Güzel hanımefendiler nasılsınız,
Ben iyi sayılırım.
Sorunum şu, beş buçuk yaşında, sakin uyumlu arkadaş canlısı, fırsat verildiğinde kendini çok güzel ifade eden bir oğlum var.
Bu sene ana okuluna yazdırdım. Okulda yaşıtlarından zorbalığa uğruyor, bazen vuruyolar bazen sözlü şiddet oluyor, bana her zaman anlatmıyo. Bazen teyzesiyle paylaşıyo.
Öğretmenine çocukların vurduğundan bahsettim, çok da dikkat ederek suçlayıcı olmadan konuştum ama benimle tartıştı.
Bir veliye genelleme yaparak çocuklar birbirlerine vuruyo sürekli dedim, normal bunlar okulda daha fazlası olacak dedi, velisi de yöneticisi de, anlattığım herkes aynı mantıkta. Tamam ben de biliyorum olmaması imkansız ama siz evde çocuklarınızla konuşamaz mısınız? Ben çocuğuma vurma, karşılık verme demekle hata mı ettim, efendi çocuk, ezik algısı ne zaman bitecek, neden sorun bizdeymiş gibi görünüyo arkadaşlar ben yanlış mı yapıyorum?
Arkadaşların sana istemediğin bişey yaparsa onu uyar yine yaparsa öğretmenine söyle demekle yanlış mı yapıyorum?
Bu hafta teyzesine anlatmış çoçuklardan biri benim üstüme geliyo (iri yapılı) itiyo, kaçınca da korkak diyo bana demiş, biliyorum vurmalarından çok böyle sözler oğlumu daha çok yaralıyo, ben çocuğumu gelişsin arkadaş edinsin diye gönderdim ama daha çok içine kapatıyolar.
Çok üzülüyorum, ben de zorbalığa uğramıştım nasıl hissettiğini taa içimden biliyorum, bir annenin kendini çaresiz ve yalnız hissetmesi kadar kötü bir his yok, lütfen kırıcı olmadan yardımcı olur musunuz...