Yorum yapın lütfen...

Bana tüm bu şartlar altında ne yapabileceğimi söyleyin lütfen ama unutmayın burda anlattığım yaşam şartlarım altında olsun. Bende biliyorum kızımı ihmal ettiğimi ama o da benim zorluklarımı anlamaya çalışması ve bu şartların bir gün değişeceğini bilmesi lazım. Ona her zaman diyorum kızım şimdi kardeşin küçük o yüzden böyle ama bir süre sonra büyüyecek diyorum onu sevdiğimi ve bazı şartları değiştirmek için mücadele ettiğimi söylüyorum biliyor oda eşime karşı nelere direndiğimi ama çözümsüz hale geliyor. Kızımı mutlu etmenin tek yolu sadece onunla ilgilenmem. Bu mümkün mü? Ayrıca üvey kardeş hissi böyle yapıyor . Öz kardeşi olsa bu kadar rahatsız olmayacaktı. İşi bırakıp üniversite zamanına kadar evde olmak istiyorum küçük kreşe devam eder bende büyükle ilgilenebilirim biliyorum her geçen gün onu kaybediyorum . Ama işi bırakayım diyorum bu planını ona söylüyorum sen asalak mısın diyor!! Ne diyim ben. Anne olmak anne olmak ah anne olmak.
Yok emin olun öz kardeşi olsaydı da bu derece ihmale yine aynı tepkiyi verirdi
Öz üvey olayı değil konu bence

Küçük kızınız için madem oyun ablası filan tutun kreş dönüşü
Böylece siz de anne kız vakit geçirmiş olursunuz
Tüm maddi imkanlarınızı seferber edin bence yükünüzün azalması için

İlerde eğitimi yine olur ama sizinle kaybettiği bağı tekrar kuramaz
 
Bana tüm bu şartlar altında ne yapabileceğimi söyleyin lütfen ama unutmayın burda anlattığım yaşam şartlarım altında olsun. Bende biliyorum kızımı ihmal ettiğimi ama o da benim zorluklarımı anlamaya çalışması ve bu şartların bir gün değişeceğini bilmesi lazım. Ona her zaman diyorum kızım şimdi kardeşin küçük o yüzden böyle ama bir süre sonra büyüyecek diyorum onu sevdiğimi ve bazı şartları değiştirmek için mücadele ettiğimi söylüyorum biliyor oda eşime karşı nelere direndiğimi ama çözümsüz hale geliyor. Kızımı mutlu etmenin tek yolu sadece onunla ilgilenmem. Bu mümkün mü? Ayrıca üvey kardeş hissi böyle yapıyor . Öz kardeşi olsa bu kadar rahatsız olmayacaktı. İşi bırakıp üniversite zamanına kadar evde olmak istiyorum küçük kreşe devam eder bende büyükle ilgilenebilirim biliyorum her geçen gün onu kaybediyorum . Ama işi bırakayım diyorum bu planını ona söylüyorum sen asalak mısın diyor!! Ne diyim ben. Anne olmak anne olmak ah anne olmak.
Ohooo 15 çocuğun her söylediğni dikkate alacaksam ki bu durumda bu sorun çözülmez
Öfkeli birikmiş bir öfke var zaten aaa anneciğim benim için işe mi ara veriyorsun demeyecekti...

Siz nasıl düşünüyorsanız onu yapın kritik dönemde onunla ilgilenin evet

Küçük kreşe gitsin siz onunla olun
Uzmandan yardım alın nasıl yaklaşmanız gerektiği konusunda hangi öfke dinmiyor ki?
 
