- 8 Ocak 2018
- 365
- 810
- 18
- 31
- Konu Sahibi littlemermaid993
- #21
1 yıl oldu eşimle birlikte yurtdışına geleli
Ortama çevreme herşeye hemen alıştım sevdikçe burayı
Ama gel gelelim aile özlemi bunu tarif edemem hiç alışamadım bu konuda
Her gece ya aileme birşey olursa ya ben yetişemeden başına birşey gelirse birdaha sarilamaz opemez goremessem bu korkuları her gün her gece yaşıyorum
Günde annemle 3 babamla bir kez konuşuyorum
Anneannem ve dedemi her hafta arıyorum çok korkuyorum başlarına birşey gelmesinden
Bazen yapayalnız hissediyorum annemi babamı istiyorum küçük çocuk gibi ağlıyorum şu an yazarken de ağlıyorum çok özlüyorum onları bu özlem hiç dinmeyecek
Çoğunlukla kendimi suçlu hissediyorum onları bıraktım uzağa geldim ailem 50li yaşlarda ama kaç sene daha yaşayacaklar ki anneannem dedem 70li yaşlarda kaç sene ömürleri var
Onlarla dolu dolu doyasıya sağlıklı ve hayattayken geciremedigim her gün beni mahvediyor
Manevi olarak çok zor belki herkes böyle değildir ben malesef manevi olarak çok zorluk çekiyorum
Merhaba, üzüldüm böyle hissetmenize Ailenizden ilk defa mı ayrılmıştınız? Ben 18 yaşından beri ayrı bir şehirde yaşıyorum 7 sene oldu, her gün mesajlaşırım ailemle ama telefonla haftada 1-2 görüşürüm. Birbirimizden ayrı olmaya alışığız ama benim tek endişem uçakla kısa mesafede gidilecek bir ülke olmaması. Elim üzerlerinde olamaz yani yaşlandıkça. Avrupa olsa belki böyle hissetmezdim.