Konuştu annem çok konuştu, ama yine de güvenemiyoruzKarşınıza alıp konuşsaydınız ilk önce.
Gittiği okulda aynı şeyleri yapmayacağı ne malum? Belki de bu sefer kız kardeşiniz diğer kızları yoldan çıkaracak?
Kesinlikle annenin yaptıgını yapardım..
Ve hepsinin anasını babasını gider ben arardım ki bir daha ulaşamasınlar birbirlerine..
Evet bizde gençtik ama 12 yaşında ben evde oturup çizgi film izliyordum
Zaten ne olduysa bu cep telefonlarına İnternetin girmesiyle oldu.. Hepimizin hayatını mahvettiler.. Tüm masumıyet kalktı.. Biz son şanslı nesildik..Kızların yaptığını doğru bulmuyorum kesinlikle.
Ama bizim zamanımızda ki çocuklukla şimdi ki çocuklar arasında dünya kadar fark var. Kendi çocukluğumuzla kıyaslamamız yanlış. Teknoloji, tv özendiriyor çocukları. 7 yaşında ki çocuklar bile diyor ki, benim kendi hayatım var.
Biz böylemiydik, sıkıyosa anneye ses yükselt 39 numara terliği havada görürdük sonra banyoya
Şimdi ki nesillere çok üzülüyorum, ileri ki zamanda ki nesillerin hali ne olacak bilemiyorum.
Konu sahibi, kardeşinizi ev hapsi yapmayın ama birlikte çokça zaman geçirin. Sizden korkmasın. özelini gizlemesin. Ablası olarak ve arkadaşı sırdası olarak yaklaşın, hatta yanında annenize karşı kardeşinizi birazcık koruyun ki size güvenebilsin.
Annemde aynı şekilde yaklaşıyor kardeşime, hatta biz bile. Onu asla kısıtlamayız. Bacaklarını biz alırız, annem alır. Makyaj olayına gelince annem ona çok karşı yaşı küçük alışmasın diye. Kardeşimde saçlarını bir tutam griye boyamak istiyordu aldı annem kuaföre götürdü annem yaptırdı. He bir de benim kardeşim etek giymez sevmez bacaklarında kıl olmayınca da giymez o pantolon giyiyor okulda da, gündelik hayatında da. Biz alsak da giymiyor15 yaşında bir kız çocuk annesi olarak yazıyorum. Anneniz telefonu elinden almakla ve okula göndermemekle çok büyük hata yapıyor. Bizler 12 yaşında böyle değildik evet ama şimdiki nesilde bizim gibi değil. Bunun çözümü pedagog desteği almak olabilir, sevgi ve sabırla yaklaşıp uzun uzun konuşmak olabilir. Ben öyle yapıyorum mesela, şu an 9. sınıfta ve onunla her şeyi açıkça konuşabiliyorum o da aynı şekilde. Bir erkek arkadaşın olabilir ya da birinden hoşlanabilirsin sakın ama sakın annem duyarsa çok kızar diye düşünme tam tersine istediğin zaman annenle konuşabileceğini aklının bir köşesinde tut diyorum. Makyaj konusuna gelince evet küçük yaşta makyaja bende karşıyım ama maalesef ki yeni nesile bunu tamamen yasakladığında dışarıda yapıyor ama yine de yapıyor. O yüzden ben bu konuda da katı kuralları olan anne olmak yerine 1-2 tane dudak rengine yakın ruj ve rimel aldım okula giderken değil ama birlikte bir yere gittiğimizde sürüyor. Örneğin bu yaz saçlarından bir tutamı yeşile boyatmak istedi okuldaki çoğu arkadaşı yapmış, bende yazın düşünürüm demiştim. Yaz geldiğinde kuaföre ben götürdüm ve bir tutam yeşil yaptırdım sonrasında hevesini almış oldu ve anne bir daha saçımı yeşil ya da başka bir renk yapmam böylesi daha güzelmiş boşuna özenmişim diyen de kendisi oldu. Bacaklarını alma konusuna gelince bunu anneniz ya da siz fark edip kuaföre götürmeli ya da kendiniz evde almalıydınız. O yaştaki bir kız etek giydiğinde rahatsızlık duyar bu çok normal. Ben 12 yaşından beri ayda 1 kez düzenli olarak kuaföre götürüyorum kızımı. Kaşlarının ortası rahatsız ediyordu çünkü çok birleşikti bu yıl kaşlarının ortasını almasına da izin verdim. Kendini daha iyi hissediyor şimdi. Yüzüm açıldı sanki anne diyor. Evet bende ilk zamanlar asla izin vermem dediğim karşı çıkacağım bir çok şeyden feragat ettim. Ama şimdi dönüp baktığımda iyiki baskıcı ya da sert bir anne olmamışım diyorum, çünkü şu an kızım benimle birçok şeyini paylaşıyor. Yasak ya da gizli bir şey yapma gereği duymuyor.