Bana tüm bu şartlar altında ne yapabileceğimi söyleyin lütfen ama unutmayın burda anlattığım yaşam şartlarım altında olsun. Bende biliyorum kızımı ihmal ettiğimi ama o da benim zorluklarımı anlamaya çalışması ve bu şartların bir gün değişeceğini bilmesi lazım. Ona her zaman diyorum kızım şimdi kardeşin küçük o yüzden böyle ama bir süre sonra büyüyecek diyorum onu sevdiğimi ve bazı şartları değiştirmek için mücadele ettiğimi söylüyorum biliyor oda eşime karşı nelere direndiğimi ama çözümsüz hale geliyor. Kızımı mutlu etmenin tek yolu sadece onunla ilgilenmem. Bu mümkün mü? Ayrıca üvey kardeş hissi böyle yapıyor . Öz kardeşi olsa bu kadar rahatsız olmayacaktı. İşi bırakıp üniversite zamanına kadar evde olmak istiyorum küçük kreşe devam eder bende büyükle ilgilenebilirim biliyorum her geçen gün onu kaybediyorum . Ama işi bırakayım diyorum bu planını ona söylüyorum sen asalak mısın diyor!! Ne diyim ben. Anne olmak anne olmak ah anne olmak.
Ben söyleyeyim. Mevcut şartlarınız sizin seçimleriniz. Madem kızınızla yeterince ilgilenemiyorsunuz bir de ev işi diye kızı darlamayın. Eşinizin sorumsuzluğunun, evde olmamasının getirdiği problemleri kızınızın sübvanse etmesini beklemeyin.
 
Kendimi tutamadım yazacağım. Bu şekilde sorumsuz hanzonun tekiyle evli olan calisan kadınlar genelde boşanamıyor bence. Kendilerini süpürge ediyorlar yoruluyorlar ama adam azıcık is yapsa şükrediyorlar. Adam hayatını yaşıyor ona göre hava hos ama hicbir yaptirimla karsilasmiyor. Biz kardeşimle kendi aramızda annem için "kocamkoylu" der güleriz. Tabi ki yüzüne söylemiyoruz annemin yazık çünkü kadıncağıza. Arkasından diyoruz :KK70: Anneme karşı ne yazık ki çok acimasiziz (dediğim gibi gıyabında, yüzüne karşı çok iyiyiz) ama düşününce bize de acımasızlık yapıldı. Benim hala 10 lafından 8i özür. Sürekli yanlış bir şey yapıyormuşum bir şeylere yetemiyormusum gibi geliyor. Sürekli bencil biriymişim ve bir şeyleri eksik yapıyorum gibi geliyor. En ufak bir sürtüşmeye dayanamıyorum herkesin suyuna gidiyorum yeter ki kizmasinlar. Yeter ki huzur olsun uyum olsun. En bencil manipulatif insana bile empati yapıyorum anlayışla yaklaşıyorum. Herkes diyor ki bu kadar başarılı bir kadın nasıl bu kadar ozguvensiz olabilir. Maaşımin yarısı terapiye gidiyor zaten. Neden? Annemle babamın arasını buldum hep. Anneme üzüldüm. Onun sorumluluğunu paylaşmam gerekti. Falan filan.
Senin yurtdisinda yasadigin sorunlari da bildigim.icin hic bencil biri olduğunu düşünmüyorum tam tersi herkesi memnun etme cabasindan kendini nasil.memnun edecegini bilemiyorsun çünkü kendimi dusunursem insanlari mutsuz ederim düşüncen var, hayır diyemiyorsun fazla empatiksin
Iki dkda hakkinda analiz yaptim :) ama seni bu forumda yasadiklarin sayesinde cogumuz tanidik ben de empatik biri oldugumu düşünürüm ve belki ben de olsam ilk etapta sabretmek gerekir diye dusunebilirdim ama sabrimin bitti yerde de gemileri yakarim
Yine de olan kisinin kendine oluyor
O yüzden aslinda anne babalar ebeveynlik görevlerini olabildigince doğru yapsalar eminim cocuklar da daha sağlıklı bireyler olarak yetisir (elbette 4 4luk anne baba evlat yoktur ben bile isteye cocuguna yüklenmemekten bahsediyorum)
 
Sanırım tek yapabileceğiniz bir gün de olsa bir şekilde 15 yaşındaki kıza zaman ayırıp, daha anlayışlı bir iletişim dili edinmek. Sen dili değil de ben dili kullanmak. Zaman ayırmak güç ama ya eşiniz ya da dedikleri gibi oyun ablası bir seçenek olabilir.
 
