Evet onunla baya önce bitirdim çok şükürSizin sevgiliniz yok muydu hatta yeni atanmış öğretmendiniz ben mi yanlış hatırlıyorum
Bana da, başta gelmiyorsa sonra da gelmiyorBöyle hızlı başlayan erkekler böyle hızlı bitiriyorlar bence. Ayriyetten arkadaşın yazdığı gibi sizin ona aşırı ilginizin olmadığının farkında erkekler bu tür durumlarda ilgi kazanıncaya kadar yoğun uğraş verebiliyorlar. Ayriyetten patavatsız biriymiş. Ha bende sonradan sevme olayı olmuyor. Arkadaş olarak belki ama ilerisi mümkün değil. İlk kıpırtı lazım bende mesela.
Maalesef bende de. Bazı arkadaşlarım ve burada bazı okuduklarıma bakınca bazı insanlar yapabiliyor onu ama bende yok maalesef. Denedim ama olmadı. Arkadaşımla flörtleşmeye çalışıyor gibi oldum devamı olmadı maalesef.Bana da, başta gelmiyorsa sonra da gelmiyor
O kaygılı bağlanan siz kaçıngan bağlanan olabilir misinizMerhabalar kızlar. Uzun süredir foruma yazmıyordum. Fikrinize ihtiyacım var. Şu an sevgili olarak konuştuğum birisi var hayatımda. Yüz yüze tanıştık ama ben bir şey hissedemediğim için 4 5 kere reddetmeme rağmen bir şekilde aylar sonra ortak arkadaş grubu vs derken böyle bir ilişki içinde buldum kendimi. Onu reddettiğim dönemde başka bir çocuktan hoşlanıyordum da aynı zamanda. Telefonla konuşuyorduk sadece. 6 ay kadar konuştuk ve sohbetimiz aşırı sarıyordu. Bir şekilde beni canlı hiç görmemiş olmama rağmen ihtimali bile çok heyecanlandırıyordu onun. Neyse o çocukla mantıksız gördüğüm için ve bomboş arkadaşça konuşmamıza rağmen bu konuşmanın duygusal olarak diğer ihtimallerime kendimi kapatmama neden olduğunu farkettiğim için konuşmayı bıraktım. O konuşmayı bıraktıktan bir buçuk ay sonra da bu çocukla sevgili olduk.
26 yaşındayım ve mesleğim var ayrı evde de oturuyorum. Evlilik istediğim bir şey tabiki ama çok kafam da karışıyor bir yandan evliliğin nasıl yapılması gerektiği ile ilgili. Şu an sevgili olduğum kişi çok iyi bir insan. Yavaş yavaş duygularım da oluşabilecek birisi. Ama her şeyde çok aceleci. İki üç aydır tanışıyoruz ama daha bir iki haftadır sevgililik adını koyduk şimdiden bana aşık olduğunu söylüyor. Ocakta nişan yapmayı düşünüyor işler yolunda giderse. Yan yanayken durmadan sarılmak gözlerime bakmak istiyor mesela ama ben bu hareketleri çok abartı buluyorum. Yani samimi olan her sevgi hareketine okeyim. Aşırı soğuk bir insan da değilim ama samimiyetsiz gelebiliyor fazlası. Mesela birlikte hayal kurmayı seviyor mesajda falan. İşte düğüne gittiğinde biz de o güzel günleri görebilecek miyiz gibi şeyler. Ama ben sevgili olarak tek konumuz ilişkimiz olsun istemezdim. Ortak paylaşım alanlarına da ihtiyacımız var. Yani size tam da aktaramadığım içime sinmeyen oturmayan şeyler var bende. Her zaman uğraştığım sevgililik ilişkilerine alıştığım için şimdi çabasız olunca mı acaba şımarıklık mı yapıyorum diyorum. Çocuk çok iyi bir insan. Ben şuna dikkat et derim dikkat eder. Ne istediğini bilmeyen birisi değil. Her sorunumu işimi benimser yanımda olur. Yine de içime sinmesi için zamana ihtiyacım var sanırım. Bir yandan da kendimi tam oturtamadım oraya gibi.
Ben yukarıda ilk anlattığım çocukta daha farklı hissediyor gibiydim sanki. Görmediğim etmediğim insan ama ihtimal olarak daha çok heyecanlandırıyordu. O belirsizliğe ve karşıdaki için çabalama haline alışkın olduğum için sanırım. Nasıl yorumlarsınız benim durumumu?
