• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

13 yaşındaki ergen kızım...

Hehehe tam ergenlik zamanları ,olur öyle şeyler ablacım .Ben de çok atarlı bir kızdım,annemle hep tartışırdık .Şuan ikiz gibiyiz annemle ,annem hep der "Benim en iyi sırdaşım ,arkadaşım " diye :KK48:
Valla benim annem böyle durumlarda susardı bazen ,"tamam kızım " derdi böyle .Beni bir vicdan azabı tutuyordu ,sormayın gitsin :KK48:
Yani ne yaparsanız yapın gene bu hareketlerine bir süre devam edecek,diyeyim

:KK48: Bende tamam kızım diyorum çoğu zaman ama bu seferde bana sinirlendin onun için tamam kızım diyorsun değil mi diyor ya da sizin de söylediğiniz gibi vicdan yapıyor. Tamam desen bir dert demesen ayrı dert. :KK47:
 
Biz üç kardeşiz. Zaman zaman sesimizi bizde yükselttik, kapı çarptık, kardeşler tartıştık. Ama annem hiç alttan almadı. Ben sizin annenizim arkadaşınız değil sesinizi yükseltemezsin vb şeyler söylerdi. Devamı da gelmezdi uzun süre. Bu durum daha çok bunalıma da sokmadı bizi.
 
:KK48: Bende tamam kızım diyorum çoğu zaman ama bu seferde bana sinirlendin onun için tamam kızım diyorsun değil mi diyor ya da sizin de söylediğiniz gibi vicdan yapıyor. Tamam desen bir dert demesen ayrı dert. :KK47:
Bence takmayın ablacım ,bu durum 1-2 sene daha böyle gider.Sonra karakteri oturacak .O zaman da sizin peşinizden ayrılmaz :))
 
Merhaba arkadaşlar, geçtiğimiz günlerde 13 yaşına giren bir kızım 7 yaşında da bir oğlum var. Kızım sanırım artık ergenlik dönemine girdi ve bu döneme girmesiyle asileşmesi bir oldu. Bazen kızımı tanıyamıyorum. Derslerinde ciddi bir düşüş oldu sınav notları epeyce vasat, bu duruma kendisi de çok üzülüyor farkındayım ama ders çalışmak istemiyor hiç. Derslerine yeterli vakit ayırmıyorsun bebeğim farkındasın değil mi diyorum, evet ama ders çalışmak istemiyorum diye cevap alıyorum. Bazen o kadar huysuz, kaprisli ve agresif halleri var ki tahammül sınırlarımı zorluyor ama ona rağmen sesimi yükseltmek istemiyorum. Bunun nedeni de birkaç kez sesimi yükselttim o an sustu fakat daha sonra baktım aynı şekilde onun da benimle sesini yükselterek konuşmaya başladığını fark ettim. Yani sanırım bu dönemde kızmak, azarlamak bir işe yaramıyor. Sadece bana karşı değil babaya ve kardeşine karşı da asi tavırları var. Örneğin odasına gidip kapı çarpmalar, sürekli sinirli bir şekilde konuşmalar, bir de kardeşine tahammül edememe gibi problemler yaşıyor. Okuldaki öğretmenleriyle görüştüm. Her dersin öğretmeniyle tek tek ve hepsi aynı şeyi söyledi. Çok saygılı, çok sakin aile terbiyesi almış bir çocuk çok seviyoruz onu, fakat derslerde aktif değil hiç soru sormuyor ya da parmak kaldırdığını görmüyoruz. Evet kızım dışarıda çok sakin, çekingen bir çocuk fakat evde bize zaman zaman resmen eziyet ediyor ve ben kızıma nasıl yaklaşmalıyım bilemiyorum açıkçası? Sizlerin tecrübelerinden yararlanmak istiyorum. Bu yaşları nasıl atlattığınız konusunda bana fikir verebilirseniz çok sevinirim. Şimdiden okuyup yorum yapan arkadaşlara çok teşekkür ederim.
ahh acanım ahhh büyümenin ,kabuk degiştirmek hiç ama hiç kolay degil ,
yetişkin olan hepimiz o evreyi atlattık ...
şimdi sıra bizim ebebevn olarak : bu sınavı nasıl sağlıklı , şekilde atlatacağız
kızının şu evrede yaptıkları normal ,(fiziksel, ve duyusal degişim )
artık büyüyor,çoçuk devresini bitirdii...