Kızınızın yaşına ve dönemine çom uygun bi düşünce bu
Ki çocuk bi açıdan da haklı kendince
Kızınızla ilgilenmemenizin ana bahanesi kardeşi olması
E bu durumda kardeş anneden ayrı kalmasının bi numaralı sebebi

Ben bile şimdi diyebilirim bunu hatta
Bi çocuğa ebeveynlik yapıp diğerini tamamen yalnız başına bırakmışsınız duygusal anlamda
Yetişkinlerin seçimlerinin sonucu resmen kızınız annesiyle ödemiş

Bi de hala bana yarsım etmiyor derdindesiniz
Ben olsam zaten çok ilgilenemiyorum iş de yapmayıversin filan derim
Tamam küçük sizin çocuğunuz tabi ki bakıp ilgileneceksiniz de büyük de sizin çocuğunuz
O niye evde yabancı muamelesi görüyor?
Ya evde yabancı muamelesi niye görsün! Ben küçükle dolu dizgin ilgileniyorum da demedim. Ona da tv açıyorum . Bırakın bunları da hiç mi bu platformda iki tane yaş farkı olan ve eşinden destek olmadan ev sorumluluğu alan çalışan anne yok. Eminim onlar büyük çocuklarından böyle bu kadar tepki görmüyordur . Benim kızım üvey kardeşi olduğu ve beni onunla paylaşmak eşimle patlaşmak zorunda olduğu için böyle tepki veriyor . Ben ondan ev temizliği beklemiyorum. Bana öfkesine son verip bu düşünceleri atsa kafasından zaten her kardeş gibi davranabilir . Hatta boş vakitlerinde belki kardeşi ile oyın bile oynardı. Bence biz çocuklu boşanmış kadınlar hayatımızı ikinci evlilik ve yeni bir aile kurma hayali kurmamalıyız . Olan vardır ama ben mutlusuna denk gelmedim.
 
Bir de bebek sahibi olmak istediğim için suçlanıyorum demişsiniz
E mevcut duruma göre suçlanmanı doğal yeni bir evlilik aynı yılda hamile kalmanız
Bir anda kocaman 2 olay bana göre

ya şimdi suygusal davranıp 15 yaşındaki
Çocuğa kırılmanın zamanı değil
Var hatalar evet
O öfkeli sizin bazı yanlış kararlarınız var eşinizin sorumsuzluğuyla siz de hayattan bezmişsiniz

siz babası ilgilenmiyor demiştiniz büyük için mesela ergenlikte bence bunların eksikliği daha çok hissedilir

Boşanmıyorsanız da maddi anlamda yolun adamı hayatınız konfor kazansın
 
Ya evde yabancı muamelesi niye görsün! Ben küçükle dolu dizgin ilgileniyorum da demedim. Ona da tv açıyorum . Bırakın bunları da hiç mi bu platformda iki tane yaş farkı olan ve eşinden destek olmadan ev sorumluluğu alan çalışan anne yok. Eminim onlar büyük çocuklarından böyle bu kadar tepki görmüyordur . Benim kızım üvey kardeşi olduğu ve beni onunla paylaşmak eşimle patlaşmak zorunda olduğu için böyle tepki veriyor . Ben ondan ev temizliği beklemiyorum. Bana öfkesine son verip bu düşünceleri atsa kafasından zaten her kardeş gibi davranabilir . Hatta boş vakitlerinde belki kardeşi ile oyın bile oynardı. Bence biz çocuklu boşanmış kadınlar hayatımızı ikinci evlilik ve yeni bir aile kurma hayali kurmamalıyız . Olan vardır ama ben mutlusuna denk gelmedim.
Ben kardeşlerim öz olmasına rağmen anmeme kin ve öfke duyuyordum
Siz tutturdunuz üvey ğvey diye pardon ama sizin eşiniz de 15 yaşındaki çocuk onun çocuğu değil diye bu kadar rahat

yapmayın ya yok 2. Evlilik aile kurmanın imkanı yok ne siz sorumsuz bir adamla evlenmişsiniz durum bu olmuş

ne alaka ilk evlilikle yapmayın...
Yeni bir aile kurmanın yolu 2. Kez çocuk yapmaktan geçmiyor ayrıca ki oldu diyelim
Buna ekstra özen gösterip mutlu olursunuz

