama inanın bir akşam yemeğini , onlar da yemek ya da onlardan birinin yemek göndermesi bile büyük rahatlık oluyor mesela. o yüzden birilerin sizin çıldırmak üzere olduğunu anlamasını beklemeyin, siz o duruma gelmeden derdinizi anlatın.
 
Kesinlikle iş işte biter zaten bunu yapamayanlar inanılmaz yıpranıyor. Ben iş stresini eve taşıdığımı hayal edemiyorum biz bazen işi işin içinde bile bırakıyoruz. Stresle baş edemeyen kesinlikle yardım almalı. Ben paramediğim mesela öyle vakalar alıyoruz ki ortalık yangın yeri vaka bitiyor 10dk sonra yemek yerken gülüyoruz. Formayı çıkarttığım an işi düşünmem zaten düşünürsem asla iyi bi çalışan olamam.
Konu sahibi bence psikolojik açıdan stres yönetmek için yardım almalı
 
buarada, dediğim gibi herkesin stres yapısı da farklı. inanın ehliyet almak için bile kaç kez dosya yakmış biriyim.sınav heyecanımı aşamıyorum mesela. ya da sizin gibi iş konuşurum mesela ama benim eski eşim de şu anki eşim de böyleydi. 2 arkadaş gibi, dertleşir fikirleşiriz ama tabi ki 24 saat değil, ya da uyanınca iş dusunmem. yani biraz kendinizi salın, size eksıklık olarak bunu soyleyebılırım yanı kendınızde hata arayacaksanız şayet. ama yine de dedıgım gıbı bazı ınsanlar kendıne cok yuklenır. aılelerı ondan cok sey bekler ogrencılık surecınde bıle ve bu onları hem streslı, kontrollu, ıdealıst ınsanlar yapıyor bır sure sonra. eee ısyerınıe ya da konuma gore degısen ıs hayatlarımızı da dusununce, bazen bazılarımız ıs hayatındakı stres ve sorumlulukların daha etkısınde kalabılen ınsanlar oluyoruz

kendınız ıcın bır psıkolog destegı alabılırsınız ama en cok da ergen bır cocuk ıle ıletısım ıcın cocugunuz uzerınden alabılırsınız hem ev hayatınızda daha sakin ve keyıflı bır ortama kavusmus olursunuz, hem de daha az yıpranmıs. ama tekrar etmem gerekırse, sorumluluklarınız ıcın lutfen destek alın. tek basına kahraman olmaya calısmayın.
 
ve son konuda daha da yorum yapmalıyım ki, üst bir kurumda müdür yardımcısı olan eşim, işinden çıkartıldı, aylarca iş aradı

ben 9 senelik evlilik bitirdim ve hatta şehir değiştirip işsiz kaldım

annem , 40 sene sonra boşandı ve cocukları olarak bız maddı destek oluyoruz her zaman.

2 memur eş ve bır cocuk olarak ıdeal bır evlılık yapan teyzem ya da arkadaslarım, bosandı ve tek basına ya da cocuksuz olarak yenıden hayat kurmak zorunda kaldılar

esımız, vefat edebılır erken yasta Allah korusun tabi.

yani kimse için işinizden vazgeçmeyin, kendinizi rahatlatıcı önlemler almaya çalışın, ya da hatta iş değişikliği bile olabilir ama şu ekonomik şartlarda ama herşeyden en önemlisi hayatta ne yaşayacağımız belli değilken, işi bırakmak için valla ya zengin olmak ya kör cesaretinde olmak ya da çok polyanna olmak lazım. ki bunlar olsa dahi, kötü ihtimalleri yaşamak, uzak bir ihtimal değil kimse için.
 
Son düzenleme:
konumu bilen bilir güncelleme yapmak istedim
kızımın arkadaşının annesi kızımı savcılığa vermiş.bugün emniyetten aradılar.hastaneye gidip rapor almamız gerekiyormuş.
şok oldum.bu durumda ne yapabiliriz?
 
ne raporuymuş bu anlamadım
yazdıklarımıza cevap vermiyorsun sıkışınca soruyorsun neyse ama
yeni konu aç bence görünmez bu
veya konunu güncelle
 
Şimdiye kadar neden bir uzmana düzenli olarak götürmediğinin cevabini verecek misin peki? Buna cevap ver ona göre bir yönlendirme yapalım. Nedir yani seni bir uzman görüşünden bu kadar uzak tutan?
 

Neye şok oldun konu sahibesi, kızın başka birinin adina hesap açmış insanları rahatsız etmiş üstüne başka bir çocuğu bayağı taciz etmiş. Üstelik bu çocukların yaşları sadece 13. Karşı taraf çocuğu korumak ve kızını uzak tutmak istiyor ne var bunda? Acaip olan 13 yaşında küçük bir çocuğun başka birini bu derece rahatsız edebilmesi. Kızını terapiste götürmen gerekiyor. Emniyete git konuş. Diğer aileyi de ara konuş terapiye başlayacak göz kulak olucam bir daha olmayacak de. Şikayetlerini çekmeleri için yalvar. Bir daha da olmasın zaten, şikayetlerini çekmezlerse de çocuğun tacizci olarak damgalanır, tedai olmazsa da aynen böyle devam eder ona buna musallat olur.
 
kerkenes .!.:
Şimdiye kadar neden bir uzmana düzenli olarak götürmediğinin cevabini verecek misin peki? Buna cevap ver ona göre bir yönlendirme yapalım. Nedir yani seni bir uzman görüşünden bu kadar uzak tutan?
Genişletmek için tıkla...