nasıl davranılacağı kısmını inan bende bilmiyorum,o sabrı nasıl gösterilecek ..
benimde bir erkek çoçuğu var . 6 yaşında ...
merak ediyorum konunu
 
kızınızla sosyal zaman geçirseniz ders okul vs dışında konular paylaşsanız hani ona artık büyümeye başladığını yansıtsanız derim. çünkü o şu an ben büyüyorum karışmayın of pof havalarında. mesela nasıl arkadaşlarınızla oturup bir konu hakkında ciddi ciddi konuşabiliyor, dedikodu yapabiliyorsanız onunlada yapabildiğinizi gösterebilirsiniz. böylece hem bu dönemi içine kapanarak geçirme sorunu kalmaz.. bu dönem sizden uzaklaşır asileşirse yanlış arkadaş edinme olasılığı büyüyecek. tavsiyem anneden ziyade ona arkadaş gibi davranın
 
Ben ergenliğimde ailemden tamamen uzaklaştım odama çekilirdim, bir Zaman sonra da yanlız yasadim zaten hala kopukluk var aramızda. Sevgilerini yeterince göstermedikleri icin uzaklaştık. Seviyorum ailemi ama hic dertleşmiyorum baskıcı idi babam hep hata yaptım aile ici paylaşım olmadığı icin. İletişim onemli her zaman.
 
Kendisine aynı zamanda hobi edinebileceği spor klüplerine yazdırın.Kesinlikle dövüş ve savunma sporları branşlarını bu dönemde tavsiye etmiyorum.Basketbol ve yüzme gibi hatta takım olarak ta katılabileceği yarışlı aktiviteli olursa daha iyi olur.Böylelikle çevresindeki olumsuz örneklerden bir nebze daha uzak kalmasını sağlamış olabilirsiniz.

Bağırmasıyla ilgili de imkan bulduğunuz boş bir alan yada deniz kıyısına götürün.. Doyasıya bağırabileceğini söyleyin.Hatta sizde birlikte çığlıklar atın isterseniz.Rahatlatacaktır.Daha sonra bağırarak konuşmakla ilgili minik bir brifing verirsiniz.

İçinde biriken öfkesini nasıl boşaltabileceğine yönelirseniz daha kolay ve sancısız atlatabileceğinize inanıyorum..
 
Merhaba aradaşlar biz de 13 yaşında ki oğlumuzla ergenlik sıkıntılarını yaşıyoruz. Bizim de sorunumuz hiç birşeyi paylaşmaması. Okuldan gelince odasına çekiliyor sadece yemek yemek için yanımıza geliyor yada soracak bişeyi varsa. Elimizden geldiğince iletişim kurmaya çalışıyoruz ama hiç yanaşmıyor. Öncesinde çok konuşan sarılan öpen bir çocuktu şimdi yanına yaklaşmamıza bile izin vermiyor. Dışarı çıkmıyor arkadaşları ile bir yere gitmiyor, hayatı kitap ve oyun videoları oldu. Normal mi sizce, aynı durumu yaşayanlar var mı?
 
Geçen gün temiz hava alalım havada güzel diye çıktık, çıkarken yanıma kitap aldım orada okurum dedim. Kızıma istersen sende kitabını al birlikte okuruz bile demeden daha abartma anne istersen dolaşmaya giderken kitap mı alınır yanına dedi. Akşamları oğlum henüz 1. sınıf olduğundan okuma alışkanlığı kazansın diye okuma saati yapıyoruz, birkaç gün heveslendi o da okudu bizimle ama sonra sıkıldı. Kitap okumayı da sevmiyor. Bir de sınavlarda anne galiba ben okuduğumu anlamıyorum cevabını bildiğim soruları dahi soruyu anlamadığım için yanlış cevaplamışım dedi. Bunun için pedagoga da götürdüm, dikkat eksikliği ya da başka bir problem mi var acaba diye, ama hiçbir problem olmadığı söylendi.
Aynen dışarı çıkınca eğlenmek varken dersmi çalışılır diye düşünürdüm bende. Bence kızınız çok sorunlu değil aksine yaşına göre çok iyi geldi bana.
 