bunun 2. Evlilik olmasıyla alakası yok kendinizi de umutsuzluğa sürüklemeyin
 
Ya evde yabancı muamelesi niye görsün! Ben küçükle dolu dizgin ilgileniyorum da demedim. Ona da tv açıyorum . Bırakın bunları da hiç mi bu platformda iki tane yaş farkı olan ve eşinden destek olmadan ev sorumluluğu alan çalışan anne yok. Eminim onlar büyük çocuklarından böyle bu kadar tepki görmüyordur . Benim kızım üvey kardeşi olduğu ve beni onunla paylaşmak eşimle patlaşmak zorunda olduğu için böyle tepki veriyor . Ben ondan ev temizliği beklemiyorum. Bana öfkesine son verip bu düşünceleri atsa kafasından zaten her kardeş gibi davranabilir . Hatta boş vakitlerinde belki kardeşi ile oyın bile oynardı. Bence biz çocuklu boşanmış kadınlar hayatımızı ikinci evlilik ve yeni bir aile kurma hayali kurmamalıyız . Olan vardır ama ben mutlusuna denk gelmedim.
15 yaşındaki hiçbi çocuk dur boş zamanımda da kardeşime bakayım demez
Kendimden biliyorum
Oynayacağım oyun bile yok yani küçük kardeşle
Bildiğimiz düz bakıcılık yapıyoruz
15 yaşında başında kavak yelleri esen bi kızın ilgisi en son çekecek şey yani

Kızınızın öfkesini atacağı ortamı yaratmıyorsunuz ki
Kendiniz dediniz zaten çocukla ilgleneyim yemeği yapayım diyorum vakit mi var dediniz
Bu şartlar altında çocuk nasıl öfkesini atsın içinden
Anne kız vakit geçirip bir şeyler paylaşacaksınız ki çocuk da sizi anlayacak

İlişkileri doğru kurup doğru idare ettikten sonra isterseniz 5. Evilğinizi yapın sorun olacağını sanmıyorum
Evlendiğiniz kişiyi değerlendirin ama hayat yükümü paylaşır mı diye
Zaten bi evlilik yaparak zor zamanlardan geçmişsiniz
Bunların hiçbirinin sorumlusu kızınız değil ama
Aksine mağduru kızınız
 
Ben söyleyeyim. Mevcut şartlarınız sizin seçimleriniz. Madem kızınızla yeterince ilgilenemiyorsunuz bir de ev işi diye kızı darlamayın. Eşinizin sorumsuzluğunun, evde olmamasının getirdiği problemleri kızınızın sübvanse etmesini beklemeyin.
Evet emin olun artık bunu yapacağım ev işine yardımı bırak hasta olsam bir bardak su istemeyeceğim . Kalan vakitlerimde tek yapacağım şey hayatımı her ikisine eşit seviyede adamak olacak.ben kızıma vakit ayırdığım ve ondan hiç bir beklentim olmayacağı için iletişimim kuvvetlenecek ama kızım bir bencil olacak aynı eşim gibi. Sadece kendi mutluluklarını düşünen iki kişi. Ki bir gün anne olursa eminim ki bir gün beni anlayacak. Bugün ki yaşadıklarımızı eminim unutacağız.
 
Ben kardeşlerim öz olmasına rağmen anmeme kin ve öfke duyuyordum
Siz tutturdunuz üvey ğvey diye pardon ama sizin eşiniz de 15 yaşındaki çocuk onun çocuğu değil diye bu kadar rahat

yapmayın ya yok 2. Evlilik aile kurmanın imkanı yok ne siz sorumsuz bir adamla evlenmişsiniz durum bu olmuş

ne alaka ilk evlilikle yapmayın...
Yeni bir aile kurmanın yolu 2. Kez çocuk yapmaktan geçmiyor ayrıca ki oldu diyelim
Buna ekstra özen gösterip mutlu olursunuz

bunun 2. Evlilik olmasıyla alakası yok kendinizi de umutsuzluğa sürüklemeyin
Anneniz çocuk yaptı diye mi kin öfke duyuyordunuz takip edemedim belki yazmışsınızdır
 
Biz evlenmeden önce işi böyle değildi... evet bende diyorum madem böyle çalışıyorsun bile isteye 50 işle uğraşıp hayaller kuruyorsun ( yat alıp koy koy gezme hayali var) evlenmeseydin.
Insan cok yogun da olsa anne yada baba ise az da olsa vakit ayirip cocuguyla ilgilenmek zorunda.. iş bahane bile degil gerekirse işini cocuguna gore ayarlayacak onu yapamadi mi telefondan keyfinden feragat edecek, gerekirse az uyuyacak ilgilenecek..oyle adam kotu bosayim babaligi da ben yaparim demekle olmuyor.. cocuklar ne zorluklar yasiyor kendini gormeye vakti olmayan baba yuzunden.. bunu kiziniza sorun kac gun uzulmustur babam beni sevmiyor mu neden gelip gormuyor diye emin olun ki olmus olsa daha az uzulurdu.. hadi tamir et bakalim bu üzüntuyü doldur bakam nasil doldurcan bu eksikligi.. anneden bosandim cocukta bitti oh ne guzel.. allah kısır etsin bu tipleri inşallah..
 