Konu sahibesinin kızı aynı haltı 9 yaşında da yemiş. Aradan koca 4 yıl geçmiş konu sahibesi çözüm aramamış bile şimdi de şok oldum diyor, neye şok oluyor anlamadım kocasıyla her gün kavga dövüş çocuğun psikolojisini bozdular şimdi de şoklardalar!
 
Yani benim aklıma gelen ya kadın zaten çoktan uzmana götürdü, elinde bir tanı var ve kabullenemiyor ya da çok cahil bir sebepten( mesela ilerde karşısına çıkar bir yerde diye) uzmana götürmek istemiyor. Bu sebebi bilmek lazım.

Diğer konuya gelince çok haklısın miss, yani düşünüyorum benim çocuğuma biri böyle bir şey yapsa ben de sonuna kadar gider o aileye hayatı zindan ederdim. Kimin ne hakkı var böyle bir zorbalığa ya. O çocuk artık korkudan gençliğini bile rahat yaşayamaz ki. İnanılmaz büyük bir olay bu benim gözümde.
 

Haklı tabi ki karşı taraf, küçücük çocuğuna problemli bir çocuk kafayı takıyor onunla uğraşıyor korkunç Ben olsam ben de aynını yapardım. Karşı aile de kendine gelir çocuğuna sahip çıkar korkarlarsa derdim o kadar yani herkes çocuğuna sahip çıksın.
 
kerkenes .!.:
Şimdiye kadar neden bir uzmana düzenli olarak götürmediğinin cevabini verecek misin peki? Buna cevap ver ona göre bir yönlendirme yapalım. Nedir yani seni bir uzman görüşünden bu kadar uzak tutan?
Genişletmek için tıkla...


bana cevap vermedi vermiyor
bakalım size cevap verecek mi

ultra cimri herhalde terapist para falan
bunu da sordum cevap vermedi
 
Sizin işten çıkasınız var bahane olarak kızı kullanacaksınız. Çıkın işten de herkes bu rahatlasın. Çocugu bir psikoloğa götürün. Bir çocuk ergen psikoloğu ile tanışmıştım. Hiçbir zaman çocukda sorun olmuyor herzaman anne babada sorun oluyor demişti. Psikolog çocuğu dinler ve sizin neyi düzeltmeniz gerek kendinizde onu söyler
 

bende şok olmanıza şok oldum
sizin harekete geçmeniz için gereken birşeydi. birileri şikayet etmeden bir uzmana falan götüreceğiniz yoktu. şok olup olup duruyorsunuz ilk defa yapıyormuş gibi.
 
evet bende her zaman kendimizde ararım sorunu ancak dediğiniz doğru.Hep kendimiz baş ederiz diye düşündük ancak şu dönem bir psikologla görüşsek çok iyi olacak.
 
Nooption .!.:
bende şok olmanıza şok oldum
sizin harekete geçmeniz için gereken birşeydi. birileri şikayet etmeden bir uzmana falan götüreceğiniz yoktu. şok olup olup duruyorsunuz ilk defa yapıyormuş gibi.
Genişletmek için tıkla...
bakın ben cahil bir insan değilim görmezden geldiğimde yok,ne gerekiyorsa yapıyoruz.
Okul müdürü çağırdı koşa koşa gittik eşimle.dediki evet yaptığı hoş birşey değil ama mesajlarda kötü bir yazı yok ve bunun suç olduğunu bilmiyor dedi
psikoloğa götürsek olur mu dedik,psikoloğa götürmelik bir durum değil zaten yaptığının kötü birşey olduğunu anladı sizde özür diliyorsunuz sizde çok üzgünsünüz dedi ve o konu orda kapandı
yani biz herşeye gözümüzü kapatan bir aile değiliz
benim buraya konu açmamdaki sebep iş yerinde çok yoğun çalıştığım ve bazen bu yoğunluktan kızıma vakit ayıramamamdaki sorun
 
Benim çocuğum yok ama bir gün aile kurar ve anne olursam çalışan bir anne olacağım bu belli. Bir de yoğun ve stresli bir iş bizimkisi de. Haliyle gün boyu çocuğun okuldan çıkınca tek başına evde kalması beni düşündürüyor biraz. Bilmiyorum sizde öyle mi ama tek kaldıklarında böyle şeylere kapılabiliyorlar yaşın getirdiği toylukla beraber. Müdür bey haklı şimdiden aksiyon alınmazsa ileride daha büyük sıkıntılar çıkarabilir. Bir de bu sevgililik hesap açma olayı dışında inanın bu sanal alem çok kötü ve çocuklar bunu bilinçli kullanamadığı için odak noktası ne kadar başka yerde olursa mental sağlığı için o kadar iyi olur. Tavsiyem meşgul etmeniz. Kurslara yazdırın, dil eğitimi olabilir ilgi duyduğu bir şeyle alakalı olabilir. Okuldan sonra ve haftasonları çok boş kalmasın. Bir de mutlaka bir uzman yardımı alın. Hem sizin hem de onun kişisel gelişimi açısından çok yol gösterici olur
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
Annelik ve Korkularım
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
799
so lame
S
M
Flört Gibi Bir Durum
Yorumlar
15
Görüntüleme
690
melenies
M
K
Eşimle aramızdaki gizli duvar
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
3K
hayalimsenn
H
4.5 Yaşındaki Kızım Hakkında Fikirlerinizi Bekliyorum
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
2K
choccywhoccydoodah
A
yeni evliyim eşimin ailesine alışmakta zorlanıyorum
2 3 4
Yorumlar
70
Görüntüleme
5K
Kumraladamavituna1
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…