Öyle olursa çok üzülürüm cidden ama sevgililik birbirini tanıma süreci bence. İki haftada ,ki şu an uzak mesafeye döndük yaz tatili bitene kadar vakit de geçiremiyoruz, emin olamıyorum.Sevmediğiniz, içiniz kıpır kıpır olmayan biriyle sevgili olmayın ya. Kaldi ki evlenmek. Karşı tarafın duygulariyla oynuyorsunuz. Belli ki çocuk sizden çok farklı hissediyor.
Bu da farklı bir bakış açısı aslında. Yorum yapmanız beni sevindirdi o yüzden. Böyle de düşündüğüm zamanlar oluyor doğru. Önceki kişi için bırakma durumum yok. Öncekini tamamen sildim attım kafamdan. Öyle olmasa başlamazdım bununla ama şunu sorguluyorum bununla konuşurken de yavaş yavaş böyle duygular oluşturabilir miyim? Normalde zamana bırakma taraftarıyım. Ama ben böyleyken onun emin olması beni korkutuyor.yenGEnC
Şaşırdım atınca açıklayayım dedim, bu dediğimi konu sahibi özelinde söylüyorum çünkü resmen iyilik yaramamış. Tamam her iyi davrananı sevgi göstereni sevmek zorunda değiliz ama art niyet araması, kılı kırk yarması mantıksız geldi. İletişimi kesip atmalık bir durum göremedim.
Önceki kişiyi cazip bulma sebebi ulaşamamasından kaynaklanıyor. Olmayacak bir ihtimal için ilgili ve sevgi gösteren birini kaybetmeye değmez bence. Ortalık bencil insan kaynarken bu kişiye bir şans tanıması daha hayırlı geldi bana
Şuanki nişanlım ile daha 3 günlük flörtken bana beylik beylik laflar etmişti, sensiz yaşayamam sana aşığım gibi. Lovebombing sanmıştım ve bu kadar hızlı boyut atladığı ve sevgiyi yoğun yaşadığı için korkmuştum. Çünkü ben onun kadar yoğun yaşamıyordum, sevme değil hoşlanma evresindeydim. Zamanla onu sevdim, onun ise 3 günlükkenki tavrı hiç değişmedi. İlişkimiz evliliğe kadar gitti. O yüzden hep şöyle düşünüyorum, insan sevmese bile kendisini seven insana şans vermeli. Zamanla o bağ kendiliğinden oluşuyor.Merhabalar kızlar. Uzun süredir foruma yazmıyordum. Fikrinize ihtiyacım var. Şu an sevgili olarak konuştuğum birisi var hayatımda. Yüz yüze tanıştık ama ben bir şey hissedemediğim için 4 5 kere reddetmeme rağmen bir şekilde aylar sonra ortak arkadaş grubu vs derken böyle bir ilişki içinde buldum kendimi. Onu reddettiğim dönemde başka bir çocuktan hoşlanıyordum da aynı zamanda. Telefonla konuşuyorduk sadece. 6 ay kadar konuştuk ve sohbetimiz aşırı sarıyordu. Bir şekilde beni canlı hiç görmemiş olmama rağmen ihtimali bile çok heyecanlandırıyordu onun. Neyse o çocukla mantıksız gördüğüm için ve bomboş arkadaşça konuşmamıza rağmen bu konuşmanın duygusal olarak diğer ihtimallerime kendimi kapatmama neden olduğunu farkettiğim için konuşmayı bıraktım. O konuşmayı bıraktıktan bir buçuk ay sonra da bu çocukla sevgili olduk.