Anneniz çocuk yaptı diye mi kin öfke duyuyordunuz takip edemedim belki yazmışsınızdır
Kızınız size çocuk yaptığınız için öfkeli değil
Çocuktan sonra onunla ilgilenmediğiniz için öfkeli
Yani kızınızı anlayışsız diyorsunuz da sanırım onu da sizden görmüş öğrenmiş
 
Bide ben özellikle bir bebek sahibi olmak istediğim için kızım tarafından
Cunku o babasızdı bir de annesiz kaldi... annen yanindaysa annesiz degilsin detseniz oyle degil iste.. annenden sevgi ilgi goremiyorsan annesi ölmüs cocuktan daha annesizsin.. inş anlaşilabildim
 
Yetişkin kelimesine çok takılıyorsunuz . Bu şey gibi küçük kızım artık tuvalete gidebiliyor ben büyüdüm o zamn paten de sürebilirm diyor ben de ona ayakların daha küçük diyorum hayırrrr ben tuvalete gidiyorum artık büyüdüm diyor. Yani burda bazı şeyleri yapabilcek yetişkinlikte demek istedim hatta bana bişey olsa gözüm arkada kalmayacak bir yaşta ama tabiki bu fiziksel olarak beni kucağına alıp kaldırıyor ama psikolojik olarak değil elbette . Ergenlikten kaynaklı hormon denge sorunu var elbette . İş yapacak ev temizleyecek evin kül kölesi olack demedim . Bardağı neden makinaya koyması gerektiğini çöpünü neden boşaltması gerektiğini anlatıldığı takdirde yapabilecek yetişkinlikte demek istedim . Yardım istediğimde bir toz alabilecek yetişkinlikte. Hasta olsam kardeşi ile ilgilenebilecek bir yetişkinlikte yani gerektiğinde sorumluluk alabilecek yetişkinlik seviyesinde.

Hayır, takılmıyorum; siz ergen çocuğunuzdan gayet yetişkin anlayışı bekliyor ve fakat aynı anlayışı çocuğunuza bir yetişkin olarak daha kendiniz gösteremiyorsunuz. Bunu buradaki yorumlarınızı okuyan herkes anladı, bir siz anlamadınız. Kendi yazdıklarınızı dışarıdan bir göz olarak okumayı deneyin bir de.
Ya da neyse.
 
Eşim kendini çalışmaya adamış birisi. Öğle zaman zaman değil her hafta muhakkak bir nedenle şehir dışındadır . Hatta eski konumda vardı . Ben sırf bu yüzden şehir değişikliği yaptım onun en çok olduğu şehire gittim çocukların okulu , iş herşeyi yeniden düzene sokmaya başladım. Ama ben oraya gittiğim ay itibari ile eşim bu sefer bırakıp geldiğim şehre her hafta haftada 4-5 gün gitti. Yeni şehrimizde işlerini bana bırakıp bu sefer eski şehrimizde işlerini geliştirdi. 1,5 yıl böyle geçti. Ben sırf daha fazla ailecek vakit geçirebilelim diye fedakarlık etmişken o işden başka bir şey düşünmedi .
evet basit bir elemanın yapabileceği şeyi bile kendi yapmak istiyor. Bu yüzden de asla işi bitmiyor. Hatta yeni bir dizi iş çıkarıyor. İşkolik yani. Bebeğimi doğum yaptığımda hastaneye son dakika gelip hastaneden çıkar çıkmaz bizi asansöre bırakıp gitmiştir şehir dışına.
Eve erken gelebilecek imkanı var ama eve gelmek istemiyor. Çünkü onu mutlu eden tek şey iş.
Benim işim yok mu peki? Eşim gibi işkolik olsaydım bu ev ve çocuklar ne olacaktı?
15 yaşındaki kızım ona ders çalıştırmadığım için bile bana kızıyor.hangi lise öğrencisine annesi oturup matrmatik fizik kimya biyoloji dersi çalıştırıyor? Elimden geldiği kadar yapmaya çalışıyorum ama tam kapanmada küçük kızım evde ben nasıl diğerine matematik çalıştırayım??? Kızım çalış kendin diyorum yok ben kendim adapte olamıyorum diyor. Tamam işlere yardımcı ol sonra beraber çalışalım diyorum offf ya benim işim mi diyor!!! Ben napıyım???
Kızınız size daha fazla nasıl sinyal verebilir ki??? Siz hala iş diyorsunuz ya. Karı koca çalışıyorsunuz maddi durumunuz vardır illa temizlik takıntınız varsa bu sizin sorununuz ve yardımcı tutabilirsiniz ayrıca kızınız uzman biriyle görüşse iyi olacak. Bu kadar eve uğranmayacak şekilde çalışmaya da para yoksa bari normal şekilde çalışsın da eve gelsin eşiniz.
Kendi göremediğiniz ilgiyi öz evladınızdan esirgemeyin. 3 yaşındaki çocuk da yeni doğmuş değil bütün ilginizi alması normal değil.
 
