- 9 Ağustos 2016
- 4.279
- 6.487
- 36
-
- Konu Sahibi perapalas16
- #61
Yani yaşadığı zor bir durum evet ama şimdi ufacık çocuğunda psikolojisini bozacak, nasıl olacak bilmiyorum ama uzak tutmakta fayda var.Merhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.
2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.
Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.
Merhaba yani mesajınızın sonunda çok sinirlendim o babanneye tamam evladını kaybetmiş çok büyük bir acı lakin yok psikolejisi bozulmuş destek mestek bunlar hikaye ben çocukların yaşlılar tarafından bakılmasına karşıyım hele ki 8 yaşındaki tam bilgileri toplama gozlemleme öğrenme yaşındaki bir çocuğun o laflara maruz kalması çok canımı sıktı hemen ya vakit kaybetmeyin o çocuğu onun elinden alın babannesi olabilir ama onunda bir çizgisi var sizin kiyamadiginiz gözünüzden sakindiginiz çocuğa gelip babanne adı altında o kelimeleri edemez alışır ölüm insanlar için nefes alan herkes için bırakın babanneyi siz kızınızı kurtarın ya görmek istediği zamanlar gelsin görsün şuan bunları demeye başlayan ileride o çocuğa neler demez ilerisini de düşünün dayak bile başlar benden söylemesi çocuğa aşıladığı kelimelere bakar mısınız ya heleki annesiyle ilgili sen kimsin annesi varken yok benim sözümden başkasını dinlemiycen tatil yok sana bilmem ne ki çocukta artık gitmek istemiyorsa gerçekten onun altında yatan başka şeylerde vardır çocuk korkmuş bir kere lütfen size yalvarıyorum tanımadığım biri olarak bırakın yıksın ortalığı ağlasın sızlasın ama o kızı ona bırakmayın annem 3 çocukla bizi büyütmüş 25 sene önce o zamanın zorluklariyla bu zamanda siz mi çare bulamayacaksınız herşeye çare var biz kadınlar çok güçlüyüz lütfen o çocuğun travmaları olmasına izin vermeyin geleceğine yansır o ağlmasın aman o üzülmesin diye kendi kanınıza bunu yapmalarına izin vermeyin kendimi bıraksam şuan ağlarım yani o kadar etkilendim Sevgilerle... Ve bana cevap yazın düşüncelerinizi merak ediyorumMerhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.
2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.
Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.
Geçmiş olsun bu yaşadıklarınız kolay şeyler değil. Babaanne torununu artık sahiplenmeye başlamış kaybettiği çocuğunun yerine koymaya çalışıyor hatta sahiplenmiş. Burdan dönüş biraz zor ama imkansız değil, babaannenin de bunu bilinçli yaptığını zannetmiyorum oğlunu kaybetmeyi kabul edemeyip yerine direkt kızınızı koymuş gibi geldi. Onu da üzmeden yavaş yavaş bu durumu kesin yoksa ikisinin arasında çok saçma bi bağ kurulmuş olacak. Kızınız zaten okula gitmiyor mu kurs vs bişey ayarlayıp saatini doldurun. O da sürekli manipüle edilmekten kurtulur ve yararına olur. Yoksa bu laflar ciddi onuda etkileyebilirMerhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.
2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.
Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.
Kızınız 8 yaşındaymış. Çalışma saatleriniz nasıl bilemiyorum ama etüt merkezleri var. Çocuğu erkenden evden alıp kahvaltı yaptırıp okula götüren, öğlen alıp yemek yedirip okula götüren akşam üzeri alıp 5.5-6 ya kadar ödev akıl zek oyunları yaptıran yerler. Bulabilirseniz öyle deneyebilirsiniz.Merhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.
2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.
Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.
Merhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.
2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.
Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.