- 2 Temmuz 2023
- 8.610
- 23.722
-
- Konu Sahibi perapalas16
- #41
Belki hoş değil ama, onun da kızınıza ve size direttiği gibi: psikolojik destek almadığı sürece görüşmeyi keseceğinizi söyleseniz? Belki ikna olur. Çünkü çok belli ki psikolojisi iyi değil.Benimde ilk teklifim bu oldu ona. Kızıma yaptıklarını örnek göstermeden yargılamadan yasadığı kayıpla ilgili destek aldırmayı teklif ettim. Ama malesef o yaştakilerin çoğu buna normal bakmıyor deli miyim ben sözlerine başladı. Anlattım detaylıca ama nafile..
Elinizden gelen tüm desteği yapmışsınız.. kendi istemediği için destek te almıyor ise en önemlisi kızınızı kurtarmak gibi...Annem şehir dışında yasıyor rahatsız olduğu ve tedavi süreci olduğu için yanıma gelemiyor. Fırsat buldukça gelmeye çalışıyor.
Babanneyle defalarca konuşmaya çalıştım. Çözüm olmuyor maalesef. Kızımı etütede gönderiyorum. Harici olarak jimlastik, ingilizce, yüzme onlarada gidiyor. Özellikle bu süreçte babasının kaybını çok düşünecek zamanı olmasın istedik ve zamanını doldurduk pedagog yönlendirmesi ile. Ama benim iş yerim uzak olduğundan dolayı ve gelmem 8 i buluyor ve hiçbir etüt hiçbir kurs o saatlere kalmıyor. Mecburen babannesi ile zaman geçirmek zorunda kalıyor bakıcı istemediğinden.
evde daha erken olabileceğim ya da evden çalışma olabilecek bir kaç firma ile görüşmeye başladım. Olursa bir nebze rahatlarız gibi hissediyorum
İnanın her akşam çocuğu almaya gittiğimde otururum. Kahve yaparım içeriz karşılıklı konuşuruz. Hava alsın diye dışarı çıkarırım. Alışverişe götürürüm. Çünkü ben onu gerçekten seviyorum. O bana hiç bir zaman kayınvalide gibi olmadı. Kızı gibi gördü. 10 yıl evli kaldım bir kes birbirimize saygımızı bozmadık. Bu durumdan ben o kadar rahatsızım ki onun için. Çok üzülüyorum. Yoksa çocuğu almak arada götürmek vs en kolay yolu. Ama ben bu durumun onu daha çok etkileyeceğinden korkuyorum. Bilemiyorum belki ben çok hassas yaklaşıyorım. O yüzden açtım konuyu da.Kadın evladini kaybetmiş şirazenin kayması normal bence.
Yaşlılar psikolog istemiyor genelde siz destek olsanız? Konusun dertleşin, bana kalırsa bir süreliğine beraber yaşamayı teklif edin yalnız hissetmesin. Haftasonları beraber bir şeyler yapın, yalnız bırakmayın. Burda ne cadalozlar var boşanınca torunu dolduran, kadın çocugunuza yillarca guzelce bakmış. Bence vefa borcunuzu ödemelisiniz bu dönemde yalnız birakmayın.
Ne güzel iyi yapmışsınz hem birkaç kursa gidiyor, hem pedagog desteği. Çok iyi düşünmüşsünüz. Evet bu durumda bakıcıya veremem diyorsanız en iyisi eve yakın ve saatleri uygun iş olmalı ya da evden iş bulup çalışırsınız. Ama nine de kesinlikle psikolojik tedavi olmalı, kızınıza çok dikkat edin bu süreçteAnnem şehir dışında yasıyor rahatsız olduğu ve tedavi süreci olduğu için yanıma gelemiyor. Fırsat buldukça gelmeye çalışıyor.
Babanneyle defalarca konuşmaya çalıştım. Çözüm olmuyor maalesef. Kızımı etütede gönderiyorum. Harici olarak jimlastik, ingilizce, yüzme onlarada gidiyor. Özellikle bu süreçte babasının kaybını çok düşünecek zamanı olmasın istedik ve zamanını doldurduk pedagog yönlendirmesi ile. Ama benim iş yerim uzak olduğundan dolayı ve gelmem 8 i buluyor ve hiçbir etüt hiçbir kurs o saatlere kalmıyor. Mecburen babannesi ile zaman geçirmek zorunda kalıyor bakıcı istemediğinden.
evde daha erken olabileceğim ya da evden çalışma olabilecek bir kaç firma ile görüşmeye başladım. Olursa bir nebze rahatlarız gibi hissediyorum
İnanın her akşam çocuğu almaya gittiğimde otururum. Kahve yaparım içeriz karşılıklı konuşuruz. Hava alsın diye dışarı çıkarırım. Alışverişe götürürüm. Çünkü ben onu gerçekten seviyorum. O bana hiç bir zaman kayınvalide gibi olmadı. Kızı gibi gördü. 10 yıl evli kaldım bir kes birbirimize saygımızı bozmadık. Bu durumdan ben o kadar rahatsızım ki onun için. Çok üzülüyorum. Yoksa çocuğu almak arada götürmek vs en kolay yolu. Ama ben bu durumun onu daha çok etkileyeceğinden korkuyorum. Bilemiyorum belki ben çok hassas yaklaşıyorım. O yüzden açtım konuyu da.