15 yaşındaki hiçbi çocuk dur boş zamanımda da kardeşime bakayım demez
Kendimden biliyorum
Oynayacağım oyun bile yok yani küçük kardeşle
Bildiğimiz düz bakıcılık yapıyoruz
15 yaşında başında kavak yelleri esen bi kızın ilgisi en son çekecek şey yani

Kızınızın öfkesini atacağı ortamı yaratmıyorsunuz ki
Kendiniz dediniz zaten çocukla ilgleneyim yemeği yapayım diyorum vakit mi var dediniz
Bu şartlar altında çocuk nasıl öfkesini atsın içinden
Anne kız vakit geçirip bir şeyler paylaşacaksınız ki çocuk da sizi anlayacak

İlişkileri doğru kurup doğru idare ettikten sonra isterseniz 5. Evilğinizi yapın sorun olacağını sanmıyorum
Evlendiğiniz kişiyi değerlendirin ama hayat yükümü paylaşır mı diye
Zaten bi evlilik yaparak zor zamanlardan geçmişsiniz
Bunların hiçbirinin sorumlusu kızınız değil ama
Aksine mağduru kızınız
Size türk filmi yada masal daki külkedisi gibi geldi sanırım kızımın durumu. Evet ben sabah 7 de kapısına. Dayanıp kalk kahvaltı hazırla sonra kardeşini parka götür sonrada eve. Gel temizlik yemek yap diyorum ona. Yüzüne bile bakmıyorum. Arkadaşları yok evde dizimin dibinde bana hizmet ediyor bide eşim gelince ona hizmet ediyor. La havle vela kuvvete .... altı üstü toz alması ya da tezgahı pis bırakmaması yastığını yüzsüz kullanması yada banyo yapınca koridora sel basması için kızıyorum. Ha evet kızım hadi bi kahve yapta içelim yoruldum diyorum kardeşine 5 dk hanır oyna nolurr yoruldum diyorum. Yapıyor bazen de yapmıyor bazen trip atıyorum ama bazende umursamıyorum . 9 . Sınıf öğrencisi ve beraber 10. Sınıf dersi çalışıyoruz . Kardeş ve çocuk sevmiyor. Ne yapayım en iyisi küçüğü de esirgemeye falan yollarım yada olmadı babasına veririm boşarım babasını da olur biter . Ya sabır
 
Kesinlikle öz/üvey olayı değil. Ama şu var babası da oldum yeri geldi dediniz. Siz evlenip, çocuk sahibi olup, onunla yeteri kadar ilgilenemeyince hem annesiz hem babasız hissetmiş olabilir kendini.

Zaman ayıramamanız çok normal bu arada ama travmalı bir çocuk olmuş kızınız. Biraz da yetemedikçe sizin psikolojiniz ve mutsuzluğunuz da etkilemiş. Nasıl, nereden toplanır bilemiyorum. Birden olmayacak belki de. Ama ilerisi için bugün emek verirseniz iyi olacak gibi. Allah korusun burada okuyoruz 15 yaşındaki kız yanlış seçimler evlilikler de yapabilir sizinle doğru bir iletişim kuramazsa. Psikoloji gerçekten çok zor hepimiz için.​
 
X