- 8 Ocak 2018
- 365
- 810
- 18
- 31
- Konu Sahibi littlemermaid993
-
- #21
Merhaba, üzüldüm böyle hissetmenize
1 yıl oldu eşimle birlikte yurtdışına geleli
Ortama çevreme herşeye hemen alıştım sevdikçe burayı
Ama gel gelelim aile özlemi bunu tarif edemem hiç alışamadım bu konuda
Her gece ya aileme birşey olursa ya ben yetişemeden başına birşey gelirse birdaha sarilamaz opemez goremessem bu korkuları her gün her gece yaşıyorum
Günde annemle 3 babamla bir kez konuşuyorum
Anneannem ve dedemi her hafta arıyorum çok korkuyorum başlarına birşey gelmesinden
Bazen yapayalnız hissediyorum annemi babamı istiyorum küçük çocuk gibi ağlıyorum şu an yazarken de ağlıyorum çok özlüyorum onları bu özlem hiç dinmeyecek
Çoğunlukla kendimi suçlu hissediyorum onları bıraktım uzağa geldim ailem 50li yaşlarda ama kaç sene daha yaşayacaklar ki anneannem dedem 70li yaşlarda kaç sene ömürleri var
Onlarla dolu dolu doyasıya sağlıklı ve hayattayken geciremedigim her gün beni mahvediyor
Manevi olarak çok zor belki herkes böyle değildir ben malesef manevi olarak çok zorluk çekiyorum
Ben de doktora icin 5 yil once Amerika'ya tasindim. Tasinacagim yaz inanilmaz melankolik olmustum. Ucaga bindim, cok mutsuzdum. Saniyordum ki ben uzaktayken Istanbul'u toplayip kaldiracaklar, geri dondugumde hicbir sey bulamayacagim. Sevdigim yerleri, insanlari falan hep kaybedecegim. Kedimi anneme biraktim, esyalarimi kutulayip kaldirdim falan. Valla daha yolda, Atlantik'in yarisina geldigimizde bir hafifledim! Hafifleyis o hafifleyis... Galiba kaldim burada. :)
Adapte olmak cok kolay oldu. Sadece ufak tefek yemek islerinde zorlandim. Sevdigim ekmegi, yogurdu, peyniri bulmak gibi, ama onlari da ilk birkac ay icinde cozdum. Ilk basta en cok canimi sikan sey ev bulma sureciydi galiba. Gelmeden once ev gezmek icin randevulari siraya dizin, vakit kaybetmeyin. Ah kafam, ben yapmadim ve ilk evime yerlesmem uc hafta surdu!
Öncelikle hayırlı olsun. Ben yurtdışına taşınalı iki ay oldu. Daha önce de başka bir ülkede yüksek lisans yapmıştım. Seninle hep aynı kaygıları yaşadım: ya aileme bir şey olursa, yetişemezsem, ya da burada evlenirsem çocuklarımın kardeşlerim ve yeğenlerimle hiç alakası olmayacak diye kendi kendimi yemiştim. Geldikten sonra bu düşünceler biraz daha yerini başka bir ülkede yaşamanın telaşına bırakıyor. Annen-baban daha çok genç. Hem yanına gelebilirler hem de en kötü doktoradan sonra dönersiniz. Okula gittiğin için alışması daha kolay olur. Hele ev arkadaşın olacaksa çok kısa sürede çevren olur. Okulların aktiviteleri de iyi oluyor genellikle. Nerede ne alınır gibi şeylere de gitmeden bak çok yabancılık çekiyorsun sonra. Ben iş nedeniyle geldiğim için ortam olarak biraz daha zorlandım. Hep bir yanlızlık duygusu oluyor maalesef ya da ben de hala yeniyim.
1 sene kaldım yurtdışında. Ilk 2 ay çok zorlandım ailemden uzak olmaya. Oraya hersekilde alışıyorsunuz zaten de aileden ayrı kalma üzüntüsü 1 ay sürebilir :) Başarılar
Yolunuz açik olsun hocam başarılar dilerim...
Merhaba, ben suan ABD`de yasiyorum. Gelis amacim sizinki gibi doktora yapmakti, doktora gecen sene bitti, simdi de post-doktora yapiyorum. Benim en buyuk sansim esimin yanimda olmasiydi, ama yine de ailemi cok ozluyorum. Annemle babam oglum dogunca iki kere yanimiza geldiler toplamda bir seneye yakin kaldilar ama kiz kardesimle bes senedir bir birimizi goremedik. Sadece aile ozlemi nedeniyle zaman zaman keske Avrupa`da bir yere gitseydik diye dusunurum ama bunun disinda ben ABD`de doktora yapmanin Avrupa`da doktora yapmaktan daha iyi oldugunu dusunuyorum.
Bavullar o kadar cabuk doluyor ki, zaten en cok kiyafetlerinizi getirisiniz diye dusununce diger seylere pek yer kalmaz. Kullandiginiz ilaclariniz ozellikle antibiyotik varsa getirebilirsiniz, saglik sigortaniz okul baslayinca baslar, arada hastalanirsaniz ilaclariniz yaninizda olur. Lens, gozluk kullaniyorsaniz yedeklerini getirebilirsiniz. Ben gelmeden once Turkiye`de disciye gitmistim, bir sorun varsa halledelim diye.
Yiyecek icin bircok yerde Turk marketi oluyor, yada Halal Market denilen yerlerde de cok fazla Turk urunu satiliyor, zorluk cekmezsiniz.
Ben doktoraya baslarken her yeni ogrenciye bir mentor veriyorlardi, bu mentor havaalanindan gelip karsiliyor, yemege goturuyor, okul hakinda, yasam hakkinda bilgiler veriyordu. Ev konusunda gittiginiz okulun ogrenci topluluklarindan bilgi/yardim alabilirsiniz, benim okulun Turk ogrenci birligi vardi belki sizinkinin de vardir. Ilk zamanlar Turkiye`yi ailenizi daha cok dusunursunuz ama sonra dersler, isler, doktora yeterlilik sinavlari derken gunlerin nasil gectigine sasirirsiniz. Kolayliklar ve basarilar diliyorum, yolunuz acik olsun.
Ben 2 cocuklu olarak hemen ertesi gunu alismak zorundaydim ve evet alistim da ama sosyallesmek cok zor oldu. Sanirim ogrenci olarak gitmenin en iyi yonu bu olur sizin icin.
Aile kismi ise cok farkli ya. Biz ucakla 3-4 saat mesafedeyiz mesela, ama ailemiz kafalarinda cok buyutuyor daha cok. Hic gelmediler bize mesela, bu kur farkiyla artik gelemezler de zaten. Bilemiyirum ya ben biraz aile iliskileri de karsilikli deyip kiriliyorum acikcasi. Bir kez siz gitseniz bir kez onllar gelse mesela asilabilir problemler de.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?