26 yaşındayım ve mesleğim var ayrı evde de oturuyorum. Evlilik istediğim bir şey tabiki ama çok kafam da karışıyor bir yandan evliliğin nasıl yapılması gerektiği ile ilgili. Şu an sevgili olduğum kişi çok iyi bir insan. Yavaş yavaş duygularım da oluşabilecek birisi. Ama her şeyde çok aceleci. İki üç aydır tanışıyoruz ama daha bir iki haftadır sevgililik adını koyduk şimdiden bana aşık olduğunu söylüyor. Ocakta nişan yapmayı düşünüyor işler yolunda giderse. Yan yanayken durmadan sarılmak gözlerime bakmak istiyor mesela ama ben bu hareketleri çok abartı buluyorum. Yani samimi olan her sevgi hareketine okeyim. Aşırı soğuk bir insan da değilim ama samimiyetsiz gelebiliyor fazlası. Mesela birlikte hayal kurmayı seviyor mesajda falan. İşte düğüne gittiğinde biz de o güzel günleri görebilecek miyiz gibi şeyler. Ama ben sevgili olarak tek konumuz ilişkimiz olsun istemezdim. Ortak paylaşım alanlarına da ihtiyacımız var. Yani size tam da aktaramadığım içime sinmeyen oturmayan şeyler var bende. Her zaman uğraştığım sevgililik ilişkilerine alıştığım için şimdi çabasız olunca mı acaba şımarıklık mı yapıyorum diyorum. Çocuk çok iyi bir insan. Ben şuna dikkat et derim dikkat eder. Ne istediğini bilmeyen birisi değil. Her sorunumu işimi benimser yanımda olur. Yine de içime sinmesi için zamana ihtiyacım var sanırım. Bir yandan da kendimi tam oturtamadım oraya gibi.
Ben yukarıda ilk anlattığım çocukta daha farklı hissediyor gibiydim sanki. Görmediğim etmediğim insan ama ihtimal olarak daha çok heyecanlandırıyordu. O belirsizliğe ve karşıdaki için çabalama haline alışkın olduğum için sanırım. Nasıl yorumlarsınız benim durumumu?
Ben de bu görüşteyim şu anda. Ve yorumunuz beni çok rahatlattı. Ona yarın evlilikten bahsetmenin beni korkuttuğu falan açıkça anlatacağım. Sizdeki bu bağ oluşma durumu ne kadar sürede olmuştu peki?Şuanki nişanlım ile daha 3 günlük flörtken bana beylik beylik laflar etmişti, sensiz yaşayamam sana aşığım gibi. Lovebombing sanmıştım ve bu kadar hızlı boyut atladığı ve sevgiyi yoğun yaşadığı için korkmuştum. Çünkü ben onun kadar yoğun yaşamıyordum, sevme değil hoşlanma evresindeydim. Zamanla onu sevdim, onun ise 3 günlükkenki tavrı hiç değişmedi. İlişkimiz evliliğe kadar gitti. O yüzden hep şöyle düşünüyorum, insan sevmese bile kendisini seven insana şans vermeli. Zamanla o bağ kendiliğinden oluşuyor.
Bu arada ben de kendisiyle konuştum zamanında. Açık açık dedim bak biz daha sevgili bile değiliz birbirimizi tanımaya çalışıyoruz. Aşkım sevgilim gibi hitaplarda bulunmamalısın. Anlaşamadığımızda birer sevgili gibi ayrılmış olmayacağız sadece birbirini tanımaya çalışmış ancak kafaları uyuşmamış iki insan olacağız. Sen bana böyle geldiğinde ben korkuyorum ister istemez kaçma refleksi gösteriyorum. Beni çok boğuyorsun ben sadece seni tanımaya çalışıyorum. Senin kadar yoğun hissetmiyorum bunun için zaman gerekli dedim.Ben de bu görüşteyim şu anda. Ve yorumunuz beni çok rahatlattı. Ona yarın evlilikten bahsetmenin beni korkuttuğu falan açıkça anlatacağım. Sizdeki bu bağ oluşma durumu ne kadar sürede olmuştu peki?
Çok teşekkürler gerçekten. Bana çok iyi geldinizBu arada ben de kendisiyle konuştum zamanında. Açık açık dedim bak biz daha sevgili bile değiliz birbirimizi tanımaya çalışıyoruz. Aşkım sevgilim gibi hitaplarda bulunmamalısın. Anlaşamadığımızda birer sevgili gibi ayrılmış olmayacağız sadece birbirini tanımaya çalışmış ancak kafaları uyuşmamış iki insan olacağız. Sen bana böyle geldiğinde ben korkuyorum ister istemez kaçma refleksi gösteriyorum. Beni çok boğuyorsun ben sadece seni tanımaya çalışıyorum. Senin kadar yoğun hissetmiyorum bunun için zaman gerekli dedim.
2 ay sürmüştü.
Bırak kalsın ne olacak.kavga falan çıkmamış ki.Çok teşekkürler gerçekten. Bana çok iyi geldinizDediğiniz gibi bir konuşma ben de yapacağım. Mune konuyu kapatabilir miyiz acaba