Cnm mrb bunda 4 sene once ablami koronadan kaybettik 2 yasinda kizi vardi ablami kaybettikten sonra annemde ablamin kizini kendi kizi gibi gormeye damadinida esi gibi gorup herseye karismaya kendinde hak goruyor ben ablami kaybedince iyice psikolojisinin bozuldunu dusunuyorum mesela damat evlendi gece gunduz demiyo surekli ariyo diyorum musait degildir yok dio musait olacak cocuk geziye gidiyo gonderme cocuk oje suruyo sen diyo kafirmisinMerhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.
2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.
Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.
kızınız sizi daha net anlayacaktır yaşlı olduğunu artık eskisi kadar saglikli düşünup konusamadigini ne derse he diyip gecmesini söyleyin ama sözü dinlenecek kişi siz oldugunuzu net olarak bildirin kızınıza çünkü kadın kotü niyetli degil tipik kontrolcü ebeveyn ne şiş yansin ne kebap siz kızinızı sağlam oğütleyin özellikle aranızda konusulan ve olup biteni iletmesin gerisi kolayMerhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.
2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.
Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.
Sizinde başınız sağolsun. Evet sanırım oğlunun yerine koymaya çalışıyor kızımı. Örnek çok net oldu bana çok teşekkürlerCnm mrb bunda 4 sene once ablami koronadan kaybettik 2 yasinda kizi vardi ablami kaybettikten sonra annemde ablamin kizini kendi kizi gibi gormeye damadinida esi gibi gorup herseye karismaya kendinde hak goruyor ben ablami kaybedince iyice psikolojisinin bozuldunu dusunuyorum mesela damat evlendi gece gunduz demiyo surekli ariyo diyorum musait degildir yok dio musait olacak cocuk geziye gidiyo gonderme cocuk oje suruyo sen diyo kafirmisinvs surekli baski yapiyo suan damatta torunda annemle gorusmek istemiyo cok baski yaptigi icin.olmus oglunu yerine kizini koymaya calismis olabilir bnm annemde o oldu Allah yardimcin olsun bunu uygun dille anlatmaya calis belki basarili olursun
Bir oğlu daha var. Bekar ama farklı bir şehirde yaşıyor biraz umursamaz bir tip diyim gerisini siz de anlarsınız zaten..Babaanne oğlunu kaybetmiş.Torununu da kaybetme korkusu başlamiş gibi.O yüzden aşırı sahiplenme evladi gibi davranma başlamiş.Sözünü dinleyeceği başka biri var mı bir aile büyüğü gibi belki psikolojik destek konusunda faydasi olur
Tesekjurler cnm ben bazen annemi taniyamiyorum tedaviyide hic bisekilde kabul etmiyo amaortada buyuk bi sorun var onunda farkindayim Allah kolaylik versin hepimize cnmSizinde başınız sağolsun. Evet sanırım oğlunun yerine koymaya çalışıyor kızımı. Örnek çok net oldu bana çok teşekkürler
Evet var ama şehir dışında yaşıyor. Babanneyi destek almak için ikna edemediğimde onu aramıştım belki oğlunu dinler diye. Ama oğlu pek umursamadı düzelir deyip geçti.Babaannesi oğlu sağken, torunuyla iletişimi her türlü kurar, çünkü oğlu sağ. Ama artık oğlu yok. Seninle torunuyla arasındaki bu bağ kopmuş, gitmiş artık. Senin canın isterse torununu göstermeyeceğini düşünüyor olabilir. Evlat acısı çok korkunç bir şey, insanın canının canı. Birde kadının zaten kocası yok, yalnız ee iyice yalnızlaşmış. Büyük ihtimal şuan torunum gider gelmez diye iyice kafasında kendisibi yalnızlaştırıyor bu yüzden torununa böyle davranıyor.
Bence çocuk babaannenin evindeyken özel ders aldırabilirsin, hem yalnız kalmazlar. Babaanneyi de bir kursa yazdır. Yaşıtlarıyla sosyalleşsin.
Babaannenin başka çocuğu var mı eski eşin dışında?
Merhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.
2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.
Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.
Kızınızı daha çok etkiliyor ve etkileyecek, farkında değilsiniz galiba. Önce çocuğunuzu düşünün. Babaanne bakıyor diye biraz rahat davranıyorsunuz işinize geliyor bozmak istemiyorsunuz sanırım ama kızınız için hiç iyi bir şey yapmıyorsunuz.İnanın her akşam çocuğu almaya gittiğimde otururum. Kahve yaparım içeriz karşılıklı konuşuruz. Hava alsın diye dışarı çıkarırım. Alışverişe götürürüm. Çünkü ben onu gerçekten seviyorum. O bana hiç bir zaman kayınvalide gibi olmadı. Kızı gibi gördü. 10 yıl evli kaldım bir kes birbirimize saygımızı bozmadık. Bu durumdan ben o kadar rahatsızım ki onun için. Çok üzülüyorum. Yoksa çocuğu almak arada götürmek vs en kolay yolu. Ama ben bu durumun onu daha çok etkileyeceğinden korkuyorum. Bilemiyorum belki ben çok hassas yaklaşıyorım. O yüzden açtım konuyu da.
Merhabalar, yaşadıklarınız kolay değil... Başınız sağolsun... Babanne kötülüğünden değil bence, bir travma yaşamış sonuçta, bence kendinde olsa ve bu yaptıklarını başkasından duysa napıyosun sen öyle der... Bulunduğunuz ilde tıp fakültelerinin pediatri merkezleri mutlaka vardır, göz ardı etmeyin derim. Babanne madem normalde iyi huylu ve iyi bir insan ve bir canını da kaybetmiş kazanmaya değer diye düşünüyorum. Kızınız da önce bir ebeveyn ayrılığı sonra da baba kaybı yaşamış, öncelikle onun için profesyonel bir destek almalısınız zaten devamını da gelecektir. Kolaylıklar diliyorumMerhabalar,
Nasıl davranmam gereken bir konuda emin olamıyorum, olayın gidişatına göre davranmakta negatife döndürmeye başladı gerçekten mantıklı yorumlara ihtiyacım var desteğiniz önemli.
2 yıl önce eşimden boşandım. Kendi kişisel sorunlarımızla ilgili olduğundan aileleri müdahele ettirmedik. Boşanmadan öncede ben çalıştığım için kızıma babannesi bakıyordu gündüzleri. Kendiside eşini yıllar önce kaybetmiş tek olduğu için kızıma kendisinin bakmak istediğini bakıcı tutmamıza gerek olmadığını söyledi. Çokta iyi baktı hakkını asla ödeyemem. Biz boşandıktan sonra da problem sizin probleminiz ben torunuma bakmaya devam edeceğim yine akşam gelip alırsın dedi. Açıkcası bu durum bana da çok mantıklı geldi boşanmanın üstüne kızımı bakıcıya bırakıp düzenini bozmak istemedim. O dönemde hiçbir problem olmadı.taki kızımın babasını 4 ay önce kaybedene kadar.
Ben kızım için hep yanında oldum. Cenaze işlerimleri ile bizzat ilgilendim. Çünkü benim için hem babasını kaybetmiş 8 yaşımdaki kızım hem de evlatını kaybetmiş bir anne vardı. Herşeyi ile ilgilenmeye çalıştım. Halada öyleyim asla kırmak istemiyorum. Kızımda çok bağlı babannesine.
Ancak son dönemlerde kızım bir hata yapsa sana bakmam diye tehtit etmeye başlamış. Ben kızımla birşey konuşsam annenle ne konuyorsun hemen bana söyleyeceksin demeye başlamış. Benim onayım olmadan asla gitmesini istemediğim bir okul gezisine imza vermiş. Kızıma benim sözlerimden başka kümsenin sözünü dinlemeyeceksin cümlesini kulaklarımla duydum. Tatilde abimlere gittik döndüğümüzde annenle tatile gittiysen benimlede gideceksin yoksa bundan sonra tatil yok ben izin vermem dedi kızıma yanımda. Konuşmayı çok denedim ama hemen ağlamaya başlıyor. Böyle biri asla değildi. Boşandığımızda bile benim arkamda durdu.Yasadıklarını anlıyorum evlat kaybetti ama bu tavırları kızımın psikolojisini çok etkilemeye başladı. Gitmek istemiyorum diye ağlıyor hergün. Ben de çalışmaya mecburum. Bakıcı tutayım diyorum ama biliyorum kızımda istemez babannede. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı inanın şaşırdım.
Yasanan boşanma, sonra ölüm şimdi de bu davranışlar beni de çok etkiledi. Kızım için ayakta durmaya çalışıyorum ama bu durumun altından nasıl kalcağım bilemiyorum.