Ben isyan etmiyorum çünkü ben kendim anne olmayı bu kadar beklettim erteledim önceliğim olmadı hep korktum sırası değil dedim ve Rabbim kaza ile verdi ve ben gittim sonlandırdım 2 kere..
Ablam söylerdi yap bir çocuk diye ben kulaklarımı tıkardım konuyu değiştirirdim. Kimseye şikayet edemem suçu kadere atamam ben ektiğimi biçiyorum. Rabbim affetsin ve o son şansı bana nasip etsin. Dua etmekten tevekkülden başka çaremiz yok. Hayat devam ediyor, sağlıklıyız, ailemiz var, sevenlerimiz var, sakat değiliz, acımız sızımız yok bu nimetlerin farkına varıp yolumuza daha sakin ve daha teslimiyetçi devam etmeliyiz. Herkesim sınavı başka başka cuma akşamı halam daha 47 yasında rahimden o kötü hastalığa yakalanmıştı sonra akciğerlerine sıçradı tam 10 aydır kemoterapi görüyor en son nefes alamıyor diye akciğerlerde biriken suyu bayıltmadıkları için canlı canlı aldılar. Halam küçüldü bir çocuk kadar kaldı damarları bile söndü. 3 tane kızı var ama onun şu an kimseyi gördüğü yok onlarındı halama bir faydası yok. Yani ne kadar şükür etsek halimize yine de az az az.... Aldığımız sağlıklı her nefes bile bin kere şükür sebebi.