Şimdi kızınızın dersleri yüksek olursa size göre sorun kalmayacak mı ben pek anlamadım... Endişelenmeniz gereken farklı şeyler olmalı. Sigara,uyuşturucu,alkol... Dersler çok da mühim değil okullarda ne öğretiliyor ki öğrensin... Arkadaşlıklarına, giyimine, kullandığı sözlere, hayran olduğu sanatçıya veya kişiye dikkat etmelisiniz. Uzun yorucu bir döneme hoş geldiniz. Ayrıca bu zamanlarda cinsellik de öğretilmeli bir pişmanlık olmaması için.
 
evet benimde aynı yaşta bir kızım var biz de o sıkıntıları çok yaşıyoruz ben artık sadece takip ediyorum çok fazla zorlarsa beni tabi ki tatlım afedersin deyip kenara çekiliyorum o zaman o da yaptığı hatayı anlıyor ama bu anlama işi sadece 5 dakika için geçerli sonra tekrar sil baştan devam.
 
Annemle kanlı bıçaklıydım ergenlik döneminde evin en küçük kızıyım birde.
O a dese ben b derdim,ama şimdi eli ayağı benim annemin:)
Bunlar olağan şeyler,çok fazla düşmeyin üzerine geçecektir
 
niye kızınıza sadece ders ve çalışmak konularını söylüyorsunuz. bu kızın başka derdi yok mu acaba? belki arkadaş ortamında dışlanmıştır, belki sevdiği çocuk başka kıza bakmıştır, belki sizi başkalarının ailesiyle karşılaştırıp kendine dert ediyordur.
 
Bizim hiç böyle ergenliklerimiz olmadı, üç kardeşiz, ne kapı çarpıldı, ne anneye babaya bağrıldı, ne şunu doğurdun diye nefret ediyorum senden denildi..
Ergenlik zordur, içimizde fırtınalar koptu ama böyle şeylere cesaret edemedik, ne bileyim.
Çocuk konularında eski kafalı düşünüyorum, eskinin çocuklarında ergenlik mi vardı, büyüklerimizden biraz da saygıyla karışık korkardık, kapı çarpamazdık saniye başı.
Ama her içimiz sıkıldığında da sevgiyle kucak açtılar...
İnşallah çabuk atlatır bu dönemi, benim de bir çocuğum var, o zamanlara gelince nasıl davranırım bilmiyorum gerçi ama Allah hepimizin yardımcısı olsun.
 
Bazen kendimi tanıyamıyorum inanın. Çıldırtıyor resmen öyle durumlarda bile arkamı dönüp içimden Allah'ım sen bana sabır ver deyip tekrar önüme dönüyorum ve çıldırdığımı belli etmeden tane tane anlatıyorum ya da konuşuyorum. Bir de kendi bildiği doğruların yanlış olduğunu asla atlatamıyorum. Anlatmak istediğimiz şeyi inatla anlamak istemiyor.

Sizi cok iyi anlıyorum ama bilimcli bir annesiniz bence ve sabirli davranmaya devam. Arkadasca yaklasin tabiki temkini elden birakamadan. Zaman kotu sizin evladinizi dusunmeniz, endiselenmeniz gayet dogal ama o yaslarda ben buyudum, ben yetiskinim modunda oluyorlar. Siz yaptiklarina cok ters davranmayin dedigim gibi arkadasca yaklasan bir anne modeli olusturun. Sizden korkmasim, cekinmesin. Bir derdi oldugunda rahatca paylasim yapabilsin. Yanlis yapsa dahi size korkmadan acilabileceginin guvenini verin ona.
 
Ne güzel bir annesin sen öyle ya kızına ne kadar sakin davranıyorsunuz annem beni o dönem öldürmüştü ya bildigin dersleri düştüyse birşeye üzülmüştür depresyonda olabilir çok uyuyor mu
 
Back
X